TalkMsg_dlc01.fmg
None
DarkSouls3
False
ท่านพี
ข้าจะกลายเปนเทพเจ้าให้ได้
หากพวกเราทําตามคําปฏิญาณได้สําเร็จ
ได้โปรดขึนเปนราชาของข้าด้วย
...ข้าปรารถนาจะทําให้โลกนีอ่อนโยนขึน
อสุราวิษาณ อสูรแห่งเทพา
...อสุราวิษาณ อสูรแห่งเทพา...
ขอท่านจงสถิต ณ ร่างผู้กล้า บุตรแห่งหอคอย
...จงย่างกรายลงมาเพือผองเราด้วยเถิด...
จงย่างกรายลงมาเพือผองเราด้วยเถิด
...ด้วยเริงระบําและร่ายรําละลานตา...
เริงระบําละลานตา ดเปาทุกสรรพสิง
...จงดเปาตัวอัปมงคล...
ตัวอัปมงคล โจรชัว เสียนหนามหอคอย
...ขอจงดเปาบุตรนอกรีตของนางแพศยา...
ขอจงดเปาบุตรนอกรีตของนางแพศยา
...ข้าคือราดาห์น
บุตรของราดากอนผมแดง และจันทร์เพ็ญเร็นนาล่า
...นักรบแห่งราชสีห์
ดาบของข้า และวีรชนแห่งเทศกาล
การต่อสู้ของพวกเจ้าจะถูกเล่าขานไปตราบนานเท่านาน
คําปฏิญาณจักได้รับการเทิดทูน และวิญญาณของท่านพีก็จักหวนคืน
เพือเปนราชาของข้า
ข้าขอสาบาน
ท่านพี
ต่อทุกชีวิต ต่อทุกดวงวิญญาณ
...ในทีสุดก็กลับมาหาข้าเสียที
จากนีไปคือยุคสมัยแห่งสรวงสวรรค์
บัญญัติการุณย์พันปแห่งการพเนจร
...ผู้มัวหมองเอ๋ย
สรรพสิงเอ๋ย จงคะนึงหาเพียงความรัก
ผู้จักเปนราชาแห่งบัญญัติเก่า
มิต้องกําจัดหรือลงทัณฑ์ใครและสิงใด
หากเจ้าได้รู้จักบาปและอาทรโลกใบนี
ข้าจะโอบรับทุกอย่างไว้เอง
จงเปดทางให้พวกเราเถิด
...เราไปด้วยกันเถิด
เพือข้า มิเคล่า
ท่านราดาห์น ราชาแห่งพันธสัญญาของข้า
และท่านราดาห์น ราชาแห่งพันธสัญญาของข้า
...เจ้าผู้บุกรุกไร้มารยาท
...ข้าได้ยินจากมิเคล่าแล้ว
เจ้าเองสินะผู้มัวหมอง
เจ้าเองสินะผู้มัวหมอง
ท่านแม่... ปรารถนาจะมอบหมายตําแหน่งราชา
แด่ผู้อับแสงเช่นนันจริงหรือ
แต่กระนัน...เจตจํานงของข้าก็ยังคงเดิม
ขอมรณะจงมีแด่ผู้ไร้พรทุกคน
...และจงมอดไหม้ไปกับเปลวเพลิงแห่งเมสเมอร์เสียเถิด
...พอเถิด
ควรพอได้แล้วมิใช่หรือ...
...ยกโทษให้ข้าด้วย นานายา
...ข้ายอมไม่ได้
จะให้ผู้อับแสงเปนราชาได้อย่างไร
ท่านแม่ โปรดอภัยให้ข้าด้วย
อีกไม่นานหรอก...ผู้มัวหมองเอ๋ย
อสรพิษแห่งขุมนรกไร้แสง
จะเขมือบเจ้าบัดเดียวนี
ขอมรณะจงมีแด่ผู้ไร้พรทุกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และจงมอดไหม้ไปกับเปลวเพลิงแห่งเมสเมอร์เสียเถิด
...เจ้าผู้อับแสง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงพินาศไปพร้อมข้า
...ท่านแม่...มาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอสาปแช่งท่าน...
ย่ะ! ฮ่า!
ฮ่า! ย้ากกกกก ฮ่าาาาา!
อึก! อัก!
อุก อาาาาาา...
...
...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเปนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมสเมอร์ส่งมาอีกแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่รู้จักเบือบ้างหรือยังไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วาดดาบใส่ยายแก่หงําเหงือก มันสนุกตรงไหนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไฟทีเผาดินแดนเราจนมอดไหม้ และเงาทีปกคลุมหอคอย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นคนอ่อนแอ คนบริสุทธิเปนไม่ได้ สาแก่ใจในความโสมมแล้วรึยัง
...ไอ้พวกบุตรนางแพศยา อย่าลืมเสียล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันพวกเจ้าจะต้องได้รับผลกรรม เผชิญโทสะแห่งอสูรกาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนจะถึงวันนัน เชิญยํายียายแก่คนนีให้สาแก่ใจ!
...ลงมือซะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงยืดอกภูมิใจกับพฤติกรรมอันปาเถือน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่ลงมือ ก็ไสหัวออกไปซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้พวกบุตรนางแพศยาชัวช้า!
...ออกไป ไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดินแดนแห่งนีเปนของเรามาแต่โบราณแล้ว!
เอ้อ! ให้มันได้อย่างนีสิ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะพยายามเท่าไหร่ก็ฆ่ายายแก่คนนีไม่ได้หรอก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องคิดจะมาขอขมากันแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เอาอีกสิ! เอาให้มากกว่านี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แสดงให้เทพยดาเห็นไปเลย! ว่าพวกเจ้ามันชัวแค่ไหน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊าาาาาาาา...
อ๊าา!
อะไรกัน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมสเมอร์ส่งมาอีกแล้วสิ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะพยายามเท่าไหร่ก็ฆ่ายายแก่คนนีไม่ได้หรอก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องคิดจะมาขอขมากันแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เอาอีกสิ! เอาให้มากกว่านี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แสดงให้เทพยดาเห็นไปเลย! ว่าพวกเจ้ามันชัวแค่ไหน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊าาาาาาาา...
...ข้าขอสาปแช่ง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกบุตรนางแพศยา บุตรของมาริกา ทุกคน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงโดนคําสาปแห่งหายนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลิมรสโทสะแห่งอสูรกาย...
...ข้าขอสาปแช่ง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกสิงทุกอย่างของพวกเจ้า!
...
...อืม
...โอ้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ กลินนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคือท่านผู้กล้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จิตวิญญาณของท่านอสูรหายไป ข้าเลยกระวนกระวายใจยิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ทีแท้ข้าก็กังวลมากไปนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ค่อยยังชัว โล่งอกไปที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุด ในทีสุด เสียงของเราก็ส่งไปถึงเบืองบน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วพวกท่านก็ย่างกรายลงมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ โอออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ท่านผู้กล้า ท่านอสูร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรด พาบุตรข้าไปด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดบันดาลโทสะ ร่ายรําให้ละลานตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จัดการเมสเมอร์ และลูกไล่ของมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าบุตรมาริกาทีสังหาร จุดไฟเผาพวกข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้พวกมันได้รับผลกรรมด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยายแก่คนนีจะร้องเพลงให้ท่านเอง
...ท่านผู้กล้า ได้โปรดบันดาลโทสะ ร่ายรําให้ละลานตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยายแก่คนนีจะร้องเพลงให้ท่านเอง
อสุราวิษาณ อสูรแห่งเทพา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเริงระบําละลานตาเพือผองเราด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เริงระบําละลานตา ดเปาทุกสรรพสิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวอัปมงคล โจรชัว เสียนหนามหอคอย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอจงดเปาบุตรนอกรีตของนางแพศยา
เชิญเข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ ท่านผู้กล้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบพระคุณท่านเหลือเกินทีคอยช่วยเหลือยายแก่คนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออภัยทีเสียมารยาท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้กล้า ท่านหิวไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่รังเกียจ โปรดรับนีไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้ไม่ใช่อาหารเลิศหรู แต่เพียงช่วยให้ท่านมีกําลังวังชาได้
แกงเมือครู่ ท่านเก็บไว้ทานเมือยามท้องหิว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันช่วยให้ท่านมีกําลังวังชาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากรสชาติไม่ถูกปาก อย่านึกเกรงใจข้าได้โปรดทิงมันไป
เชิญเข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ ท่านผู้กล้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีเหลือเกินทีได้พบท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับแกงแมงปองของข้าไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สูตรลับนําแกงของข้า ทีถนอมเก็บไว้ได้นาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ท่านได้เก็บไว้ทานเมือยามท้องหิว
แกงนัน ได้โปรดทานมัน เมือยามท้องหิว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันช่วยให้ท่านมีกําลังวังชาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากรสชาติไม่ถูกปาก อย่านึกเกรงใจข้าได้โปรดทิงมันไป
เชิญเข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ ท่านผู้กล้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีเหลือเกินทีได้พบท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ จริงสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้กล้า ท่านหิวไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่รังเกียจ รับแกงแมงปองไว้เพิมอีกสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจัดเตรียมไว้หากท่านต้องการเพิม
แกงนัน ได้โปรดทานมัน เมือยามท้องหิว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันช่วยให้ท่านมีกําลังวังชาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากรสชาติไม่ถูกปาก อย่านึกเกรงใจข้าได้โปรดทิงมันไป
...โอ ท่านผู้กล้าผู้ยิงใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารับรู้ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าท่านทําการใหญ่สําเร็จ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สนองผลกรรมให้เหล่าศัตรูได้สมคํายกย่อง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ โอ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สวรรค์เบืองบนรับรู้ทุกสิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สวรรค์ต้องได้เห็นโทสะและระบําของท่านแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเตรียมอาหารเล็กๆ น้อยๆ ไว้ให้ท่านแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเปนเกียรติยิง หากท่านรับมันไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไว้ทานเยอะๆ เลย จนกว่าท่านจะพอใจ
...ท่านผู้กล้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยายแก่คนนีขอขอบคุณท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านบันดาลโทสะและร่ายรําเพือพวกเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีอะไรน่ายินดีไปกว่านีแล้ว
...ท่านผู้กล้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ท่านผู้กล้าผู้ยิงใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยายแก่คนนีหยิบยืมแรงท่าน บังคับท่านเกินไปหรือเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความเคียดแค้นของพวกเรารังท่านเอาไว้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านได้บันดาลโทสะและร่ายรํามามากพอแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากว่าท่านอึดอัดทรมาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดพักผ่อนเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีชาวหอคอยคนใดจะตําหนิท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากผู้ใดบังอาจ ข้าจะกล่าวโทษมันเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ท่านผู้กล้า ข้าขอโทษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากข้าจะขอพักสักหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตาของข้าเหม่อลอยในช่วงบันปลายชีวิตนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางทียากเกินกว่าจะแยกออกอะไรคือความนความจริง
...ท่านผู้กล้า ข้าขอโทษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากข้าจะขอพักสักหน่อย...
ท่านผู้กล้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเปนอะไรไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ใช่ศัตรูท่าน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเมสเมอร์ไม่อยู่ทีนี!
...ท่านผู้กล้าสงบใจลงหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้คิดใส่ใจไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โทสะของท่านอสูรกําลังอาละวาดภายในกายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจเกิดขึนเพียงแค่ครังครา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างทีเห็น ข้าไม่ได้บาดเจ็บอะไร
ข้าเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าผู้นีเปนเครืองเซ่นสังเวย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือยัวโทสะท่านอสูร ให้อาละวาดภายในกายท่าน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้! ได้เลย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อสูรเอ๋ย ฉีกกระชากยายแก่คนนีเสีย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กัดกินอย่าให้เหลือ โกรธเกรียวให้สุด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเช่นนีจะสนองกรรมแก่ลูกๆ ของมาริกาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยายแก่คนนีพร้อมสละทุกอย่าง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊าาาาาาาา...
ท่านผู้กล้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเปนอะไรไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดหยุดก่อนเถิด!
...ท่านผู้กล้าสงบใจลงหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้คิดใส่ใจไปหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โทสะของท่านอสูรกําลังอาละวาดภายในกายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจเกิดขึนเพียงแค่ครังครา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างทีเห็น ข้าไม่ได้บาดเจ็บอะไร
...โอ ท่านอสูร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจแล้ว เชิญท่านบันดาลโทสะ อาละวาดได้ตามใจอยาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหลังจากนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แลกด้วยชีวิตยายแก่คนนี ได้โปรด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยปลดปล่อยท่านผู้กล้าจากโทสะของท่านที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอร้องล่ะ ท่านอสูร...
อัก! อ๊า!
อ๊าาาาาาาา...
...อู อูววว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊ากกกกกกก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ็บ! เจ็บปวดเหลือเกิน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แขน! ขา! ทุกสิงทีสูญสลายไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊ากกกกกกก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ็บปวดรวดร้าวเกินพรรณนา...
เบย์ล! ไอ้สถุลเบย์ล!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้ปศาจสยอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังไม่ตายโว้ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าหิวโหย! อยากเขมือบหัวใจเจ้าเกินจะทน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จําคําข้าไว้! เจ้าจะต้องได้พบกับความพรันพรึงเหมือนกัน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย้ากกกกกกก!
...โอย อูย ความเจ็บปวด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ็บปวดรวดร้าวเกินพรรณนา...
...พอทีเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อภัยให้ข้าด้วย...ข้าผิดเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดหยุดเถิด...เจ้าช่างน่าสะพรึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าให้พินาศไปยิงกว่านีเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ... โอ้...
...พอทีเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าทําข้าเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ฮะฮะ ฮะฮ่าฮ่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งดงามยิงนัก! นีแหละ นักรบ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบมังกร!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกอนเอ๋ย เจ้าเองก็เคยเปนเช่นนัน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นึกให้ออก! ในสิงทีเจ้าเปน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่เคยหวาดหวันไม่ใช่รึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า...!
...โอ นักรบมังกร สหายข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงงคําขอของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอานิวของข้าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปนขึนภูผาหินคม และเมือใดทีได้พบเบย์ล มังกรคลัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงอัญเชิญวิญญาณข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกทําลายแขนขา ซําความพรันพรึงทวีคูณในจิตใจข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กระนัน ข้าก็เปนนักรบมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และวิญญาณข้ายังอยู่ ณ ภูผาแห่งนัน
...นักรบมังกรเอ๋ย งคําขอข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปนขึนภูผาหินคม และเมือใดทีได้พบเบย์ล มังกรคลัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงอัญเชิญวิญญาณข้า
เบย์ลเอ๋ยยย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสาบานในครังนี! เจ้าจะได้รู้ซึง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบมังกร! และอีกอนผู้นี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คือความพรังพรึงของเจ้า!
...แข็งจริงนะ เจ้ามังกรคลังน่าโมโห
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กระนัน! จะอีกกีครัง! หรืออีกกีครา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็จะทิมแทงห่าศรฉมวก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยเศษเสียววิญญาณของข้า!
ย้ากกกกกกก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เบย์ลเอ๋ยยย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่ใช่สิงทีข้าหวาดกลัวอีกต่อไป!
อ๊ากกกกกก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...บะ เบย์ล...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าจะต้องเผชิญ ความพรันพรึง...
โอ๊ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ็บ!
เจ็บอะไรขนาดนี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊ากกกกกกก!
เบย์ล! ไอ้ปศาจสยอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังไม่ตายโว้ย!
...เบย์ล ไอ้ปศาจขนลุกขนพอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าหนีไม่รอดหรอก...
อึก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบมังกร จงงข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงงคําขอของข้า!
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นักรบมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงงคําขอของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอานิวของข้าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปนขึนภูผาหินคม และเมือใดทีได้พบเบย์ล มังกรคลัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงอัญเชิญวิญญาณข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกทําลายแขนขา ซําความพรันพรึงทวีคูณในจิตใจข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กระนัน ข้าก็เปนนักรบมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และวิญญาณข้ายังอยู่ ณ ภูผาแห่งนัน
นีเปนบททดสอบเหรอ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือวิญญาณอันแข็งแกร่งของข้า! ให้สมฐานะนักรบมังกร!
เจ้ามันไม่ใช่นักรบมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่หวาดเกรงเจ้าใดๆ ทังนัน...
เมือใดทีได้พบเบย์ล มังกรคลัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงอัญเชิญ...วิญญาณข้าเสีย...
อึก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงดูเถิด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิญญาณของข้า! นักรบมังกร!
นีข้าฝากงนิวของข้า วิญญาณข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้กับคนแบบนีหรือ...
...เจ้าเห็นรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิญญาณของข้า วิญญาณแห่งนักรบมังกร...
ฮึบ! ฮ่าาาาา!
อึก! อัก!
อ๊ากกกกกก...
...กลับไปซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าเข้ามา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าเข้ามาใกล้ความบ้าคลัง...
อ๊ากกกกกกกกก!
...เจ้ามันโง่เง่าสินดี!
ฮึบ! ย้ากกก!
อุก! อาาา!
อ๊ากกกกกกกกก!
...
...หยุดมิเคล่าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าให้เด็กคนนันได้ขึนเปนเทพ...
...การเปนเทพไม่ต่างอะไรกับถูกจองจํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครช่วยเทพทีถูกจองจําได้
...ช่วยสังหารมิเคล่าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรด อภัยให้เขาเถิด...
...นักรบเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไม่กลืนกินพลังมังกรหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กินหัวใจทียังเดือดพล่านของมังกรร้ายทีเก่าแก่ทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นันละสุดยอดพิธีกินมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องสนองความกระหายของท่านได้แน่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วท่านก็จะได้เปนหนึงในมังกร
ตอบได้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันจงมุ่งหน้าไปยังยอดภูผาหินคมเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มังกรร้ายทีเก่าแก่ทีสุดอย่างเบย์ลอยู่ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบมนุษย์เอ๋ย จงฟาดนสังหารมันตามใจท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วกินหัวใจทีเดือดพล่านเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมอบพลังให้ท่านเพือการนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในนามราชาของข้า พราซิดูซัคส์
...ท่านยังไม่รู้จักความหิวโหยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอย่างนันข้าจะรอแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนกว่าท่านจะรู้จักความหิวโหยในสักวันหนึง
...นักรบเอ๋ย ท่านรู้จักความหิวโหยแล้วหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน กินพลังมังกรไหมเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หัวใจเดือดพล่านของมังกรร้ายทีเก่าแก่ทีสุด
...นักรบ ท่านมีธุระอะไรหรือ
...ย่อมได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านกระหายพิธีกินมังกร…
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และปรารถนาจะกําราบเบย์ล มังกรร้ายแล้วละก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจักมอบพลังให้ท่านเท่าทีต้องการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในนามแห่งพราซิดูซัคส์...ราชาของข้า
...เบย์ลคือผู้ก่อการกบฏทรยศราชามังกรเมือครังบรรพกาล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มังกรร้ายท้าทายราชา บาดเจ็บหนักจนปราชัยในท้ายทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กลายเปนศัตรูคู่อาฆาตสุดแค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากนันเบย์ลกับวงศ์ตระกูล...เหล่ามังกรบิน ก็กลายเปนเครืองเซ่นในพิธีกินมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบมนุษย์เอ๋ย พราซิดูซัคส์ราชาของข้าได้ชีทางแก่พวกท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้กินหัวใจคลุ้มคลังสนองความกระหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ร่างกระจ้อยร่อยรับกําลังวังชาทีสถิตในตัวมังกร
...ข้าจําชือนันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบมังกรทีแหลกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้กระหาย ใจคลุ้มคลังลุกโชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีราชาของข้าให้พวกท่านกินมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงเพราะท่านเปนเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใจคลุ้มคลัง ความกระหายไม่รู้จักดับมอด เพราะยังเยาว์วัย เพราะแสนไร้ค่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ละม้ายคล้ายเบย์ลผู้นัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฒ่าชราอย่างเราไม่อาจรับไหว
...ราชาของข้า พราซิดูซัคส์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจักมอบนิทราของข้าในราตรีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดหลับใหลอย่างสุขสงบ ณ อีกฟากงของกาลเวลา
...
อา...
...
...ข้าผิดคําสาบานแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ห้วงลึกแห่งนิทราทีข้าต้องมอบให้ราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ากลับละโมบปรารถนามัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าสมเพช! ประหนึงสัตว์เดรัจฉาน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นักรบเอ๋ย ให้อภัยด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้าไม่ใยดีข้าอีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ตกอับย่อมไม่อาจเปนมังกรโบราณได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทิงข้าไว้แล้วจากไปเถิด
...ทิงข้าไว้แล้วจากไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้าไม่ใยดีข้าอีกต่อไป
...อา ท่านทําได้สําเร็จแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงทีพวกข้าปรารถนามาแต่ยุคโบราณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ราชาของข้าช่างมีตาแหลมคม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เล็งเห็นใจทีคลุ้มคลัง ความกระหายไม่รู้จักดับมอดของมนุษย์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นึกเลยว่าสิงนันจะพิชิตเบย์ล ศัตรูคู่แค้นของเราได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบเอ๋ย ท่านคู่ควรกับมังกรแล้ว
...ปล่อยคนตกอับอย่างข้าทิงไว้เถิด
...นักรบเอ๋ย ทิงข้าไว้แล้วไปเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามิใช่มังกรโบราณอีกต่อไปแล้ว
...นันเรืองจริงหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไยจึงทําเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เรืองโหดร้ายเยียงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ใช่หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ท่านทํา ก็เปนข้าเองทีละโมบห้วงนิทราแสนหวาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนข้าเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แม้ตกตําเพียงใด เกียรติยศข้ายังคงอยู่
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ นันสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านรับผิดชอบเพือข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังราชาของข้าและทุกสรรพสิงต่างถูกช่วงชิงไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันท่านโปรดรับช่วงแทนด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันหนึง ท่านจงกลายเปนมังกรแล้วขึนเปนราชาเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้โปรดพาข้าไปด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้า
ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดพาข้าไปด้วยเถิด
เพือราชาของข้า!
ในนามราชาของข้า!
อุก! อูวว!
อึก อา...
ราชาแห่งบัญญัติเก่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราไปด้วยกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็ไปด้วยกันเถิด
ข้าขอสาบาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติการุณย์พันปแห่งการพเนจร
จงใคร่คํานึงถึงเพียงเสน่หา
...ไม่จําเปนต้องทักทาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเพียงทําตามประสงค์ของท่านเคานต์อิเมียร์เท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิได้สนใจในตัวเจ้าแต่อย่างใด
...แต่จงระวังให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้ทรยศไมตรีของท่านเคานต์อิเมียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึนก็ตาม
...ไปซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีอะไรต้องพูดคุยกันแล้ว
เจ้า นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าบอกนะว่า ท่านเคานต์อิเมียร์ฝากงเจ้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นายท่านยอมรับเจ้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันข้าก็จะยอมรับเจ้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโยลาน คิดเสียว่าข้าคือรัตติกาลของเจ้า
ข้าได้ยินจากท่านเคานต์อิเมียร์แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่านายท่านยอมรับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เช่นนันข้าก็จะยอมรับเจ้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโยลาน คิดเสียว่าข้าคือรัตติกาลของเจ้า
แต่อย่าได้เข้าใจผิดเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ต้องการสนิทชิดเชือกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเพียงทําตามประสงค์ของท่านเคานต์อิเมียร์เท่านัน
...ไปได้แล้ว
หืม นันมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าบอกนะว่า ท่านเคานต์อิเมียร์ฝากงเจ้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากท่านเคานต์ยอมรับเจ้า เช่นนันข้าก็จะยอมรับเจ้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโยลาน คิดเสียว่าข้าคือรัตติกาลของเจ้า
...อา เจ้านันเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินจากท่านเคานต์อิเมียร์แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่านายท่านยอมรับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เช่นนันข้าก็จะยอมรับเจ้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโยลาน คิดเสียว่าข้าคือรัตติกาลของเจ้า
...บอกแล้วไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าว่าไม่ต้องการสนิทชิดเชือกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเคานต์อิเมียร์ปลืมปติเปนอย่างยิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะยกเว้นให้เปนกรณีพิเศษ
...อา เจ้านันเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเคานต์อิเมียร์ปลืมปติเปนอย่างยิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอขอบใจเจ้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโยลาน ผู้รับใช้ท่านเคานต์อิเมียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อแต่นีไปคิดเสียว่าข้าคือรัตติกาลของเจ้า
...ท่านอิเมียร์คือดวงดารา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รัตติกาลไร้ดาว นายท่านเปนดาวเพียงดวงเดียวในโลกของพวกข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกข้ารู้จักฟาพร่างดาวก็ตอนนัน ตอนทีพวกข้าได้รู้จักท่านเคานต์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องเอือมให้ถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แค่ได้แหงนหน้ามองแสงประกายนันก็พอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกข้าไม่หลงทางในรัตติกาลอีกต่อไป
...ข้าพูดมากไปหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมไปซะ...แล้วมาตอบแทนไปด้วยกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอบแทนไมตรีของท่านเคานต์อิเมียร์
...ไปได้แล้ว
...เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไปเอาสิงนีมาจากไหนรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่เปนไร ไม่ต้องบอกก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงดาราของข้ามีเพียงหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และนันไม่ใช่คําพูดเจ้า...
...เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือครู่ว่าอะไร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่เปนไร ช่างเถอะ ไม่ต้องเอ่ยปากแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงดาราของข้ามีเพียงหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และนันไม่ใช่คําพูดเจ้า...
...อย่างไรก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เราจะไม่คุยกันเรืองนีอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงดาราของข้ามีเพียงหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และนันไม่ใช่คําพูดเจ้า
...ไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราจะไม่คุยกันเรืองนีอีก
...ข้าเตือนแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงอย่าทรยศไมตรีของท่านเคานต์อิเมียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเศร้านัก พวกเจ้าเปนเช่นนีเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นความปรารถนาดีอยู่ตรงหน้า ก็คิดแต่จะหาประโยชน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงดับดินไปด้วยนํามือของโยลานแห่งรัตติกาลซะ
...เจ้าทรยศไมตรีของท่านเคานต์อิเมียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเศร้านัก พวกเจ้าเปนเช่นนีเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นความปรารถนาดีอยู่ตรงหน้า ก็คิดแต่จะหาประโยชน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงดับดินไปด้วยนํามือของโยลานแห่งรัตติกาลซะ
...เจ้าทําอะไรลงไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านเคานต์อิเมียร์ครําครวญอย่างขืนขม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ปรารถนาให้เจ้าม้วยมรณา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเพียงทําตามประสงค์ของท่านเคานต์เท่านัน
...คิดจะขโมยเรอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ญญาเลิศลําของท่านเคานต์อิเมียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้คนชันตําไม่เจียมเนือเจียมตัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงดับดินไปด้วยนํามือของโยลานแห่งรัตติกาลซะ
...สํานึกในความอัปรีย์ของตัวเองเสีย
...ท่านเคานต์อิเมียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้า... โยลานไม่อาจ...
...เจ้า ทําไม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมจึงทรยศท่านเคานต์อิเมียร์...
...อา ดวงดาราของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดเปนมารดาให้ข้าเถิด
จงดับดินไปด้วยนํามือของโยลานแห่งรัตติกาลซะ
...ท่านเคานต์อิเมียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มองไม่เห็นดวงดารา ฟาพร่างดาว
...คําคืนมีแต่ความมืด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดขอดวงดารา...แสงสว่างให้ข้า...
...อา ช่างเจิดจ้าอะไรเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีอีกแล้วสินะ รัดติกาลของเหล่าเรา...
...อา ไม่มีแสงสว่างอีกต่อไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีสินะคําคืนของข้า ของผองเรา...
อุก! อูวว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อึก อา...
...ขอมรณะจงมีแด่ผู้ไร้พรทุกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และจงมอดไหม้ไปกับเปลวเพลิงแห่งเมสเมอร์เสียเถิด
...เหล่าผู้ไร้พรเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงหวาดกลัวเปลวเพลิงแห่งเมสเมอร์ไปตลอดนิรันดร์กาล
...จงจําเอาไว้เถิด เหล่าผู้ไร้พร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าพวกเจ้าไม่มีวันหนีเปลวเพลิงแห่งเมสเมอร์พ้น
พวกเจ้าไม่มีวันหนีเปลวเพลิงแห่งเมสเมอร์พ้น
...ดูเถิด ท่านมาริกา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสังหารความทุกข์ทนของท่านได้อีกตัวแล้ว...
...อา ไม่นะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดอย่าทอดทิงข้าเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมาริกา...
...ท่านมาริกา มารดาแห่งผองเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดประทานพรให้ข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้สังหารศัตรูของท่าน ความทุกข์ทนของท่าน ไปเกินคณานับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอสาบาน ข้าจะยังคงทําเช่นเดิมต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันได้โปรด ประทานพรให้ข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้ช่วงชิงแสงสว่างไปจากข้าเลย...
...ท่านมาริกา ได้โปรดประทานพรให้ข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้ช่วงชิงแสงสว่างไปจากข้าเลย...
อา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมาริกา มารดาแห่งผองเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะสังหารศัตรู ความทุกข์ทนของท่านให้หมดสิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามการชีนําของพรแห่งทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา! จะไม่มีผู้ใดทําให้ท่านแปดเปอน!
...อา อา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ใช่พวกโสมม ข้าไม่มีวันทําให้ท่านแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วไยท่านจึงยังช่วงชิงไปจากข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านไม่เห็นสิงทีข้าทําเลยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีข้าทําเพือท่านมาตลอด...!
ฮึบ! ย่าา!
อึก! อัก!
อึก อ๊ากกกก!
...หึ เจ้าเองก็ตามการชีนําของมิเคล่ามาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอย่างนัน เราก็เปนพวกเดียวกันอย่างทีนางบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อย่าสําคัญตัวผิดล่ะ ข้าไม่ได้ให้อภัยพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พฤกษาทองคือศัตรู มาริกาทรยศและสังหารเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้มิเคล่าจะไถ่โทษ สาบานช่วยเหลือเรา...และทําตามสัจจะทีให้ไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าก็ไม่อาจยอมรับพวกเจ้าได้
...แต่ข้าจะไม่ผิดสัญญาหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าจะตามมิเคล่าไป ข้าก็จะบอกให้ในฐานะพันธมิตร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือตําแหน่งกางเขนทีข้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตามมิเคล่าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราบใดทีเจ้ายังตามรอยเขาอยู่ ข้าจะไม่นับเจ้าเปนศัตรู
...ตามมิเคล่าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราบใดทีเจ้ายังตามรอยเขาอยู่ ข้าจะไม่นับเจ้าเปนศัตรู
...เจ้าเองรึ โผล่มาได้จังหวะพอดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพบกางเขนอันใหม่แล้ว เอาไปสิ
ข้าพบกางเขนอันใหม่แล้ว เอาไปสิ
...มิเคล่าเคยบอกไว้ ว่าจะสละทิงทุกสิงอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะความเจ็บปวดจะชําระล้างบาปมหันต์ของพฤกษาทองได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กางเขนคือหลักฐานว่าคํากล่าวนันเปนจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจึงเชือมิเคล่า
...ตามพฤกษาใหญ่เงาคดโค้งนันไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ณ สถานทีทีถูกทอดทิงแห่งนัน...เลือดจักต้องไหลรินจากเหล่าผู้บูชาพฤกษาทอง
...หึ เจ้าเองก็ตามการชีนําของมิเคล่ามาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอย่างนัน เราก็เปนพวกเดียวกันอย่างทีนางบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อย่าสําคัญตัวผิดล่ะ ข้าไม่ได้ให้อภัยพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พฤกษาทองคือศัตรู มาริกาทรยศและสังหารเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้มิเคล่าจะไถ่โทษ สาบานช่วยเหลือเรา...และทําตามสัจจะทีให้ไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าก็ไม่อาจยอมรับพวกเจ้าได้
...แต่ข้าจะไม่ผิดสัญญาหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าจะตามมิเคล่าไป ข้าก็จะบอกให้ในฐานะพันธมิตร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงนีจะบอกตําแหน่งของกางเขนให้กับเจ้า รับไปสิ
...นีอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาทําทานให้ข้าทําไม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจําได้ นีมันอาหารในหอคอย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าลืมมันไปนานแล้ว รสชาติของวันวาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่นีเปนแค่ของปลอม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่ล่ะ... ก็คงไม่แปลก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงทีพังไปแล้วย่อมไม่มีทางกลับเปนเหมือนเดิมได้...
นี... เอานีไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากติดหนีบุญคุณเจ้า
...ไม่ต้องให้ข้าอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากหวนนึกถึงวันวานทีผ่านไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และไม่ต้องการสนิทชิดเชือกับเจ้าด้วย...
ตอนนีมนตร์ของมิเคล่าจางหายไปหมดแล้ว เจ้าคิดว่าข้าจะยังเปนพันธมิตรต่อไปหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีมนตร์ของมิเคล่าจางหายไปหมดแล้ว เจ้ายังคิดว่าข้าเปนพันธมิตรอยู่อีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ ถึงนันจะมีส่วนบ้างก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากมิเคล่าปรารถนาเปนเทพเจ้าผู้กอบกู้เผ่าพันธุ์ตามคําสาบาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็จะต้องลากมาริกาและพฤกษาทองแสนสามานย์ลงมาจากบัลลังก์เทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และถ้าเปนเช่นนันข้าก็คงจะพอใจอยู่
...หึ เจ้าเองก็ตามการชีนําของมิเคล่ามาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใจกล้าดีนี เข้ามาคุยกับข้าโดยไม่ระแวงสิงใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีมนตร์ของมิเคล่าจางหายไปหมดแล้ว เจ้ายังคิดว่าข้าเปนพันธมิตรอยู่อีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ ถึงนันจะมีส่วนบ้างก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากมิเคล่าปรารถนาเปนเทพเจ้าผู้กอบกู้เผ่าพันธุ์ตามคําสาบาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็จะต้องลากมาริกาและพฤกษาทองแสนสามานย์ลงมาจากบัลลังก์เทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และถ้าเปนเช่นนันข้าก็คงจะพอใจอยู่
...แต่ก่อนอืน เราต้องแก้แค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมสเมอร์จอมเสียบ ไอ้ขุนนางโหดเหียมต้องรับกรรมทีมันก่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะให้มันชดใช้กรรมทีมันก่อเพลิงด้วยดาบของข้า
ข้าจะลืมมันได้อย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การล้างแค้นเท่านันทีช่วยสงบจิตใจข้า
...อย่ามาขวางข้าเปนอันขาดเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันผู้ใดมาขวางข้า ข้านับเปนศัตรูหมด
เมสเมอร์! ศัตรูของเผ่าพันธุ์เรา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บาปของเจ้าทีเผาผลาญผู้คนด้วยเปลวเพลิง ข้าขอชําระด้วยดาบข้า
จงรับรู้ไว้ซะ เมสเมอร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความทุกข์ทน! ขมขืน! ระทมของเผ่าพันธุ์ข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้ถึงความน่ารังเกียจของเจ้าซะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราพบกันอีกแล้ว สหายข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นรึเปล่า วาระสุดท้ายของเมสเมอร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้อสรพิษน่ารังเกียจ สินลมด้วยหน้าตาอัปลักษณ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่างกล้าทีมาเรียกเราว่าพวกโสมม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีตัวมันเองก็รู้ ว่าใครกันแน่ทีโสมม!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายอมรับว่าเจ้าช่วยข้าไว้เยอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าล้มเลิกเรืองล้างแค้นไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความตายของเมสเมอร์เปนเพียงแค่จุดเริมต้นเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อไปก็ถึงคราวของมาริกา บุตรธิดาของนาง และชาวพฤกษาทองทังหลาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะให้มันชดใช้กรรมทีมันก่อเพลิงด้วยดาบของข้า
...หากความช่วยเหลือของมิเคล่าจะทําให้ข้าต้องลืมเรืองล้างแค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอไม่รับความช่วยเหลือยังดีเสียกว่า
...หากความช่วยเหลือของมิเคล่าจะทําให้ข้าต้องลืมเรืองล้างแค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอไม่รับความช่วยเหลือยังดีเสียกว่า
...ทําไมกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมข้าจึงไม่อาจล้างแค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าทําอะไรไม่ได้เลยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบของข้าไม่อาจสังหารศัตรูได้แล้วหรือ
...อา ท่านแม่ เมียทีรัก ลูกน้อยของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามิอาจสนองการล้างแค้นได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดาบของข้า ต้องฟาดนสิงใดงันหรือ...
...ดาบของข้า ต้องฟาดนสิงใดงันหรือ...
...ว่าแล้วเชียว ยังไงวันนีก็ต้องมาถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สุดท้าย สันดานพวกเจ้ามันก็เปนเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาขวาง ไอ้คนระยําปลินปล้อน!
...เจ้าคิดอะไรของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจําไม่ได้ว่าเคยขอให้เจ้าช่วย
อย่ามาขวางการล้างแค้นของข้า...
...ว่าแล้วเชียว ยังไงวันนีก็ต้องมาถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สุดท้าย สันดานพวกเจ้ามันก็เปนเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาขวาง ไอ้คนระยําปลินปล้อน
...ทีแท้เจ้าเองก็ไม่ต่างอะไรกับหมาพันทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าช่างโง่เง่าจริงทีคาดหวังในตัวเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอจะเข้าใจแล้วว่าทําไมมิเคล่าถึงหว่านเสน่ห์ใส่พวกเจ้า...
อย่ามาขวางการล้างแค้นของข้า...
...ขอโทษ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านแม่ เมียทีรัก ลูกน้อย...
...เปนอย่างทีแม่นางว่าไว้สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าคือราชาแห่งพฤกษาทอง ราชาของมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ย่อมคู่ควรกับการแก้แค้นของข้า
...หากเจ้าคือราชาแห่งพฤกษาทอง ราชาของมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ย่อมคู่ควรกับการแก้แค้นของข้า
...ราชาของเจ้าตายแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อไปตาเจ้า มาริกา...
...ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดช่วยตระกูลเราด้วย...
อึก! อัก!
อึก อ๊ากกกก!
...ว่าไง ยินดีทีได้รู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเดียวกัน เจ้ากับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่วมมือกัน เพือท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลายๆ อย่าง เราจัดหามาให้
หลายๆ อย่าง เราจัดหามาให้
...ยินดีต้อนรับ
...ไว้พบกันใหม่
...การเตรียมของนีก็เพลินดีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังเจ้า ท่านเลด้า พวกพ้อง และแมลงเก็บของ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทุกคนล้วนยินดี
...แมลงเก็บของตายแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเศร้าจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ายอมไม่ได้
...เจ้าทําร้ายแมลงเก็บของ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายอมไม่ได้
...อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีของให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกแมลงเก็บของ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝากขอบใจเจ้ามาก
...อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอานีไปให้ท่านธิโอลิเยร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านขอข้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุดก็หามาได้เสียที
...เจ้ามาบ่อยจริงนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าดูมีความสุข
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเองก็สนุกกับการหาของ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกใจเจ้าแล้วสิ
ข้าไม่รู้สึกแล้ว มันแหลกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แสงสว่างของท่านมิเคล่าหายไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้ายังคงเหมือนเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนพวกเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราจะทําเพือท่านมิเคล่าไปด้วยกัน
...ข้ายังคงเหมือนเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนพวกเดียวกับเจ้า
...ว่าไง
...ไว้พบกันใหม่
...ว่าไง ยินดีทีได้รู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเดียวกัน เจ้ากับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้แสงสว่างของท่านมิเคล่าจางหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเลยเตรียมของ ของหลายๆ อย่าง
...ข้ามองไม่เห็นหนทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านแม่ทอดทิงลูกๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านแม่ไม่ได้รักเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเราซึงเปนลูกของท่านควรทําเช่นไรดีเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องตรอมตรมไปตลอดงันรึ
...อืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีหรือคือความรักของท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความรักทีมอบให้แด่เหล่าผู้ไม่ถูกรัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความรัก...เพือลบเลือนความเจ็บปวด
...ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ไม่ได้รับความรักทังหลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมเรืองเลวร้ายทังหมดได้เสียก็ดี
...อืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องตรอมตรมไปตลอดงันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องตรอมตรมไปชัวนิรันดร์งันรึ
...ต้องตรอมตรมไปชัวนิรันดร์งันรึ
...ลาก่อน
...อืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเองก็ไม่รู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้ว่าควรทําอย่างไร
...ข้ามองไม่เห็นหนทาง
...ข้ามองไม่เห็นหนทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ยังมีแมลงเก็บของอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสนุกกับการหาของ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เช่นนีดีแล้ว
...ข้าสนุกกับการหาของ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เช่นนีดีแล้ว
...พวกพ้องหายไปกันหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครมาเยียมข้าอีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเลด้า ท่านเดน ท่านอันส์บัค
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเฟรย่า ท่านธิโอลิเยร์ ท่านผู้มีเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกคนหายไปไหนกันหมด...
ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีแค่เจ้าทียังมาหาข้า
...ไว้พบกันใหม่
เจ้าไม่ใช่พวกเดียวกับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเศร้าจริงๆ
...เจ้าทําร้ายแมลงเก็บของ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอเถอะ...
...ต้องตรอมตรมไปตลอดงันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเปนแมลงรึ
...ต้องสู้กับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเศร้าจริงๆ
...ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะช่วยให้ลืมทุกอย่าง
...เจ้าเองก็จะลืมเช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมการชีนํา
...ต้องตรอมตรมไปตลอดงันรึ
อ๊ะ! โอ๊ย!
...อะ! อ๊าาาาาาาาา...
...เจ้าเองหรือ ผู้มัวหมองทีถูกกล่าวขาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีนามว่าอันส์บัค เคยรับใช้ท่านม็อคในอดีต...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่าตอนนี ท่านมิเคล่าคือผู้นําทางข้า เช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่จะอย่างไร ข้าก็เปนเพียงทหารเฒ่าไร้นํายา เรืองวิวาทข้าคงจะช่วยอะไรเจ้าไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนเหตุผลทีทําให้ข้าเฝาสืบหามาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงเจตจํานงของท่านมิเคล่าในดินแดนแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะขืนข้าเอาแต่เดินตามท่านมิเคล่าต้อยๆ ข้าคงไม่ได้ทําอะไรเปนชินเปนอันเสียที
ข้าขอวานอะไรเจ้าหน่อยได้ไหม
กางเขนนีคือร่องรอยของท่านมิเคล่า คือปายสุสานของสิงทีท่านได้ทิงไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าค้นพบกางเขนชินใหม่ทียังไม่เคยมีใครพบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าช่วยบอกข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็คงใคร่รู้เหมือนกันใช่ไหมล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงเจตจํานงของท่านมิเคล่าในดินแดนแห่งนี
มีกางเขนแบบเดียวกันถูกค้นพบในดินแดนแห่งนี 6 อัน
หากเจ้าค้นพบกางเขนชินใหม่ทียังไม่เคยมีใครพบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าช่วยบอกข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็คงใคร่รู้เหมือนกันใช่ไหมล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงเจตจํานงของท่านมิเคล่าในดินแดนแห่งนี
...ท่านผู้มัวหมอง มีอะไรรึ
...อ้อ ท่านมัวร์ใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเปนสหายทีอ่อนโยน และพึงพาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยจัดหาอุปกรณ์สารพัดให้เราทุกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมัวร์เรียกพวกมันว่า "แมลงเก็บของ"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนพรรคพวกทีคอยเก็บรวบรวมสิงของมาให้จากทัวสารทิศ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงเปนเพราะความใจบุญสุนทานของท่านเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าเองก็ระวังด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจอแมลงเก็บของเมือไหร่ อย่าได้ไปทําร้ายเชียว
...โอ ขอบคุณเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมิเคล่าไปเยือนแดนแห่งหอคอยอย่างทีคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคงตังใจจะสละกายหยาบทังหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วเข้าไปในหอคอยเงานัน
...โอ ขอบคุณเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นึกเลยว่าท่านจะสละกระทังดวงตา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงตาของท่านมิเคล่ามิได้เปนเพียงเลือดเนือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่มีพรพิเศษสถิตอยู่ เปนสัญลักษณ์ของมนุษย์เทพแห่งพฤกษาทอง
...หรือว่าท่านมิเคล่าตังใจจะสละสิทธิโดยกําเนิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และตัดขาดกับชะตาของท่านในฐานะบุตรแห่งพฤกษาทองกันนะ
...โอ ขอบคุณเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีกางเขนอยู่ในทีห่างไกลเช่นนันด้วยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แถมยังมีดอกบัวสีม่วงเข้มบานทีนันด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่างทีคิด ท่านมิเคล่าทอดทิงไปเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังบุปผานิทราอันงดงาม และครึงร่างสุดแสนรัก
ท่านผู้มัวหมองเอ๋ย ข้ามีเรืองต้องบอกให้ทราบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงเจตจํานงของท่านมิเคล่าในดินแดนแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังไม่รู้อะไรแน่ชัดนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ทีรู้แน่คือ ท่านมิเคล่ากําลังมุ่งหน้าไปยังหอคอยเงา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และคิดจะขึนเปนเทพเจ้า ณ สถานทีแห่งนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในหอคอยเงามีประตูเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในอดีตกาล เรืองนีถูกเก็บงําไว้เปนความลับ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทพองค์หนึงได้ถือกําเนิดขึน ณ ทีประตูแห่งนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่น่าจะเปนเทพทีเรารู้จักกันดีนันล่ะ
...ท่านมิเคล่าทิงมหารูน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําให้หมอกน่ารําคาญมลายหายไปจากสมองชราของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จนนึกถึงเรืองทีไม่ควรนึกถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหนึงข้าพยายามจะช่วยท่านม็อคให้พ้นจากมนตร์เสน่ห์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงได้ไปท้าสู้กับท่านมิเคล่า ก่อนจะพ่ายแพ้หมดท่าเมือเมือถูกท่านเอาชนะใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาลองคิดดูแล้ว ตอนนันข้าเองก็ทะนงตน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าฝดาบของตนทีฝกปรือมาอย่างดีจะฟาดนมนุษย์เทพได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่มันไม่เปนเช่นนันเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านผู้นันไม่ต่างอะไรกับอสุรกาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บริสุทธิผุดผ่องและเปล่งประกาย ท่านผู้นันชําระล้างดวงใจผู้คนด้วยความรัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่มีสิงใดน่าหวาดหวันยิงไปกว่านันอีกแล้ว
...ท่านผู้มัวหมอง ข้าหวาดกลัวท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจงดูน่าสมเพช แต่ข้ากลัวจนอยากหนีไปให้พ้นเสีย
...เจ้าเองหรือ ผู้มัวหมองทีถูกกล่าวขาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีนามว่าอันส์บัค เคยรับใช้ท่านม็อคในอดีต...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่าตอนนี ท่านมิเคล่าคือผู้นําทางข้า เช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่จะอย่างไร ข้าก็เปนเพียงทหารเฒ่าไร้นํายา เรืองวิวาทข้าคงจะช่วยอะไรเจ้าไม่ได้
...ข้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมิเคล่าทิงมหารูน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําให้หมอกน่ารําคาญมลายหายไปจากสมองชราของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จนนึกถึงเรืองทีไม่ควรนึกถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหนึงข้าพยายามจะช่วยท่านม็อคให้พ้นจากมนตร์เสน่ห์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงได้ไปท้าสู้กับท่านมิเคล่า ก่อนจะพ่ายแพ้หมดท่าเมือเมือถูกท่านเอาชนะใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาลองคิดดูแล้ว ตอนนันข้าเองก็ทะนงตน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าฝดาบของตนทีฝกปรือมาอย่างดีจะฟาดนมนุษย์เทพได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่มันไม่เปนเช่นนันเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านผู้นันไม่ต่างอะไรกับอสุรกาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บริสุทธิผุดผ่องและเปล่งประกาย ท่านผู้นันชําระล้างดวงใจผู้คนด้วยความรัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่มีสิงใดน่าหวาดหวันยิงไปกว่านันอีกแล้ว
...โอ ท่านผู้มัวหมองไม่ได้เจอท่านเสียนาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บ่นครําครวญไปเสียขนาดนัน ข้าก็ขัดเขินอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้ายังมีเรืองค้างคาใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยยังอยู่ทีนีไม่ไปไหน
แต่ข้ายังมีเรืองค้างคาใจ
...หลังท่านม็อคพ่ายให้กับใครบางคนในสุสานราชวงศ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีร่องรอยว่าร่างของท่านถูกโยกย้าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าว่าจะถูกขนไปให้ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนี ข้าก็เคยเปนอัศวินเลือดบริสุทธิรับใช้ท่านม็อคมาก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนันข้าทําประโยชน์อะไรไม่ได้ ลืมแม้กระทังคําสัตย์สาบาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงอยากจะไถ่ถอนโทษ อยากทําอะไรสักอย่างให้ท่านหากพอจะทําได้...
...พวกมันคิดจะทําอะไรกับร่างของท่านม็อคนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอดสงสัยไม่ได้
...ท่านเฟรย่าทําเช่นนันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคงอยากพิสูจน์ศรัทธาก่อนจะมันใจอาจหาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะเน่าสลาย ก็ยังสมเปนราชสีห์แดงทีแท้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ไม่ว่าใครก็ต้องมีเรืองไม่ถนัดกันทังนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคงลําบากไม่น้อย...
...ฮืม ว่าก็ว่าเถอะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางที ข้อกังขาสองอย่างนี อาจเกียวข้องกันก็ได้...
ฮืม นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ อย่างนีนีเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ตายสิ เรืองจริงนีมันไม่รืนหูเอาเสียเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แค่หลอกใช้ท่านม็อคจนไปถึงดินแดนเงาทมิฬได้ก็ยังไม่พอใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังต้องเอาศพท่านไปเปนร่างสถิตของราชาอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ได้หวังวิญญาณ ต้องการเพียงร่างเนือกลวงเปล่าเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา แต่ว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิเคล่าคงนึกไม่ถึงกระมังว่าการกระทําเช่นนีหยามเหยียดเพียงใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นายของข้าช่างน่าสงสารเหลือเกิน
...ท่านผู้มัวหมอง ข้าขอขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเจ้า ข้าจึงคลายข้อสงสัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ว่าเรืองมันไม่น่ารืนหูเอาเสียเลยจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเองก็แก่แล้ว จะให้ทําอะไรบ้าบินคงไม่ได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้เพียงรู้อยู่แก่ใจแต่ทําอะไรไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าข้าจะลับฝดาบของตัวเองเพียงใดก็ไม่มีวันเอาชนะท่านผู้นันได้เลย
...เรืองไม่น่ารืนหูเอาเสียเลยจริงๆ
...ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยนําสิงนีไปมอบให้ท่านเฟรย่าได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเฟรย่าเองก็คงไขข้อสงสัยได้เพราะเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านเฟรย่าไม่เหมือนทหารชราคนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําตอบทีได้ต้องช่วยปลุกความกล้าให้ลุกโชนในตัวท่านเฟรย่าได้แน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ใช่แล้ว ความกล้านันจะนําทางสู่สมรภูมิเบืองหน้า
...แต่ข้าเองคงจุ้นจ้านมากไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีตัวเองทําอะไรไม่ได้ด้วยซํา
...ท่านเฟรย่าทําเช่นนันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคงอยากพิสูจน์ศรัทธาก่อนจะมันใจอาจหาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะเน่าสลาย ก็ยังสมเปนราชสีห์แดงทีแท้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยนําสิงนีไปมอบให้ท่านเฟรย่าได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเฟรย่าเองก็คงไขข้อสงสัยได้เพราะเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ใช่แล้ว ความกล้านันจะนําทางสู่สมรภูมิเบืองหน้า
...หึหึหึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมเปนท่านเฟรย่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคงจินตนาการไม่ออก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าความหวาดหวันสินหวังมันเปนเช่นไร
...ให้ตายเถอะ สมเปนท่านเฟรย่าจริงๆ
อึก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนอะไรไป ท่านผู้มัวหมอง
...สงบใจลงหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องคิดมากนักหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลกก็เปนเช่นนี บางครังคนเราก็หาเรืองกันโดยไม่มีเหตุผล
...อย่างนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดจะล้างบางกันสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทหารชราก็ยังจะไม่เว้น ให้ตายสิ ขยันกันจริงๆ
...ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านควรรู้ขีดจํากัดของพลังตนเองไว้
...สุดท้ายก็ทําอะไรไม่ได้เลยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วัยชราช่างน่าสังเวช...
...จะล้างบางกันไม่เว้นกระทังทหารแก่ๆ เลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ละเอียดรอบคอบสมกับเปนท่านเลด้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ต้องยอมรับว่าข้ายังสับสนลังเลใจอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และข้าจะไม่ขอยอมตายจนกว่าจะได้รู้ความจริง
...เจ้าเองก็พิลึกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครบังคับให้เจ้ามาช่วยคนแก่ผู้สับสนอย่างข้าเสียหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ขอบคุณทีช่วยข้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนี ข้าคงได้มีโอกาสคว้าชัยภายภาคหน้า
...ท่านเลด้า ข้าขอฝากท่านมิเคล่าด้วย
...จะล้างบางกันไม่เว้นกระทังทหารแก่ๆ เลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ละเอียดรอบคอบสมกับเปนท่านเลด้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ต้องยอมรับว่าข้ายังสับสนลังเลใจอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และข้าจะไม่ขอยอมตายจนกว่าจะได้รู้ความจริง
...เจ้าจะอยู่ข้างท่านเลด้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันข้าก็อุ่นใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นางแบกรับภาระเพียงลําพังมากไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีนางไม่ได้เข้มแข็งอย่างทีตัวเองคิด
...ไม่นึกเลยว่าข้าจะชนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าข้าเองก็ยังไม่หมดสินเรียวแรงซะทีเดียว
...ข้าทําอะไรไม่ได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิเคล่า ท่านม็อค...
...ข้า อัศวินเลือดบริสุทธิ อันส์บัค
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอชูดาบ ปลุกเพลิงในกายให้ลุกโชน ณ บัดนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือเกียรติยศของนายท่านม็อค
...ท่านผู้มัวหมอง ดูท่าผลประโยชน์ของเราจะต้องตรงกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่ายินดียิง ทีเราไม่ปรกษ์เปนศัตรูแก่กัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเช่นนัน จงดูคมดาบของข้า
...ฮะฮ่า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความเร้าใจของสงคราม หวนคืนสู่ใจข้าเร็วกว่าทีคาดนะนี!
...ท่านเลด้า เปนอย่างทีท่านกังวลเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สุดท้าย ข้าไม่อาจละทิงได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สัญญาแห่งเลือดทีให้ไว้กับท่านม็อค
...ได้เวลาแล้ว ท่านเฟรย่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่าดาบของข้าจะถูกใจราชสีห์แดงนะ
...ท่านม็อค เกียรติยศของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพียงสิงเดียวทีข้า...
ท่านผู้มัวหมอง เมือครู่เจ้าสู้ได้งดงามนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทีนีก็เหลืออีกแค่ก้าวเดียวแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่างทีคิด ตัวข้าสันเทาไม่ละลด ก็คงไม่แปลกหากกําลังจะท้าทายเทพเจ้า
...ทีนีก็เหลืออีกแค่ก้าวเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่างทีคิด ตัวข้าสันเทาไม่ละลด ก็คงไม่แปลกหากกําลังจะท้าทายเทพเจ้า
...ข้ามองท่านผู้นันผิดไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาเปราะบางทังกายและใจ ไม่เหมาะจะไปสู้รบปรบมือใคร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตาข้าคงจะพร่าไปเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านธิโอลิเยร์ยังคงสู้ได้ยอดเยียม ถึงจะรับใช้คนละนายก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เขาเองก็คงจะสันสู้อยู่บ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นเดียวกับพวกเรา
...หืม เจ้ามีเรืองหนักอกหนักใจรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่จําเปนต้องพูดออกมาหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้พิชิตท่านม็อค นายของข้าใช่ไหมล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่คิดจะตําหนิเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านม็อคสู้ด้วยเกียรติยศแล้วปราชัย เปนเรืองธรรมดาของผู้มันหมายจะเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และ...ผู้ทีเอาแต่หลงมัวเมาในเสน่ห์จนหลงลืมเรืองนันไป คงไม่มีสิทธิจะตําหนิอะไรเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านผู้มัวหมอง ชัยชนะจะเปนของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอสาบานด้วยเลือดของข้า
...ท่านผู้มัวหมอง ชัยชนะจะเปนของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอสาบานด้วยเลือดของข้า
...แม่ทัพราดาห์น ไม่ได้เจอกันเสียนาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านคงต้องคืนร่างนันให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือเกียรติยศของนายท่านม็อค
...ท่านผู้มัวหมอง จงขึนเปนราชาเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ใช่ราชาเพือเทพเจ้า แต่เปนราชาเพือปวงชน
ฮึบ! ฮ่า!
ฮึบ! ฮ่า!
อุก! อูวว!
อึก อา...
...อ้อ ข้าได้ยินจากเลด้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้มัวหมองทีท่านมิเคล่าชีนํามา เช่นเดียวกับพวกข้าใช่ไหมเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเฟรย่า ในอดีต เคยร่วมรบกับแม่ทัพราดาห์น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจอกันในสมรภูมิละก็เจ้าหวังพึงข้าได้
...อ้อ อีกเรืองหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สนทนากับชายมืดมนผู้นันแล้วหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ายังก็จงไปรับแผนทีกางเขนจากชายผู้นัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ในดินแดนแห่งนียังมีกางเขนแบบเดียวกันนีอยู่อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือร่องรอยของท่านมิเคล่า
...ถ้ายังก็จงไปรับแผนทีกางเขนจากชายมืดมนผู้นัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าปรารถนาจะเดินตามรอยเท้าของท่านมิเคล่า
...ถ้าเจอกันในสมรภูมิละก็เจ้าหวังพึงข้าได้
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือครู่เจ้าสู้ได้งดงามนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่ายินดีจริงๆ ในฐานะผู้ร่วมอุดมการณ์ใต้การชีนํา ไม่นึกเลยว่าจะยังมีนักรบอย่างเจ้าอยู่
...อ้อ ข้าได้ยินจากเลด้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้มัวหมองทีท่านมิเคล่าชีนํามา เช่นเดียวกับพวกข้าใช่ไหมเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเฟรย่า ในอดีต เคยร่วมรบกับแม่ทัพราดาห์น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมือครู่เจ้าเองสู้ได้งดงามนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่ายินดีจริงๆ ในฐานะผู้ร่วมอุดมการณ์ใต้การชีนํา ไม่นึกเลยว่าจะยังมีนักรบอย่างเจ้าอยู่
...นานมาแล้ว ข้าเคยตกเปนเหยือพิษร้ายทีบึงเอโอเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังไข้ขึนสูงและเจ็บปวดจนขยับร่างไม่ได้ ทําได้เพียงนอนรอความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตอนนัน มีเพียงท่านมิเคล่าทีหาข้าจนพบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บาดแผลข้าทังโสโครก บวมเน่า ส่งกลินเหม็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้กระนันท่านก็ยังดูดพิษให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าน่าอดสูถึงเพียงนี แต่ท่านยังทําเพือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันรอยแผลนี จึงเปนดังสิงชีนําทางของข้า
...เดินตามการชีนําของท่านมิเคล่าไปด้วยกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้พบกันอีกในสนามรบ นักรบเอ๋ย
...ไว้พบกันอีกในสนามรบ นักรบเอ๋ย
...คาใจทีชายผู้นันทําตัวห่างเหินหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นันชาวหอคอย เปนผู้มีเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาคงจะมีเหตุผลทีต้องต่อสู้ กับเรืองราวมากมายทีต้องแบกรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่กระนัน ใส่ใจไปก็เปล่าประโยชน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชายผู้นันก็ต้องมนตร์เสน่ห์และได้รับการชีนําจากท่านมิเคล่าเช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพียงแค่นันก็มากพอจะเปนพวกเดียวกันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากับเจ้า...เราต่างมิใช่เทพ ถึงจะขุดคุ้ยอดีตของเขาไป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็เปล่าประโยชน์อยู่ดี
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอดีเลย ถ้ามีโอกาส ช่วยไปบอกเลด้าให้ที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าจะเคลือนไหวตามใจตัวเองสักพัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าห่วงไป ข้าไม่คิดจะเปนศัตรูกับพวกเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การชีนําของท่านมิเคล่ายังคงจารึกอยู่บนตัวข้าไม่เปลียนแปลง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าแค่มีเรืองอยากดูให้แน่ใจเท่านัน
...อ้อ ข้าได้ยินจากเลด้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้มัวหมองทีท่านมิเคล่าชีนํามา เช่นเดียวกับพวกข้าใช่ไหมเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเฟรย่า ในอดีต เคยร่วมรบกับแม่ทัพราดาห์น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะปรากฏตัวในยามทีมนตร์เสน่ห์แตกสลายไปแล้วแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างเถอะ ถ้ามีโอกาส ช่วยไปบอกเลด้าให้ที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าจะเคลือนไหวตามใจตัวเองสักพัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าห่วงไป ข้าไม่คิดจะเปนศัตรูกับพวกเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การชีนําของท่านมิเคล่ายังคงจารึกอยู่บนตัวข้าไม่เปลียนแปลง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าแค่มีเรืองอยากดูให้แน่ใจเท่านัน
...อ้อ ข้าได้ยินจากเลด้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้มัวหมองทีท่านมิเคล่าชีนํามา เช่นเดียวกับพวกข้าใช่ไหมเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเฟรย่า ในอดีต เคยร่วมรบกับแม่ทัพราดาห์น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ยามนันเจ้าเองก็สู้ได้งดงามนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะปรากฏตัวในยามทีมนตร์เสน่ห์แตกสลายไปแล้วแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างเถอะ ถ้ามีโอกาส ช่วยไปบอกเลด้าให้ที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าจะเคลือนไหวตามใจตัวเองสักพัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าห่วงไป ข้าไม่คิดจะเปนศัตรูกับพวกเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การชีนําของท่านมิเคล่ายังคงจารึกอยู่บนตัวข้าไม่เปลียนแปลง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าแค่มีเรืองอยากดูให้แน่ใจเท่านัน
...ข้าจะเคลือนไหวตามใจตัวเองสักพัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าแค่มีเรืองอยากดูให้แน่ใจเท่านัน...
...ท่านมิเคล่ากล่าวไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเคยสัญญากับแม่ทัพราดาห์น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และจะทําตามคําปฏิญาณนันทีดินแดนแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือราชสีห์แดง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าสัญญานันคืออะไร
...บอกแล้วนีว่าไม่ต้องห่วง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่คิดจะเล่นตุกติกอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็น่าเสียดายอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังเลด้า ท่านอันส์บัค และนักรบเช่นเจ้า...ต่างก็มีความพิเศษเหนือใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเปนศัตรูกัน คงได้สู้กันดุเดือดเลือดพล่านเปนแน่
...บอกแล้วนีว่าไม่ต้องห่วง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่คิดจะเล่นตุกติกอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็น่าเสียดายอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังเลด้าและท่านอันส์บัคต่างก็มีความพิเศษเหนือใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเปนศัตรูกัน คงได้สู้กันดุเดือดเลือดพล่านเปนแน่
...อืม อะไรกันนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าพวกอักขระผลุบโผล่น่ารําคาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดียวจะบดขยีให้เปนผุยผงเลย...
...ไม่เอาน่า อย่าใจร้อนสิ เฟรย่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ค่อยๆ ช้าๆ
ให้ตายสิ..
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีมันอะไรกันเนีย...
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษที ตอนนีข้ากําลังยุ่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าละสังเวชกับความโง่ของตัวเองจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ารู้ว่าจะเปนแบบนี ข้าจะไม่ขีเกียจและทําตามคําสอนของท่านอันส์บัคแต่โดยดี
...ขอโทษที ตอนนีข้ากําลังยุ่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แย่จริง ถ้ารู้ว่าจะเปนแบบนี ข้าจะทําตามคําสอนของท่านอันส์บัคแต่โดยดี
จากท่านอันส์บัคถึงข้างันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเรืองอะไรกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างนีเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือวิญญาณท่านแม่ทัพราดาห์นสินชีพอย่างมีเกียรติหลังจบเทศกาลสงคราม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิเคล่าหวังจะชุบวิญญาณกลับมาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นับเปนเรืองดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจจะผิดต่อปูเจอร์เรน แต่แม่ทัพราดาห์นย่อมคู่ควรกับสงครามทีสุดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คู่ควรยิงกว่าวาระสุดท้ายอันมีเกียรติเปนไหนๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สงครามไร้ทีสินสุด สงครามดุเดือดเลือดพล่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันสิถึงจะสมเปนแม่ทัพราดาห์น สมเปนราชสีห์
...ต้องขอบคุณเจ้า ข้าตัดสินใจได้เพราะเจ้าแท้ๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝากขอบคุณท่านอันส์บัคด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...บอกเขา ไว้พบกันอีกในสนามรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือถึงเวลานัน จะใช้ธนูก็ย่อมได้ แต่จะเปนเกียรติยิงหากได้เคียงดาบกับท่าน
ข้าหวังว่าเราจะได้พบกันในสนามรบคราวหน้า นักรบเอ๋ย
เหลือแค่ต้องสู้เท่านัน เพือท่านมิเคล่า
...อึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะทําอะไรน่ะ
...เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนต์เสน่ห์ของท่านมิเคล่าจางหายไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะสับสนก็คงไม่แปลก
...อ้อ คิดจะหาเรืองกันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็เอาซี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังหงุดหงิดเจ้าพวกอักขระน่ารําคาญนีพอดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอระบายหน่อยแล้วกัน
...อ้อ คิดจะหาเรืองกันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใจร้อนเสียจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม แต่ได้ซ้อมรับศึกก็ไม่เลว
...เจ้าตายอย่างไร้เกียรติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ควรเลือกสถานทีสู้เสียบ้าง
...เจ้าเปนใครกันแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลด้า ระวังไว้...
ข้าคือ ราชสีห์แดง เฟรย่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถึงเวลาแล้ว
...เปนเกียรติทีได้เจ้าเปนคู่มือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอกาสดีทังที มีเท่าไหร่ใส่มาให้หมด
...ข้าไม่นึกไม่นเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าคือผู้จักขึนเปนราชาแห่งพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่ะฮ่ะ แต่ก็เปนการจับคู่สู้ทีเหมาะดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทพเจ้าองค์ใหม่ กับว่าทีราชา!
...ข้าขอขอบคุณ ท่านอันส์บัค
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบของท่านทังน่าสะพรึงและงดงาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จนอยากจะหักให้แหลกลาญด้วยมือคู่นี!
...ราชามีองค์เดียวพอแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเจ้าไม่คู่ควร
...ข้าขอมอบศึกนีให้ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิเคล่า ท่านรา ดา...
...เจ้าไม่เบาเลยนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู้ได้ร้อนแรงเหมือนไฟโหมโชนเลยทีเดียว...
ฮึบ! ย้ากกกก!
โอ้วววววววววว!
อุก! อูวว!
อึก อ๊ากกกก!
...อ้อ เจ้าเองก็ตามการชีนําของท่านมิเคล่ามาถึงทีนีสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีนามว่าเลด้า เดินตามการชีนํา ไล่ตามรอยเท้าท่านผู้นันมาเช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สัมผัสแขนแห้งเหียวตรงนันสิ แล้วเจ้าจะได้รับการชีนํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังดินแดนเงาทมิฬทีท่านมิเคล่ามุ่งไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สหายของข้ารออยู่ทีนันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้ทีตามท่านมิเคล่ามา เช่นเดียวกับพวกเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือเจ้าพบพวกเขา ทุกคนจะยินดีช่วยเจ้าแน่นอน
เอ้า สัมผัสแขนแห้งเหียวตรงนัน แล้วไปยังดินแดนเงาทมิฬเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกไม่นานข้าก็จะตามไปเช่นกัน ไว้พบกันใหม่ทีนัน
ว่าไง เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าได้พบพวกของเราหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนการรวมกลุ่มของผู้คนมากมาย จากผืนดินกว้างไกลเหนือจินตนาการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความจริงแล้วจะฆ่านกันคงไม่แปลกด้วยซํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่มีเสน่ห์ดังมนตราสะกดใจของท่านมิเคล่าแล้วล่ะก็...
พวกเราคงมิอาจรวมใจเปนหนึงได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เทพเจ้าบันดาลโดยแท้
เราทุกคนล้วนหลงเสน่ห์ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จึงนับว่าเปนพวกเดียวกัน
...อ้อ ชายคนนันชือเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยู่มานาน รับใช้ท่านมิเคล่ามาก่อนข้าเสียอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาจริงเอาจัง ฝมือรบก็ฉกาจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่อย่ากังวลใจไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีเดนไม่พูดกับเจ้า ไม่ใช่ความผิดของเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้จักเขามานาน ยังไม่เคยได้งเขาเอือนเอ่ยคําใดเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ก็หวังว่าสักวันหนึงจะได้ยิน
...ไม่ไว้ใจท่านผู้มีเขางันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ไม่แปลก เพราะในสถานการณ์อืน...คงได้รบราฆ่านกันเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นานมาแล้ว ท่านมาริกาสังให้ท่านเมสเมอร์สังหารทุกคนในหอคอย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชําระล้างด้วยเปลวเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านผู้มีเขาจะเคียดแค้นพฤกษาทองย่อมเปนธรรมดา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่าด้วยธรรมชาติของมนุษย์แล้ว ก็มักจะกดขีมนุษย์ด้วยกันเองเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชาวหอคอยก็ไม่ต่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเขาหาใช่เทพบุตรผู้ปราศจากมลทิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แค่บังเอิญเปนผู้แพ้ในสงครามเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เห็นใจไปก็ไม่ได้อะไร
อา ในทีสุดก็ได้พบกันเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีนามว่าเลด้า เมือวันก่อนข้าไม่มีโอกาสได้คุยด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็ตามการชีนําของท่านมิเคล่ามาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเจ้าได้พบพวกของเราหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้ทีตามรอยเท้าท่านมิเคล่ามา เช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คงตกใจล่ะสิ แต่ละคนล้วนมาจากคนละที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความจริงแล้วจะฆ่านกันคงไม่แปลกด้วยซํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่มีเสน่ห์ดังมนตราสะกดใจของท่านมิเคล่าแล้วล่ะก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราคงมิอาจรวมใจเปนหนึงได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เทพเจ้าบันดาลโดยแท้
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็สัมผัสได้ใช่ไหมล่ะ มนต์เสน่ห์ของท่านมิเคล่าแตกสลายไปเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ส่วนตัวข้า แค่นีไม่อาจทําให้ความรู้สึกทีมีต่อท่านมิเคล่าสันคลอนได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ใช่ว่าสหายเราจะเปนเช่นข้าทุกคน เรียกได้ว่าน่ากังวล...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ เปนแบบนีอาจจะดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ใดไม่คู่ควรอยู่ข้างท่านมิเคล่า ข้าจะใช้ดาบแทงทะลวงมันเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แบบนันสิ ถึงจะสมศักดิศรีตัวข้า
...เอาล่ะ มาพิสูจน์กันดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าผู้ใดไม่คู่ควรอยู่ข้างท่านมิเคล่า
ว่าไง เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีนามว่าเลด้า เมือวันก่อนข้าไม่มีโอกาสได้คุยด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็ตามการชีนําของท่านมิเคล่ามาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเช่นนัน เจ้าเองก็สัมผัสได้ใช่ไหมล่ะ มนต์เสน่ห์ของท่านมิเคล่าแตกสลายไปเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ส่วนตัวข้า แค่นีไม่อาจทําให้ความรู้สึกทีมีต่อท่านมิเคล่าสันคลอนได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ใช่ว่าสหายเราจะเปนเช่นข้าทุกคน เรียกได้ว่าน่ากังวล...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ เปนแบบนีอาจจะดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ใดไม่คู่ควรอยู่ข้างท่านมิเคล่า ข้าจะใช้ดาบแทงทะลวงมันเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แบบนันสิ ถึงจะสมศักดิศรีตัวข้า
...ธิโอลิเยร์รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หัวใจของเขาผูกพันอยู่กับท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลึกซึงยิงกว่าความภักดีทีมีให้ท่านมิเคล่านัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ด้วยเหตุนันแหละ ข้าจึงแน่ใจว่าธิโอลิเยร์ไม่อาจทรยศได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะท่านทรีนาได้มอบความรักอันไร้ขีดจํากัดให้แก่ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะครึงหนึงของชีวิต...หรือบางทีอาจยิงกว่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงแม้นางจะถูกทอดทิงไว้เบืองหลัง หัวใจก็คงยากจะสันคลอน
...ท่านผู้มีเขารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาฝากงวางใจให้ท่านมิเคล่าช่วยชาวหอคอยให้พ้นบาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้นมนตร์เสน่ห์จะจางหายจนไฟแค้นกลับลุกโชนอีกครา ก็ไม่น่าจะลืมคําปฏิญาณนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ในขณะเดียวกัน ผู้มีเขาก็เปนบุคคลทีอันตราย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...บางทีลางสังหรณ์ของเจ้านันถูกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอเวลาข้าใคร่ครวญสักหน่อยแล้วกัน
...ขอเวลาข้าใคร่ครวญสักหน่อยแล้วกัน
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาพอดี ข้ามีเรืองจะบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าตังใจจะสังหารท่านผู้มีเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่สนใจหรอกว่าเขาจะหันคมดาบเข้าหาท่านเมสเมอร์หรือท่านมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ความแค้นทําให้คนเปลียนไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และดาบนันก็อาจหันเข้าหาท่านมิเคล่าสักวันหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างไรเสีย...ท่านมิเคล่าก็เปนทายาทแห่งทองทีแท้จริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้เจ้าตัวจะทิงทุกสิงทุกอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านก็ตัดขาดจากชาติกําเนิดไม่ได้หรอก
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษทีให้รอนาน ข้าตัดสินใจได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ยังไงข้าก็ตังใจจะสังหารท่านผู้มีเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่สนใจหรอกว่าเขาจะหันคมดาบเข้าหาท่านเมสเมอร์หรือท่านมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ความแค้นทําให้คนเปลียนไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และดาบนันก็อาจหันเข้าหาท่านมิเคล่าสักวันหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างไรเสีย...ท่านมิเคล่าก็เปนทายาทแห่งทองทีแท้จริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้เจ้าตัวจะทิงทุกสิงทุกอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านก็ตัดขาดจากชาติกําเนิดไม่ได้หรอก
...ท่านผู้มีเขาอาจคาดไว้แล้วว่าจะเปนเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาไม่เคยเชือใจข้าเลยแม้สักนิด ตังแต่ก่อนมนต์เสน่ห์ท่านมิเคล่าสูญสลายเสียอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เขาคงสัมผัสได้ถึงกลินของนักฆ่าทีหลับใหลอยู่ในตัวข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และกลินเลือดทีหลงเหลืออยู่
...ข้าจะตามท่านผู้มีเขาไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเขาตังใจจะล้างแค้นท่านเมสเมอร์ คงมุ่งหน้าไปทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ปราสาททมิฬ
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษทีให้รอนาน ข้าตัดสินใจได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะปล่อยท่านผู้มีเขาไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอล้างแค้นท่านเมสเมอร์ได้สําเร็จ คมดาบของเขาก็คลุ้มคลังไปเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สภาพแบบนัน ปล่อยไว้เดียวก็หาทีตายเอง ไม่จําเปนต้องเสียเวลาลงมือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โทสะรังแต่จะทําให้ทุกข์ทน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราจึงจําเปนต้องมีท่านมิเคล่ายังไงล่ะ
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษทีให้รอนาน ข้าตัดสินใจได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะปล่อยท่านผู้มีเขาไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอกาสล้างแค้นของเขาถูกช่วงชิงไป ทําให้ดาบเขาไร้คมเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สภาพแบบนันคงไม่มีกะจิตกะใจจะไปสู้ใคร ไม่จําเปนต้องเสียเวลาลงมือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตราบใดทียังไม่มีเหยือล้างแค้นทีเหมาะสมโผล่มาน่ะนะ
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอบคุณทีช่วยเปนกําลังเสริมในศึกครังก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงจะเปนศึกทีต่างฝายต่างไม่มีวันเข้าใจกันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าก็ทําให้เจ้าต้องโดนด่าว่าด้วยผรุสวาจา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคงรู้สึกแสลงหูมากเลยสินะ ข้ารู้
...ข้ารู้ ไม่สมเปนข้าเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงเปนธรรมดา ทีหลังตัดสัมพันธ์ต้องรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวทุกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่อะไรทีควรทําก็ต้องทํา
...มีใครอีกบ้างนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากสงสัยคนทีเคยเปนสหายกันหรอก ถึงจะแค่ไม่นานก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เรากําลังจะทําการใหญ่ ข้าไม่อยากมีเรืองค้างคาใจ...
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาพอดี ข้ามีเรืองจะบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่จําเปนต้องกําราบท่านผู้มีเขาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอล้างแค้นท่านเมสเมอร์ได้สําเร็จ คมดาบของเขาก็คลุ้มคลังไปเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สภาพแบบนัน ปล่อยไว้เดียวก็หาทีตายเอง ไม่จําเปนต้องเสียเวลาลงมือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โทสะรังแต่จะทําให้ทุกข์ทน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราจึงจําเปนต้องมีท่านมิเคล่ายังไงล่ะ
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาพอดี ข้ามีเรืองจะบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่จําเปนต้องกําราบท่านผู้มีเขาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอกาสล้างแค้นของเขาถูกช่วงชิงไป ทําให้ดาบเขาไร้คมเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สภาพแบบนันคงไม่มีกะจิตกะใจจะไปสู้ใคร ไม่จําเปนต้องเสียเวลาลงมือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตราบใดทียังไม่มีเหยือล้างแค้นทีเหมาะสมโผล่มาน่ะนะ
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเกรงว่าท่านอันส์บัคจะต้องเปนรายต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้ตอนนีท่านเรียกตัวเองว่าเปนทหารเฒ่าปลดระวาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ในอดีตท่านเคยเปนอัศวินเลือดบริสุทธิแถวหน้า ผู้มีชือขจรขจาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเคยฟาดนท่านมิเคล่าด้วยคมดาบโลหิตมาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าทีได้ลองพูดคุย ใจท่านยังโรยราเกินกว่าจะจับดาบอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าหวันใจว่าสักวันท่านอาจระลึกได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงความกระหายเลือดทีท่วมท้นในอดีต เหมือนอย่างข้าไงเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ปล่อยเอาไว้คงอันตรายเกินไป
...อือ ข้าตระหนักได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าหากไร้ซึงมนตร์เสน่ห์ของท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ไม่อาจไว้วางใจใครได้เลย...
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณทีช่วยมาเปนกําลังเสริมอีกครังนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอันส์บัคพ่ายคราวนีคงไม่เจ็บแค้นใจอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะสุดท้ายท่านเองก็ประเมินเจ้าไว้สูง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงภูมิใจเสียเถอะ ว่าเราได้เปนคู่มือประดาบครังสุดท้ายของท่านอันส์บัค
ข้าขอบคุณทีช่วยเปนกําลังเสริมในศึกครังก่อน
...อ้อ เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณทีช่วยมาเปนกําลังเสริมอีกครังนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านอันส์บัคคือบุคคลชันยอดโดยแท้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงภูมิใจเสียเถอะ ว่าเราได้เปนคู่มือประดาบครังสุดท้ายของท่าน
ข้าขอบคุณทีช่วยเปนกําลังเสริมในศึกครังก่อน
...แต่เจ้านีก็พิลึกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนต์เสน่ห์แหลกสลายไปแล้ว แต่มีเจ้าคนเดียวทีดูไม่เปลียนไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ราวกับว่าไม่เคยต้องมนต์เสน่ห์มาก่อนอย่างไรอย่างนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การทีเจ้าถูกชีนํามาทีนี แปลว่าท่านมิเคล่าต้องการเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เกรงว่า เราคงต้องจากกันตรงนีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และในคราต่อไป...ขอให้เราได้พบพานเบืองหน้าท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลาก่อน สหายข้า...
...เราคงต้องลากันสักพักนะ สหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และในคราต่อไป...ขอให้เราได้พบพานเบืองหน้าท่านมิเคล่า
กะแล้วเชียวว่าจะต้องได้พบเจ้าทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ได้เจอกันเสียนานเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่ได้เดินตามรอยท่านมิเคล่า แต่ตามการชีนําของพฤกษาทองมาใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้จะขึนเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน ทําไมถึงมาทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คงเปนความปรารถนาของท่านมิเคล่า...ไม่ก็พฤกษาทองล่ะซี?
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้เหล่าราชาได้ประจันหน้า และตัดสินให้รู้แพ้รู้ชนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ายืนกรานจะไปหาท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็จะใช้ดาบทะลวงให้สิน ไม่ว่าเปนใครก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรอเจ้านะ
...ท่านผู้มีเขา ข้าต้องกําจัดท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความกระหายในการล้างแค้นของท่านเปนภัยต่อเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อาจเชือใจท่านได้อีกแล้ว
...เจ้ามาด้วยรึ ผิดคาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็ดีใจนะ ช่วยข้าด้วยแล้วกัน
...ท่านมิเคล่าไม่เคยผิดคําสาบาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงดับดินไปซะเถิด กลับไปหาครอบครัวเจ้าซะ
...หึ เผลอประมาทจนได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า...
...ท่านผู้มีเขา ข้าต้องกําจัดท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความกระหายในการล้างแค้นของท่านเปนภัยต่อเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อาจเชือใจท่านได้อีกแล้ว
...เจ้าเห็นใจในสิงทีท่านผู้มีเขาต้องเผชิญรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โง่เง่านัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็คงไม่แปลก จิตใจคนเรามันก็เปนเช่นนี
...ไม่นึกเลยว่าเจ้ากับข้าจะจบกันเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเสียดาย
...หึ เผลอประมาทจนได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพลาดท่าเสียแล้วทีให้เจ้าไปเข้ากับฝายโน้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยไม่ได้ คราวนีข้าจะถอยก่อนแล้วกัน
...ท่านอันส์บัค ข้าต้องกําจัดท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าหวาดกลัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวาดกลัวทีท่านโลเล ไม่รู้จะออกหัวหรือก้อย
...เจ้าก็มาด้วยหรือนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจนะ ช่วยข้าด้วยแล้วกัน
...ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะมาด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็ดีใจนะ ช่วยข้าด้วยแล้วกัน
...ขอบคุณท่านมากสําหรับทีผ่านมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอันส์บัค
...ท่านแข็งแกร่งจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า...
...ท่านอันส์บัค ข้าต้องกําจัดท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าหวาดกลัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวาดกลัวทีท่านโลเล ไม่รู้จะออกหัวหรือก้อย
...เจ้าเลือกฝายแล้วงันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้ไม่มีภาระผูกพันใดๆ กับราชาโลหิตแท้ๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีก็เปนผลจากความดีงามของท่านอันส์บัคสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ ข้าก็แค่ต้องแทงทะลวงด้วยดาบข้า
...ไว้ข้าจะสรรเสริญการต่อสู้กับเจ้าให้ตอนไว้อาลัยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตายซะ
...ข้าคิดผิดสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีหันมาเปนศัตรูกับเจ้าทังสอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คราวนีข้าขอถอยก่อนแล้วกัน
อย่าบังอาจเข้าใกล้ท่านมิเคล่าเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะอัศวินเข็มเลด้า...เดนผู้โรยรา และเหล่าสหายของเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเปนอันขาด
จะไม่ยกโทษให้เจ้าเปนอันขาด
เพราะอัศวินเข็มเลด้า...เดนผู้โรยรา และสหายของเรา
อย่าบังอาจเข้าใกล้ท่านมิเคล่าเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะอัศวินเข็มเลด้า และเดนผู้โรยรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเปนอันขาด
จะไม่ยกโทษให้เจ้าเปนอันขาด
...ขอโทษนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีตอนอยู่หน้าแขนแห้งเหียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเรียกเจ้าเปนพวกเดียวกันตามอําเภอใจ
...ข้าจะให้ดูความลับของดาบข้าเปนการไถ่โทษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข็มนีจะกตรึงเจ้าไว้กับความตาย
...ข้าไม่เข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังจากได้รู้จักท่านมิเคล่าแล้ว เหตุใดจึงยังไปสวามิภักดิกับราชาโลหิตอีก
...ธิโอลิเยร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเหมือนสายตามองคนของข้าจะใช้ไม่ได้เสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงได้มองเจ้าผิดไป...หรือบางทีอาจจะรวมถึงท่านทรีน่าด้วย
...ไว้ข้าจะสรรเสริญการต่อสู้กับผู้จะขึนเปนราชาให้ตอนไว้อาลัยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตายซะ
...ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยทําให้โลกนีอยู่ง่ายขึนทีเถิด...
อุก! อูวว!
อึก อา...
...เอ่อ สวัสดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้งเรืองของเจ้าจากท่านเลด้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่านอกจากข้า ยังมีผู้มัวหมองทีตามการชีนําของท่านมิเคล่ามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นามของข้าคือธิโอลิเยร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนผู้มัวหมองทีตามการชีนําของท่านมิเคล่ามาเช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันก็...อืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอฝากเนือฝากตัวด้วยแล้วกัน
...เอ่อ คือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษที ข้าช่วยอะไรเจ้าไม่ได้เท่าไหร่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แรงน้อย สมองก็ไม่ค่อยมี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนแบบนีมาตังแต่เกิดแล้วล่ะ น่าสมเพชใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เรืองทีข้ารู้ มีแต่เรืองพิษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอโทษด้วย
...เอ่อ มีธุระอะไรรึเปล่า
...เอ่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าอยากได้พิษอีกก็บอกข้านะ
...โอ นีมัน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมัวร์หามาให้หรือนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่างไร้ทีติ สีดําขลับเปนมันเงา ประหนึงฟายามคําคืนไร้แสง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้จะขอบคุณท่านมัวร์ยังไงดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ต้องคิดเสียแล้วว่าจะตอบแทนยังไง
...อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องขอบคุณเจ้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะประดิษฐ์ของดีซักอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเจ้าเหนือยจะมีชีวิตเมือไหร่ก็บอกข้าได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การหลับน่ะเปนเรืองดี ยิงหลับตลอดกาลยิงแล้วใหญ่
...อย่างนันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน รับนีไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอสถลับทีกระทังมังกรโบราณยังต้องหลับใหล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้นิทราอย่างเปนสุขแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ชัวนิรันดร์
...เอ่อ คือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่เปนอะไรเลยหรือ ทังทีมนตร์เสน่ห์แตกสลายไปแล้วแท้ๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่ะแทบแย่ นึกถึงแต่เรืองทีไม่ควรนึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นึกถึงท่านทรีนา ทังรูปร่าง กลินกาย และมนตร์เสน่ห์ทีเชิญชวนสู่นิทราอันมืดมิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิเคล่าคงเย้ยหยันข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีตกเปนทาสรักของนาง ทังทีรู้ทังรู้ว่าท่านทอดทิงร่างครึงนันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้า ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ต้องทิงทุกสิงอย่าง ข้าก็อยากพบท่านทรีนาอีกสักครัง...
...ข้าแย่แล้วล่ะ ดันนึกถึงเรืองทีไม่ควรนึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นึกถึงท่านทรีนา
...เอ่อ สวัสดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้งเรืองของเจ้าจากท่านเลด้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่านอกจากข้า ยังมีผู้มัวหมองทีตามการชีนําของท่านมิเคล่ามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นามของข้าคือธิโอลิเยร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนผู้มัวหมองทีตามการชีนําของท่านมิเคล่ามาเช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอ่อ คือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่เปนอะไรเลยหรือ ทังทีมนตร์เสน่ห์แตกสลายไปแล้วแท้ๆ
...ข้าน่ะแทบแย่ นึกถึงแต่เรืองทีไม่ควรนึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นึกถึงท่านทรีนา ทังรูปร่าง กลินกาย และมนตร์เสน่ห์ทีเชิญชวนสู่นิทราอันมืดมิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิเคล่าคงเย้ยหยันข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีตกเปนทาสรักของนาง ทังทีรู้ทังรู้ว่าท่านทอดทิงร่างครึงนันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้า ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ต้องทิงทุกสิงอย่าง ข้าก็อยากพบท่านทรีนาอีกสักครัง...
...เอ่อ คือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าควรจะบอกเจ้าเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าว่าจะมุ่งหน้าไปทางใต้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเพิงนึกเรืองทีท่านมัวร์เคยบอกไว้ออก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีดอกบัวสีม่วงเข้มบานทีชายงทางใต้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านทรีนาน่าจะถูกทิงไว้ทีนัน
...ข้าว่าจะมุ่งหน้าไปทางใต้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังชายงทีท่านมัวร์เคยบอก
...จะ เจ้าพูดจริงหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ได้หลอกลวงเพือเยาะเย้ยข้าแน่นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ ข้าไม่ได้หมายความอย่างนัน ขอโทษที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะลองไปดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปก้นเหวลึกทีชายงทางใต้ตามเจ้าบอก
...ข้าจะลองไปดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปก้นเหวลึกทีชายงทางใต้ตามเจ้าบอก
...ท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันช่างนุ่มลึกและสุกงอมอะไรเยียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังพิษและนิทราอันแสนหวานของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้โปรด ให้ข้าได้ยินเสียงท่านเถิด
...อ้าว เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือกีขอบคุณเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเจ้า ข้าเลยได้พบกับท่านทรีนา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตอนนีข้ากําลังเข้าสู่นิทราด้วยพิษของท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือจะได้งเสียงทีสูญหายไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยรอก่อน อย่ากวนข้าล่ะ...
...อ้าว เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบคุณมาก คําบอกของเจ้าเปนจริงทุกอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเจ้า ข้าเลยได้พบกับท่านทรีนา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตอนนีข้ากําลังเข้าสู่นิทราด้วยพิษของท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือจะได้งเสียงทีสูญหายไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยรอก่อน อย่ากวนข้าล่ะ...
...อ้าว เจ้าก็มาเหมือนกันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สวนบุปผาสีม่วงเข้มของท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตอนนีข้ากําลังเข้าสู่นิทราด้วยพิษของท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือจะได้งเสียงทีสูญหายไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยรอก่อน อย่ากวนข้าล่ะ...
...ข้าลืมไปเรืองหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้เลียนแบบข้าเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พิษของท่านทรีนาจะทําให้เจ้าหลับไปตลอดกาล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีข้ารับได้คนเดียวเท่านัน...
...ตอนนีข้ากําลังเข้าสู่นิทรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือจะได้งเสียงของท่านทรีนาทีสูญหายไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยรอก่อน อย่ากวนข้าล่ะ...
...ท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหตุใดจึงไม่ยอมให้ข้าได้ยินเสียงท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ได้โปรดมอบพิษให้ข้าอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจักได้เข้าสู่ห้วงลึกแห่งนิทรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และได้โปรด ให้ข้าได้ยินเสียงท่านเถิด
...โปรด ปล่อยข้าไว้...
...อย่าคิดทีจะหลอกกันเสียเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือผู้ถูกเลือก ไม่ใช่เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเพียงข้าทีจะได้หลับใหลเคียงข้างท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่มีวันได้ยินเสียงทีข้าได้ยิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดังนัน อย่าได้คิดจะหลอกลวงกันเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิเช่นนัน ข้าจะไม่ให้อภัยเจ้า
...อย่าได้คิดจะหลอกลวงกันอีกเลย
...หยุดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีมันหยามกันชัดๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ให้อภัยเจ้าแน่
...ข้าไม่ให้อภัยเจ้าแน่
...อ้าว เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าช่วยอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แรงก็น้อย สมองก็ไม่ค่อยมี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีทางกอบกู้ชือตัวเองได้เลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยบอกข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากสิงทีเจ้าพูดเปนความจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านทรีนาบอกว่าอะไรรึ
...ช่วยบอกข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากสิงทีเจ้าพูดเปนความจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านทรีนาบอกว่าอะไรรึ
...อา เจ้านีใจเหียมเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราวกับออกมาจากนร้ายก็ไม่ปาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองแบบนัน ไม่มีทางเปนไปได้แน่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ใช่ไหม ท่านทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าได้ยินเสียงท่านเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในห้วงนิทรานิรันดร์...
...ท่านทรีนา ให้ข้าได้ยินเสียงท่านเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในห้วงนิทรานิรันดร์...
...
...ข้าไม่ให้อภัยเจ้าแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันผู้ใดเหยียดหยามต้องเจอพิษตอบแทน
อย่าได้คิดจะเอ่ยออกมาอีกล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําพูดของท่านทรีนาทีเจ้าเติมแต่งน่ะ
...เหตุใดจึงหลอกลวงข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้แข็งแกร่งเช่นนี...
...ข้าคิดเพียงแต่จะทําเพือท่านทรีนา
...ข้าขออภัยอย่างยิงทีสงสัยเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตอนนีความปรารถนาของท่านทรีนาคือทุกอย่างของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะหยุดท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ให้ท่านได้เปนเทพเจ้า
ไม่ว่าจะใช้ดาบใดฟาดน หรือใช้เกราะใดปกปองกาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ไม่อาจทําให้เจ้ารอดพ้น จากพิษของธิโอลิเยร์
...ท่านมัวร์ ข้าไม่อยากสู้กับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าเองก็มีคําพูดทียอมให้ไม่ได้
พวกท่านไม่เข้าใจอะไรเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังความรู้สึกของท่านมิเคล่า และท่านทรีนา...
...ข้าคิดเพียงแต่จะทําเพือท่านทรีนา
...ข้าขอโทษ และข้าขอฝากงเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยทําให้ท่านทรีนาสมหวังที...
...
ฮึก! อูยย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อะ! อ๊าาาาาาาาา....
...โอ ไม่มีผู้มาเยือนนานแค่ไหนแล้วนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชืออิเมียร์ ยินดีต้อนรับสู่มานุส เมเทร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ายินดีต้อนรับเจ้าจากใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในดินแดนทีถูกทิงร้างเช่นนี การพบพานเปรียบเสมือนสมบัติหายาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไหนๆ ชะตาก็ลิขิตให้เรามาพบกันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าได้มอบของทีระลึกให้เจ้าด้วยเถิด
...ว่ากันว่ามีโบราณสถานลึกลับตรงจุดทีระบุในแผนที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากลันระฆังแขวนทีอยู่ในโบราณสถานแห่งนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงดาวเจิดจรัสจะชีนําชะตาให้ผู้ตี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าแค่อยากเปนกําลังให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกคนทีสู้เพืออะไรบางอย่าง ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เปนไร ไม่ต้องพูดข้าก็เข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็เปนเช่นนันใช่ไหม
...มีอะไรหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่าจะมอบแผนทีซากโบราณสถานพิศวงให้เจ้าไปแล้วนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หรือว่าเจ้ายังต้องการคําแนะนําจากข้าอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเข้าใจ ผู้ทีต่อสู้เพือบางสิงย่อมละโมบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ละโมบในพลัง และความจริงแท้
...มีอะไรหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องการคําแนะนําจากข้าอีกหรือ
อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินทีนีระวังด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หนุ่มน้อยอาจเล่นซนอยู่ทีไหนสักที
...เฮ้อ น่าสงสาร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคงนร้ายละสิ ยูริ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมมันไปเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงทีแหลกสลายแถมยังน่าเกลียดแบบนันทําอะไรเจ้าไม่ได้หรอก
ข้าคือจอมเวทหินจรัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศึกษาไขว่คว้าดวงดาวและชีวิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารู้บ้างรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์ทุกคน คือเศษดวงดาวจากการระเบิดไกลโพ้นเมือนานมาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราคือบุตรแห่งพระมหาประสงค์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งดูวิเศษ น่าซาบซึงตรึงใจใช่ไหมล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...น่าเสียดายทีไม่มีใครรู้เรืองอันงดงามนีเลย
ข้าก็เปนจอมเวทหินจรัสเช่นกัน
เจ้าได้เจอโยลานแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่านางจะไม่ทําตัวเสียมารยาทกับเจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แม่หนูนัน เคยมีชีวิตทุกข์ทนมาก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยชอบพาลใส่คนอืนไปทัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่นางไม่ใช่คนชัวช้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่ ทังนางและน้องสาวนางต่างเปนคนดี
อ้าว เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินแล้วนะ เสียงลันระฆังอันพิศวงของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําคืนนีท้องฟาพร่างดาวช่างงดงามเสียจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหมือนโชคชะตาทีสว่างเจิดจ้าของเจ้าเลยว่าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอ้า ข้าให้เจ้า
ไม่ต้องเกรงใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าแค่อยากเปนกําลังให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ดวงดาวเจิดจรัสจงชีนําเจ้า
อ้าว เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินแล้วนะ เสียงลันระฆังอันพิศวงของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําคืนนีท้องฟาพร่างดาวช่างงดงามเสียจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหมือนโชคชะตาทีสว่างเจิดจ้าของเจ้าเลยว่าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่บางครังความบังเอิญก็เปนเรืองน่าสนใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระฆังแขวนทีเจ้าเปาไม่ได้อยู่ในแผนทีทีข้ามอบให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระฆังทีเจ้าเจอคือตรงนี
...ขอให้เจ้าดูแผนทีทีข้ามอบให้อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ดวงดาวเจิดจรัสจงชีนําเจ้า
...อ้าว เจ้านีเอง เปนอะไรหรือ
ขอให้ดวงดาวเจิดจรัสจงชีนําเจ้า
...ขอโทษนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีให้กําเนิดเจ้าได้ไม่ดีนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ายังมิอาจเปนแม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าจะคอยอยู่เคียงข้างเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน ตอนนีหลับให้สบายเถิด...
...อีกไม่นานข้าจะกลับไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันขอเราอยู่ด้วยกันตามลําพังสักครู่ได้ไหม
หืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าคง เห็นอะไรบางอย่างใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเห็นก็จงลืมเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนกว่าการชีนําจากดวงดาวจะเผยความจริงให้เจ้าได้เห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ความเข้าใจผิดเล็กๆ น้อยๆ มีแต่จะทําให้เราเศร้าหมองกันทังคู่
...เจ้าเองก็น่าจะเคยเห็นมาบ้างใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การลวงหลอก ปลินปล้อน ในโลกแห่งพฤกษาทอง...ความโง่เขลาของผู้คน ความทุกข์ระทม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงไร้ทางเยียวยาได้ขนาดนีนะหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...น่าเศร้าทีคําตอบมันชัดเจนอยู่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันพังพินาศมาแต่แรกแล้วไงเล่า ทุกคนล้วนเสียสติกันไปหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังมาริกา ทังองคุลีทีชีนํานาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองนันแหละทีข้าเศร้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้คนเราดินรนมากเพียงใด ถ้าฐานรากมันพังแต่แรกเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ก็ไม่มีทางทําอะไรได้
...มิเคล่า เจ้าหนุ่มนันรู้อยู่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าชาติกําเนิด สายเลือดตัวเอง มันแปดเปอนและบ้าคลังยังไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเวทนายิงนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาถึงได้อยากสละทิงทุกอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีทุกอย่างเปนความผิดแม่แท้ๆ
อ้าว เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินอีกแล้วนะ เสียงระฆังของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างไพเราะเพราะพริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําคืนนี ดวงดาราไม่ส่องสว่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นีไม่ใช่ลางร้ายหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดนะ ว่านีเปนลางบอกเหตุ ว่าคําคืนทีมีแสงจรัสสาดส่องกําลังจะมาถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไปสิ ของขวัญชินสุดท้ายจากข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้เจ้าเปนดังดวงดาวเจิดจรัส
อ้าว เจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินแล้วนะ เสียงลันระฆังอันพิศวงของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สองครังสองคราทีเดียว ช่างเปนความทะยานอยากทียากจะคาดเดา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําคืนนี ดวงดาราไม่ส่องสว่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นีไม่ใช่ลางร้ายหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดนะ ว่านีเปนลางบอกเหตุ ว่าคําคืนทีมีแสงจรัสสาดส่องกําลังจะมาถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไปสิ ของขวัญชินสุดท้ายจากข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้เจ้าเปนดังดวงดาวเจิดจรัส
โอ้ ใช่... ข้ารู้สึกได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่านีเปนลางบอกเหตุ บอกว่าคําคืนนีจะเปนคืนพิเศษ...
ขอให้เจ้าเปนดังดวงดาวเจิดจรัส
...ข้าเคยบอกเจ้าใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่ามาริกากับองคุลีทีชีนํานาง ล้วนพังพินาศมาตังแต่แรก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นันไม่ใช่ความจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คนทีพังและบ้าคลังจริงๆ คือแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าองคุลีก็เปนแค่เด็กต้องสาป เปนเหยือผู้น่าสงสารไม่ต่างกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคิดไหม ว่าเราจําเปนต้องมีแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม่คนใหม่ แม่ทีแท้จริง ทีไม่พังแตกสลาย
...ขอโทษนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีให้กําเนิดเจ้าได้ไม่ดีนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อีกไม่นานแล้วล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้เปนแม่ และได้ให้กําเนิดเจ้าอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะให้กําเนิดเจ้าเปนอย่างดี
...ตอนนีขอเราอยู่ด้วยกันตามลําพังได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรด
...ดาวเจิดจรัสของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยมอบพลังแห่งมารดาให้ข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คอยดูองคุลีของข้าให้ดีเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปนแม่ทีแท้จริงให้ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และข้าจะเปนแม่เพียงผู้เดียว!
ข้าจะเปนแม่ทีแท้จริงให้ได้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนแม่ของยูริ! เปนแม่ขององคุลีทังหลาย!
...ขอโทษนะ ยูริ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนแม่เจ้า...
ลูกข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกๆ ของข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
องคุลีของข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าองคุลีของข้า!
อ๊ากกก!
อะ! อ๊าก!
อึก อ๊ากกกก!
...ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดขึนเปนเทพเถิด
...
...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เบย์ล จอมวายร้ายของข้า แผลเจ้ายังไม่หายอีกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โทสะของเจ้ายังไม่ถึงขีดสุดอีกหรือไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เร็วเข้า รีบทําลายให้สินซาก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําลายมันให้หมดทุกอย่าง! ความลําพองหยิงผยองทังหลาย!
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ปวด ปวดไปทัวร่าง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อึก อูยยย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นี ข้ายังเปนมนุษย์อยู่อีกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงได้เจ็บปวดรวดร้าวขนาดนี
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทุกคนไหม้เปนธุลีไปหมดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้พวกเมสเมอร์มันเผาเรียบทุกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างกับพวกข้าไปทําอะไรให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกข้าก็แค่ใช้ชีวิต...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ทฤษฎีของข้าเปนความจริง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าองคุลีนัน...ถือกําเนิดขึนจากซากโบราณสถานพวกนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เช่นนันหากข้าลันระฆังแขวนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็จะได้รับการโอบกอด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในอ้อมอก...ของมารดาผู้สูงส่ง
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความแค้นของพวกเจ้าจะคงอยู่ไปตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และพวกเจ้าจะสาปแช่งพวกมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมสเมอร์และเหล่าบุตรของมาริกา
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กาลครังหนึง ว่ากันว่าเคยมีโลงหินลอยมาเกย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีสวนบุปผากํามะหยีสีม่วงเข้มบานสะพรัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงอยากหลับใหลในทีแห่งนันกระมัง...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดโอบกอดลูกของท่านด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้โปรดชีแจงแถลงไข
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สงครามศักดิสิทธินีจะจบลงเมือไร
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเบือจะขุดคุ้ยหินเต็มทนแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะต้องหาเจอให้จงได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แท่นตีเหล็ก ต้องอยู่ทีนีแน่ๆ
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงกลับเข้าไปในไหเสียดีๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจงเติบโตเปนคนดีเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะพวกเจ้าคือร่างทรง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีถือกําเนิดมาเพือการนีเท่านัน
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่า อย่ามองข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลิกมองข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊ากกกกกกกกกก!
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เรืองแบบนัน เปนไปไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกข้าไม่ได้โดนทอดทิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเมสเมอร์เปนบุตรชายของท่านมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีวันทอดทิงพวกข้าหรอก...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ได้โปรดมอบความกล้าให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความกล้าทีจะกระโจนไปหานาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านทรีนา...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิเคล่าทอดทิงไปเสียแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทอดทิงสิงทีท่านไม่ควรทอดทิงเปนอันขาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนทีช่วยเหลือร่างครึงหนึงของตัวเองยังไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไปช่วยเหลือคนทุกผู้ได้อย่างไร
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หอคอยเอ๋ย หอคอยของเหล่าเราทีซ่อนเร้นในเงามืด หอคอยเวียนวน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงชีนําท่านผู้นําขึนเปนเทพเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เทพผู้กอบกู้ผองเรา
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ยินดีต้อนรับ แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดงคําเตือนของท่านมิดรา นายของข้าด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าได้ย่างกรายเข้าใกล้ความบ้าคลัง
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พอทีเถอะ มันมากเกินพอแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราเปนพวกเดียวกันไม่ใช่หรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเหตุใด จึงต้องทํากันโหดร้ายเช่นนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมิดราไปทําอะไรให้
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ ข้าเกลียดไห
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่ทําแล้ว ไม่ทําอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สาบานต่อเทพยดา ข้าจะเปนคนดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยกโทษให้ข้าด้วย...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หยุดเถิด...ข้าไม่อยากง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากได้รับการไถ่บาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน...โปรดหยุดเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดเสียงครําครวญของเจ้าเถิด