None
DarkSouls3
False
%null%
%null%
ผู้มัวหมองจักหวนคืนในไม่ช้า
ตามการชีนําแห่งพรทีครังหนึงเคยสาบสูญ
บัญญัติทองล่มสลายถึงแก่นอย่างไร้ทางเยียวยา
พวกเขาจักรบราฆ่านและดับสูญ เหมือนดังคําสาปอันไร้ทีสินสุด
แต่มิเช่นนันแล้ว เหล่าวีรชนหรือแม้แต่ราชา จะถือกําเนิดได้จากสิงใดกันเล่า
จงเชิดชูวงแหวนเอลเดนขึนเถิด
...เพือพวกเราทังผอง
...ใบไม้ทีร่วงหล่นเอือนเอ่ยเรืองราว...
กล่าวถึงการกลับมาของผู้มัวหมอง...ยังดินแดนมัชฌิมา
วงแหวนเอลเดนเอ๋ย... วงแหวนเอลเดน
ผู้มอบชีวิต ผู้ลิขิตชะตา
นายเหนือแห่งดวงดาราบนฟากฟา
ผู้มัวหมองและนักรบผู้ไร้พรแห่งทองเอ๋ย
จงตามหาสิงทีเจ้าสูญเสียไป
จงออกเดินทางข้ามผ่านโพ้นทะเลหมอก ไปยังดินแดนมัชฌิมา
เพือตามหาวงแหวนเอลเดนเสียเถิด!
ผู้มัวหมองผู้กล้าหาญ เหล่านักรบร่วมเปนร่วมตายเอ๋ย
จงเฝารอการเพรียกหา
ของทูตองคุลีและพรทีจางหาย
ทองคําผู้ควบคุมดวงดาราบนฟากฟา
และดลบันดาลพลังอํานาจให้ชีวิต
วงแหวนเอลเดนเอ๋ย... วงแหวนเอลเดน
จงเตรียมพร้อมเมือถึงวันแตกสลาย
ผู้มัวหมองเอ๋ย จงตามหาวงแหวนเอลเดน
ณ ดินแดนมัชฌิมาแห่งฟากงโพ้นทะเลหมอก
จงขึนเปนราชา ทําตามปรารถนา
จงตามหาวงแหวนเอลเดน!
กาลครังหนึง พวกเจ้าเหล่าผู้มัวหมองได้พานพบความสูญเสียครังใหญ่ยิง
วงแหวนเอลเดนเอ๋ย... วงแหวนเอลเดน
ทองคําผู้ควบคุมดวงดาราบนฟากฟา
และดลบันดาลพลังอํานาจให้ชีวิต
นําทางพวกเจ้าแม้นแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นําทางพวกเจ้าแม้นแตกสลาย
ไปยังดินแดนมัชฌิมาแห่งโพ้นทะเลหมอก
หน้ากากทอง โฮราห์ รูส์
ธิดายูริอา นารีแห่งผู้วายชนม์
ผู้เสพอาจมน่ารังเกียจ
เซอร์กิเดียน ออฟเนียร์ ผู้รอบรู้
ไม่ว่าใครก็ล้วนปรารถนาวงแหวนเอลเดน
ทว่ายังไร้ผู้ใดสมปรารถนา
...เจ้าเองก็คงมีใจใฝหาใช่หรือไม่
เช่นนันจงอ้อนวอนขอแสงนําทางจากทูตทวิองคุลีเถิด
ณ ดินแดนมัชฌิมาแห่งโพ้นทะเลหมอก
และพานพบวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และพานพบวงแหวนเอลเดน
และพานพบวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และพานพบวงแหวนเอลเดน
วงแหวนเอลเดนเอ๋ย... วงแหวนเอลเดน
ทองคําผู้ควบคุมดวงดาราบนฟากฟา
และดลบันดาลพลังอํานาจให้ชีวิต
...ทว่า กลับมีผู้ทํามันแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทว่า กลับมีผู้ทํามันแตกสลาย
ก็อดดริกผู้อ่อนแอ
มาเลเนียผู้เน่าเฟะแต่กําเนิด
แม่ทัพราดาห์นผู้ฆ่ายักษ์
ไรคาร์ด อสรพิษจอมโอหัง
และมอร์ก็อต องค์ชายต้องสาป
เหล่าผู้ครอบครองเศษเสียว จุดชนวนศึกแตกสลาย
รบราฆ่านเปนแรมป สุดท้ายกลับไร้ผู้ชนะ
...ทูตทวิองคุลีจึงเพรียกหาเหล่าผู้มัวหมองเช่นพวกเจ้า
ไปยังดินแดนมัชฌิมาแห่งโพ้นทะเลหมอก
เพือตามหาวงแหวนเอลเดน
เพือตามหาวงแหวนเอลเดน
...ใบไม้ทีร่วงหล่นเอือนเอ่ยเรืองราว...
กล่าวถึงการแตกสลายของวงแหวนเอลเดนอันยิงใหญ่
ในดินแดนมัชฌิมา...มาตุภูมิของเรา ณ อีกฟากงของม่านหมอก
บัดนีมาริกา ราชินีแห่งนิรันดรก็ยังคงเร้นกายหายสาบสูญ
และในคืนปฏิบัติการดาบทมิฬ ก็อดวิน องค์ชายสีทองคือผู้แรกทีวายชนม์
และหลังจากนันไม่นาน ทายาทครึงเทพของมาริกา ก็ได้ครอบครองเศษเสียวของวงแหวนเอลเดน
แต่ความคลังในพลังใหม่นันกลับกลายเปนจุดเริมต้นของศึกแตกสลาย...
สงคราม...ทีปราศจากราชันผู้คว้าชัย
สงคราม...ทีนําไปสู่การทอดทิงของพระมหาประสงค์
จงลุกขึนเถิด ผู้มัวหมองเอ๋ย
ฝูงกเฬวรากทียังตายตาไม่หลับ
พรทีสาบสูญในอดีตอันไกลโพ้น กําลังเพรียกหาพวกเรา
โฮราห์ รูส์ ประมุขแห่งแดนเถือน
หน้ากากทองทีเปล่งประกายเจิดจรัส
เฟย นารีแห่งผู้วายชนม์
ผู้เสพอาจมแสนน่ารังเกียจ
และเซอร์กิเดียน ออฟเนียร์ ผู้รอบรู้
%null%
...เรืองนมนานกาเล
แต่ถึงนานแค่ไหน ข้าก็ยังคงจําได้
...คําคืนนันมีหมอกเย็นเยียบ
ยามรูนมรณะถูกช่วงชิง
ก็อดวิน องค์ชายสีทองคือมนุษย์ครึงเทพผู้แรกทีวายชนม์
...ราชินีมาริกาสูญสินทุกสิงทุกอย่างจนคลุ้มคลัง
และแล้ววงแหวนเอลเดนก็แตกสลาย
เหล่ามนุษย์ครึงเทพพากันจุดชนวนศึกแตกสลาย
แม่ทัพราดาห์น วีรชนผู้พิฆาตดาว
และมาเลเนียร่างสลาย ผู้เปนดาบแห่งมิเคล่า
ผู้แข็งแกร่งทีสุดทังสอง สู้กันจนถึงฉากสุดท้ายของสงคราม
...แต่แล้วก็ไม่มีผู้ใดคว้าชัย
เพราะอย่างนัน โลกจึงยังคงแตกสลายแม้ในยามนี
และยังคงรอคอยผู้ทีจะขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
...หรือว่าจะเปนเจ้า ทีควรคู่กับบัลลังก์นัน...
...เรืองนมนานกาเล
แต่ถึงนานแค่ไหน ข้าก็ยังคงจําได้
...คําคืนนันมีหมอกเย็นเยียบ
บรรดามือลอบสังหารดาบทมิฬเร่งฝเท้าเข้ามาในเงามืด
และก็อดวิน องค์ชายสีทองคือมนุษย์ครึงเทพผู้แรกทีวายชนม์
...ราชินีมาริกาสูญสินทุกสิงทุกอย่างจนคลุ้มคลัง
ศึกแตกสลายได้เริมขึนและมีเพียงแค่ความมืดมิดเท่านัน
แล้วใครเล่าทําลายวงแหวนเอลเดน และทําไปเพือการใด
เหล่ามนุษย์ครึงเทพต่อสู้เพือสิงใด
แม่ทัพราดาห์น วีรชนผู้พิฆาตดาว
และมาเลเนียร่างสลาย ผู้เปนดาบแห่งมิเคล่า
ผู้แข็งแกร่งทีสุดทังสอง สู้กันจนถึงฉากสุดท้ายของสงคราม
...แต่เหตุใดเล่าไยจึงไม่มีผู้ใดคว้าชัย
เพราะอย่างนัน โลกจึงยังคงแตกสลายแม้ในยามนี
และยังคงรอคอยผู้ทีจะขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
...หรือว่าจะเปนเจ้า ทีควรคู่กับบัลลังก์นัน...
...เจ้าคิดว่าเปนเขาผู้นีงันรึ ทอร์เรนท์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คนนีใช่ไหม ทอร์เรนท์
...คนนีใช่ไหม ทอร์เรนท์
ไม่ต้องห่วงนะ มันยังมิสายเกินแก้
เขาผู้นีเองก็คงถวิลหาวงแหวนเอลเดนเช่นกันเปนแน่
นางผู้นีเองก็คงถวิลหาวงแหวนเอลเดนเช่นกันเปนแน่
...เพราะมันคือคําสาปของเขา
...ไม่ต้องห่วงนะ ทอร์เรนท์ เรายังช่วยทัน
...ไม่ต้องห่วงนะ ทอร์เรนท์ เรายังช่วยทัน
อย่างน้อยในทีสุดเราก็หาเขาเจอแล้ว
อย่างน้อยในทีสุดเราก็หานางเจอแล้ว
ท่านผู้นีจะต้องถวิลหาวงแหวนเอลเดนเปนแน่
ท่านผู้นีจะต้องถวิลหาวงแหวนเอลเดนเปนแน่
...ถึงแม้นจะต้องฝาฝนบัญญัติทองก็เถอะ
%null%
เจ้าผู้มัวหมองทีโง่เขลา
ผู้ถูกเพลิงแห่งความทะเยอทะยานแผดเผา
เจ้าเองก็ถวิลหาวงแหวนเอลเดนงันหรือ
ต้องมีใครสักคนดับเพลิงของเจ้าทีแผดเผาอยู่นันเสีย
เช่นนันตัวข้า อสุราต้องสาปมาร์กิตจักเปนผู้ดับเพลิงนันเอง!
%null%
...เจ้ามังกรผู้เปนทายาททีแท้จริงเอ๋ย
จงให้ข้ายืมพลังของเจ้า
...ช่วยให้ข้าแข็งแกร่งขึนเสียเถิด
อืม...
เจ้าผู้มัวหมองต้อยตํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ริอ่านทําตัวเสมอท่าน
ข้าขอสังเจ้า จงคุกเข่าลงเสีย!
ข้านีแหละจ้าวแห่งทอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ามังกรผู้แข็งแกร่ง...
จงมอบพลังให้ข้าซะ...
บรรพบุรุษของข้า...
ก็อดฟรีย์ ราชาผู้ยิงใหญ่...
จงดูให้เต็มตา!
%null%
...ไม่ได้เจอกันนานนะ มอร์ก็อต
...เจ้าต่อสู้ได้ดียิงนัก
เจ้านักรบผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบผู้ไร้พรแห่งทอง
จงวางใจเสียเถิด ด้วยวงแหวนเอลเดนอันยิงใหญ่
อยู่ไม่ไกลเกินเอือม...
แต่ข้ากลับมาแล้ว
กลับมาเพือเห็นมันอีกครัง
ในนามแห่งก็อดฟรีย์
ราชาองค์แรกแห่งเอลเดน
%null%
พอได้แล้ว
เจ้าทําได้ดีมาก เซรอชเอ๋ย
เลิกพิธีรีตองกันเสียที
นับแต่บัดนีไป ข้าคือโฮราห์ รูส์!
เจ้านักรบ!
%null%
%null%
%null%
%null%
มิเคล่าผู้เปนทีรักยิง
ขอท่านจงพักผ่อนเพียงลําพังสักครู่หนึง
ข้าขอสาบาน ว่าจะไม่มีใครชิงตัวท่าน
ไปได้อีกเปนครังทีสอง!
ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะผู้มาเยือน
ยังบ้านเกิดแห่งราชวงศ์อันรุ่งโรจน์ของเรา!
%null%
%null%
%null%
เจ้าผู้มัวหมองทีน่ารังเกียจ
เจ้าผู้มัวหมองไร้พร
เจ้ามีความอันใดต่อหน้าบัลลังก์แห่งราชาหรือ
อา...
ก็อดดริก องค์ชายสีทอง
ฝาแฝดผู้ได้รับพรแห่งสวรรค์ มิเคล่าและมาเลเนีย
แม่ทัพราดาห์น
ผู้พิพากษาไรคาร์ด
องค์หญิงจันทราแรนนี
ไอ้พวกทรยศขัดขืนทังหลาย
พวกเจ้าไม่ว่าหน้าไหนก็เหมือนกันหมด
ไอ้พวกโจรผู้มาดร้ายพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้พวกโจรทีถูกเพลิงแห่งความทะเยอทะยานแผดเผา
...จงจารึกนามแห่งมอร์ก็อต ราชาแห่งเอลเดน
เหนือปายหลุมศพโง่เง่าของเจ้าซะ!
%null%
...มรณะเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มรณะแห่งโชคชะตาเอ๋ย
จงเปนดาบให้ข้าอีกครังเถิด
%null%
อ้อ เจ้ามาเพือเกิดใหม่สินะ
ขอจงอย่าได้หวาดกลัว มันจะไม่เจ็บหรอก...
อา ท่านเอ๋ย...
อา ท่านเอ๋ย...
ข้าต้องให้กําเนิดเด็กดีเปนแน่...
%null%
อา บุตรทีรักของข้า...
รอแม่นะ แม่จะปกปองเจ้าด้วยอ้อมกอดนี...
ลูกจะได้เกิดใหม่ครังแล้วครังเล่า ครังแล้วครังเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีชีวิตใหม่อีกครังตราบจนชัวนิรันดร์...
เจ้าผู้ทําให้เปลโคลนของมารดาข้าแปดเปอน
ข้าขอลงทัณฑ์เจ้า ในนามของแม่มดแรนนี
แม้สินชีพแล้ว เจ้าจงเล่าสืบต่อไป
ถึงจันทร์เพ็ญเร็นนาล่า ราชินีองค์สุดท้ายแห่งคาเรีย
และวีรกรรมแสนสง่ายามคําคืนของนาง
อา ทารกน้อยของข้า...
รอแม่นะ แม่จะปกปองเจ้าด้วยอ้อมกอดนี...
ลูกจะได้เกิดใหม่ครังแล้วครังเล่า ครังแล้วครังเล่า
ข้าขอประกาศ ในนามของแม่มดแรนนี
เจ้าจะไม่มีวันทํานิทราโคลนของมารดาข้าแปดเปอน
เจ้าคนบาปหนา
จงเล่าขานสืบต่อไป
ถึงจันทร์เพ็ญเร็นนาล่า ราชินีองค์สุดท้ายแห่งคาเรีย
และวีรกรรมแสนสง่ายามคําคืนของนาง
%null%
...ช่างเปนนทียาวนานเหลือเกิน
กายข้าเปนทองชันตํา และเลือดข้าบูดเน่า
หลายหมืนซากศพทับถม
เมือยามข้าเฝารอ...การกลับมาของเขา
...เจ้าจะได้ลิมรส
มาเลเนีย ดาบแห่งมิเคล่า
และการต่อสู้ทีข้าไม่มีวันพ่าย
ผู้มัวหมองทีรักเอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สหายทีข้ารัก...
เจ้าไม่ได้งคําเตือนของข้าหรือ
ช่างโลภอะไรอย่างนี
แม้กระทังไออุ่นสุดท้ายจากเปลือกไร้วิญญาณก็ยังจะแย่งไปอีกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังช่วงชิงจากพวกเราไปไม่พออีกหรือ
...ถ้างันเจ้าต้องข้ามศพข้าไปก่อน
ข้ามศพของมาเลเนีย
ดาบแห่งมิเคล่า ผู้ไร้พ่าย
%null%
น้องสาวทีรัก ช่วยรับไปที
ความอุดมสมบูรณ์หยาดสุดท้ายของข้า
ขอจงผลิใบด้วยเถิด
ไม่ว่าจะงดงามหรือไม่ก็ตาม
...หยุดก่อน
บุปผาแดงผลิบานอีกคราแล้ว
เจ้าจักได้พบเห็นความน่าสะพรึงอันแท้จริง
จงเน่าสลายไปซะ!
%null%
%null%
...ลาก่อนนะ
ขอให้เปนการพบพานทีดี
%null%
ย่อมได้
เจ้า...
ต้องมาเปนเครืองสังเวยให้ราชันอสรพิษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องมาเปนครอบครัวเดียวกับราชันอสรพิษ
และจงกลืนกินเทพเจ้าด้วยกันกับข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และมากลืนกินเทพเจ้าด้วยกันกับข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม่ทัพราดาห์นระเหร่อนเร่มานาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะบอกเจ้าไว้ ก่อนทีเทศกาลจะเริมขึน
ความเสือมสลายสีแดงของมาเลเนีย กัดกินเขาจากข้างในจนเสียสติ
เขารวบรวมศพอดีตศัตรูและเพือนร่วมทัพ มากัดกินดังสุนัข
...และร้องครําครวญขึนฟา
%null%
พฤกษาทองเอ๋ย จงมอดไหม้
เพือราชาองค์ใหม่ด้วยเทอญ
...ขอบใจมาก ทีนําทางข้ามาทีนี
ผู้ร่วมทางกับเปลวเพลิง
สักวันจักได้พบกับมรณะแห่งโชคชะตา
ลาก่อน
ข้าหวังให้ท่านขึนเปนราชา ราชาของพวกเราทังผอง
%null%
%null%
%null%
%null%
...บัดนี ได้เวลารับใช้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ราชาเอลเดนเถลิงราชย์แล้ว
ก้มหัวให้กับราชาแห่งแหวนองค์ใหม่ ในยุคสมัยแห่งรอยร้าว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยุคสมัยแห่งรอยร้าวเริมต้นขึน ณ บัดนี...
...ใบไม้ทีร่วงหล่นเอือนเอ่ยเรืองราว...
กล่าวถึงผู้มัวหมองไร้นาม...ผู้เถลิงราชย์ขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
...ใบไม้ทีร่วงหล่นเอือนเอ่ยเรืองราว...
กล่าวถึงผู้มัวหมองทีเถลิงราชย์ขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
ณ ดินแดนมัชฌิมา มาตุภูมิของเราอีกฟากงของม่านหมอก
รัชสมัยจักถูกเรียกขาน
ว่าเปนยุคสมัยแห่งรอยร้าว
รัชสมัยจักถูกเรียกขาน
ว่าเปนยุคสมัยแห่งบัญญัติ
ว่าเปนยุคสมัยแห่งบัญญัติสมบูรณ์
รัชสมัยจักถูกเรียกขาน
ว่าเปนยุคสมัยแห่งคนเขลา
รัชสมัยจักถูกเรียกขาน
คําสาปโสมม น่าชิงชังแห่งยุค...
ด้วยนามของพรแห่งความสินหวัง
%null%
...การต่อสู้จบแล้วงันสิ
ข้าขอสาบาน
ต่อทุกชีวิต ต่อทุกดวงวิญญาณ
จากนีไปคือยุคสมัยแห่งดวงดารา
ผ่านการเดินทางนับพันป ภายใต้ปรัชญาแห่งจันทรา
สรรพสิงเอ๋ย จงตระหนักถึง คําคืนอันเหน็บหนาวซึงไกลห่าง
ถึงความหวาดกลัว ความลังเล ความโดดเดียว
และเส้นทางทีทอดยาวในความมืด
เอาล่ะ ไปกันเถิด
...ราชาของข้า ชัวฟาดินสลาย
...การต่อสู้จบแล้วงันสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทุกอย่างจบแล้วสินะ
ข้าขอสาบาน
ต่อทุกดวงใจทียังถูกจองจํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อชีวิตทุกชีวิต และดวงใจทีสถิตในนัน
จากนีไปคือยุคสมัยแห่งดวงจิต
ผ่านการเดินทางนับพันป ภายใต้ปรัชญาแห่งจันทรา
สรรพสิงเอ๋ย จงรําพึงนิจนิรันดร์ ในคําคืนอันเงียบงัน
ถึงความหวาดหวัน ความว่างเปล่า ชีวิต
และเส้นทางทีทอดยาวในความมืดมิด
เอาล่ะ เราไปด้วยกันเถิด
...ราชาของข้า ชัวฟาดินสลาย
%null%
ราชาเพลิงคลัง...
...ไกลแค่ไหนข้าก็จะบุกบันไปให้ถึง
เพือส่งมอบสิงทีเปนของท่าน
เพือท่านจักได้พบมรณะแห่งโชคชะตา
เจ้าต้นอ่อนน้อย เจ้าต้นอ่อนน้อย
ยินดีต้อนรับกลับคืนสู่ผืนแผ่นดิน
แต่จงอย่าลืมเลือน
ว่าเจ้าเปนของข้า
เอ้า จงรับไปสิ
ความอุดมสมบูรณ์ หยาดของข้า
ดับกระหาย ให้ไหลวนทัวกาย
จงแตกหน่อครังแล้วครังเล่า
จงเติบโต เติบใหญ่ขึน
สักวันหนึง
เจ้าจะมีนร่วมกับข้าเปนแน่
วงแหวนเอลเดนเอ๋ย วงแหวนเอลเดน
จงบันดาลนแสนหวานแห่งบทบัญญัติงดงาม
%null%
ผู้ปรารถนาในบัลลังก์แห่งราชาเอ๋ย
ได้โปรด อย่าลืมนิมิตข้า
ในโลกใบใหม่ของเจ้า
ทุกสิงจักผลิใบแตกฉาน
ไม่ว่าจะงดงามหรือไม่ก็ตาม
%null%
สวัสดี
ผู้มาจากฟากโพ้นทะเลหมอก
นามของข้าคือเมลิน่า
...ข้ามีข้อเสนอให้ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หลังจากนัน พรทีสาบสูญจะหวนคืนมาอีกครัง
ผู้มัวหมองทีไร้ซึงนามเอ๋ย...
จงข้ามผ่านม่านหมอกไกลโพ้น สู่ดินแดนมัชฌิมา
ออกตามหาวงแหวนเอลเดน
และจงขึนเปนราชาแห่งเอลเดนเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
...รูนมรณะถูกปลดปล่อยแล้ว
ไฟทมิฬเผาผลาญพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดินแดนมัชฌิมาถูกโอบล้อมด้วยชะตามรณะอันมืดมิด
แต่ไฟนันก็จะเผาไหม้หนามกีดกันไปด้วยเช่นกัน
เราคงต้องจากกันแล้ว
เจ้าจะได้เปนราชาแห่งเอลเดนแน่นอน...
...เจ้านีเชือคนง่ายจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันอย่าเข้าไปใกล้คฤหาสน์ภูผาเพลิงจะดีกว่านะ
ลาก่อน!
โชคดี!
%null%
%null%
%null%
นายท่าน ข้าดีใจเหลือเกิน
ทีข้าได้รับสติญญา ได้พบกับท่าน และได้มาอยู่ทีนี
ต่อจากนี ท่านจะรวมเปนหนึงกับข้าตลอดไป
%null%
อ้าว อ้าว อ้าว
ว่าแล้ว เจ้านีมันหัวขโมยน่ารังเกียจ
ต้องโดนทัณฑ์สวรรค์ ทัณฑ์สวรรค์!
เหะเหะเหะเหะ...
ขอบใจนะ ข้าเปดมันไม่ออก กําลังลําบากเลย
เจ้าเปนลูกค้ารายใหญ่ทียอดเยียมจริงๆ
ไอ้ผู้มัวหมองตําช้า ตายไปทังอย่างนันแหละ
จากนันข้าจะใช้เจ้าจนหนําใจเลย
(เสียงกรีดร้องโหยหวนจากความเจ็บปวดรวดร้าว รุนแรงกว่า SEQ52 เหมือนสัตว์ประหลาด)
ขะ ขอให้พรแห่งคําสาป! จงมีแก่ทุกสรรพสิง!
(เสียงตะโกนท่ามกลางความเจ็บปวด)
...ท่านรู้จักหญิงร่างทรงองคุลีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกนางเปนผู้รับใช้ทวิองคุลี คอยช่วยเหลือและนําทางผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่ายามนีหญิงร่างทรงไม่อยู่กับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าสามารถทําหน้าทีแทนหญิงร่างทรงให้ท่านได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และยังสามารถเปลียนรูนให้เปนพลังของท่านได้ด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านถวิลหาวงแหวนเอลเดนล่ะก็ คงเปนประโยชน์ต่อท่านแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะฉะนัน ให้ข้าติดตามท่านไปด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังเชิงพฤกษาทองนัน
...การเจรจาประสบผลสําเร็จสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันโปรดเรียกข้าออกมาด้วยพร ยามเมือท่านต้องการแปรเปลียนรูนเปนพลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ แล้วก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอมอบแหวนวงนีให้แก่ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามต้องเดินทางไกล จงใช้มันเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันจะอัญเชิญภูตอาชาฝเท้าดีนามทอร์เรนท์ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทอร์เรนท์เลือกท่านด้วยตนเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านดูแลมันให้ดี
...เข้าใจแล้ว จะให้ท่านมาเชือข้าทีเปนคนแปลกหน้าก็กระไรอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่สักวัน การเจรจานีจะจําเปนกับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามนัน โปรดเรียกข้าออกมาด้วยพรเถิด
...ท่านอยากเจรจากับข้าแล้วหรือ
...ข้าเปลียนรูนเปนพลังให้ดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอข้าสัมผัสท่าน เพียงเล็กน้อย...
...เท่านีก็เปนอันเสร็จสิน
...ดวงไฟสีทองดวงน้อยนีคือพรแห่งพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหนึงมันเคยสูญหายจากนัยน์ตาผู้มัวหมองเช่นท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ยามนีมันจักชีทางให้แก่ท่าน ข้าได้ยินมาเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมองเห็นแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลําแสงของการชีนําแห่งพร จักพาท่านไปยังภารกิจทีรอคอยท่านอยู่
...อยากรู้เรืองของข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ากําลังตามหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามหาภารกิจ ซึงครังหนึงท่านแม่เคยมอบหมายให้ข้าไว้ ณ พฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามหาเหตุผลทีข้ายังมีชีวิตอยู่ แม้นร่างถูกแผดเผาจนเหลือเพียงจิตวิญญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าอยากขอโทษท่านเช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีข้ากล่าวว่าจะทําหน้าทีแทนหญิงร่างทรง แต่ข้ากลับไม่อาจนําทางท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะตัวข้ามิใช่หญิงร่างทรง อีกทัง...ภารกิจของข้าก็สูญสินไปนานแล้ว
...ทีสตอร์มวีล ปราสาทริมผา มีผู้ครอบครองเศษเสียวอยู่คนหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามเมือวงแหวนเอลเดนแตกสลาย เขาคือหนึงในมนุษย์ครึงเทพผู้ครอบครองส่วนหนึงของเศษแหวนเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากลําแสงแห่งพรชีไปทางปราสาท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่าพรกําลังชีนําท่านไปยังวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะผู้ผูกพันธสัญญา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าปรารถนาให้ท่านนันคือผู้ทีสามารถเอาชนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทุกอุปสรรคทีขวางกันบนเส้นทางสู่วงแหวนเอลเดนด้วยเถิด
...จิตวิญญาณแห่งถ้อยคํายังคงสถิตอยู่ ณ สถานทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของราชินีมาริกา ผู้สาบสูญไปเนินนาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากท่านสนใจ ข้าจักถ่ายทอดให้ท่านงเอง
...เข้าใจแล้ว ข้าจะถ่ายทอดถ้อยคําของมาริกาแก่ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้า บรรดานักรบแห่งราชา ข้าจักช่วงชิงพรจากพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และยามเมือนัยน์ตาจางสี ข้าจะเนรเทศพวกเจ้าออกไปจากดินแดนมัชฌิมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงแสวงหาการต่อสู้ ใช้ชีวิต และดับสูญไปในโลกภายนอกเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนอย่างไรบ้าง หากทดแทนการชีนําของหญิงร่างทรงได้สักเล็กน้อยก็คงดี
...เข้าใจแล้ว ไม่จําเปนต้องฝน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปลียนใจเมือไรบอกข้าแล้วกัน
...จิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของราชินีมาริกาก็หลงเหลืออยู่ ณ สถานทีนีเช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านยังสนใจ ให้ข้าถ่ายทอดให้งไหม
...ข้าจักถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของมาริกาแก่ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหลังจากทีพวกเจ้ามรณา ข้าจะคืนสิงทีเคยช่วงชิงไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงหวนคืนสู่ดินแดนมัชฌิมา ต่อสู้ พร้อมเชิดชูวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงแข็งแกร่งขึนพร้อมกับความตาย บรรดานักรบแห่งก็อดฟรีย์ ราชาของข้า
...ข้าจักถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของมาริกาแก่ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองจักบัญชาทุกสรรพสิง...จงเลือกเอาเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเปนหนึงในบัญญัติของพวกเรา หรืออยู่นอกบัญญัติ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนสายนําแตกแขนงในแดนไกลไร้ซึงพลัง
...ข้าจะถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์ครึงเทพ เหล่าบุตรทีรักของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเจ้าจะเปนอะไรก็ได้ ไม่ว่าจะราชา หรือเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่พวกเจ้าจะถูกทอดทิงหากเปนไม่สําเร็จสักอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และจะต้องกลายเปนเครืองเซ่นสังเวย
...ข้าจะถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ราดากอน สุนัขรับใช้แห่งบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ายังมิใช่ข้า ยังมิใช่เทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาล่ะ เรามาแหลกสลายไปด้วยกันเถิด! อีกครึงหนึงของข้า!
...ข้าจะถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอประกาศ ณ ทีนีว่าข้าจักไขว่คว้าหาบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การรู้จักทางทีถูกทีควร จักยิงทําให้ศรัทธาและพรของผองเราแข็งแกร่งยิงขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วันวานแห่งวัยเยาว์อันแสนสุข ยุคแห่งความมืดบอดจบสินแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สหายของข้า...ยังต้องลังเลอะไรอีกหรือ
...ข้าจะถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งถ้อยคําของมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงรับงเถิดเหล่านักรบผู้กล้าหาญ และก็อดฟรีย์ราชาของเรา ข้าขอชืนชมในวีรกรรมของพวกท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การชีนําได้ส่งมอบภารกิจและนําพาพวกท่านมายังทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราจะไปถล่มพวกยักษ์ให้ราบ แล้วผนึกเพลิงบนยอดเขานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือเริมต้น ยุคสมัยแห่งชีวิตอันเจิดจรัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเชิดชูวงแหวนเอลเดน เชิดชูยุคสมัยแห่งพฤกษาทองของผองเรา!
...โปรดให้อภัยข้าด้วย ทีผ่านมาข้าทดสอบท่านน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าพรจะนําทางท่านจริงหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และท่านใช่คนทีจะหยัดยืนต่อหน้าอุปสรรคทังมวลได้หรือเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าคงกังวลมากไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีทอร์เรนท์เชือใจท่านแต่แรก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่ซือตรงต่อท่านเอาเสียเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในยามนีมีเพียงสิงเดียวทีข้าจะชีนําท่านได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสามารถนําทางท่านไปยังโต๊ะกลมได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สถานทีอันเปนแหล่งรวมตัวของเหล่านักรบผู้มัวหมองทีได้รับการชีนําแห่งพร...
...เข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อนุญาตให้ข้าสัมผัสท่านสักเล็กน้อยด้วยเถิด
...โปรดให้อภัยข้าด้วย ทีผ่านมาข้าทดสอบท่านน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทดสอบให้เห็นว่าวงแหวนเอลเดนจะยอมรับท่านได้จริงหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเพือดูว่าท่านมีคุณสมบัติในการต่อสู้ฝานเพือเดินหน้าต่อไปได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าคงกังวลมากไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีทอร์เรนท์เชือใจท่านแต่แรก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่ซือตรงต่อท่านเอาเสียเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในยามนีมีเพียงสิงเดียวทีข้าจะชีนําท่านได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสามารถนําทางท่านไปยังโต๊ะกลมได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สถานทีอันเปนแหล่งรวมตัวของเหล่านักรบผู้มัวหมองทีได้รับการชีนําแห่งพร...
...บ็อค เด็กตัดเสือของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รอคอยท่านมานานแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเปนไปได้ ข้าอยากให้ท่านไปคุยกับเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาต้องดีใจมากแน่
...บ็อค เด็กตัดเสือของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเห็นเขาร้องไห้เปนครังคราว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเหมือนเขาจะคิดถึงแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาเฝานอยากได้รับคําชมว่างดงามจากใครสักคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คนทีเกิดมาจากแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนเช่นนันทุกคนรึเปล่านะ...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มีอีกคนอยู่ในตัวท่านหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันเปนสิงทีท่านปรารถนาหรือเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่สัมผัสถึงเจตนาร้าย ดังนันจะทําอย่างไรก็แล้วแต่ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สวัสดี...ตัวท่านอีกคนหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นามของข้าคือเมลิน่า ข้าทําพันธสัญญากับคนคนนีไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจจะต้องอยู่ด้วยกันไปสักระยะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ยินดีทีได้พบกันนะ
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มีอีกคนอยู่ในตัวท่านหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันเปนสิงทีท่านปรารถนาหรือเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่สัมผัสถึงเจตนาร้าย ดังนันจะทําอย่างไรก็แล้วแต่ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สวัสดี...ตัวท่านอีกคนหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นามของข้าคือเมลิน่า ข้าเดินทางมากับคนคนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจจะต้องอยู่ด้วยกันไปสักระยะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ยินดีทีได้พบกันนะ
...พฤกษาทองอยู่ไม่ไกลแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกนิดเดียวก็จะไปถึงเชิงพฤกษาตามทีได้สัญญาไว้กับท่านแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันทําให้ข้าหวนนึกถึงวันวาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเกิดทีเชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สืบทอดหน้าทีจากท่านแม่ ณ ทีแห่งนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่กลับสูญเสียทุกอย่างไปจนหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจําต้องไปและรู้ให้ได้ว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหตุใดข้าจึงยังมีชีวิตอยู่ แม้นร่างถูกแผดเผาจนเหลือเพียงจิตวิญญาณ
...ขอบคุณท่านมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีพาข้ามายังเชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ณ ทีแห่งนี ข้าสามารถขยับร่างกายได้โดยอิสระ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดังนัน พันธสัญญาก็ได้สินสุดลงเพียงเท่านี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปพินิจภารกิจของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลาก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะทิงวิชาแปรรูนเปนพลังและทอร์เรนท์ไว้ทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านทําภารกิจได้สําเร็จสมดังปรารถนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านต่อสู้มาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ลังเลเลยสักนิด ท่านจักต้องได้บัลลังก์ราชาแห่งเอลเดนมาครองอย่างแน่นอน
...ไม่ได้พบกันนานเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จําข้าได้ไหม ข้าเอง เมลิน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอข้าคุยด้วยหน่อยสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านเข้าไปข้างในพฤกษาทองไม่ได้ใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปลือกหนามปฏิเสธท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หนามแหลมคมทีไม่อาจข้ามผ่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปลือกของพฤกษาทองทีปฏิเสธทุกสิงภายนอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านจะตามหาวงแหวนเอลเดน และเถลิงขึนเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านต้องฝาหนามนันไปให้ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ภารกิจของข้ามีเพือการนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน โปรดร่วมเดินทางกับข้าอีกครังเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปจนถึงเพลิงหายนะ เหนือเมฆไกล บนยอดเขาแห่งเหล่ายักษ์ทีปกคลุมด้วยหิมะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าก็จะแผดเผาพฤกษาทองให้มอดไหม้ได้เสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และชีทางให้ท่าน ไปสู่เส้นทางของราชาแห่งเอลเดน
...โปรดร่วมเดินทางกับข้าอีกครังเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปจนถึงเพลิงหายนะ เหนือเมฆไกล บนยอดเขาแห่งเหล่ายักษ์ทีปกคลุมด้วยหิมะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าจะได้แผดเผาพฤกษาทองได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และชีทางให้ท่าน ไปสู่เส้นทางของราชาแห่งเอลเดน
...ไม่ต้องกังวลเรืองเชือไฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเตรียมไว้ให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจงมุ่งหน้าไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังยอดเขาแห่งเหล่ายักษ์ทีปกคลุมด้วยหิมะ เหนือเมฆไกล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังเชิญชวนท่านให้ก่อบาปมหันต์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็มิอาจเลียงได้หากทางข้างหน้าเปนเส้นทางทีปรารถนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และข้าเองก็อยากไปให้ถึงเส้นทางแห่งนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านคิดอย่างไรล่ะ
...ข้ามีเรืองจะบอกท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดิมที ท่านแม่เปนคนมอบหมายภารกิจให้ข้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตอนนี ภารกิจนันกลายเปนเจตจํานงของข้าเองแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เกียวกับเจตจํานงของแม่ ข้าเพียงแต่ทําเพือให้โลกเปนดังทีข้าปรารถนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตัดสินใจแน่วแน่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าจะไม่ยอมให้ใครดูหมินเรืองนันเปนอันขาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอน ท่านก็ด้วย
...ใกล้ถึงแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้างหน้านี คือเพลิงหายนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดีจริงๆ ทีคนร่วมทางมาด้วยเปนท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องขอบคุณทอร์เรนท์ซะแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบคุณนะ ทอร์เรนท์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงช่วยเหลือท่านผู้นีตลอดไปนะ
...ข้าเฝามองดินแดนมัชฌิมามาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลกใบนี จําเปนต้องได้รับการฟนฟู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และความตาย...ทีไม่อาจแบ่งแยก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านพร้อมแล้วหรือยัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พร้อมจะมุ่งสู่บาปมหันต์หรือยัง
...เข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อนุญาตให้ข้าสัมผัสท่านสักเล็กน้อยเถิด
...เข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านพร้อมเมือไร ขอให้มาบอกข้า
พร้อมจะมุ่งสู่บาปมหันต์หรือยัง
...หากท่านคิดจะมุ่งสู่เพลิงคลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ล้มเลิกเสียจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านไม่ควรแตะต้องสิงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือความโกลาหลทีจะกลืนกินทุกชีวิตและความรู้สึกนึกคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้โลกนีจะแหลกสลาย มีแต่ความทุกข์ทนและสินหวัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่การได้มีชีวิตและได้เกิดมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ก็เปนสิงวิเศษอยู่ดีใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงไม่อยากให้ท่านผู้มันหมายจะเปนราชา ปฏิเสธเรืองนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ล้มเลิกความคิดทีจะมุ่งสู่เพลิงคลังเสียเถิด
...เชือไฟ ข้าจะเตรียมให้เอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะนันคือภารกิจทีข้าปรารถนาจะทําให้สําเร็จ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันได้โปรดเลิกมุ่งสู่เพลิงคลังเสียเถิด
...ท่านไม่ควรแตะต้องสิงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือความโกลาหลทีจะกลืนกินทุกชีวิตและความรู้สึกนึกคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันได้โปรดเลิกมุ่งสู่เพลิงคลังเสียเถิด
...ข้าขอพูดอีกสักครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลิกมุ่งสู่เพลิงคลังเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคือผู้มันหมายจะเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากให้ท่านปฏิเสธการมีชีวิตหรือถือกําเนิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คนเช่นนัน มิคู่ควรกับตําแหน่งราชาหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลกทีไร้ซึงสรรพชีวิต จะมีราชาได้อย่างไร
ได้โปรดเถิด ช่วยหยุดที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาเพลิงคลัง หาใช่ราชาทีแท้จริงไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลกทีไร้ซึงสรรพชีวิต จะมีราชาได้อย่างไร
...ท่านรับเพลิงคลังมาแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันข้าก็ไม่อาจปรองดองกับท่านได้อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พันธสัญญาของเราสินสุดเพียงเท่านี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และจงจําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านได้เปนราชาแห่งหายนะจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าคงต้องปลิดชีวิตท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องแสดงความรับผิดชอบทีมอบพลังของรูนให้ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลาก่อน...ท่านผู้เคยเปนผู้ร่วมทางของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลาก่อน ทอร์เรนท์...
...ท่านรับเพลิงคลังมาแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันข้าก็ไม่อาจปรองดองกับท่านได้อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การเดินทางร่วมกันสินสุดลงตรงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และจงจําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านได้เปนราชาแห่งหายนะจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าคงต้องปลิดชีวิตท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องแสดงความรับผิดชอบทีมอบพลังของรูนให้ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลาก่อน...ท่านผู้เคยเปนผู้ร่วมทางของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลาก่อน ทอร์เรนท์...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นี เจ้า... เอามาให้ยายอ่านเถอะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะ นิว นิวของเจ้า...
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ...โอออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กลางหมอกคือหลุมลึก โพ้นหมอกคือคําสาปเลือด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เบืองล่างผืนดินคือเศษเสียวของผู้ดําดิงในเงามืด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไปทิศตะวันออก ใช่ ทิศตะวันออก หากนันคือสิงทีเจ้าต้องการ!
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ...โอออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คุณพระช่วย อะไรกันนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลางร้าย! นีมันลางร้าย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้พบกับโทสะ ตามมาด้วยความคลุ้มคลัง และจบทีกลียุค
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าต้องถอยกลับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะเดินทางนีต่อไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทิศใต้คือลางร้าย มันเปนลางร้าย!
...คนฆ่ามังกร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ คนฆ่ามังกร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้พวกคนเถือนเหิมเกริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดจะกลืนกินมังกรหรือไงกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีโบสถ์ร้างบนเกาะเล็กนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะกลืนกินหัวใจโบราณทีนันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดนลงทัณฑ์ไปซะเถอะ ไอ้พวกคนเถือนเหิมเกริม!
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ...โอออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ผู้มัวหมองเอ๋ย จงมุ่งไปยังโคนพฤกษาทองเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินทางผ่านเรยา ลูคาเรีย "อันธิกาแห่งหินจรัส"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่แท่นยกใหญ่ ประกบจันทร์ครึงซีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ใช่แล้ว สะพานนีพังข้ามไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่แล้วมันทําไมเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปราสาทสตอร์มวีลยังคงตังตระหง่านอยู่มิใช่รึ
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ...โอออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้ามีชะตาเกียวพันกับท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าร้อยกรรณสังหาร สังหาร และสังหาร...แต่ก็ไม่ได้อะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าต้องชิงมันมาจากไหใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮิฮิ ฮิฮิฮิ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมนําหน้า สมนําหน้ามัน...
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ...โอออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าชอบเทศกาล หรือว่าชอบดอกไม้ล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทิศใต้ มีเทศกาลใหญ่ขับเคลือนดวงดารา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทิศตะวันออก มีดอกตูมแข็งกร้าวของบุปผา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้ากล้าไปหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่ใจกลางความเสือมสลายสีแดงฉานสยดสยอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ช่างน่าสงสารนัก ทีเจ้านันเปนคนไร้คุณสมบัติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้แต่ยืนนิงอึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไร้ซึงจันทร์ครึงซีกเพือทีจะประกบให้เต็มดวง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยู่ตรงหน้าแท่นยกใหญ่ทีไม่ขยับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้าคิดอยากจะกระโจนลงไปในนําแทนล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาเส้นทางอันไร้เกียรติผ่านอุโมงค์อันมืดมิดน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไร้คุณสมบัติเปนเรืองน่าเศร้า
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ผู้ครอบครองจันทร์ครึงซีกทังสองด้านเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงมุ่งหน้าไปยังแท่นยกใหญ่ข้างหน้านีเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แด่เจ้า...ผู้ทีจะได้ขึนเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผองเรา จงดู! ท่านกลับมาแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาแห่งเอลเดนหวนคืนกลับมาแล้ว!
...ขอบใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ...โอออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทิศตะวันออก คือทองแหลกสลาย ทิศตะวันตก คืออสรพิษลบหลู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะไปทางไหนก็ตามแต่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไปทางไหนก็ล้วนเลวร้ายทังสิน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือคําสาป คําสาปของราชินีมาริกา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮีฮิฮิ!
...ท่านองคุลีเคยกล่าวไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันผู้มัวหมองจักขึนเปนราชาแห่งเอลเดน และฟนฟูบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็มองเห็นใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สีทองทีปกคลุมฟากฟา พฤกษาใหญ่อันเปนต้นกําเนิดลําแสง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองเอ๋ย จงมุ่งไปยังโคนต้นเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึนก็ตาม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านองคุลีจะชีนําเจ้า
...กลับไปเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้างหน้านีคือดินแดนแห่งเพลิงยักษ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งให้ดี การเผาพฤกษาทอง คือบาปมหันต์ประการแรกสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันจะปลดปล่อยมรณะแห่งโชคชะตา และสังหารโลกใบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครจะอนุญาตให้เจ้าทําเช่นนันกันเล่า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านองคุลีไม่มีทางยอมอยู่แล้ว!
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ...ท่านก็อดวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างโหดร้ายและน่าอัปยศอะไรอย่างนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านชายควรจะตายไปนานแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะมนุษย์ครึงเทพผู้แรกทีวายชนม์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านควรจะตายตามมรณะแห่งโชคชะตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเหตุใด ท่านยังเผยรูปโฉมอัปลักษณ์น่าอดสูอีกเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
องค์ชายแห่งทอง กลับมีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองโหดร้ายเช่นนี มีด้วยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ...ท่านก็อดวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านชายควรจะตายไปนานแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
องค์ชายแห่งทอง กลับมีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองโหดร้ายเช่นนี มีด้วยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
ฮีฮิฮิ!
กรรมสนอง! กรรมสนองเจ้าแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปลายทางของเจ้าคือความตาย!
...ไอ้พวกคนเถือนเหิมเกริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันหนึงมือเจ้าจักต้องแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยบาปมหันต์!
...เจ้าคือผู้มัวหมองทีมาใหม่รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาถึงจนได้นะ... ข้าคือหญิงร่างทรงองคุลี นามว่าเอเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ถ่ายทอดคําพูดท่านองคุลี ตัวแทนแห่งพระมหาประสงค์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูสิ ท่านองคุลีสันแล้ว ท่านยินดีต้อนรับเจ้านะ ผู้ครอบครองมหารูน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาล่ะ มางโองการของท่านองคุลีกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"วงแหวนเอลเดนอันยิงใหญ่คือรากฐานแห่งบัญญัติทอง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"เปนหลักบัญญัติให้กับโลก และคอยบันดาลให้สรรพชีวิตพรังพร้อมไปด้วยพรและความเจริญสุข"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"จนกระทังสิงนันได้แตกสลายลง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"การทําลายบัญญัติ คือบาปมหันต์ทีไม่ควรเกิดขึน และต้องได้รับโทษอย่างสาสม..."
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"โลกและสรรพชีวิตพังทลายอย่างไร้ทางเยียวยา"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"คําสาปและความทุกข์ยากแผ่กระจายครอบงํา"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"ถึงกระนันพระมหาประสงค์ก็ยังมิได้ทอดทิงโลกและสรรพชีวิตทังหลาย"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"ท่านจึงได้ให้พรชีนําผู้มัวหมองเช่นพวกเจ้า และส่งมอบภารกิจ"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"ผู้มัวหมองทีกล้าหาญเอ๋ย มหารูนทีพวกเจ้าถือครอง คือเศษเสียวชินงามของวงแหวนเอลเดน"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"จงตามหาอีกชินให้พบ"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"เพือทีเจ้าจักได้ขึนเปนราชาแห่งเอลเดน และฟนฟูบัญญัติทองขึนอีกครังหนึง"
อย่าลืมโองการของท่านองคุลีล่ะ
...อ้อ ส่วนมหารูนน่ะอยู่ทีพวกมนุษย์ครึงเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บุตรของราชินีมาริกา เทพผู้เปนทีสถิตวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บุตรนางคลุ้มคลังและฆ่านกันด้วยพลังของมหารูน...ทว่าไม่มีใครได้เปนราชาแห่งเอลเดนเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พรถึงได้ตกมาถึงมือผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้ายังไงล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...งสิ ท่านองคุลีพูดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"พระมหาประสงค์ได้ละทิงมนุษย์ครึงเทพไปนานแล้ว"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"ผู้มัวหมองเอ๋ย จงอย่าได้ปรานี จงฆ่าพวกมัน ช่วงชิงทุกสิงทุกอย่าง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือความประสงค์ขององคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เจ้าต้องระวังไว้อย่างหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่ามนุษย์ครึงเทพทุกตนล้วนเปนทายาทแท้ๆ ของราชินีมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเพียงก็อดดริกร้อยกิงทีเปนญาติห่างๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลือดเทพของเขาเจือจางและอ่อนแอทีสุดในบรรดานัน
...อ้อ...เปนเช่นนีนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นทีเจ้าจะมีความทรงจําแห่งทองอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มนุษย์ครึงเทพ และเหล่าวีรชนผู้ยิงใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกจารึกไว้เปนความทรงจํา ณ พฤกษาทองเมือสูญสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนสิงสําคัญเช่นนันแหละ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในความทรงจําแห่งทอง มีพลังของอดีตเจ้าของสถิตอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าได้มันมาและปรารถนาทีจะใช้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะให้หยิบยืมพลังของท่านองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อะไรกัน อย่าได้ลังเลไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านองคุลีชีทางไว้อยู่แล้ว ว่าผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้า...จักเปนผู้ช่วงชิง
อา...เจ้ากลับมาแล้วเหรอ มีอะไรรึ
...เอาล่ะ เจ้าไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าลืมโองการของท่านองคุลีล่ะ
...ฮืม เจ้านี...ไม่เบาเลยนีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีผ่านมา ข้าเคยเห็นมหารูนสองอันอยู่ด้วยกันเพียงครังเดียวเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเถิด ท่านองคุลีตืนเต้นมากแค่ไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"ผู้มัวหมองเอ๋ย ทําได้ดีมาก พระมหาประสงค์ต้องยินดีเปนแน่"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"เจ้ามีคุณสมบัติจะขึนเปนราชาแห่งเอลเดนแล้ว"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"ผู้มัวหมองเอ๋ย จงมุ่งหน้าไปพฤกษาทอง แล้วเข้าเฝาราชินีมาริกาเถิด"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"เพือทีจะขึนเปนราชาแห่งเอลเดน และฟนฟูบัญญัติทอง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านองคุลีคาดหวังในตัวเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันสินะ ไม่ได้ด้อยไปกว่าเจ้าเด็กน้อยกิเดียนเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับนีไปสิ ของขวัญจากลาเล็กๆ น้อยๆ จากข้า
...เอาล่ะ เจ้าไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้เปนราชาแห่งเอลเดนแน่นอน
ราชินีมาริกาคือทีสถิตวงแหวนเอลเดน และเปนผู้ครอบครองนิมิตแห่งแหวน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือก็คือเทพเจ้านันเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หลังจากทีวงแหวนเอลเดนแตกสลาย นางก็ถูกขังไว้ในพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับโทษทัณฑ์ในฐานทีเปนเทพเจ้าแต่กลับทําลายบัญญัติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านองคุลีกล่าวว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"บาปของมาริกา สาสมกับโทษอันหนักหน่วง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"แต่แม้ถูกกักขัง นางก็ยังเปนเทพ และทีสถิตของนิมิตไม่เปลียนแปลง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"จงถวายมหารูน ณ ทีสถิตนัน และจงขึนเปนราชาแห่งเอลเดน ครองคู่เคียงข้างนาง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
"นันคือความประสงค์ขององคุลี"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาล่ะ เจ้าไปได้แล้ว
...กลับมาจนได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคงรู้ใช่ไหม ว่าพฤกษาทองปฏิเสธเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านองคุลีหยุดนิงไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านตระหนกกับเหตุไม่คาดนนี และกําลังสือสารกับพระมหาประสงค์อยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือท่านสือสารจบ ท่านจะมอบโองการให้เจ้า และชีนําเจ้าอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่นันก็คงอีกหลายพัน หลายหมืนวันให้หลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่ะไม่เปนไรหรอก แต่พวกเจ้าจะรอกันไม่ไหวน่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตายจริง คุณพระคุณเจ้าช่วย...
...กว่าท่านองคุลีจะชีทางอีกคราคงเปนอีกหลายพัน หลายหมืนวันให้หลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คุณพระคุณเจ้าช่วย นีมัน...
...นีมันอะไรกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ใช่เรืองทีมนุษย์จะกระทําได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การเผาพฤกษาทอง คือบาปมหันต์ประการแรกสุด และยังหวังในพลังรูนมรณะอีกด้วยงันหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รูนมรณะหรืออีกชือก็คือชะตามรณะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติทองน่ะ ถือกําเนิดขึนหลังแยกรูนมรณะออกมาผนึกไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะปลดปล่อยรูนมรณะออกมาอีกครังน่ะหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านองคุลี และพระมหาประสงค์ไม่มีวันยอมแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ ณ ตอนนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านองคุลีนิงเงียบ พวกข้าไม่มีวิธีใดจะสือสารกับพระมหาประสงค์ได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลกและสรรพชีวิตพังทลาย เกิดเหตุการณ์ทีแม้แต่ท่านองคุลียังไม่เคยคิดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วใครจะพูดได้เล่าว่าบาปมหันต์จะยังคงเปนบาปมหันต์อยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าจัดการให้มันจบไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าคิดว่าทําถูกแล้วก็ลงมือเสีย
...เจ้าต้องหาเชือไฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเพียงไฟระอุในเตาเพลิงของพวกยักษ์ ณ จุดสูงสุดของแดนมัชฌิมาเท่านันทีจะผลาญพฤกษาทองได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่จะจุดไฟนัน เจ้าต้องใช้เชือไฟพิเศษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มีแค่ร่างสังเวยของผู้สถิตนิมิตแห่งไฟเท่านัน ทีจะจุดไฟในเตาเพลิงยักษ์ให้เผาพฤกษาทองได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจะสามารถนําเจ้าไปสู่รูนมรณะ
...เจ้าทําได้ดีมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่คงไม่มีธุระกับข้าแล้วนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือหญิงร่างทรงองคุลี ข้าจะรออยู่ทีนีจนกว่าการสือสารจะจบ และจนกว่าท่านองคุลีให้โองการอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไปทําสิงทีเจ้าคิดว่าถูกต้องให้สําเร็จก็พอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาล่ะ เจ้าไปได้แล้ว
...ฮะฮะฮะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าว่าจะให้หญิงชราผู้นีไปรับใช้รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างไร้ปรานีเสียจริง
...อา ได้สิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่รังเกียจหญิงชราผู้นี ข้าก็จะติดตามเจ้าไปจนสุดทาง
...เอาล่ะ เจ้าไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงทําสิงทีเจ้าเห็นควร
...ข้าจะยินดีรับไว้แล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้ามองผิดไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีความลับอะไรทังนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ของแบบนัน ข้าลืมไปนมนานกาเลแล้ว
...
...สวัสดี ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือแม่มด นามว่าเร็นน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่ามีผู้มัวหมองควบภูตอาชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงออกตามหา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าว่าจะเปนเจ้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าอัญเชิญมันมาใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ภูตอาชานามทอร์เรนท์
...อืม ตอบได้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีคนฝากของมาให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายเก่าของทอร์เรนท์ ฝากสิงนีไว้กับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือกระดิงอัญเชิญวิญญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช้เรียกร่างวิญญาณจากธุลี ซึงมิอาจหวนคืนไปยังพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าวิญญาณจะเชืองเจ้าชัวขณะหนึง ขณะหวนรําลึกถึงศึกในอดีต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงใช้มันตามใจเจ้าเถิด
ขออภัยทีรบกวน ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราคงไม่ได้พบกันอีก แต่จงศึกษาดินแดนมัชฌิมาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะเฝารอดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้าจะภักดีต่อทวิองคุลีได้นานแค่ไหนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ผู้มัวหมองเอ๋ย มาทางนีซิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม
...เจ้าพูดเพ้อเจ้ออะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมไปแล้วหรืออย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นามของภูตอาชาทีเจ้าอัญเชิญมา
...ข้าจะถามอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าอัญเชิญมันมาใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ภูตอาชานามทอร์เรนท์
...ยังไงก็จะไม่ยอมรับใช่ไหม น่าสนใจดีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็ดี ดินแดนมัชฌิมาเต็มไปด้วยกลลวง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้ใจคนให้น้อยไว้จะเปนผลดีกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะวางของฝากจากนายเก่าทอร์เรนท์ไว้ตรงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าสนใจ จงเก็บไปซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
คิดจะทําอะไรน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พูดอย่างไรก็ไม่งสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีปาเถือนเสียจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทอร์เรนท์เลือกอันธพาลมาเปนนายเสียแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ข้าเล่านิทานให้งสักหน่อยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ครังหนึงข้าเคยเปนมนุษย์เทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในบรรดามนุษย์ครึงเทพ มีเพียงมิเคล่า มาเลเนีย และข้าเท่านันทีได้รับนามนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราต่างก็ได้รับเลือกจากทวิองคุลีให้เปนผู้มีสิทธิสืบทอดอํานาจต่อจากราชินีมาริกา และเปนเทพเจ้าองค์ต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วข้าก็ปฏิเสธทวิองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ต้องฉกชิงรูนมรณะ สังหารและทอดทิงร่างมนุษย์เทพของตน ข้าก็ยอม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ไม่อยากถูกของแบบนันครอบงํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตังแต่นันมา ข้ากับองคุลีต่างก็สาปแช่งกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเงาหายนะก็คือมือลอบสังหารของมัน
...โฮ่ ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนัน ข้าแนะนําตัวว่าชือเร็นน่าใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทอร์เรนท์ดูแข็งแรงดีข้าก็สบายใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ผู้มัวหมองเอ๋ย เจ้ามาด้วยธุระอันใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจําไม่ได้ว่าเคยส่งจดหมายเชิญไปให้เจ้านะ
...หืม ผู้มัวหมองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดันด้นมาจนถึงนี เจ้ามีธุระอันใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจําไม่ได้ว่าเคยส่งจดหมายเชิญไปให้เจ้านะ
...อย่างนีเอง ขยันหาข้อมูลดีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าใช่แม่มดแรนนีอย่างเจ้าว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขโมยรูนมรณะมาส่วนหนึง และทําพิธีแปลงมันเปนดาบทมิฬสังหารเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังหมดเปนฝมือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ตราคําสาปทีเจ้าแสวงหา ไม่อยู่ทีนีหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําจัดร่างกายทีมีมาแต่กําเนิดทิงไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราคําสาปประทับอยู่บนร่างนัน
...ฮ่ะฮ่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วทําไมข้าต้องบอกเจ้าด้วยเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่คิดปดบังอดีต หรือเสียใจอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็ไม่ปรารถนาจะบริจาคให้ขอทานเช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตราคําสาปทีเจ้าแสวงหา ไม่อยู่ทีนีหรอก ทีข้าจะพูดมีแค่นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า ออกไปได้แล้ว
...ตราคําสาปทีเจ้าแสวงหา ไม่อยู่ทีนีหรอก ทีข้าจะพูดมีแค่นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า ออกไปได้แล้ว
...โฮ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะบอกว่าเจ้าทําประโยชน์ให้ข้าได้งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดว่าทําเช่นนันแล้ว จะตามหาตราคําสาปเจอหรืออย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รังเกียจคนเจ้าวางแผน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และถ้าการกระทําและบาดแผลของตัวข้าในอดีตเรียกเจ้ามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าก็สนใจใคร่รู้ในโชคชะตานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะยอมให้ก็ได้ จงมารับใช้ข้าซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วดินรนแสวงหาเสียให้เต็มที
...ฮ่ะฮ่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันหรือ ไม่มีธุระอะไรหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าสนใจ ถ้าเช่นนันการทีเราพบกันอีกครัง ก็เรียกได้ว่าเปนโชคชะตาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าสนใจ ถ้าเช่นนันการทีเราได้พบกัน ก็เรียกได้ว่าเปนโชคชะตาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะมารับใช้ข้าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือแม่มดแรนนี ครังหนึงข้าเคยฉกชิงมรณะ จนบัดนีก็ยังคงแสวงหาทางอันมืดมิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือสักวันหนึงข้าจะได้พลิกโลกใบนี และกําจัดโลกใบก่อนหน้านีทิงซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าไงล่ะ พอจะสนใจขึนมาบ้างไหม
...งันรึ เยียมเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีพิลึก ยอมตามคําชวนเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ข้าชอบแบบนีแหละ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากนีไปก็รบกวนเจ้าด้วย
...งันรึ น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากเปลียนใจเมือไรบอกข้าแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปล่อยตัวไปตามโชคชะตา รับใช้แม่มดตุ๊กตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจไม่เลวร้ายอย่างทีคิดก็ได้นะ
หืม เปลียนใจแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนัน ข้าขอถามอีกครัง เจ้าจะมารับใช้ข้าไหม
...เอาล่ะ ถ้างันข้าจะมอบหมายงานให้เจ้าเลยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบครึงหมาปานามว่าไบลด์ รับใช้ข้าอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงร่วมมือกับเขาแล้วค้นหา สมบัติลับแห่งโนครอน นครนิรันดรให้พบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเรียกไบลด์มาทีชันล่างแล้ว ไปถามรายละเอียดกับเขาซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ แล้วก็ อิจิ เสนาธิการของข้า กับศาสตราจารย์คาถาเซลูวิสก็น่าจะอยู่ด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงพวกเขาจะประหลาดอยู่บ้าง แต่ถ้าต้องการก็ใช้งานได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทุกคนจะยอมช่วยเจ้าแน่นอน
...ไปคุยกับ 3 คนทีชันข้างล่างสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ถึงกับต้องตีซีกันหรอก เพราะพวกเขาเองก็คงประเมินเจ้าอยู่เช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะไม่ได้มีคนรับใช้ใหม่มานานมากแล้ว
...เอาล่ะ ถ้างันข้าจะมอบหมายงานให้เจ้าเลยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารู้ใช่ไหม ว่าทีลิมเกรฟมีดาวตกลงมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาวตกนันได้สร้างหลุมขนาดใหญ่ทีจะพาไปถึงโนครอน นครนิรันดร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงไปทีนันแล้วค้นหาสมบัติลับแห่งโนครอนเสียเถิด
อ้อ แล้วก็ อิจิ เสนาธิการของข้า กับศาสตราจารย์คาถาเซลูวิสก็น่าจะอยู่ชันล่างด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สองคนนันก็รับใช้ข้าเช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงพวกเขาจะประหลาดอยู่บ้าง แต่ถ้าต้องการก็ใช้งานได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทุกคนจะยอมช่วยเจ้าแน่นอน
...ไปคุยกับ 3 คนทีชันข้างล่างสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ถึงกับต้องตีซีกันหรอก เพราะพวกเขาเองก็คงประเมินเจ้าอยู่เช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะไม่ได้มีคนรับใช้ใหม่มานานมากแล้ว
...อ้อ ข้าจะบอกเอาไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเข้าสู่นิทราในอีกไม่ช้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และคงไม่ลืมตาตืนไปอีกครู่ใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างกายตุ๊กตาก็ไม่ได้ดังใจเท่าไรหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และข้าเองก็ขอคาดหวังในตัวเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าจะได้รับข่าวดี ยามลืมตาตืนในครังถัดไป
ข้าจะเข้าสู่นิทราในอีกไม่ช้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และคงไม่ลืมตาตืนไปอีกครู่ใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าขอคาดหวังในตัวเจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าจะได้รับข่าวดี ยามลืมตาตืนในครังถัดไป
...
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ใช่ไบลด์ สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้ ข้าสัมผัสได้แม้ในยามนิทรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้มาแล้วใช่ไหม สมบัติลับแห่งโนครอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณ เท่านีก็มีครบแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหลือแค่ตัวข้าออกเดินทาง สู่เส้นทางมืดมิดของข้าเท่านัน
...เอ้า ข้าต้องมอบให้เจ้าก่อนออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงนีจะคลายผนึกออก และเจ้าจะพบกายเนือทีข้าทอดทิงอยู่เบืองหน้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราคําสาปทีเจ้าแสวงหา ก็ถูกประทับไว้ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าพอจินตนาการได้ว่าเจ้าจะทําอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราสองต่างไม่อาจเดินบนเส้นทางสว่างได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะเปนช่วงสันๆ แต่เจ้าก็รับใช้ข้าได้ดีทีเดียว
...มีอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ประสงค์ของเจ้าทีเข้ามาใกล้ชิดข้าก็เพือตราสาปนันไม่ใช่รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็จะออกเดินทางเช่นกัน สู้เส้นทางมืดมิดของข้าเพียงคนเดียวเท่านัน
...เอ้า ข้าขอมอบสิงนีให้เจ้าก่อนออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอบแทนทีคราวนีเจ้าทํางานได้ยอดเยียม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ของนีอาจจะประหลาดไปสักหน่อย แต่คนประหลาดอย่างเจ้าต้องชอบมันแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันใจแล้วว่าการทีข้ากับเจ้าได้พบกันอีกครังคือโชคชะตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันใจแล้วว่าการทีข้ากับเจ้าได้พบกันครังนันคือโชคชะตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และก็ต้องขอบคุณทอร์เรนท์ด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะเปนช่วงสันๆ แต่เจ้าก็รับใช้ข้าได้ดีทีเดียว
...มีอะไรอีก ไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็จะออกเดินทางเช่นกัน สู้เส้นทางมืดมิดของข้าเพียงคนเดียวเท่านัน
...
......
.........
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แน่ะ เจ้านีเซ้าซีกว่าทีคิดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือทีจริงเจ้ามีรสนิยมชอบคุยกับตุ๊กตากันล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ช่างเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รูปลักษณ์เช่นนีข้าไม่คิดจะให้ใครเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ถ้าหากมีผู้ใดเห็นเข้า ข้าก็ไม่อาจปล่อยให้ผู้นันลอยนวลไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่แทนทีจะให้เจ้าตาย เจ้าจงมาร่วมมือกับข้าเสียดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินทางออกค้นหาเงาหายนะในดินแดนนีแล้วกําจัดทิงซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะเจ้าทําให้นามของแม่มดแรนนีต้องแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่งคําปฏิเสธหรอกนะ
เจ้าจงมาร่วมมือกับข้าเสียดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินทางออกค้นหาเงาหายนะในดินแดนนีแล้วกําจัดทิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะเจ้าทําให้นามของแม่มดแรนนีต้องแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่งคําปฏิเสธหรอกนะ
...ข้าเล่านิทานให้งสักหน่อยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ครังหนึงข้าเคยเปนมนุษย์เทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในบรรดามนุษย์ครึงเทพ มีเพียงมิเคล่า มาเลเนีย และข้าเท่านันทีได้รับนามนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราต่างก็ได้รับเลือกจากทวิองคุลีให้เปนผู้มีสิทธิสืบทอดอํานาจต่อจากราชินีมาริกา และเปนเทพเจ้าองค์ต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงได้ไบลด์มา ในฐานะผู้รับใช้พิเศษแห่งมนุษย์เทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วข้าก็ปฏิเสธทวิองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ต้องฉกชิงรูนมรณะ สังหารและทอดทิงร่างมนุษย์เทพของตน ข้าก็ยอม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ไม่อยากถูกของแบบนันครอบงํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นับจากนัน ข้ากับทวิองคุลีก็สาปแช่งกันและกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเงาหายนะก็คือมือลอบสังหารของมัน
...ข้าปฏิเสธทวิองคุลี สาปแช่งกันและกันมาตลอดนับแต่บัดนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเงาหายนะก็คือมือลอบสังหารของมัน
...แม้ตอนทีข้าปฏิเสธทวิองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไบลด์ก็ยังเลือกทีจะภักดีอยู่กับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึหึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงจะเปนผู้รับใช้พิเศษของข้าผู้เปนมนุษย์เทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในสายตาของทวิองคุลีคงเห็นว่าเขาใช้การอะไรไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทังไบลด์ ทังอิจิ ต่างก็ดีเกินไปสําหรับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเขาน่าจะรู้อยู่แล้วแท้ๆ ว่าสุดปลายเส้นทางมืดมิดทีข้าเดินอยู่เปนอย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้ว่าสักวันข้าจะทรยศและกําจัดโลกใบก่อนหน้านีทิงซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ หรือจะนับเจ้าเข้าไปด้วยดีมัยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าน่ะซือพอๆ กับพวกเขาเลย
...พออยู่ในสภาพนีทีไรข้าเผลอตัวทุกที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพูดมากไปแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงลืมมันไปเสีย เข้าใจนะ
...เงาเอ๋ย เจ้าคือตัวสุดท้ายแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงไปบอกทวิองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม่มดแรนนีจะไปสลักรอยแผลไว้บนตัวเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผลแห่งโชคชะตาทีไม่มีวันหาย
...เจ้าสู้ได้งดงามนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณ ทําให้เจ้าต้องเหนือยแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่แล้วในทีสุดข้าก็เทียบทันเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ต้องลาเจ้าแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปบอกไบลด์กับอิจิด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าข้ารักพวกเขา
...งันก็เปนเจ้าสินะ ผู้ทีจะเปนราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําเตือนคงไม่จําเปนสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าก็ดีใจ ดีแล้วทีราชาของข้าเปนเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปยังฟายามราตรี บัญญัติของข้าอยู่ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงไปตามเส้นทางแห่งราชาเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเมือทุกสิงจบสินลง เราสองจะกลับมาพบกันอีกครัง
.........
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้ารู้จริงๆ ด้วย ว่าแล้วเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าพูดต่ออีกหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองบัญญัติของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติของข้า ไม่ใช่บัญญัติทอง แต่เปนบัญญัติแห่งดวงดาราและจันทรา บัญญัติแห่งคําคืนอันหนาวเหน็บ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าอยากผลักไสมันออกห่างจากดินแดนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ชีวิตและดวงวิญญาณอยู่กับบัญญัติ แต่ยิงอยู่ไกลออกไปได้ยิงดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ให้เห็น ไม่ให้รู้สึก ไม่ให้เชือ ไม่ให้สัมผัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ต้องทําสิงเหล่านันได้ก็ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยเหตุนันข้าจึงจะทอดทิงดินแดนนีไปพร้อมบัญญัติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ายังจะตามข้ามาไหม ราชาเพียงคนเดียวของข้า
บัญญัติของข้า ไม่ใช่บัญญัติทอง แต่เปนบัญญัติแห่งดวงดาราและจันทรา บัญญัติแห่งคําคืนอันหนาวเหน็บ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วข้าก็จะทอดทิงดินแดนนีไปพร้อมบัญญัติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ายังจะตามข้ามาไหม ราชาเพียงคนเดียวของข้า
...การลืมตาตืนครังนีไม่น่าอภิรมย์เอาเสียเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนตําทรามเย่อหยิงทําให้ข้าเอือมระอาเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...น่าเสียดาย ไม่คิดว่าข้าจะสัมผัสสิงนันได้จากตัวเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกเจ้าเซลูวิสล่อลวงให้ตีหน้าซือเอายาตําช้าเข้ามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดจริงๆ หรือว่าจะทําอะไรข้าได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไสหัวไปซะ เจ้าไพร่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาพ่นลมหายใจเหม็นๆ ต่อหน้าข้าอีก
...ข้าบอกให้ไสหัวไปไง
...รอบทีสามแล้วนะ เจ้าไพร่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหนือยใจจริง ลมหายใจเจ้ามันเหม็นเหลือเกิน
คิดจะทําอะไรน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่างนีเอง หมายตาสิงนีสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เสียใจด้วย ข้าไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังของเจ้าได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าทิงความตายอย่างธรรมดาสามัญไปนานแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
คิดจะทําอะไรน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮะฮะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างนีเอง นีน่ะหรือราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางทีข้าคงจะคู่ควรกับสิงนีสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นีข้าคาดหวังอะไรอยู่กันนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...
...
...
...
...
...
...!
เด็กดีทังหลาย จงเปนอย่างทีเจ้าปรารถนา...
เด็กดีทังหลาย ถึงเวลาเกิดใหม่ของเจ้าแล้ว...
เจ้าไม่มีสิงใดต้องหวาดกลัว
อา ท่านเอ๋ย...
อา...แม่นางเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องให้กําเนิดเด็กดีเปนแน่...
ยักษ์พันธสัญญา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มังกรพันธสัญญา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อสูรพันธสัญญา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไบลด์ บุตรแห่งข้า!
เฮอร์เมส ลูกข้า!
...ดวงจันทร์ของข้าจะกําหนดชะตาเจ้าเอง
...ดวงจันทร์ของเจ้าจะเปนไปตามความมุ่งหวังของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แรนนี บุตรสาวตัวน้อยของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณนะ...
อา แรนนีตัวน้อย บุตรสาวทีรักของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงพักผ่อนเสียเถิดในคืนนี...
...ไปไหนกันมาหรือ เด็กดีทังหลายของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้หลบซ่อนเลย จงออกมาเสีย หนังสือและแสงไฟมีล้นเหลือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงออกมาเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือจะคืนสู่สุสาน และถือกําเนิดอีกครา
...อ้าว เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้าก็อยากเกิดใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยากเกิดใหม่จากไข่ เปนบุตรทีรักของข้าหรือ
...อ้าว เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือจะอยากเกิดใหม่อีกครา
จงเกิดเปนเด็กดีเถิด...
ไม่มีสิงใดต้องหวาดกลัว เจ้าเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องให้กําเนิดเด็กดีเปนแน่...
...อ้าว เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยากเกิดใหม่จริงๆ สินะ
...อ้าว เจ้า...เปนเด็กทีงดงามขึนมาบ้างแล้วนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเกิดใหม่อีกครา จะต้องเปนเด็กทีงดงามขึนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีชีวิตใหม่อีกครังตราบจนชัวนิรันดร์...
...เจ้าเปนเด็กทีงดงามมากแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บุตรทีรักของข้า ขอบใจมาก ทีกําเนิดจากไข่ครังแล้วครังเล่า ตลอดมา
...อา ขอบคุณเจ้ามาก…
...
...ไปไหนกันมาหรือ เด็กดีทังหลายของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้หลบซ่อนเลย จงออกมาเสีย ถึงจะมืดก็ไม่ต้องกลัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บุตรทีรักของข้า จงออกมาจากไข่เสียเถิด
นันใครนะ ใครกันหนอ
ลูกของท่านแม่ไง ลูกคนใหม่
เพือนใหม่ ใช่แล้วเพือนใหม่งันสินะ
อีกไม่นาน เขาจะเกิดใหม่อีกครัง
อีกไม่นาน เธอจะเกิดใหม่อีกครัง
แล้วท่านแม่จะกอดเขาใช่มัย
แล้วท่านแม่จะกอดเธอใช่มัย
ใช่แล้ว ใช่แล้วล่ะ โอบกอดอย่างอบอุ่นนุ่มละมุน
ใช่แล้ว ใช่แล้วล่ะ โอบกอดอย่างอบอุ่นนุ่มละมุน
อา ดีจัง น่าอิจฉา น่าอิจฉาจัง
ถ้าเราไปอยู่ในหลุมศพ จะได้เกิดใหม่อีกมัยหนอ
แล้วท่านแม่จะกอดเรา
อีกมัยหนอ
เจ็บ เจ็บจังเลย โหดร้าย
คนโน้นกับคนนัน เขาตายแล้วงันสินะ...
คนผู้นีเปนมิตรหรือศัตรูกันนะ...
คนผู้นีเปนมิตรหรือศัตรูกันนะ...
หรือเขาจะเปนอย่างอืน
หรือเธอจะเปนอย่างอืน
งันเรามาเปนเพือนกันเถอะ
นันสิ นันสินะ จะต้องเปนเพือนกันได้แน่ๆ
ถ้าหากได้คุย เขาต้องยอมงพวกเราแน่
ถ้าหากได้คุย เธอต้องยอมงพวกเราแน่
จงหลับใหลในอ้อมกอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในอําพันของแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงหลับใหลและเกิดใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใต้ร่มเงาของแม่
...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้กลิน...มรณะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปอนข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมอง...นํามรณะมาอีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมอบนัยน์ตาข้า และกรงเล็บข้าให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินอีกเถอะ
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไม่พอ...ข้ายังกระหายอีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินมรณะอีก
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมอง...ข้าขอบคุณ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มรณะ...บาปของข้า...สิงทีมนุษย์มิอาจแตะต้อง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมอบกรงเล็บข้าให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินอีกเถอะ
ข้าจะมอบนัยน์ตาข้า และกรงเล็บข้าให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินอีก
ยังไม่พอ...ข้ายังกระหายอีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินมรณะอีก
ข้าจะมอบกรงเล็บข้าให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินอีกเถอะ
งํา งํา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กิน...กินหมดแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่าข้ายังกระหายอีก...กระหายเหลือเกิน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โฮกกกกก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาริกา! นีคือบาปหรือ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไม่หวนคืนอีกแล้วหรือ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ผู้มัวหมอง เจ้าตรากตรํามานาน ข้าขอขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่บนพิภพนีไม่มีสิงใดทีทําได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจักใช้ชีวิตอยู่กับความหิวกระหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลาก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บรู๊วววววว
...ผู้มัวหมอง เจ้าตรากตรํามานาน ข้าขอขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่บนพิภพนีไม่มีสิงใดทีทําได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจักใช้ชีวิตอยู่กับความหิวกระหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลาก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บรู๊วววววว
บรู๊วววววว
...มาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกิดอะไรขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนคนเขลาหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้า...ลวงหลอกข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไยจึงทําให้ล่มสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเหตุใด...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แปลก มีบางอย่างปนมา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าเปนมรณะ ข้าก็ไม่มีญหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินอีก
โฮกกกกก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อูววว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พอที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าลืมไม่ลงหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังบาปของข้า ความหิวกระหาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนัน พอที...
...อุ อือ...
งํา งํา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าลืมไม่ลงหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังบาปของข้า ความหิวกระหาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กินอีก ข้าต้องการอีก...
เจ้า...ผู้เข้าใกล้ชะตามรณะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจักไม่ให้ผู้ใดช่วงชิงไปอีกเปนครังทีสอง
ผู้มัวหมอง...อย่าบอกนะว่าเจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเหตุใด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าจะไม่ยอมให้ผู้ใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาช่วงชิงชะตามรณะไปได้อีก เปนครังทีสอง
ข้าจะไม่ยอมให้มาช่วงชิงไปได้อีกเปนครังทีสอง...
อย่าได้เข้าใกล้ชะตามรณะ...
...จงหวาดกลัวข้า มาลิเกธ ดาบทมิฬ
...จงหวาดกลัว มาลิเกธ ดาบทมิฬแห่งมาริกา
ผู้มัวหมอง...เหตุใดเจ้าจึงถวิลหาชะตามรณะหรือ?
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือเข่นฆ่าสิงใด
เพือทําลายสิงใด
...ยกโทษให้ข้าเถิด มาริกา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติทองไม่หวนคืนแล้ว...
เอามา เอามาให้ข้ากินอีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มาริกา ทําไม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงหลอกลวงข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไยจึงทําให้ล่มสลาย...
รู้ซึงรึยังล่ะ ข้านีแหละมาเลเนีย ดาบแห่งมิเคล่า
...จักสลักความเสือมสลายสีแดง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้บนร่างเจ้า ณ บัดนี
...นีหรือคือความพ่ายแพ้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้า ยอดเยียมมาก...
เจ้า ยอดเยียมมาก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่จงอย่าลืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันหนึง บุปผาแดงจะผลิบานอีกครา...
...พลังของเจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สัญลักษณ์แห่งราชาสินะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ท่านพีมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ท่านพีของข้า มิเคล่าทีรักยิง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อภัยให้ข้าด้วย มาเลเนียพ่ายเสียแล้ว
...หืม...เจ้านีดูแคลนมิได้เลยงันสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สายเลือดนักรบคงไหลเวียนอยู่ในร่างเจ้าจริงๆ สินะ ผู้มัวหมองเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่างทีคิดไว้ ประมาทมิได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ความมืดมิดในยามคําคืนยังไม่สินสุดหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือแห่งอสุราต้องสาปจักไม่ปล่อยให้เจ้าหนีรอด...
เจ้าผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงลืมความทะเยอทะยานอันโง่เขลานีซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองไม่มีวันโค่นล้มหรอก...
...ข้าจะจําเจ้าไว้ ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ถูกเพลิงแห่งความทะเยอทะยานเผาผลาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือของอสุราต้องสาปจักตามไปดับเพลิงของเจ้าแน่นอน...
...เจอตัวแล้ว ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ถูกเพลิงแห่งความทะเยอทะยานเผาผลาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงหวาดกลัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือแห่งอสุราต้องสาป ซึงใกล้จะถึงตัวเจ้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อีกไม่นาน ข้าจักดับเพลิงของเจ้า...
...ทําให้บัลลังก์แปดเปอนคําสาป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่างน่าอับอายเกินทนไหว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่มีวันให้อภัยเจ้าเปนอันขาด...
...จงจารึกนามแห่งมอร์ก็อต ราชาองค์สุดท้าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหนือปายหลุมศพโง่เง่าของเจ้าซะ!
...จงถูกคําสาปครอบงําวิญญาณไปซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันสาสมกับความทะเยอทะยานอันโง่เขลาของเจ้าแล้ว...
...
...ผู้มัวหมอง เจ้าช่างเขลานัก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พฤกษาทองไม่มีวันต้อนรับผู้ใด...
...จักมิมีผู้ใดขึนเปนราชาแห่งเอลเดนได้อีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้แต่ตัวข้าเอง...
...หืม เจ้านีดูแคลนมิได้เลยสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้เจ้าจะเปนผู้มัวหมอง เลือดนักรบก็ยังไหลเวียนในสายเลือด
เจ้าผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงลืมความทะเยอทะยานอันโง่เขลานีซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองไม่มีวันโค่นล้มหรอก...
...ข้าจะจําเจ้าไว้ ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ถูกเพลิงแห่งความทะเยอทะยานเผาผลาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงหวาดกลัว ท่ามกลางความมืดมิดยามคําคืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือแห่งอสุราต้องสาปจักไม่ปล่อยให้เจ้าหนีรอด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําให้บัลลังก์แปดเปอนคําสาป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่างน่าอับอายเกินทนไหว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่มีวันให้อภัยเจ้าเปนอันขาด...
...จงจารึกนามแห่งมอร์ก็อต ราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้เหนือปายหลุมศพโง่เง่าของเจ้าซะ!
...จงถูกคําสาปครอบงําวิญญาณไปซะ
...
...ผู้มัวหมอง เจ้าช่างเขลานัก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พฤกษาทองปฏิเสธทุกสรรพสิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราถูกทอดทิง
...จักมิมีผู้ใดขึนเปนราชาแห่งเอลเดนได้อีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้แต่ตัวข้าเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองเอ๋ย สู้ได้ดี
...มาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากลับมาแล้ว
พลังนีแหละ คือพลังของราชา!
โอ้ มาริกาเอ๋ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะโอบกอดเจ้าไว้ในอ้อมแขนข้าอีกครัง!
ผู้มัวหมองเอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พลังเช่นนีแหละ คือพลังของราชา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันผองเราจะกลับไปพร้อมเพรียง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง ณ เชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลําต้นแตกกิงก้านแขนงส่องแสงเรืองรอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คือทายาทแท้จริงผู้เหมาะจะครองเชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หาใช่ราชันต้องสาปผู้ถูกทอดทิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หาใช่พีน้องฝาแฝดพิลึกพิกล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ผองเราเหล่าราษฎรแห่งทอง ทายาทแท้จริงและชอบธรรม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้ผืนดินนีจะชรา อยู่ใต้หมอกควัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากแหงนหน้าพลัน จะเห็นพฤกษาใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันผองเราจะกลับไปพร้อมเพรียง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง ณ เชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พรจะนําพาเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง ณ เชิงพฤกษาทอง
เหล่าอัศวินแห่งก็อดดริกผู้มีเกียรติ
จงออกล่ากิง! ล่าท่อนแขนทรงพลังมาให้ข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วจงถวายเพือ "ร้อยกิง"!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงออกล่ากิง! ล่าผู้มัวหมองมาให้ข้า!
เจ้าผู้มัวหมองต้อยตํา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่มีค่าพอให้เอาไปร้อยกิงหรอก
ท่านมองลงมาอยู่ใช่ไหม ท่านก็อดฟรีย์ผู้ยิงใหญ่!
...ข้าคือจ้าวแห่งทุกสิงทีเปนทอง...
...สักวันผองเราจะกลับไปพร้อมเพรียง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง ณ เชิงพฤกษาทอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ห้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศูนย์!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สูญ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สูญ!
มิเคล่าเปนของข้าแต่เพียงผู้เดียว
จงก้มกราบเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กราบโลหิตข้า ราชวงศ์ข้า
...อา เห็นแล้ว เห็นแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชวงศ์อันรุ่งโรจน์ของเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ม็อควิน!
...อา มิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไยเจ้าจึงทอดทิงข้า...
...มาใหม่สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ เรืองทีต้องทําก็เหมือนเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาอาวุธออกมา ข้าจะตีให้
...เจ้ามาอีกแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ รีบเอาอาวุธออกมา
...เจ้ามาอีกแล้วรึ กระตือรือร้นอะไรอย่างนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โฮ่ ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไม่ตายอีกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ เรืองทีต้องทําก็เหมือนเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รีบเอาอาวุธออกมา
...โฮ่ สนใจโซ่นีรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็อย่างทีเห็น มันคือโซ่ตรวนนักโทษ ไม่ใช่อะไรอืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าถูกตรึงไว้กับโต๊ะกลม แต่ไม่ตาย ได้แต่ตีอาวุธให้พวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันก็แค่นี
...อ้อ อย่าเข้าใจผิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ได้พูดด้วยความเคียดแค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การทีข้าต้องมาเปนนักโทษ มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วข้าก็ไม่ได้เกลียดการตีอาวุธด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าข้าจะเปนใคร อาวุธก็แข็งแกร่งขึน ไม่ทรยศต่อทักษะและเวลา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วมันก็ทําให้ข้าลืมได้ชัวขณะ ความหวาดกลัวทีมีต่อคนผู้นัน
..เจ้าสนใจมีดสันหินเจียรหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มันไม่จําเปนสําหรับข้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาไปได้ตามใจเลย
...โฮ่ เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูดีขึนเยอะเลยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูมีใบหน้าของผู้ท้าทายและสังหาร
...ดูมีใบหน้าของผู้ท้าทายและสังหาร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดี รีบเอาอาวุธออกมา
...โอ ท่านโปรดอภัยให้ข้าเถิด อภัยให้ข้าด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไม่พอ ยังเอือมไม่ถึงเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่สักวันคําภาวนาของท่านต้องเปนจริงได้แน่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อภัยให้ข้าด้วยเถิด ราชินีมาริกา
...แอบงผู้อืน นิสัยไม่ดีเลยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอาจเปนนักโทษของผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่คําภาวนาเปนของข้าแต่เพียงผู้เดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเจ้าเข้าใจก็ดี ข้าเองก็ไม่ทันระวัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ ข้าเองก็ไม่ทันระวัง
...อะ อ้าว เจ้าเองเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โทษที ข้าไม่ทันสังเกต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ เรืองทีต้องทําก็เหมือนเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รีบเอาอาวุธออกมา
...หญิงนางนัน ทีเจ้าพามา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใจสลาย ไม่อาจจับอาวุธขึนสู้ได้อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นางมีพรสวรรค์ในการประสานวิญญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเคยเห็นคนอืนเมือครังอดีตนานมาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็มีแววตาเช่นนันแหละ
...จะคุยเรืองหญิงนางนันรึ ว่าไง
...เจ้าเอาจริงรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะฝากงนางไว้กับลูกผสมอัปลักษณ์ทีรู้เพียงการตีอาวุธ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โง่เขลานัก หญิงนางนันก็มิได้ยินยอมเห็นชอบ
...ไม่ เรืองพรรค์นัน ข้าเชือไม่ลง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากกังขาในตัวเจ้า แต่ข้าไม่อยากถูกหัวเราะเยาะแล้ว
...ข้าพูดคุยกับหญิงนางนันบ้างแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางมีพรสวรรค์ในการประสานวิญญาณอย่างทีคิดไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้บอกนางเท่าทีข้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเคยได้รับความช่วยเหลือจากผู้ประสานวิญญาณเมือครังอดีตน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างน้อยก็เปนการแทนคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษทีกังขาในตัวเจ้า
...หญิงนางนันเปลียนไปนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทักษะและเวลาไม่เคยทรยศ ทําให้นางแข็งแกร่งขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นักโทษลูกผสมไม่ควรมีศิษย์หรือบุตรี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่บางครังข้าก็เกือบจะเข้าใจผิดคิดว่านางเปนเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าใจอ่อนลง ช่างทรมานนัก
...ไม่พอ ไม่พอ ไม่พอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของเช่นนีไม่อาจสังหารเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของเช่นนีไม่อาจสังหารเทพเจ้า!
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องใส่ใจหรอก ไม่ใช่เรืองใหญ่อะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...รีบเอาอาวุธออกมา
...เจ้าลังเลอยู่หรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันข้าขอคุยด้วยหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกเจ้าอยู่ทีนีเพือท้าทายและสังหาร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่ามนุษย์ครึงเทพและเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ามุ่งมันจะทําให้สําเร็จ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าเจ้าจะทําสิงใด ไม่ว่าข้าจะเปนอย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็จะตีอาวุธให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาวุธสําหรับสังหารเทพเจ้า
...ข้ารอคอยเจ้าอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เอาอาวุธออกมา ข้าจะตีให้
เอ้า เอาอาวุธออกมา ข้าจะตีให้
...พูดอะไรประหลาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกไปแล้วนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าจะท้าทายและสังหารเหล่ามนุษย์ครึงเทพและเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ามุ่งมันเช่นนัน ข้าก็จะตีอาวุธให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากตีอาวุธให้เจ้าสังหารเทพเจ้า
...อา หญิงนางนันโกรธข้าเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางบอกว่าโซ่ตรวนนักโทษพัง ข้าเปนอิสระแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากยังอยู่ทีนี ข้าจะแหลกสลายไปพร้อมกับโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮะฮะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาบัดนี อิสรภาพช่างโหดร้ายนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะตีอาวุธสําหรับสังหารเทพเจ้าอยู่ทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีชีวิตอยู่เพือการนัน และจะดับสูญไปเพือการนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีสิงอืนใดให้ข้าทําด้วยหรือ
...โอ้ ตีได้แล้ว! ตีได้แล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าทําได้แล้ว! นีไง นีแหละอาวุธสังหารเทพเจ้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ขอบใจเจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสมปรารถนาเพราะเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงใช้อาวุธนันสังหาร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่ามนุษย์ครึงเทพและเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชินีมาริกาก็ปรารถนาเช่นนัน
...เจ้ายังแสวงหาอาวุธอยู่อีกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ จะกีครังกีครา ข้าก็จะตีให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาวุธสังหารเทพเจ้า
...จะกีครังกีครา ข้าก็จะตีให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เอาอาวุธออกมา
...จะกีครังกีครา ข้าก็จะตีให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เอาอาวุธออกมา
...จะกีครังกีครา ข้าก็จะตีให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เอาอาวุธออกมา
...จงใช้อาวุธของข้าสังหารเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชีวิตทังหมดของข้ามีเพือการนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือสัญญาระหว่างข้ากับราชินีมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจงดูแลหญิงนางนันด้วย
...ข้าคงแตกสลายในอีกไม่ช้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แตกสลายไปพร้อมกับโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดีเหลือเกินทีได้ตีอาวุธให้เจ้าก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอข้าเรียกเจ้าเปนครังสุดท้ายเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคือราชาของข้า
...เจ้าเปนใครกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา แต่ข้าคือช่างตีอาวุธ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า ข้าจะตีอาวุธให้...
...ถ้าเจ้ารู้ก็ช่วยบอกทีได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหตุใดโต๊ะกลมจึงมอดไหม้และแหลกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหตุใดหญิงนางนันจึงรําไห้เพือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าลืมเลือนเรืองสําคัญบางอย่างไปหรือ
...เอ้า ข้าจะตีอาวุธให้...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะตี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...เจ้าคือเครืองสังเวยชันยอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราจงมากลืนกินเทพเจ้าด้วยกัน!
บัดนีเจ้าคือครอบครัว
มา พวกเรามากลืนกินเทพเจ้าด้วยกัน!
...โอ เหล่าผู้สร้างและบงการทวยเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอสาบาน! ข้าจะไม่ยอมตกอยู่ใต้เงาของพวกเจ้า
...ไม่เลวนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอฟลีนเอ๋ย จงนําทางให้เขา...
เอฟลีนเอ๋ย จงนําทางให้นาง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลืนกินเทพเจ้าซะ...
...ไม่ว่าใครก็กักขังข้าไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะอสรพิษไม่มีวันตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าเปนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คาเล่ส่งเจ้ามาสินะ ไม่ไหว สู่รู้ไม่เข้าเรืองเหมือนเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าเปนคนทีเจ้านันเลือกมา ก็คงไม่ใช่คนประหลาดอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือไบลด์ กําลังตามหาชายชือดาริวิล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่ามันหนีหัวซุกหัวซุนมาแถวนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเจ้าเจอมันก็เรียกข้าด้วยละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สัญญาว่าจะตบรางวัลให้พอตัว
...ดาริวิลมันเปนคนทรยศ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องให้มันพบจุดจบทีสาสม
...ดาริวิล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนอย่างเจ้าน่ะรึจะลงเอยเปนปศาจเฝาคุก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หายไปซะเถอะ
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําเจ้าเสียเวลาไปเยอะเลยสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของแทนคําขอบคุณทีสัญญาไว้ รับไปสิ
...อ่า หลังจากนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าพบเจอ ท่านช่างตีเหล็กผู้ชราทีอยู่ในเรยา ลูคาเรีย ณ ผืนดินทางทิศเหนือแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...บอกว่าข้าเปนคนแนะนําก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้รับการปฏิบัติอย่างดีแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะข้ารบกวนเจ้ามามากแล้ว
...พูดเกินไปหน่อยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอลาไปก่อนล่ะ
...ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัวอีกครัง ข้ามีนามว่าไบลด์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอต้อนรับเจ้า ในฐานะสหายผู้รับใช้ท่านหญิงแรนนีด้วยกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาล่ะ เข้าเรืองกันถอะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังอยู่ทีลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะนครนิรันดร โนครอน อยู่ใต้ผืนดินแถบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตังใจว่าจะดําลงไปในบ่อนํากลางปาแห่งหมอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาเส้นทางไปโนครอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาเส้นทางไปโนครอน
อ้อ เจ้าเองรึ ข้าเคยได้ยินเรืองเจ้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีนามว่าไบลด์ นักรบทีสาบานจะเปนดาบให้กับท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอต้อนรับ ในฐานะสหายผู้รับใช้ท่านหญิงแรนนีด้วยกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาล่ะ เข้าเรืองกันถอะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีข้าอยู่ทีลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะนครนิรันดร โนครอน อยู่ใต้ผืนดินแถบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตังใจว่าจะดําลงไปในบ่อนํากลางปาแห่งหมอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาเส้นทางไปโนครอน
ข้าจะดําลงไปในบ่อนํากลางปาแห่งหมอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาหนทางไปสู่โนครอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารออยู่นะ
อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โทษที ข้ายังไม่ได้อะไรเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นโนครอนอยู่เหนือหัวตัวเองแล้ว แต่ข้าก็ยังมืดแปดด้านอยู่ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ประตูเคลือนย้ายข้าก็ลองมาหมดแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เซลูวิส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชายมืดหม่นผู้นันทําตัวเหมือนระแคะระคายอะไรมา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สงสัยจะได้เวลาไปเค้นคอ เอาให้ตายกันไปข้าง...
...โธ่ ข้าแค่ล้อเล่นน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังต้องสํารวจทีนีต่ออีกสักหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าจัดการเอง เจ้าจะไปไหนก็ตามสบาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าได้ความอะไรก็มาบอกให้ข้ารู้ด้วยล่ะ
อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ความอะไรบ้างมัย
ทีนีข้าจัดการเอง เจ้าจะไปไหนก็ตามสบาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าได้ความอะไรก็มาบอกให้ข้ารู้ด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ถ้าไม่ได้ความก็คงต้องคิดหาวิธีใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าจะเค้นคอไอ้เซลูวิสมันอย่างไร
...ฮืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราดาห์นพิฆาตดาวคือผู้หยุดรังชะตาของท่านหญิงแรนนีงันรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะว่าไป ข้าเคยได้ยินเขาเล่ามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่ามีเทศกาลหนึงจัดขึนในปราสาททางใต้สุดของทุ่งแคลิด ตะวันออกของลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนเทศกาลต่อสู้ทีผู้เข้าร่วมต้องท้ารบกับราดาห์น อดีตมนุษย์ครึงเทพทีแข็งแกร่งทีสุด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บังเอิญดีนะ แต่ข้าว่าลองเชือดูก็คงไม่เสียหายอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไปเทศกาลราดาห์นกันไหมล่ะ
เจ้าก็จะไปเหมือนกันใช่ไหม เทศกาลราดาห์น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้เราไปพบกันทีปราสาทราชสีห์แดงในแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เส้นทางก็ไม่ได้ยากอะไร แค่ใช้ดาบและคมเขียวฝาไปก็เท่านัน
งันรึ เข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าจัดการเอง เจ้าจะไปไหนก็ตามสบาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าได้ความอะไรก็มาบอกให้ข้ารู้ด้วยล่ะ
...ฮืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราดาห์นพิฆาตดาวคือผู้หยุดรังชะตาของท่านหญิงแรนนีงันรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเทศกาลสงครามก็จะจัดขึนทีปราสาทราชสีห์แดงในแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทศกาลทีผู้เข้าร่วมต้องท้ารบกับราดาห์น อดีตมนุษย์ครึงเทพทีแข็งแกร่งทีสุด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บังเอิญดีนะ อีกอย่าง ปูอิจิไม่มีทางคาดการณ์พลาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไปเทศกาลราดาห์นกันไหมล่ะ
อ้อ เจ้าเองรึ รออยู่เลย
นักแสดงมากันครบแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปตะลุยเทศกาลราดาห์นให้สาแก่ใจกันไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่าเจ้าอย่าตายซะล่ะ ถือซะว่าเห็นแก่ท่านหญิงแรนนี
...ดีจริงๆ ทีได้สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึหึ ไม่เลวเหมือนกันนี
...ดีจริงๆ ทีได้สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึหึ ชักน่าสนุกขึนมาแล้วสิ
อ้อ ว่าแล้วจะต้องพบเจ้าได้ทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาจริงๆ ข้าก็เปนห่วงทีคลาดกันกับเจ้าอยู่เหมือนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่สําหรับเจ้าแล้ว คงไม่จําเปนต้องห่วงสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าได้ยินมาแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าราดาห์นพิฆาตดาวคือผู้หยุดรังชะตาของท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และยามทีราดาห์นพ่ายแพ้ ชะตาของท่านหญิงแรนนีก็จะเคลือนไหวอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท้ารบกับมนุษย์ครึงเทพทีเคยแข็งแกร่งทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เส้นทางก็ไม่ได้ยากอะไร แค่ใช้ดาบและคมเขียวฝาไปก็เท่านัน
...ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าข้าจะมีชะตาต้องกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทศกาลทีผู้เข้าร่วมต้องท้ารบกับราดาห์น มนุษย์ครึงเทพทีเคยแข็งแกร่งทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เส้นทางก็ไม่ได้ยากอะไร แค่ใช้ดาบและคมเขียวฝาไปก็เท่านัน
...ข้าขอบอกชือ ในฐานะผู้ท้ารบในเทศกาลเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือไบลด์ เปนนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท้ารบกับราดาห์น มนุษย์ครึงเทพทีเคยแข็งแกร่งทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เส้นทางก็ไม่ได้ยากอะไร แค่ใช้ดาบและคมเขียวฝาไปก็เท่านัน
...ข้าจะรอ ให้เทศกาลเริม
โอ้ มาแล้วรึ รออยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝมือต่อสู้เจ้านีมันเด็ดดวงจริงๆ ให้ตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกียรติภูมิแห่งเทศกาลนีต้องเปนของราดาห์นและเจ้าไม่ผิดแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่าฮ่าฮ่า! เจ้าเห็นนันไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครจะไปนึกเล่าว่าดาวจะตกลงมาต่อหน้าต่อตา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มโหฬารปานนันราดาห์นก็ยังอุตส่าห์ผนึกเข้าไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมเปนตํานานทียังมีลมหายใจอยู่เสียจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทีนีทางก็เปดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางไปสู่โนครอน ทางไปสู่ชะตาของท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้เราไปพบกันตรงจุดทีดาวตก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วมาสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ด้วยกันอีกครัง เพือท่านหญิงแรนนี
ไว้เราไปพบกันตรงจุดทีดาวตก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วมาสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ด้วยกันอีกครังนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังดาบและคมเขียวของข้า ทุกสิงมีไว้เพือโชคชะตาแห่งท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้เวลาลงสนามจริงแล้วสินะ...
...ฝมือต่อสู้เจ้านีมันเด็ดดวงจริงๆ ให้ตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกียรติภูมิแห่งเทศกาลนีต้องเปนของราดาห์นและเจ้าไม่ผิดแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อีกอย่าง ใครจะไปนึกเล่าว่าดาวจะตกลงมาต่อหน้าต่อตา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มโหฬารปานนันราดาห์นก็ยังอุตส่าห์ผนึกเข้าไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมเปนตํานานทียังมีลมหายใจอยู่เสียจริงๆ
...เอาล่ะ ข้าก็จะไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะว่าวงล้อแห่งโชคชะตาเริมเคลือนไหวแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากมีวาสนาต่อกัน เราคงได้พบกันใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบผู้เยียมยอด
หากมีวาสนาต่อกัน เราคงได้พบกันใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบผู้เยียมยอด
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง ไบลด์ไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าโดนปูอิจิจับตัวไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาว่าข้าจะกลายเปนหายนะของแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ไม่มีทางเปนไปได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนดังเงาตามตัวของท่านหญิงแรนนี เปนดังส่วนหนึงทีไม่อาจแยกจากกันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปูอิจิก็น่าจะรู้เรืองนันดี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกตามตรง ข้าไม่เข้าใจเลยว่าอะไรเปนอะไร
ไม่เข้าใจ ทําไมปูอิจิถึงทําแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีทางกลายเปนหายนะของแรนนีอยู่แล้ว...
...ขอบใจนะทีช่วยข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไปจะหาท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้หรอกนะว่าอะไรดลใจปูอิจิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าจะปล่อยให้อันตรายย่างกรายนางไม่ได้เด็ดขาด แม้ความเสียงจะน้อยนิดก็ตาม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ในทีสุดท่านหญิงแรนนีก็จะได้เริมแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สงครามชีชะตาทีท่านหญิงเฝารอมานาน
ข้าจะไปหาท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้หรอกนะว่าอะไรดลใจปูอิจิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าจะปล่อยให้อันตรายย่างกรายนางไม่ได้เด็ดขาด แม้ความเสียงจะน้อยนิดก็ตาม...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ใช่ ข้าคือส่วนหนึงของนางทีไม่เคยขาดหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีวันทรยศท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตลอดไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านหญิงแรนนีรอข้าอยู่...
...โฮ่
เจ้าจะทําอะไร
...ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องตัดไฟแต่ต้นลม
...เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนทีเจ้าจะเปนภัยต่อท่านหญิงแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รีบสังหารเจ้าก่อนคงจะดีเสียดีกว่า...
...ฮึ ชายกระจอกเช่นเจ้า
...ฮึ หญิงกระจอกเช่นเจ้า
อย่าได้โผล่หน้ามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ท่านหญิงแรนนีเห็นหน้าอีก
...ทําได้ไม่เลวทีเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า จงจําไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เงานันไม่สามารถถูกลบล้างได้
...เจ้าพวกคนทรยศ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้ามันตัวอันตราย...
...หญิงผู้นีอันตราย...
...พอที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้แต่เจ้าก็ยังเรียกข้าว่าหายนะรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...งข้านะ ข้าคือเงาตามตัวของท่านหญิงแรนนี ข้าต่อสู้เพือนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าพวกเจ้าจะเรียกข้าว่าอะไรก็ตาม!
...ข้าไม่มีวันเปนหายนะหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องไปหาท่านหญิงแรนนี...
...บอกข้าที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหตุใดข้าจึงเปนหายนะของท่านหญิงแรนนี…
...บอกไปแล้วนี เจ้าทําลายเงาไม่ได้
...ข้าคือเงาตามตัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านหญิงแรนนีอยู่ทีใด ทีนันมีเงาเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ามันอันตราย ข้าจะฆ่าเจ้าเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช้าก่อน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านนักรบผู้มัวหมอง ก่อนจะฆ่าข้า ได้โปรดงข้าก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังทําประโยชน์ให้ท่านได้ ดังนันได้โปรด ช่วยงข้าทีเถิด
...ขอบคุณท่านมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชืออาซีมี ร่างจริงของข้าคือหยาดสีเงิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเปนเพียงแค่ตัวตน ทีจําแลงกายเลียนแบบสิงมีชีวิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้ามีสติญญานะ ข้าพูดได้ คิดพิจารณาได้...และกลัวตายด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันข้าขอร้องล่ะ ท่านนักรบผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมอบพลังให้แก่ท่าน ช่วยไว้ชีวิตข้าได้หรือไม่
อา ขอบคุณท่านมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดประทับปากลงบนตัวข้าแล้วหายใจเข้าลึกๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมีชีวิตอยู่ในกายท่าน และมอบพลังพิเศษให้
...ต่อแต่นีไปข้าขอฝากเนือฝากตัวด้วยนะ นายท่าน...
...ว่าแล้วเชียว ไม่ยอมรับสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเสียดาย ข้าอุตส่าห์รู้สึกว่าท่านนีแหละทีจะ...
...ท่านนักรบผู้มัวหมอง ลองตรองดูเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พลังทีข้าจะมอบให้เหนือกว่าพลังทีท่านจะได้รับจากร่างไร้วิญญาณของข้าหลายขุม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เชือข้าหน่อยได้ไหม
...ว่าแล้วเชียว ไม่ยอมเชือสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านก็ยังไม่สังหารข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลังเลอยู่หรือ เช่นนันข้าจะรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนกว่าท่านจะยอมเชือข้า
...ท่านนักรบผู้มัวหมอง ตัดสินใจได้หรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมอบพลังให้แก่ท่าน ดังนัน ช่วยไว้ชีวิตข้าได้หรือไม่
นายท่าน ข้าขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินเสียงนํา เสียงแม่นําในนครนิรันดร บ้านเกิดข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่าน ได้โปรดไปเยือนนครนิรันดรด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนันเปนแดนศักดิสิทธิของดวงดาวเก่าแก่ ต้องเปนพลังให้ท่านได้แน่นอน
นายท่าน นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออะไรอย่างหนึงได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปลแห่งหยาดของพวกเรา และจอกศักดิสิทธิดูเหมือนอยู่ใกล้ๆ นีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านช่วยไปทีนันหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้ท่าน...ยกจอกนันดืมให้หมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา นายท่าน ข้ากระหายนําเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จอกศักดิสิทธิจะช่วยเยียวยาความกระหาย ชโลมข้าให้ชุ่มฉํา และเปนพลังให้ท่านในท้ายทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่าน ข้าอยากเปนพลังให้ท่านนะ
...อา ขอบพระคุณสําหรับความชุ่มฉํานะ นายท่าน...
...นายท่าน นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเหมือนจะมีจอกศักดิสิทธิหยาดนําอยู่แถวๆ นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สถานทีแห่งนีมีจอกศักดิสิทธิหยาดนําอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มหาจอกศักดิสิทธิพิเศษผู้เปนมารดา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดตามหา มหาจอกศักดิสิทธิด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มหาจอกศักดิสิทธิมีพลังลึกลับของดวงดาวอันยิงใหญ่สถิตอยู่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พลังนันจะต้องทําให้ข้ากับท่านเปนหนึงเดียวโดยสมบูรณ์ได้แน่
เชิญเลย นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดืมนําในมหาจอกศักดิสิทธิให้เกลียง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือดืมเสร็จ ท่านกับข้าจะได้เปนหนึงเดียวกันโดยสมบูรณ์
...โธ่เอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่าน ขอโทษที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังกระหายนําเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปแสวงหาจอกศักดิสิทธิแห่งเปลทีนครนิรันดรอีกแห่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องดืมจอกนันให้หมดก่อน...
...อ๊ะ รู้สึกตัวแล้วหรือนายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราได้กลายเปนหนึงเดียวกันตลอดไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านไม่จําเปนต้องห่วงอะไรทังนัน ข้าจะปฏิบัติตัวเหมือนท่านทุกประการ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และมีชีวิตอยู่ในฐานะตัวท่านให้เอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอให้สัญญา เมือข้าได้กลายเปนท่าน
...อา ทําไมถึงทําแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็คือท่าน เราเปนหนึงเดียวกันไม่ใช่หรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่นะ ข้าไม่อยากหายไป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าแค่อยากให้ท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนราชา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ ท่านนีเอง มาจนได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากพบท่านเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะเปนราชาแห่งเอลเดน ส่วนข้า สักวันก็จะเปนราชาแห่งนิรันดร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่ได้มาพบกัน ให้มีราชาสององค์ก็ดีอยู่แล้ว
...ไม่ใช่ท่านหรอกหรือ...
...ขออภัย นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปนราชา
...ข้ากําลังจะตาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือความหวาดกลัวสินะ...
...อา ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่าน ราชา ของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหวอ! ม่ายย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอแล้ว... พอที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้อะไรเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ได้ปดบังอะไรเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน ขอร้องล่ะ ช่วยหยุดที...
...เจ้าไม่ใช่พวกเดียวกับพวกมันหรอกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...งันรึ ค่อยยังชัว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ ขอโทษที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชืออัลบัส อย่างทีเห็น ข้าเปนมนุษย์เงิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ทังตัวข้าและหมู่บ้านนี จบสินแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกไอ้พวกผู้ใช้คําสาปสังหารน่ารังเกียจทําลายจนหมดสิน ไม่เหลือคนสมประกอบสักคนเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าขอร้องเจ้า ช่วยเอาเหรียญศิลานีไปได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากให้ไอ้พวกผู้ใช้คําสาปสังหารมาแย่งไปน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหากท่านพบหญิงสาวมนุษย์เงินนามว่าราติน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็จงมอบสิงนีให้นางเสีย
พวกเรามนุษย์เงินมีสถานทีแห่งพันธสัญญาอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอลบิออน นครของท่านมิเคล่าทางตอนเหนืออันไกลโพ้น
พวกเราจะได้รับพรอันเปนนิรันดร์ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหรียญศิลาเมือกีเปนกุญแจไปสู่สถานทีแห่งนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มันเปนสมบัติทีเกินตัว สําหรับผู้ทีไม่อาจเดินทางได้อีกแล้วอย่างพวกเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ภารกิจของราติน่า จําเปนต้องใช้มันแน่
...อีกไม่นานขาของข้าจะหายไปจนหมด และชีวิตข้าก็จะจบสิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือโรคทีมนุษย์เงินทุกคนต้องเผชิญน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยากเห็นเหลือเกิน เชิงอันยิงใหญ่ กําแพงขาวแห่งเอลบิออน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
อัก
...พวกเราไปทําอะไรให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์เงินอย่างเราไปทําอะไรพวกเจ้า!
...เหล่าผู้ไร้เมตตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงต้องคําสาปให้หมด...
...แค่สิงนีเท่านันทีจะไม่ยอมมอบให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนอย่างพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เฮ้ มีใครอยู่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยข้าที ข้าติดอยู่ตรงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฮ้ นี ใครก็ได้
โอ มาจนได้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชืออเล็กซานเดอร์หมัดเหล็ก ไหนักรบ ข้าติดอยู่โคลนตมนีอย่างทีเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยพาข้าออกไปที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันเหรอ! ขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันช่วยหาอะไรใหญ่ๆ มาหวดใส่ก้นข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้หลุดออกไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะไรเล่า ไม่ต้องห่วงน่ะ ข้าฝกมาดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวดให้เต็มแรงเลยก็ได้
โอ้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ว!
เดียวก่อนสิ! เจ้าหวดแรงไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวแทบแตกแล้ว! เบาหน่อย เบาอีกหน่อย!
โอ้ว!
อา เจ้าหวดได้เยียมมาก!
อา เจ้าหวดได้เยียมมาก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อเล็กซานเดอร์ผู้นีหวิดจะแตกเปนเสียงๆ แล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าก็ช่วยให้ข้าหลุดออกมาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจมาก รับนีไว้เปนสัญลักษณ์แทนคําขอบคุณนะ
ขอแนะนําตัวอีกครัง ข้าชืออเล็กซานเดอร์หมัดเหล็ก ไหนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กําลังมุ่งหน้าไปทางตะวันออกเพือฝกฝนตนเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยบริเวณนีไปคือทุ่งแคลิดทีเน่าเฟะเปนสีแดง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินมาว่าเทศกาลสงครามจะถูกจัดขึนทีปราสาทราชสีห์แดงทางใต้สุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้จักเทศกาลสงครามแค่จากในตํานาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าว่าไหมว่ามันช่างน่าตืนเต้นเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
งันรึ...น่าเสียดาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่หรอก ข้าขอโทษนะ เจ้าไม่ต้องคิดมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนีข้าก็เปนไหผู้ยิงใหญ่นะ สักวันคงหลุดไปได้เอง
...มีอะไรรึ
...มีอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้าจะช่วยข้าออกจากทีนี
ถ้างันช่วยหาอะไรใหญ่ๆ มาหวดใส่ก้นข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้หลุดออกไปได้
อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวดก้นข้าอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะไรเล่า ไม่ต้องห่วงน่ะ ข้าฝกมาดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวดให้เต็มแรงเลยก็ได้
ดะ เดียว หยุดก่อน! นันมันหน้าข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าต้องหวดก้นข้า หวดงทีเปนก้นข้าต่างหาก!
ข้ากําลังมุ่งหน้าไปทางตะวันออก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่า ณ ปราสาทราชสีห์แดงทางใต้สุดของทุ่งแคลิดอันเน่าเฟะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะจัดเทศกาลสงครามขึน
ดะ เดียว หยุดก่อน! นันมันฝาข้า!
โอ้ ดีจริงทีได้พบกันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้าจะกําลังมุ่งหน้าสู่เทศกาลสงคราม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เอาน่า ไม่ต้องปดบังหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือครู่ยังซัดก้นข้าเสียเต็มเหนียว หากเจ้าเปนนักรบมือฉกาจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะตืนเต้นกับเทศกาลสงครามก็ไม่แปลก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าทีข้าประเมินดู เมือลอดผ่านอุโมงค์นีก็น่าจะไปโผล่ทีทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เหมือนตรงนีจะเปนทางตันน่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุตส่าห์คาดหวัง ขอโทษด้วยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าการประเมินของข้าจะผิดพลาด...
...ข้าถูกสร้างขึนในฐานะไหนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นักรบมากมายอยู่ในตัวข้า นเยียงวีรชนเสมอมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือโชคชะตาของข้า ดังนันข้าจึงถวิลหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บททดสอบ ทดสอบตน ฝกฝนตน กับศัตรูทียิงใหญ่และแข็งแกร่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วสักวันพวกเราก็จะได้เปนวีรชน วีรชนทีแข็งแกร่งทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไง เจ้าว่าพวกเราจะเปนได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
โอ นักรบผู้มัวหมองนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็กําลังมุ่งหน้าไปทางเดียวกันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปสู่เทศกาลสงครามทีจะจัดขึน ณ ปราสาทราชสีห์แดงทางใต้สุดของทุ่งแคลิดอันเน่าเฟะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เอาน่า ไม่ต้องปดบังหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นก็รู้ว่าเจ้าคือนักรบมือฉกาจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะตืนเต้นกับเทศกาลสงครามก็ไม่แปลก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชืออเล็กซานเดอร์หมัดเหล็ก ไหนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าทีข้าประเมินดู เมือลอดผ่านอุโมงค์นีก็น่าจะไปโผล่ทีทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เหมือนตรงนีจะเปนทางตันน่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุตส่าห์คาดหวัง ขอโทษด้วยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าการประเมินของข้าจะผิดพลาด...
...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ เจ้ามาจากไหนรึ
โอ้ เจ้ามาจากไหนรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางนันน่าจะเปนทางตันนีนา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อะไรกัน ประตูปรากฏขึนตังแต่เมือใด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าพิศวง แต่เท่านีเราก็คงไปยังทุ่งแคลิดได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนตามการประเมินของข้าจริงๆ เจ้าก็จงใช้เส้นทางนีเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ เจ้ามาจากไหนรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางนันน่าจะเปนทางตันนีนา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่น่าเชือ ประตูปรากฏขึนตังแต่เมือใด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าพิศวง แต่เท่านีเราก็คงไปยังทุ่งแคลิดได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังกลุ้มใจเพราะเจอทางตันอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ เจ้ามาจากไหนรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางนันน่าจะเปนทางตันนีนา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่น่าเชือ ประตูปรากฏขึนตังแต่เมือใด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าพิศวง แต่เท่านีเราก็คงไปต่อได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ ข้าชืออเล็กซานเดอร์หมัดเหล็ก ไหนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาว่าจะจัดขึน ณ ปราสาทราชสีห์แดงทางใต้สุดของทุ่งแคลิดอันเน่าเฟะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็ต้องกลุ้มใจเพราะมาเจอทางตันนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
เอาล่ะ ได้เวลาไปต่อแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทศกาลสงครามจะจัดขึน ณ ปราสาทราชสีห์แดงทางใต้สุดของทุ่งแคลิดอันเน่าเฟะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไหมว่ามันช่างน่าตืนเต้นเหลือเกิน
โอ้ เจ้ามาจริงๆ ด้วย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่ายินดี เปนตามการคาดการณ์ของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะว่าไป เจ้ารู้หรือเปล่า ว่าเทศกาลสงครามนีจัดเพือใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทพสงคราม แม่ทัพราดาห์นยังไงเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดว่าจะได้เห็นมนุษย์ครึงเทพ วีรชนผู้ยิงใหญ่แห่งศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อูย น่าสะพรึงจนข้าตัวสันไปหมดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ความสันสะท้านนีเองคือเครืองพิสูจน์ถึงบททดสอบอันน่าท้าทาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าก็จงดูเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อเล็กซานเดอร์หมัดเหล็กขอสาบานว่าจะต่อสู้อย่างกล้าหาญ ไม่ขีขลาดตาขาวเปนอันขาด
โอ นักรบผู้มัวหมองนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือไหนักรบ อเล็กซานเดอร์หมัดเหล็ก ยินดีทีได้รู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารู้หรือเปล่า ว่าเทศกาลสงครามนีจัดเพือใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทพสงคราม แม่ทัพราดาห์นยังไงเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดว่าจะได้เห็นมนุษย์ครึงเทพ วีรชนผู้ยิงใหญ่แห่งศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อูย น่าสะพรึงจนข้าตัวสันไปหมดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ความสันสะท้านนีเองคือเครืองพิสูจน์ถึงบททดสอบอันน่าท้าทาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าลืมไปหามุมดีๆ ล่ะสหายของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อเล็กซานเดอร์หมัดเหล็กขอสาบานว่าจะต่อสู้อย่างกล้าหาญ ไม่ขีขลาดตาขาวเปนอันขาด
...อย่าลืมไปหามุมดีๆ ล่ะสหายของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อเล็กซานเดอร์หมัดเหล็กขอสาบานว่าจะต่อสู้อย่างกล้าหาญ ไม่ขีขลาดตาขาวเปนอันขาด
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนการต่อสู้ทียอดเยียม เจ้านีเองคือวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เทียบกันแล้ว ข้าเปนไหไม่ได้เรือง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดนอัดทีเดียวก็ร้าว เนือในกระฉอกไปไม่น้อย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังจากนัน ข้าก็ทําได้แค่ขลาดกลัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่มีหน้ามาพบเจ้าด้วยซํา
...อ้อ แต่ข้ายังไม่ถอดใจหรอกนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่ายินดีทีทีนีมีซากศพของเหล่านักรบไม่น้อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากรวบรวมมายัดใส่ตัวข้า ข้าก็จะเปนไหนักรบได้อีกครา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วซากศพทีนีก็เยียมยอดกันทังนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมแล้วทีเปนเหล่านักรบทีต่อสู้ในมหาสงครามอย่างศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแข็งแกร่งขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารอดูได้เลย ตอนทีพบกันอีกครา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
...เอาล่ะ นักรบเอ๋ย จงเข้ามาอยู่ในตัวข้าซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาเปนส่วนหนึงของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วนไปด้วยกันดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นเยียงวีรชน
...ซากศพทีนีเยียมยอดกันทังนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมแล้วทีเปนเหล่านักรบทีต่อสู้ในมหาสงครามอย่างศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแข็งแกร่งขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารอดูได้เลย ตอนทีพบกันอีกครา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
...เฮ้ มีใครอยู่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยข้าที ข้าติดอยู่ตรงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฮ้ นี ใครก็ได้
อ้าว เจ้าเองเหรอ ไม่เจอกันนานเลย! มาจนได้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าติดอยู่ในรูนีอีกแล้ว อย่างทีเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยพาข้าออกไปอีกทีได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กะแล้วว่าเจ้าต้องช่วย! ข้าขอขอบคุณ
กะแล้วว่าเจ้าต้องช่วย! ข้าขอขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงรู้นะว่าต้องทําอย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยหาอะไรใหญ่ๆ มาหวดใส่ก้นข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ แผลจากเทศกาลสงครามหายดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปดแน่นสนิทเลยทีเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนันหวดให้เต็มแรงเลยก็ได้
โอ้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ว!
ช้าก่อน! ข้ามีลางสังหรณ์ไม่ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดหวดข้าก่อน!
งันรึ...น่าเสียดาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่หรอก ข้าขอโทษนะ เจ้าไม่ต้องคิดมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนีข้าก็เปนไหผู้ยิงใหญ่นะ สักวันคงหลุดไปได้เอง
...มีอะไรรึ
...มีอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้าจะช่วยข้าออกจากทีนี
ถ้างันช่วยหาอะไรใหญ่ๆ มาหวดใส่ก้นข้าที
...เหมือนท่อนล่างของข้าจะไปเกียวอยู่ตรงไหนสักที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวดต่อไปก็ไม่น่าจะหลุด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําอย่างไรดี...ไม่มีทางหลุดออกมาง่ายๆ เลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าตัวข้าเปยกลืนก็คงดี...
...อืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําอย่างไรดี...ไม่มีทางหลุดออกมาง่ายๆ เลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าตัวข้าเปยกลืนก็คงดี...
อ้าว เจ้าเองเหรอ ไม่เจอกันนานเลย! มาจนได้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าติดอยู่โคลนตมนีอย่างทีเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยพาข้าออกไปเถิดนะ
โอ้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกือบหลุดแล้ว!
โอ้ว!
อา ขอบใจนะ ไหวพริบของเจ้าช่วยข้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับนีไว้เปนสัญลักษณ์แทนคําขอบคุณนะ
แต่ตัวข้าเปยกลืนเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีบ้านเกิดข้าก็มีไหนํามันอยู่บ้าง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้าพวกนันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
...ใช่ ข้าก็มีบ้านเกิดเหมือนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่กลับไปอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดว่าแค่มองจากบนเนินก็พอ เลยเดินต๊อกแต๊กเข้ามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วก็ติดแน่นิงอยู่ในรูนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...บรรดานักรบในตัวข้าคงดุว่าความขลาดของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ทีจะเปนวีรชนต้องละทิงความหวนหามาตุภูมิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะมุ่งหน้าสู่หุบเขาเพลิงทางเหนือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดมาตังแต่ตอนนัน ว่าถ้าข้าอยากเปนไหทีแข็งแกร่งขึน ไม่แตกบิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องอบร่างตัวเองขึนมาใหม่
...ข้าจะมุ่งหน้าสู่หุบเขาเพลิงทางเหนือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดมาตังแต่ตอนนัน ว่าถ้าข้าอยากเปนไหทีแข็งแกร่งขึน ไม่แตกบิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องอบร่างตัวเองขึนมาใหม่
โอ้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ววววววววว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หุบเขาเพลิง! จงแผดเผาอเล็กซานเดอร์ผู้นี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ววววววววว!
โอ้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หือ ทําไมเจ้ามาอยู่ในทีแบบนีล่ะ
หือ ทําไมเจ้ามาอยู่ในทีแบบนีล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กายเนือไม่แข็งแกร่งขึนเมือถูกเผาเสียหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ แต่ก็พอดีเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระหว่างเดินทาง ข้าลองสร้างสิงนีให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับนีไป ต้องเหมาะกับเจ้าแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา แต่ตรงนีอุ่นกว่าทีคิดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่า ข้าคงไม่อาจฝกกายให้มันทนทาน ไม่แตกไม่ร้าวได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลองไปทางตะวันออกดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีตํานานปรัมปราว่าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหนือเมฆไกล บนยอดเขาแห่งยักษ์ทีปกคลุมด้วยหิมะ มีเพลิงหายนะลุกโชนตลอดเวลา...
...ลองไปทางตะวันออกดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีตํานานปรัมปราว่าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหนือเมฆไกล บนยอดเขาแห่งยักษ์ทีปกคลุมด้วยหิมะ มีเพลิงหายนะลุกโชนตลอดเวลา...
...โอ้ เจ้าก็มาถึงแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมืองทีลอยอยู่บนฟาค่อยๆ พังทลาย... สถานทีนีช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เมือครู่เจ้าสู้ได้ดีจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โค่นยักษ์ทีเปรียบเสมือนเทพเจ้าลงได้ นอกจากเจ้าแล้วก็คงไม่มีใครทําได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แน่นอนว่ารวมถึงอเล็กซานเดอร์ผู้นีด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจึงมีเรืองอยากขอร้องเจ้าเรืองหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยเปนบททดสอบให้ข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เตรียมตัวพร้อมเมือไร ก็มาบอกข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากสู้กับเจ้าเมือเจ้าพร้อมทีสุด
เจ้าเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันเรามาเริมกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้านีแหละนักรบไห อเล็กซานเดอร์หมัดเหล็ก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่านักรบในกายข้า จงมอบพลังให้ข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือเปนวีรชนไปด้วยกัน!
...โอ้ เจ้าก็มาถึงแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมืองทีลอยอยู่บนฟาค่อยๆ พังทลาย... สถานทีนีช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เมือครู่เจ้าสู้ได้ดีจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โค่นยักษ์ทีเปรียบเสมือนเทพเจ้าลงได้ นอกจากเจ้าแล้วก็คงไม่มีใครทําได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แน่นอนว่ารวมถึงอเล็กซานเดอร์ผู้นีด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจึงมีเรืองอยากขอร้องเจ้าเรืองหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยเปนบททดสอบให้ข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เตรียมตัวพร้อมเมือไร ก็มาบอกข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากสู้กับเจ้าเมือเจ้าพร้อมทีสุด
...สุดท้ายก็ไปไม่ถึงงนจริงๆ ด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไหใบนียังแกร่งไม่พอ...
ขอบใจมาก สมแล้วทีเปนวีรชนทีข้าหมายตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างเปนการต่อสู้ทียอดเยียม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงรับสิงนีไว้ เนือในของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันไหทุกใบย่อมแตก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อเล็กซานเดอร์ผู้นีก็ได้เปนไหนักรบจวบจนวาระสุดท้าย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วะฮ่าฮ่าฮ่า
...เจ้าไม่ได้มีฝมือแค่นีนีนา
...เจ้าไม่ได้มีฝมือแค่นีนีนา
โอ้ เจ้านีฉลาดเปนกรด!
โอ้ เจ้านีฉลาดเปนกรด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าก็จะเปยกลืนแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าแบบนีพอมีโอกาส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า ช่วยหาอะไรใหญ่ๆ มาหวดใส่ก้นข้าที!
อ๊า! เจ้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดียวก่อน! หยุดก่อน!
ท่อนล่างข้าไปเกียวเข้าตรงไหนสักที!
หวดต่อไปก็ไม่หลุดหรอก! จะแตกเอาด้วย!
อ๊า! ไม่ได้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดเถอะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้า! ข้าขอล่ะ!
เฮือกกก!
เฮ้อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นึกว่าจะแตกซะแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ลําบากแล้วสิ เหมือนท่อนล่างของข้าจะไปเกียวอยู่ตรงไหนสักที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวดต่อไปก็ไม่น่าจะหลุด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําอย่างไรดี...ไม่มีทางหลุดออกมาง่ายๆ เลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าตัวข้าเปยกลืนก็คงดี...
งันเหรอ! ขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันช่วยหาอะไรใหญ่ๆ มาหวดใส่ก้นข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้หลุดออกไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ แผลจากเทศกาลสงครามหายดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปดแน่นสนิทเลยทีเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนันหวดให้เต็มแรงเลยก็ได้
อัก!
เจ้าทําอะไรน่ะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดนะ!
อย่างนีนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันมนุษย์จะครองสติไม่อยู่
เช่นนันก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้านีแหละอเล็กซานเดอร์หมัดเหล็ก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนนักรบไห!
...สู้ได้ยอดเยียม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาเปนเนือในของข้าไหม
...ไม่จริง ทําไมถึงเปนแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันบกพร่อง...เปนไหทีไม่ได้เรืองงันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
เฮ้ เจ้าน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยข้าหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฮ้ เจ้าทีอยู่ตรงนันน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงทําเปนไม่เห็นข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําไมทุกคนถึงทําแบบนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอัปลักษณ์ขนาดนันเลยรึไง
โอ๊ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โหดร้าย มาหวดข้าทําไม!
...หือ อ้อ ข้านึกออกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าถูกเวทมนตร์สาปให้กลายเปนต้นไม้นีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าช่วยคลายมนตร์นันให้สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจมาก ข้าชือบ็อค
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกคนในถําเกลียดข้า เลยไล่ข้าออกมา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วข้าก็โดนสาปเปนต้นไม้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าช่วยข้าได้มากเลย
อ้อ แต่ขอโทษทีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนทีโดนไล่ออกจากถํา ทุกคนเอาของสําคัญของข้าไปหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเลยตอบแทนเจ้าได้แค่นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ถ้าเจ้าให้เวลาสักหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแอบกลับไปเอาของสําคัญทีถําคืนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้ว...ข้าว่าข้าจะต้องมีประโยชน์กับเจ้าแน่
...อือ รอหน่อยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าละกลัวพวกมันจริงๆ...ขอเตรียมใจก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แข้งขาสันไปหมด พอคิดถึงถําตรงชายงกับพวกมันแล้ว...
...ทําไมเจ้ามาอยู่ในทีแบบนีล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รีบหนีไป ตรงนีมันอันตราย พวกมันจะจู่โจมเจ้า เข้ามาหวดเจ้าแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วเจ้าก็จะเปนเหมือนข้านีไง
...เอ๊ะ ไม่จริงน่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไปเอาคืนให้ข้าเหรอ เข็มเย็บกถักร้อยของข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไยเจ้าจึงทําเพือข้าถึงขนาดนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านแม่ข้าเปนช่างเย็บผ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นีเปนของดูต่างหน้าของท่านแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนเหมือนท่านแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยไม่อยากตายไปทังอย่างนี...
ขอบใจเจ้ามากนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าดีใจเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนช่างเย็บผ้าเหมือนท่านแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยไม่อยากตายไปทังอย่างนี...
...อือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ๊ย เจ็บ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาาาาาา...
ไม่เจอกันนานเลยขอรับ! นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จําได้หรือเปล่า ข้าอมนุษย์บ็อคไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่านเคยช่วยข้าเอาเข็มเย็บกถักร้อยของข้าคืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะขอรับ นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าติดตามท่านในฐานะช่างเย็บผ้าด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังทําเสือผ้าขึนมาใหม่ไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าเปนการปรับแก้เสือผ้า บอกข้ามาได้เลยทุกอย่าง
นายท่าน ข้าคือบ็อค ช่างเย็บผ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองการปรับแก้เสือผ้า บอกข้ามาได้เลยทุกอย่าง
แหม จะไปแล้วหรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้เดินทางปลอดภัยนะขอรับ
นายท่าน...หรือว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านปรับแก้เสือผ้าด้วยตัวท่านเองหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า ไม่ว่าอย่างไร ได้โปรดใช้งานข้าน้อยผู้นีให้เต็มทีด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่ร้องขอสิงตอบแทนใดๆ ยิงไปกว่านัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะข้าเปนช่างเย็บผ้าของนายท่าน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะข้าเปนช่างเย็บผ้าของนายท่าน!
...นายท่าน ขออภัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสือผ้าทีท่านมีอยู่ บางตัวเปนเสือผ้าเก่าของท่านมนุษย์ครึงเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเลยปรับแก้ให้ไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านแม่เคยเล่าให้ข้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าถ้าเปนช่างเย็บผ้าของราชวงศ์ละก็ เรืองแค่นันน่ะของง่ายๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่าน สักวันข้าก็อยากเปนแบบนันบ้าง!
...ให้ของขวัญข้าน้อยหรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบพระคุณมาก ว่าแต่มันคืออะไร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
!!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สุดยอดไปเลย! เข็มเย็บผ้าทองคํา ข้าเพิงเคยเห็น!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แถมยังมีตราราชวงศ์สวยสดงดงาม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าน้อยจริงๆ หรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา สุดยอดไปเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้ใจข้าได้เลยขอรับนายท่าน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปนช่างเย็บผ้าผู้ยิงใหญ่ให้สมกับเข็มเย็บผ้าเล่มนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือบ็อค ช่างเย็บผ้าทองคํา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไม่พูดแล้วว่าปรับแก้เสือผ้าของท่านมนุษย์ครึงเทพไม่ได้!
...ถ้าเอาเรืองนีไปบอกท่านแม่ ท่านแม่คงดีใจกับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าไม่แพ้ช่างเย็บผ้าของราชวงศ์แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ แต่ยังไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องทําเสือผ้าใหม่จากศูนย์ให้ได้เหมือนท่านแม่ก่อน
...นายท่าน ข้ามีเรืองอยากขอร้องเรืองหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอเรียกท่านว่าราชาของข้าได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าได้ยินมาว่าผู้มัวหมองอย่างพวกนายท่านหวังขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดว่านายท่านจะได้เปนราชา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และภาวนาขอให้คนใจดีอย่างนายท่านได้ขึนเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนันได้โปรดอนุญาต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าเรียกท่านว่าราชาของข้าเถิดขอรับ
จริงหรือ! ขอบพระคุณขอรับ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้า ราชาของข้า ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และให้บ็อคช่างเย็บผ้าอยู่เคียงข้างท่านตลอดไปด้วยเถิด
...จริงด้วย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออะไรไม่เข้าท่าเลย ลืมมันไปเสียเถอะ
ราชาของข้า ข้าคือบ็อค ช่างเย็บผ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองการปรับแก้เสือผ้า บอกข้ามาได้เลยทุกอย่าง
จะไปแล้วสินะขอรับ ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้เดินทางปลอดภัยนะขอรับ
...นายท่าน เห็นแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษา พฤกษาทองนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพูดไม่ถูกเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเจิดจ้า เจิดจ้าเหลือเกิน ข้าประทับใจนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พฤกษาทองนันกําลังรอนายท่านอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้ชัดเพียงเท่านัน
...ราชาของข้า ท่านเห็นแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษา พฤกษาทองนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพูดไม่ถูกเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเจิดจ้า เจิดจ้าเสียเหลือเกิน ข้าประทับใจยิงนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ราชาของข้า พฤกษาทองกําลังรอท่านอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้ชัดเพียงเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โปรดขึนเปนราชาแห่งเอลเดนเถิด
ราชาของข้า เคยคิดอยากเกิดใหม่ไหมขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเร็นนาล่าแห่งเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีพลังกลับชาติมาเกิดทีว่านันด้วยล่ะขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หืม ข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ก็ข้าแสนจะอัปลักษณ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้เกิดใหม่ก็คงไม่มีอะไรดีขึนหรอก
ราชาของข้า นีคืออะไร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
!!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาไว้ใช้สําหรับเกิดใหม่หรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของมีค่าแบบนี ให้ข้าหรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ราชาของข้า ท่านช่างเข้าใจไปเสียทุกอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดมาตลอด ว่าอยากมีรูปลักษณ์ภายนอกทีคู่ควรกับท่าน...
...ราชาของข้า รอข้านะขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปหาท่านเร็นนาล่าแห่งเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจะเกิดใหม่อย่างสง่างามแน่นอน
...ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีจริงแล้วท่านคิดอย่างไรหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนอัปลักษณ์อย่างข้าจะรับใช้ราชาของข้าไปตลอดได้อย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าจะเปนอย่างไร ข้าก็ควรเกิดใหม่ใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ข้ามันโง่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองก็น่าจะรู้ๆ กันอยู่ แต่ข้าไม่รู้เลยสักนิด
นายท่าน เคยคิดอยากเกิดใหม่ไหมขอรับ
นายท่าน นีคืออะไร...
...นายท่าน ท่านช่างเข้าใจไปเสียทุกอย่าง
...นายท่าน รอข้านะขอรับ
...นายท่าน
คนอัปลักษณ์อย่างข้าจะรับใช้นายท่านไปตลอดได้อย่างไร
...เมือครู่ข้าได้ยินเสียงของท่านแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบพระคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนทีบอกว่าข้างดงาม มีเพียงท่านแม่เท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เวลานี ราชาของข้า ทําให้ข้าได้ยินเสียงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ขอให้ข้าได้จินตนาการตามใจชอบด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงนันคือถ้อยคําของราชาของข้าหรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีข้าอัปลักษณ์เช่นนี ท่านก็ยังบอกว่าข้างดงามหรือ
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้า ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้บ็อคช่างเย็บผ้ารับใช้ท่านตลอดไปนะขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และโปรดขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
...จริงด้วย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพูดเรืองโง่เขลาออกไปเสียแล้ว ลืมมันไปเสียเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้โปรดอย่าทอดทิงข้าผู้แสนอัปลักษณ์เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะต้องมีรูปลักษณ์ทีคู่ควรกับท่านแน่...
...เมือครู่ข้าได้ยินเสียงของท่านแม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบพระคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนทีบอกว่าข้างดงาม มีเพียงท่านแม่เท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เวลานี นายท่าน ทําให้ข้าได้ยินเสียงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ขอให้ข้าได้จินตนาการตามใจชอบด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงนันคือถ้อยคําของนายท่านหรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีข้าอัปลักษณ์เช่นนี ท่านก็ยังบอกว่าข้างดงามหรือ
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่าน นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้บ็อคช่างเย็บผ้ารับใช้ท่านตลอดไปนะขอรับ
...จริงด้วย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพูดเรืองโง่เขลาออกไปเสียแล้ว ลืมมันไปเสียเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้โปรดอย่าทอดทิงข้าผู้แสนอัปลักษณ์เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะต้องมีรูปลักษณ์ทีคู่ควรกับท่านแน่...
เอ๋! ให้ข้าหรือ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เสียของเปล่า ข้ารับไว้ไม่ได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่านดืมเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แบบนันข้าน้อยจะมีความสุขทีสุด
เอ๋! ให้ข้าหรือ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เสียของเปล่า ข้ารับไว้ไม่ได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้าดืมเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แบบนันข้าน้อยจะมีความสุขทีสุด
...นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮืออ...อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบพระคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน้อยไม่สมควรได้รับมัน แต่ข้าน้อยจะรักษาเปนอย่างดี
...ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮืออ...อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบพระคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน้อยไม่สมควรได้รับมัน แต่ข้าน้อยจะรักษาเปนอย่างดี
...
...
โอ๊ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมาหวดข้าทําไมน่ะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะข้าอัปลักษณ์รึ
...อา เจ้าก็ด้วยอย่างนันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงมีแต่ข้าทีเจอแบบนีนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อุ อือ...อ้าาา!
...ไม่ใช่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ได้อยากทําแบบนีสักหน่อย...
...อา ท่านแม่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้า ข้าน่ะ...
โอ๊ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นะ นายท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนอะไรไปขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง! บ็อค ช่างเย็บผ้าไงขอรับ!
...นายท่าน ทําไมถึงทําแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน้อยทําอะไรพลาดหรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเพราะข้าอัปลักษณ์
...โธ่เอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้านายท่านพูดแบบนันกับข้า...ข้า ข้าคง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อุ อือ...อ้าาา!
...อา ข้าทําไม่ดีต่อนายท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายท่าน! นายท่าน!
...อา นายท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน้อยไร้ความสามารถ ข้าน้อยขออภัย...
โอ๊ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระ ราชาของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนอะไรไปขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง! บ็อค ช่างเย็บผ้าไงขอรับ!
...ราชาของข้า ทําไมถึงทําแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน้อยทําอะไรพลาดหรือขอรับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเพราะข้าอัปลักษณ์
...โธ่เอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าราชาของข้าพูดแบบนันกับข้า...ข้า ข้าคง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อุ อือ...อ้าาา!
...อา ข้าทําไม่ดีต่อราชาของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ราชาของข้า! ราชาของข้า!
...อา ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน้อยไร้ความสามารถ ข้าน้อยขออภัย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ้ ท่านผู้มาเยือนงันรึ หาได้ยากนะทีจะมีแขกมาเยือน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูแล้วน่าจะเปนผู้มัวหมอง ใช่หรือเปล่า
อ้อ ต้องขอโทษด้วย เสียมารยาทจริงทีถามอะไรแบบนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชืออิจิ ครังหนึงข้าเคยเปนช่างตีเหล็กรับใช้ราชวงศ์คาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วข้าก็ไม่ยอมให้ฝมือขึนสนิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยแอบมาทํางานตีเหล็กอยู่ในทีแบบนีไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าไม่รังเกียจจะลองพิสูจน์ดูก็ได้นะ ฝมือของตาเฒ่าคนนีน่ะ
ข้าดีใจนะทีเจ้ามาคุยกับข้าอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝมือของตาเฒ่าคนนียังไม่ขึนสนิมเกรอะกรังนักใช่ไหมล่ะ
ท่านผู้มัวหมอง ต้องการให้ตาเฒ่าแสดงฝมืออีกสินะ
ท่านผู้มัวหมอง ข้าขอเตือนท่านไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีเคยเปนดินแดนของราชวงศ์คาเรีย ข้างหน้านีคือปราสาททีราชวงศ์เคยพํานักอาศัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนทีวิทยาลัยเรยา ลูคาเรียทรยศราชวงศ์ เหล่านักรบนกกาเหว่าได้เข้าโจมตีดินแดนแห่งนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกเขาทําลายมัน แล้วรุกคืบไปทีปราสาท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะโดนโจมตีสายฟาแลบ แต่พลังของราชวงศ์คาเรียก็ยังแข็งแกร่ง เหล่านักรบจึงต้องล่าถอยไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่กับดักคาถาน่าสะพรึงกลัวทีถูกใช้ไปในตอนนันก็ยังไม่หายไปไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนัน ท่านผู้มัวหมอง อย่าได้เข้าใกล้ปราสาทนันเชียวล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคงไม่อยากลงหลุมร่วมกับบรรดานกกาเหว่าผู้โง่เขลาใช่ไหม
อ้อ ระวังตัวด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระหว่างทีจดจ่ออยู่กับงานตีเหล็ก ข้าจะมองไม่เห็นสิงรอบข้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเข้ามาใกล้นัก ข้าอาจจะทําท่านบาดเจ็บก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทียบกับผู้มัวหมองแล้วข้าตัวใหญ่กว่ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะระวังไม่ให้อะไรๆ มันพังน่ะยากกว่าทีคิด
...เจ้ายังมีเรืองคาใจสินะ
...อย่าลืมคําเตือนของข้าซะล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กับดักคาถาน่าสะพรึงกลัวไม่เคยหายไปจากปราสาทของราชวงศ์คาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมอง อย่าได้เข้าใกล้ปราสาทนันเชียวล่ะ
...โฮ่ เจ้าไบลด์มันทําอย่างนันจริงรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้หนุ่มไร้มนุษยสัมพันธ์นัน หนนีมาแปลก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เขาคงประทับใจอะไรบางอย่างของเจ้าเข้ากระมัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเปนว่า หากเจ้าเปนสหายของไบลด์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็คงยกของเหล่านันให้เจ้าได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็คงยกของชินนันให้เจ้าได้
โอ เจ้าเองหรือ ข้าได้ยินเรืองราวจากท่านแรนนีแล้ว
ขอแนะนําตัวอีกครัง ข้าชืออิจิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนช่างตีเหล็กรับใช้ราชวงศ์คาเรีย และยังรับหน้าทีเปนเสนาธิการของท่านแรนนีอีกด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินว่าเจ้ากับไบลด์แสวงหาโนครอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะให้คําแนะนําเท่าทีข้าจะให้ได้ และภาวนาให้เจ้าทํามันได้สําเร็จ
ข้าเปนช่างตีเหล็กรับใช้ราชวงศ์คาเรีย และยังรับหน้าทีเปนเสนาธิการของท่านแรนนีอีกด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินว่าเจ้ากับไบลด์แสวงหาโนครอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะให้คําแนะนําเท่าทีข้าจะให้ได้ และภาวนาให้เจ้าทํามันได้สําเร็จ
โอ เปนเจ้านีเอง ข้าได้ยินเรืองราวจากท่านแรนนีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีทีได้รู้จัก ข้าชืออิจิ
...ข้าได้ยินมาว่าเจ้ารู้จักนครนิรันดร น็อคสเตลลาใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โนครอนเอง ก็เปนนครนิรันดรอีกแห่งหนึงเคียงคู่กัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราสืบเสาะมานานปจนรู้แล้วว่าโนครอนอยู่ทีใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดําดิงลงไปใต้พิภพจากบ่อนําในปาหมอกของลิมเกรฟ เมือเงยหน้าขึนมองจะเห็นมันอยู่ตรงนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ไม่พบเส้นทางทีจะนําพาไปยังสถานทีแห่งนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไบลด์ทําหน้าทีได้ดี แต่ตอนนีเราติดอยู่ตรงนัน ไปต่อไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทีนีจะใช้วิธีการไหนดี...
ไบลด์เปนน้องชายบุญธรรมของท่านแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเร็นนาล่า ท่านแม่ของท่านแรนนีก็ยอมรับ ในวัยเยาว์ทังสองเปรียบเสมือนพีน้องท้องเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเองก็เคยเปนเพือนเล่นของพวกเขาอยู่บ่อยๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังจากทีท่านแรนนีละทิงกายเนือและเลือกเดินบนเส้นทางมืดมิดเฉกเช่นมนุษย์เทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังไบลด์และข้าต่างก็เลือกทีจะเปนข้ารับใช้ท่านแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่คงไม่มีผู้ใดลืมเลือนเรืองในตอนนันไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอฝากให้ท่านดูแลไบลด์ด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันซือจนเซ่อมาตังแต่สมัยก่อนแล้ว จําเปนจะต้องมีคู่หูอย่างท่าน
...เจอร์เรน ช่างเปนชือทีชวนให้คิดถึงเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนจะมาเปนผู้ใต้บัญชาของแม่ทัพราดาห์น เขาเคยเปนอาคันตุกะของราชวงศ์คาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนนักรบผู้เก่งกล้า แต่แหกคอกไม่เหมือนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทศกาลนันก็สมกับเปนเขาจริงๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่สิ เดียวก่อน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ อย่างนันเองรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสนาธิการอิจิมองข้ามเรืองแบบนีไปได้อย่างไรกัน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านงข้าดีๆ นะ ชะตาของราชวงศ์คาเรียผกผันตามดวงดาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านแรนนีเปนองค์หญิงเลือดบริสุทธิแห่งราชวงศ์คาเรีย ชะตาของท่านก็คงไม่ต่างกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และแม่ทัพราดาห์นคือวีรชนผู้พิฆาตดาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม่ทัพราดาห์นเคยประจันหน้ากับดวงดาวทีกําลังโคจร และทําลายจนแหลกสลาย หยุดยังการเคลือนทีของดวงดาว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันหากแม่ทัพราดาห์นตาย ดวงดาวก็จะเริมเคลือนไหวอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคชะตาของท่านแรนนีก็เช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือไม่ เราอาจได้เห็นมันปรากฏ เส้นทางสู่โนครอน
...ขออภัยด้วย เมือครู่ข้าให้คําแนะนําอะไรผิดๆ ไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมีโชคชะตาได้เข้าพบและรับใช้ท่านแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีตาแต่หามีแววไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อภัยให้ข้าด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจากนีไป ขอฝากเนือฝากตัวกับเจ้าด้วยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาร่วมมือทําเพือท่านแรนนีกันเถอะ
ขอฝากเนือฝากตัวกับเจ้าด้วยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาร่วมมือทําเพือท่านแรนนีกันเถอะ
ขอฝากเนือฝากตัวกับเจ้าด้วยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาร่วมมือทําเพือท่านแรนนีกันเถอะ
อ้อ เจ้านีเอง มาจนได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ามีธุระกับข้าในฐานะไหนดีล่ะ เสนาธิการหรือช่างตีเหล็ก
อ้อ เจ้านีเอง มีธุระอะไรรึ
...เจ้ายังมีเรืองคาใจสินะ
...เจ้าจงมุ่งหน้าไปยังสถานทีจัดงานเทศกาลกับไบลด์เถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากแม่ทัพราดาห์นตาย ดวงดาวก็จะเริมเคลือนไหวอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเราอาจได้เห็นเส้นทางสู่โนครอนปรากฏขึน
อา ข้ารอเจ้าอยู่เลย ไบลด์ส่งข่าวมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าโค่นแม่ทัพราดาห์นผู้นันและปลดผนึกดารา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะถูกความเสือมสลายแดงฉานกัดกินจนเสียสติ แต่แม่ทัพก็เปนวีรชนผู้เคยได้รับการสรรเสริญว่าเปนมนุษย์ครึงเทพทีแข็งแกร่งทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผลงานในสนามรบของเจ้าไม่ธรรมดาเลย ในสายตาของท่านแรนนีเองก็รู้สึกทึงอยู่เช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าช่วยให้ชะตาของท่านแรนนีเริมเคลือนไหวอีกครัง และเส้นทางสู่โนครอนได้ถูกเปดออกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงมุ่งสู่ใต้พิภพ จากสถานทีทีดวงดาวร่วงหล่นในลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วไปเอามันมา สมบัติลับแห่งโนครอน
...อ้อ แล้วก็ ไบลด์ฝากมาบอกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าให้เจ้าล่วงหน้าไปโนครอนก่อนเลย ไม่ต้องรอเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไบลด์มีภารกิจสําคัญอีกประการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าจะเปนภารกิจเร่งด่วน
เจ้าไม่ต้องรอไบลด์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงมุ่งสู่ใต้พิภพตามลําพัง จากสถานทีทีดวงดาวร่วงหล่นในลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วไปเอามันมา สมบัติลับแห่งโนครอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพือให้ท่านแรนนีได้ก้าวเดินบนเส้นทางมืดมิดเฉกเช่นมนุษย์เทพ
...เทศกาลสินสุด แม่ทัพราดาห์นสินแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุด ภารกิจของเจอร์เรนก็เปนอันเสร็จสิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงจะรับใช้คนละนาย แต่ข้าก็เคารพเขาในฐานะข้ารับใช้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเหมือนจะถึงเวลาทีเขาต้องนึกให้ออกแล้ว ถึงสัญญาเก่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคชะตาของดวงดาราจะเคลือนไหว นังจอมเวทนันจะไม่เปนอมตะอีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุด ก็จะได้กําจัดรากเหง้าของคาเรียเสียที...
...เจอร์เรน ช่างเปนชือทีชวนให้คิดถึงเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนจะมาเปนผู้ใต้บัญชาของแม่ทัพราดาห์น เขาเคยเปนอาคันตุกะของราชวงศ์คาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนนักรบผู้เก่งกล้า แต่แหกคอกไม่เหมือนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันน่าประหลาดเจ้าว่าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจอร์เรนทีน่าจะจากไปนานแล้วกลับเข้ามามีส่วนเกียวข้องกับโชคชะตาของท่านแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเสียดายทีข้าไม่อาจมองเห็นเรืองนันได้ทะลุปรุโปร่ง ต่อให้มองด้วยดวงตาของเสนาธิการอิจิผู้นีก็ตาม
...คุยกับไบลด์แล้วหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้ ข้าจะอธิบายให้ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทวิองคุลีได้มอบไบลด์เปนผู้ติดตามรับใช้ทีจงรักภักดีต่อท่านแรนนี เปนเงาทีไม่มีวันทรยศหักหลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากแต่ว่า ในตอนทีท่านแรนนีผู้เปนมนุษย์เทพปฏิเสธทีจะเปนหุ่นเชิดของทวิองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เงาเริมคลุ้มคลังและจะเปลียนเปนคําสาปน่าสะพรึงกลัวสําหรับท่านแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
..นันคือชะตากรรม เจตจํานงของไบลด์ไร้ซึงความหมาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างน่าปวดใจ แต่ไม่มีทางอืนนอกจากจะต้องผนึกเขา เพือท่านแรนนี
...ไม่จริง ไบลด์...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงหลุดจากคุกปดผนึกนันได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีสําคัญกว่านัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถึงจะกลายเปนความหายนะทีคลุ้มคลัง แต่กระนันเขาก็ยังอุทิศตนเพือท่านแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสนาธิการอิจิมองพลาดไปหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะไปทีนันในอีกไม่ช้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือถึงเวลานัน ยกโทษให้ข้าด้วยเถิด ไบลด์...
โอ เจ้าเองหรือ ข้าได้ยินเรืองราวจากท่านแรนนีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าโค่นแม่ทัพราดาห์นผู้นันและปลดผนึกดารา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ต้องขอชมว่าผลงานในสนามรบช่างน่าสะพรึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัวอีกครัง ข้าชืออิจิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนช่างตีเหล็กรับใช้ราชวงศ์คาเรีย และยังรับหน้าทีเปนเสนาธิการของท่านแรนนีอีกด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีต้อนรับผู้กล้าอย่างเจ้า ในฐานะสหายร่วมชะตาทีมีชีวิตเพือท่านแรนนี
เจ้าช่วยให้ชะตาของท่านแรนนีเริมเคลือนไหว เส้นทางสู่โนครอนจึงเปดออกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงมุ่งสู่ใต้พิภพ จากสถานทีทีดวงดาวร่วงหล่นในลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วไปเอามันมา สมบัติลับแห่งโนครอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพือให้ท่านแรนนีได้ก้าวเดินบนเส้นทางมืดมิดเฉกเช่นมนุษย์เทพ
โอ เปนเจ้านีเอง ข้าได้ยินเรืองราวจากท่านแรนนีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าโค่นแม่ทัพราดาห์นผู้นันและปลดผนึกดารา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ต้องขอชมว่าผลงานในสนามรบช่างน่าสะพรึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีทีได้รู้จัก ข้าชืออิจิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนช่างตีเหล็กรับใช้ราชวงศ์คาเรีย และยังรับหน้าทีเปนเสนาธิการของท่านแรนนีอีกด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีต้อนรับผู้กล้าอย่างเจ้า ในฐานะสหายร่วมชะตาทีมีชีวิตเพือท่านแรนนี
อ้อ เจ้านีเอง มาจนได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้แล้วสินะ ว่าในทีสุดท่านแรนนีก็ออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่เส้นทางมืดมิดเฉกเช่นมนุษย์เทพจากหอคอยทีท่านผู้นันเรียกว่าเร็นน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนเพราะได้เจ้าช่วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะเสนาธิการของท่านแรนนี ไม่สิ ในฐานะปูของนางในวัยเยาว์ ข้าขอขอบคุณเจ้าจากใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเปนวีรชนของท่านแรนนีโดยแท้
...หน้าทีของข้าก็จะสินสุดลงในอีกไม่ช้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อิจิผู้นีติดตามรับใช้ท่านแรนนีมาตลอด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างเปนมหายาตราอันแสนวิเศษเสียจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าฝากท่านแรนนีไว้กับเจ้าด้วยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงรับใช้นางให้ถึงทีสุด
หืม นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าจะดีหรือ ของหายากแบบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อิจิผู้นีขอรับความหวังดีของเจ้าแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเชยชมมันอย่างค่อยเปนค่อยไปทีหลัง
ท่านแรนนีได้ออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่เส้นทางมืดมิดเฉกเช่นมนุษย์เทพจากหอคอยทีท่านผู้นันเรียกว่าเร็นน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าฝากท่านแรนนีไว้กับเจ้าด้วยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงรับใช้นางให้ถึงทีสุด
...
อัก
หยุดเถอะ ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความมุทะลุอย่างคนพาลไม่มีประโยชน์อันใด
....เจ้าคนไม่เอาอ่าว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องพบกันอีกเปนครังทีสอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังตัวข้าและนายข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
ทังตัวข้าและนายข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ข้ามีตาแต่หามีแววไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดเลยว่าอิจิผู้นีจะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่าน...แรนนี...
อัก
ถ้าจะหยุด ตอนนีก็ยังทันนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การทรยศจะทําให้ท่านแรนนีเสียใจ
...น่าเสียดายนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องพบกันอีกเปนครังทีสอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังตัวข้าและนายข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อหน้าท่านแรนนีอีก
...ไปเถิด ท่านแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่เส้นทางอันมืดมิดของท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีชาย ทําไมถึงมาอยู่ตรงนี
...พีสาว ทําไมถึงมาอยู่ตรงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่น่ามีใครรู้จักทีนี นอกจากไหนีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊ะ จริงด้วย หรือพีจะมาเปนช่างนไหของพวกเรา
เอ๊ะ จริงเหรอ ดีใจจัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่จะเปนช่างนไหมันยากนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จริงด้วย ขอดูมือหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะตรวจดูให้ว่าพีชายจะเปนช่างนไหได้หรือเปล่า
ข้าจะตรวจดูให้ว่าพีสาวจะเปนช่างนไหได้หรือเปล่า
...อืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ค่อยเนียนลืนเลยนีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือของช่างนไหต้องเนียนลืนนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าพีชายเปนช่างนไหของพวกเราไม่ได้หรอก
ข้าว่าพีสาวเปนช่างนไหของพวกเราไม่ได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเสียดายมากเลย...
อ๊ะ พีชายมาอีกแล้ว
อ๊ะ พีสาวมาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดีใจจังทีได้คุยกันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วันนีพวกเรามีข่าวดีจะบอกพีชายด้วย
วันนีพวกเรามีข่าวดีจะบอกพีสาวด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วันนีพวกเรามีข่าวดีจะบอกพีสาวด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในหมู่บ้านนี มีดอกไม้หายากบานอยู่ใช่ไหมล่ะ
พวกเราถามทุกคนในหมู่บ้านว่าให้พีชายเด็ดได้หรือเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราไปขอทุกคนในหมู่บ้านว่าให้พีชายเด็ดได้หรือเปล่า
พวกเราไปขอทุกคนในหมู่บ้านว่าให้พีสาวเด็ดได้หรือเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วทุกคนก็ตอบว่าได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดอกไม้ตอนนีก็สวยอยู่หรอก แต่เห็นแต่ของเดิมๆ ตลอดมันก็น่าเบือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าทุกคนต้องดีใจแน่
กลางหมู่บ้านนีมีไหใบใหญ่ตังอยู่ใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าพีชายเอาเมล็ดดอกไม้สวยๆ ใส่ในไห
ถ้าพีสาวเอาเมล็ดดอกไม้สวยๆ ใส่ในไห
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดอกไม้นันก็จะบานสะพรังทัวหมู่บ้าน
...อะไรกัน อย่างนันรึ...
...พีชาย พีจะมาเปนช่างนไหของพวกเราใช่ไหม
...พีสาว พีจะมาเปนช่างนไหของพวกเราใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีสาว พีจะมาเปนช่างนไหของพวกเราใช่ไหม
พีชายอย่าเสียใจไปเลย
พีสาวอย่าเสียใจไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พีสาวอย่าเสียใจไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงจะไม่ได้เปนช่างนไหก็ยังคุยกับพวกเราได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาหาพวกเราอีกนะ
ถ้าพีชายต้องการก็เด็ดดอกไม้ในหมู่บ้านไปได้เลยนะ
ถ้าพีสาวต้องการก็เด็ดดอกไม้ในหมู่บ้านไปได้เลยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าพีสาวต้องการก็เด็ดดอกไม้ในหมู่บ้านไปได้เลยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่ามันจะช่วยพีได้
อ๊ะ พีชายมาอีกแล้ว
อ๊ะ พีสาวมาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดีใจจังทีได้คุยกันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เล่าเรืองโลกข้างนอกให้งหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือถ้ามีเมล็ดดอกไม้สวยๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็อยากให้เอาไปใส่ในไหใบใหญ่กลางหมู่บ้านนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าดอกไม้ของพีบานสะพรังทัวหมู่บ้าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าทุกคนต้องดีใจแน่
อ๊ะ พีชายมาอีกแล้ว
อ๊ะ พีสาวมาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดีใจจังทีได้คุยกันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เล่าเรืองโลกข้างนอกให้งหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วก็ เอาเมล็ดใส่ไหใบใหญ่แล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณนะพีชาย
ขอบคุณนะพีสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะรอดู ว่าจะมีดอกไม้สวยๆ แบบไหนบาน
อ๊ะ พีชายมาอีกแล้ว
อ๊ะ พีสาวมาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเมล็ดดอกไม้ใส่ไหใบใหญ่แล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดอกไม้บานสวยมากเลย! ทุกคนดีใจกันใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพิงเคยเห็นดอกไม้แบบนันเปนครังแรก ดอกไม้จากข้างนอกใช่ไหม สักวันข้าอยากเห็นมันเยอะๆ เลย
อ๊ะ พีชายมาอีกแล้ว
อ๊ะ พีสาวมาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเมล็ดดอกไม้ใส่ไหใบใหญ่แล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไม่ค่อยชอบดอกไม้นันเท่าไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษด้วยนะ พีชายอุตส่าห์เอามาแท้ๆ
ขอโทษด้วยนะ พีสาวอุตส่าห์เอามาแท้ๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนไห เลยมีความรู้สึกต่างจากพีชายล่ะมัง...
ข้าเปนไห เลยมีความรู้สึกต่างจากพีสาวล่ะมัง...
อ๊ะ มาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะว่าไป พีชายรู้จักลุงอเล็กซานเดอร์ไหม
จะว่าไป พีสาวรู้จักลุงอเล็กซานเดอร์ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือก่อนเขาอยู่ทีหมู่บ้านนี แต่ออกเดินทางเพือเปนวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าบอกให้พาข้าไปด้วย แต่เขาว่า "นักรบย่อมเดินทางตามลําพัง"...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่ใช่ไหมล่ะ แต่ข้าก็คิดถึงเขานะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าพีชายเจอลุงอเล็กซานเดอร์ก็ให้เขาสอนวิธีการต่อสู้นะ
ถ้าพีสาวเจอลุงอเล็กซานเดอร์ก็ให้เขาสอนวิธีการต่อสู้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาทังลําบึกทังแกร่งสุดๆ ไปเลย!
...แต่ลุงไม่กลับมาทีหมู่บ้านนีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาว่า "บ้านเกิดต้องอยู่ไกลจึงจะหวนคิดถึง"...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งแล้วเหงานะ แต่นันต้องเปนความคิดแบบนักรบแน่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วก็นะพีชาย อย่าไปบอกใครเขาล่ะ...
...แล้วก็นะพีสาว อย่าไปบอกใครเขาล่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีจริงแล้วข้าก็เปนไหนักรบเหมือนกัน สักวันข้าก็จะทําเหมือนลุงอเล็กซานเดอร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ออกจากหมู่บ้านนี เดินทางเพือเปนวีรชน
...ลุงอเล็กซานเดอร์ไม่กลับมาทีหมู่บ้านนีแล้วล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาว่า "บ้านเกิดต้องอยู่ไกลจึงจะหวนคิดถึง"...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงจะงดูเหงาๆ แต่นันต้องเปนความคิดแบบนักรบแน่เลย
อ๊ะ มาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีชาย รู้จักนักลักลอบล่าไหม
...พีสาว รู้จักนักลักลอบล่าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนทีออกตามหาไหอย่างพวกเรา ทําลายทิง แล้วเอากลับไปไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมู่บ้านนีเปนทีลับ ข้าว่าน่าจะปลอดภัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ในเมือมีคนชัวช้าขนาดนันอยู่ พีชายเองก็ระวังตัวไว้ด้วยนะ
แต่ในเมือมีคนชัวช้าขนาดนันอยู่ พีสาวเองก็ระวังตัวไว้ด้วยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าลุงอเล็กซานเดอร์ลงโทษพวกมันให้ก็คงดี...
...พวกนักลักลอบล่านัน ถ้าลุงอเล็กซานเดอร์ลงโทษพวกมันให้ก็คงดี...
อ๊ะ พีชายมาอีกแล้ว
อ๊ะ พีสาวมาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พีรู้รึยัง หมู่บ้านนีมีช่างนไหคนใหม่มาแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชือคุณเดียรอสล่ะมัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาดูอมทุกข์ยังไงก็ไม่รู้ แต่มือเนียนลืนเชียวล่ะ
...แต่ข้าผิดหวังนิดหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คุณเดียรอสสวมเกราะเสียสง่าขนาดนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่กลับบอกว่าตัวเองไม่ได้เปนนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่กลับบอกว่าตนเปนคนขลาด จะไม่ต่อสู้อีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วใช้มือเนียนลืนลูบข้าอย่างอ่อนโยน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าชอบคนแข็งแกร่งอย่างพีชายมากกว่า
แต่ข้าชอบคนแข็งแกร่งอย่างพีสาวมากกว่า
...คุณเดียรอสใช้มือเนียนลืนลูบข้าอย่างอ่อนโยน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าชอบคนแข็งแกร่งอย่างพีชายมากกว่า
แต่ข้าชอบคนแข็งแกร่งอย่างพีสาวมากกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าชอบคนแข็งแกร่งอย่างพีสาวมากกว่า
...อ๊ะ พีชาย!
...อ๊ะ พีสาว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาหาข้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไม่เปนไรแล้ว คุณเดียรอสจัดการนักลักลอบล่าไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่พวกไหในหมู่บ้านก็โดนทําลายไปเยอะเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าไม่ร้องหรอก เพราะข้าเปนไหนักรบ
...ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พีชาย ข้าจะเปนนักรบแบบนันให้ได้
พีสาว ข้าจะเปนนักรบแบบนันให้ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงข้าจะเปนคนขีขลาดก็เถอะ แต่ข้าก็จะเปนวีรชนปกปองทุกคน
...ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปน นักรบเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนวีรชนปกปองทุกคน...
...พีชาย มาหาข้าเหรอ
...พีสาว มาหาข้าเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าจะออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ออกเดินทางในฐานะไหนักรบ เพือเปนวีรชน
...พีชาย นีอะไร...
...พีสาว นีอะไร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือจะเปนเนือใน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของลุงอเล็กซานเดอร์...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบคุณนะพีชาย
...ขอบคุณนะพีสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนไหนักรบ จะต้องแข็งแกร่งขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พีเลยมอบสิงนีให้ข้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจแล้ว ข้าจะแข็งแกร่งขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้สมกับเนือในของลุง
...ข้าว่าจะออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ออกเดินทางในฐานะไหนักรบ เพือเปนวีรชน
...พีชายมาอีกแล้วเหรอ
...พีสาวมาอีกแล้วเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีสาวมาอีกแล้วเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ข้าไม่เปลียนใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เตรียมตัวเสร็จเมือไหร่ข้าจะออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ออกเดินทางในฐานะไหนักรบ เพือเปนวีรชน
...เตรียมตัวเสร็จเมือไหร่ข้าจะออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ออกเดินทางในฐานะไหนักรบ เพือเปนวีรชน
...หากข้าออกเดินทางแล้ว คงไม่ได้พบกันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะนักรบคือผู้โดดเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลาก่อน พีชาย
ลาก่อน พีสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณพีทีช่วยข้าหลายอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่มีวันลืมพีชายแน่นอน
ข้าจะไม่มีวันลืมพีสาวแน่นอน
ข้าจะไม่มีวันลืมพีชายแน่นอน
ข้าจะไม่มีวันลืมพีสาวแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่มีวันลืมพีสาวแน่นอน
...
...พีชาย
...พีสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เล่าเรืองข้างนอกให้งหน่อย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งึมงํา
...ลุง ดูสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีไง ข้าก็เปนไหนักรบเหมือนกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งึมงํา
...อย่านะ อย่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรด อย่าทําลายพวกเราเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...สุดยอดเลย คุณเดียรอส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นุ่มเนียน ลืนมาก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งึมงํา
...ตระกูลฮอสโลว์...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คุยกันด้วยภาษาเลือด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งึมงํา
โอ๊ย
ทําอะไรน่ะ พีชาย
ทําอะไรน่ะ พีสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําอะไรน่ะ พีสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าใช้ความรุนแรงสิ
...พีชายเปนคนแบบนีเองเหรอ
...พีสาวเปนคนแบบนีเองเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีสาวเปนคนแบบนีเองเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเสียใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะ อย่าทําลายพวกเราเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีชายเปนนักลอบล่าเองเหรอ
...พีสาวเปนนักลอบล่าเองเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีสาวเปนนักลอบล่าเองเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเสียใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะ อย่าทําลายพวกเราเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีชายก็เปนนักลอบล่าสินะ
...พีสาวก็เปนนักลอบล่าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พีสาวก็เปนนักลอบล่าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันหนึง ข้าจะจัดการพีชายด้วยนํามือข้าเอง...
สักวันหนึง ข้าจะจัดการพีสาวด้วยนํามือข้าเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันหนึง ข้าจะจัดการพีสาวด้วยนํามือข้าเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮึย! ย้าก!
โอ๊ย! เจ็บ!
อ๊าาาาาาาา...
...พีสาว ไปไหนซะแล้วล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สัญญากันไว้นีนา ว่าจะไปดูดาวด้วยกันตอนข้าอายุครบ 14
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารอมาตลอดเลยนะ รอมาตลอดๆๆๆ...
อา พีสาว มาจนได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปกันเถอะ ไปดูดาวด้วยกัน
...ผู้มัวหมอง เจ้ามาทําไม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่าจะบอกชายร้อยกรรณไปแล้วนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเหรียญศิลาไม่อยู่ในมือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้ายังไม่รู้สึกพอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะช่วงชิงครึงหนึงของตัวข้าไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่าจะบอกชายเกราะกระดูกไปแล้วนี
...ข้าน่าจะบอกชายร้อยกรรณไปแล้วนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเหรียญศิลาไม่อยู่ในมือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือเจ้ายังไม่รู้สึกพอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะช่วงชิงครึงหนึงของตัวข้าไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าน่าจะบอกชายเกราะกระดูกไปแล้วนี
...งันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้เฒ่าอัลบัสฝากเหรียญศิลาไว้กับเจ้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน ข้าจะเชือ คําขอสุดท้ายของเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัวอีกครัง ข้าชือราติน่า เปนมนุษย์เงินเช่นเดียวกับเฒ่าอัลบัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอโทษด้วย ทีเมือครู่กระทําตัวเสียมารยาท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าโง่เขลาเอง ทีตัดสินเจ้าว่าเปนเช่นเดียวกับชายร้อยกรรณ เพียงแค่เพราะเจ้าเปนผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอโทษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าโง่เขลาเอง ทีตัดสินเจ้าว่าเปนเช่นเดียวกับชายคนนัน เพียงแค่เพราะเจ้าเปนผู้มัวหมอง
อ้อ เหรียญศิลานัน เจ้าควรจะเก็บมันไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหากเปนไปได้ เจ้าจะช่วยงคําขอของข้าได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าต้องกลับไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องแยกกับโรโบ หมาปาของข้า และทําภารกิจให้ลุล่วง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนัน พาข้าไปด้วยเถิด ยังดินแดนแห่งพฤกษาศักดิสิทธิของท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้ายอมทําตามคําขอข้า ข้าจะบอกให้เจ้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเหรียญศิลาอีกแผ่น อยู่แห่งหนใด
...ขอบใจมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินว่าเหรียญศิลาอีกแผ่นอยู่ทางเหนือของพฤกษาทอง เลยแดนต้องห้ามไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในปอมปราการโซล บนเทือกเขาของพวกยักษ์ทีต้องขึนไปด้วยแท่นยกใหญ่โรลด์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ อีกเรืองหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนข้าจากดินแดนแห่งต้นไม้ศักดิสิทธิมาพร้อมกับโรโบ ข้าทิงสัญลักษณ์บอกทางไว้ เผือสักวันหนึงจะกลับไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าตามสัญลักษณ์เหล่านันไป จะไปถึงตัวยกเอร่าได้
...เอาล่ะ ถึงเวลาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องแยกกันแล้วสิ โรโบ หมาปาของข้า ครึงหนึงของตัวข้าทีไม่มีวันทรยศ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปกับท่านผู้มัวหมองผู้นี การเดินทางของพวกเราจะได้ไม่ต้องสูญเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยกโทษให้ข้าด้วยนะ โรโบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...เจ้าจะเรียกข้าเมือไหร่ก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะต่อสู้เพือเจ้า
...งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจแล้ว ในเมือเจ้าก็มีภารกิจทีต้องทําให้ลุล่วง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ขอบอกอะไรเจ้าสักอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ความปรารถนาของข้าไม่สัมฤทธิผล มันก็คงเปนเจตจํานงสุดท้ายของผู้เฒ่าอัลบัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าได้ยินว่าเหรียญศิลาอีกแผ่นอยู่ทางเหนือของพฤกษาทอง เลยแดนต้องห้ามไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในปอมปราการโซล บนเทือกเขาของพวกยักษ์ทีต้องขึนไปด้วยแท่นยกใหญ่โรลด์
...เหรียญศิลาอีกแผ่นน่ะ ข้าได้ยินว่ามันอยู่ทางเหนือของพฤกษาทอง เลยแดนต้องห้ามไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในปอมปราการโซล บนเทือกเขาของพวกยักษ์ทีต้องขึนไปด้วยแท่นยกใหญ่โรลด์
...ขอบใจมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะพาข้าไปสินะ ยังดินแดนแห่งพฤกษาศักดิสิทธิของท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องแยกกันแล้วสิ โรโบ หมาปาของข้า ครึงหนึงของตัวข้าทีไม่มีวันทรยศ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปกับท่านผู้มัวหมองผู้นี การเดินทางของพวกเราจะได้ไม่ต้องสูญเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยกโทษให้ข้าด้วยนะ โรโบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ขอเวลาเจ้าหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกนิดเดียว จากตรงนีมุ่งไปทางเหนือจะพบปราสาทโซล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหรียญศิลาอีกแผ่นทีใช้เพือไปให้ถึงดินแดนแห่งพฤกษาศักดิสิทธิ น่าจะอยู่ทีนัน
จากตรงนีมุ่งไปทางเหนือจะพบปราสาทโซล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหรียญศิลาอีกแผ่นทีใช้เพือไปให้ถึงดินแดนแห่งพฤกษาศักดิสิทธิ น่าจะอยู่ทีนัน
น้องสาวตัวใหญ่ของข้าเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงรับหยาดแรกไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจงก่อกําเนิดชีวิต เพือผองเรามนุษย์เงินทังปวง
...ขอบใจเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุด ข้าก็ทําภารกิจสําเร็จ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น้องสาวตัวใหญ่ของพวกข้าต้องพาเราไปถึงงนได้แน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าก็ไม่มีสิงใดค้างคา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะต่อสู้เคียงข้างเจ้าจวบจนวาระสุดท้าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และเมือการต่อสู้จบลง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าช่วยงร่างข้าไว้เคียงข้างโรโบ หมาปาของข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ขอเวลาเจ้าหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีคือดินแดนแห่งพฤกษาศักดิสิทธิของท่านมิเคล่า สถานทีทีข้ากับโรโบออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุดข้าก็กลับมาถึงตรงนีจนได้ เพราะได้เจ้าช่วยแท้ๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตรงไปทางเหนือของดินแดนแห่งหิมะนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผ่านพฤกษาโบราณและออร์ดินานครแห่งจารีต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปลายทางนันคือสถานทีทีข้าปรารถนาจะหวนคืน
ทีนีคือดินแดนแห่งพฤกษาศักดิสิทธิของท่านมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตรงไปทางเหนือของดินแดนแห่งหิมะนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผ่านพฤกษาโบราณและออร์ดินานครแห่งจารีต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปลายทางนันคือสถานทีทีข้าปรารถนาจะหวนคืน
อุ
หยุดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าหยุดตอนนี ข้าจะถือว่าเจ้าพลาดพลังไป
ผู้มัวหมองเปนเหมือนกันหมดทุกคนรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วงชิงครึงหนึงของตัวข้าไปแล้ว ยังไม่พออีกหรือไง!
...การต่อสู้ทีไร้เปาประสงค์ย่อมไร้ความหมาย
...อา ฟเลีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอมอบหยาดแรกให้เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองเอ๋ย ยินดีต้อนรับสู่คฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือทานิธ เปนเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินจากรายาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างเปนบุคคลทีน่าชืนชม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาล่ะ ข้าขอถามความสมัครใจของเจ้าก่อนละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะมาเปนส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิงและลุกขึนสู้ด้วยกันหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราจะไม่ปฏิบัติตามคําชีนําแห่งพรทีถูกยัดเยียด หรืองคําพูดเพ้อเจ้ออวดดีของพวกองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงลุกขึนเถิด...ลุกขึนต่อต้านพฤกษาทองกับเรา
งันรึ ขอบใจสําหรับคําตอบอันน่าชืนใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับแต่นีไปเจ้าคือส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินลึกเข้าไปตามทางเดินจะเจอห้องรับรองแขก พักผ่อนให้สบายล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จากนีไปก็รบกวนเจ้าด้วย
...งันรึ น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รายาคงจะเสียใจ แต่ก็ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้างันจงออกไปจากคฤหาสน์แห่งนีเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่าเส้นทางทีเราเดินจะไม่ต้องมาบรรจบกันอีก
หืม เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นานๆ ทีจะมีแขกมาเยือนคฤหาสน์ภูผาเพลิงโดยไม่ได้รับเชิญนะนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เจ้าก็น่าสนใจดี มาคิดดูแล้วเจ้านันก็เหมือนกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมอง เจ้าเคยสงสัยบ้างไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังคําชีนําแห่งพรทีถูกยัดเยียด คําพูดเพ้อเจ้ออวดดีของพวกองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าสงสัย สนใจมาเปนส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิงแล้วลุกขึนสู้ด้วยกันไหมล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เราจะต่อต้านพฤกษาทอง
งันรึ ขอบใจสําหรับคําตอบอันน่าชืนใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับแต่นีไปเจ้าคือส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินลึกเข้าไปตามทางเดินจะเจอห้องรับรองแขก พักผ่อนให้สบายล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือทานิธ เปนเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี จากนีไปก็รบกวนเจ้าด้วย
...งันรึ น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้างันก็ออกไปจากคฤหาสน์แห่งนีเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่าเส้นทางทีเราเดินจะไม่ต้องมาบรรจบกันอีก
...เจ้าอ่านจดหมายจ่าหน้าถึงเจ้าทีอยู่ในห้องแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือคําสังทีคฤหาสน์ภูผาเพลิงมอบหมายให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราจะตอบแทนเจ้าเปนอย่างดีแน่นอน ฝากด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าลังเลทีจะล่าพวกเดียวกันก็ไม่เปนไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าจะต้องออกไปจากคฤหาสน์นีทันที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะพวกเราจะต่อต้านพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราไม่มีทีว่างให้คนใจเสาะ เจ้าต้องเตรียมใจให้มือตัวเองแปดเปอน
...มีอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะมาบอกว่าเปลียนใจแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะต่อต้านพฤกษาทองร่วมกับพวกเรางันรึ
...ย่อมได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจสําหรับคําตอบอันน่าชืนใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับแต่นีไปเจ้าคือส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินลึกเข้าไปตามทางเดินจะเจอห้องรับรองแขก พักผ่อนให้สบายล่ะ
ข้าได้ยินว่าเจ้าทําผลงานได้ดีมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีเหลือเกิน เท่านีเจ้าก็เปนผู้ตระบัดบัญญัติ ส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิงอย่างแท้จริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของแทนคําขอบคุณทีสัญญาไว้ รับไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าอย่าลืมล่ะ การต่อสู้ของผู้ตระบัดบัญญัติเปนเส้นทางสู่วีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เส้นทางนีย่อมแปดเปอน และเพราะมันแปดเปอนนีแหละ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันถึงได้ชือว่าเส้นทางสู่วีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าทําได้ดีเช่นเคย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเหมือนทุกที รับไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาล่ะ ถึงเวลาต้องบอกเจ้าแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองไรคาร์ด ราชาของเรา เจ้าของทีแท้จริงของคฤหาสน์ภูผาเพลิงหลังนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองมอบพรให้แก่ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่มันก็เล็กน้อยมากเมือเทียบกับหน้าทีทีได้รับมอบหมาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดังนัน ผู้มัวหมองจึงต้องต่อสู้แย่งชิงพลัง พวกเขาถูกบังคับให้ทําเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหมือนทีบรรดาราชวงศ์มหารูนต้องช่วงชิงพลังกันเมือครังวงแหวนเอลเดนแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของเราบันดาลโทสะ ตรัสว่าตนรับไม่ได้ทีต้องใช้ชีวิตอย่างน่าอับอาย ยือแย่งเศษทีถูกแบ่งมาให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากพฤกษาทองและเทพเจ้าต้องการหยามเกียรติเราเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้เปนการลบหลู่บัญญัติ เราก็จะลุกขึนต่อต้าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือเจตจํานงของไรคาร์ด ราชาของเรา และความประสงค์ของคฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากเจ้าเลือกเดินเส้นทางสายวีรชนต่อ คงได้เข้าเฝาราชาของเราสักวัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ภาพราชาของเราพบกับเหล่านักรบเปนภาพทีสวยงามเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเฝารอเวลานันนะ
จดหมายในห้องคือคําสังทีคฤหาสน์ภูผาเพลิงมอบหมายให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราจะตอบแทนเจ้าเปนอย่างดีแน่นอน ฝากด้วยล่ะ
...หากเจ้าเลือกเดินเส้นทางสายวีรชนต่อ คงได้เข้าเฝาราชาของเราสักวัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเฝารอเวลานันนะ
...นางพูดเช่นนันรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้สึกว่าช่วงนีนางทําตัวแปลกไป คงกําลังกังวลอยู่เปนแน่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โซรายัสน่ะยอมเปดใจให้เจ้า ข้าเลยยิงต้องให้เจ้ารู้เอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าความจริงบางเรืองเราก็ไม่ควรรู้ ยิงเรืองชาติกําเนิด มันไม่ใช่ความผิดของเจ้าตัวเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจใช่ไหม พวกเราน่ะกําลังจะต่อต้านบัญญัติแห่งพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชาติกําเนิดมันก็แค่เรืองไร้สาระ
...อืม ไม่เห็นโซรายัสเลยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางก็ไม่ได้มีภารกิจสอดแนมอะไรนีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หรือนางจะออกไปค้นหาคําตอบจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงไม่ยอมเข้าใจนะ...
ข้ามีเรืองจะขอร้องเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะแม่ของโซรายัสไม่ใช่ในฐานะเจ้าของคฤหาสน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากนางค้นพบคําตอบของข้อสงสัยทีมี และเจ็บปวดทุกข์ทนกับคําตอบนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยเอายานีให้นางดืมที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นางจะได้ลืมเรืองเลวร้ายทังหมด
อือ ข้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําขอของข้า มันดูถูกศักดิศรีของโซรายัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต่างอะไรกับทีพฤกษาทองทํากับเราเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ แต่ข้า...จําต้องร้องขออยู่ดี
...ข้าซึงใจเจ้านัก ทีช่วยสนองคําขอเอาแต่ใจของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคงเปนแม่คนไม่ได้จริงๆ จิดใจข้าอ่อนแอเกินไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของเราเองก็คงทราบเรืองนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่ะฮ่ะ...ข้านีอ่อนแอเสียจริง...
...จริงรึ นางสินชีวิตแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจนะทีมาบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่...ขอข้าอยู่คนเดียวหน่อยได้ไหม...
...ขออภัย ขอข้าอยู่คนเดียวหน่อย...
ดูเหมือนเจ้าจะกําลังเดินบนเส้นทางวีรชนสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเหมือนทุกที รับไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คงถึงเวลาอันเหมาะสมแล้ว ว่าไงล่ะ จะเข้าเฝาราชาของเราไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของเราต้องยินดีต้อนรับเจ้าแน่นอน ในฐานะครอบครัวคนใหม่และวีรชนทีจะเดินไปด้วยกัน
...อืม ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันหลับตาสักครู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะพาเจ้าไปอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ราชาของเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลาก่อนนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้เปนการพบพานทีดี
งันรึ...เอาเถอะ ข้าจะไม่บังคับเจ้าละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่จงจําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าคิดจะเดินเส้นทางสายวีรชน เจ้าควรเข้าเฝาราชาของเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือต่อต้านการยํายีศักดิศรี และลุกขึนกบฏต่อพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือความปรารถนาอันสูงสุดของคฤหาสน์ภูผาเพลิง
...เจ้าจะเข้าเฝาราชาของเราไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของเราต้องยินดีต้อนรับเจ้าแน่นอน ในฐานะครอบครัวคนใหม่และวีรชนทีจะเดินไปด้วยกัน
...เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จริงหรือนี ราชาของเราพ่ายแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่หรอก ข้าต้องขอบคุณเจ้าต่างหาก เพราะเจ้าสอนให้เราได้รู้ว่าราชาของเรายังอ่อนแอนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พ่ายแพ้ไม่ได้แปลว่าจบสิน ราชาของเราเปนอมตะอยู่แล้ว สักวันท่านจะฟนขึนมาแกร่งยิงกว่าเก่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนกว่าจะถึงตอนนัน ข้าต้องทําเรืองทีควรทําให้เสร็จลุล่วงก่อน
อีกไม่นานข้าจะไปจากคฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็ควรทําเช่นนันนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือคําขอบคุณจากข้า ทีช่วยชีนําให้ราชาของเราฟนคืนกลับมาแข็งแกร่งยิงกว่าเดิมได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเศร้านะทีเราต้องจากกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วีรชนผู้ยําไปบนถนนทีแปดเปอนน่ะ ดูเปล่งประกายเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชืนชมในตัวเจ้านะ
อ้อ เจ้าเองรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รอก่อนนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของเราตัวใหญ่ กินเท่าไหร่ก็ไม่หมดสักทีน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไรคาร์ดเอ๋ย ได้โปรดสถิตอยู่ในตัวข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนงูของท่าน อยากเปนครอบครัวของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วคราวหน้า เราจะมาร่วมกลืนกินเทพเจ้าด้วยกัน...
ไรคาร์ดเอ๋ย ได้โปรดสถิตอยู่ในตัวข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนงูของท่าน อยากเปนครอบครัวของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วคราวหน้า เราจะมาร่วมกลืนกินเทพเจ้าด้วยกัน...
...ถ้างันจงออกไปจากคฤหาสน์แห่งนีเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่าเส้นทางทีเราเดินจะไม่ต้องมาบรรจบกันอีก
...เดินลึกเข้าไปตามทางเดินจะเจอห้องรับรองแขก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กุญแจทีให้ไปน่าจะใช้เปดได้ พักผ่อนให้สบายล่ะ
...มีอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะมาบอกว่าเปลียนใจแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะเข้าร่วมกับพวกเรา ต่อต้านพฤกษาทองงันรึ
...ย่อมได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจสําหรับคําตอบอันน่าชืนใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับแต่นีไปเจ้าคือส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินลึกเข้าไปตามทางเดินจะเจอห้องรับรองแขก พักผ่อนให้สบายล่ะ
...ถ้างันจงออกไปจากคฤหาสน์แห่งนีเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่าเส้นทางทีเราเดินจะไม่ต้องมาบรรจบกันอีก
...เดินลึกเข้าไปตามทางเดินจะเจอห้องรับรองแขก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กุญแจทีให้ไปน่าจะใช้เปดได้ พักผ่อนให้สบายล่ะ
เท่านีเจ้าก็เปนผู้ตระบัดบัญญัติ ส่วนหนึงของคฤหาสน์ภูผาเพลิงอย่างแท้จริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากนีไปก็รบกวนเจ้าด้วย
...เจ้าเห็นแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างทีแท้จริงของหญิงผู้นัน...ร่างของรายา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่สิ ถ้านางบอกเจ้าว่านางชือโซรายัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ไม่ควรจะเอ่ยปากอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าขอวิงวอนในฐานะมารดาทีเลียงนางมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากนีไป ข้าขอฝากโซรายัสด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่ารูปลักษณ์จะเปนอย่างไร นางก็เปนลูกสาวทีดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดีจนไม่ควรมาอยู่กับข้า
จากนีไป ข้าขอฝากโซรายัสด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่ารูปลักษณ์จะเปนอย่างไร นางก็เปนลูกสาวทีดี
โซรายัสน่ะยอมเปดใจให้เจ้า ข้าเลยยิงต้องให้เจ้ารู้เอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าความจริงบางเรืองเราก็ไม่ควรรู้ ยิงเรืองชาติกําเนิด มันไม่ใช่ความผิดของเจ้าตัวเลย
คําขอของข้า มันดูถูกศักดิศรีของโซรายัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ แต่ข้า...จําต้องร้องขออยู่ดี
...โซรายัส เจ้าคงเคียดแค้นข้า
...ลาก่อนนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้สักวันค่อยมาร่วมทางกันใหม่
...นันมันอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ต้องการของแบบนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องกิน ราชาของข้า...
อ้อ เจ้าเองรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รอก่อนนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาของข้ายังกินไม่เสร็จ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ราชาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไรคาร์ด...
...อา ไรคาร์ด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าเปนงูของท่าน...
...โอ เจ้าคือ...ผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเจ้าก็มาดินแดนมัชฌิมา เพือตามหาวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้น่า ว่ามันเปนแบบนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่น่าเศร้าใจเหลือเกิน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไร้หญิงร่างทรง เปนผู้ด้อยค่าห่างร้างจากพลังแห่งรูน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงสินชีวาโดยไร้นามเสียเถิด
...อา ว่าแล้วว่าเจ้าคงไม่เข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ไม่แปลกหรอก นีล่ะความน่าเศร้าของผู้ไร้สิงครอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากผู้ไร้หญิงร่างทรงอย่างเจ้าจะยังคงดินรน ข้าก็จะสอนเจ้าเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าผู้มัวหมองพึงปฏิบัติตัวเช่นไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารู้จักพรไหม แสงสีทองอันเปนทีพักผ่อนให้ผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางครัง ละอองแสงจะพวยพุ่งออกมา และชีไปยังทิศทางหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันแหละคือการชีนําแห่งพร มันคือเส้นทางทีผู้มัวหมองควรมุ่งไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ใช่แล้ว พรจะช่วยบอกเจ้าเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าผู้ไร้หญิงร่างทรงอย่างเจ้า จะต้องตายอย่างไร้ชือเสียงเรียงนามในทีใด
ว่าอย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ดินรนหน่อยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันก็จงมุ่งหน้าไปยังทางทีพรชีนําเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังสตอร์มวีล ยังปราสาทริมผานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากบังเอิญเจ้าไปถึงปราสาทนันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กระทังคนอย่างเจ้าก็อาจจะได้รับเชิญไปโต๊ะกลมก็ได้...
...พรจะชีนําทางให้เจ้าแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังสตอร์มวีล ยังปราสาทริมผานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะนันคือปราสาทของก็อดดริกร้อยกิง เฒ่ามนุษย์ครึงเทพอัปลักษณ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าว่าอย่างเจ้า คงไปไม่ถึงปราสาทนันหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เปนไรนะ ข้าเห็นใจเจ้า ไม่มีสิงใดน่าเวทนาไปกว่าผู้ไร้หญิงร่างทรงอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ แต่หากบังเอิญเจ้าไปถึงได้ขึนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงแม้จะเปนคนอย่างเจ้าก็อาจจะได้รับเชิญไปโต๊ะกลมก็ได้...
...โอ เจ้าคือ...ผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเจ้าก็มาดินแดนมัชฌิมาเพือตามหาวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้น่า ว่ามันเปนแบบนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่น่าเศร้าใจเหลือเกิน เจ้าน่ะ "ไร้หญิงร่างทรง"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีผู้นําทาง ไม่อาจรับพลังแห่งรูน และไม่ได้รับเชิญไปโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้แต่ตายไปโดยไร้นาม
...แม้เจ้าจะ "ไร้หญิงร่างทรง" ก็ยังมีความหวังเหลืออยู่หนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือการได้พบกับข้า วาเล่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารู้จักพรไหม แสงสีทองอันเปนทีพักผ่อนให้ผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางครัง ละอองแสงจะพวยพุ่งออกมา และชีไปยังทิศทางหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันแหละคือการชีนําแห่งพร มันคือเส้นทางทีผู้มัวหมองควรมุ่งไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ใช่แล้ว พรจะช่วยบอกเจ้าเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าผู้มัวหมองควรมุ่งหน้าไปทางใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หรือควรตายทีใด
...พรจะชีนําทางให้เจ้าแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังสตอร์มวีล ปราสาทริมผานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะนันคือปราสาทของก็อดดริกร้อยกิง เฒ่ามนุษย์ครึงเทพอัปลักษณ์
...เจ้าจงมุ่งหน้าไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังปลายทางการชีนํา ทีสตอร์มวีล ปราสาทริมผานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าปรารถนาวงแหวนเอลเดนแม้จะไร้หญิงร่างทรง
...โอ ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าฝานไปจนถึงปราสาทสตอร์มวีลได้แล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และยังได้รับเชิญไปโต๊ะกลม...ข้าขอแสดงความยินดีด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมเปนอย่างไรบ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ไม่ต้องพูดข้าก็เข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหนึงเหล่านักรบวีรชนเคยมาชุมนุมกันทีโต๊ะกลม แต่ตอนนีมันเหลือแต่พวกกากเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าอาจจะผิดหวัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเข้าใจ แต่ถึงอย่างนันมันก็ยังมีประโยชน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าลองตังเปาหมายดูก่อนดีไหม ว่าจะเปนสมาชิกตัวจริงของโต๊ะกลม
โอ้ สนใจรึ สมแล้วทีเปนเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากจะเปนสมาชิกตัวจริงของโต๊ะกลม เจ้าต้องได้มหารูนมาครอง และเข้าพบ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทวิองคุลีทีอยู่ห้องด้านในสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่ากันว่านันคือนายแห่งพรทีชีนําผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่ ดังนันเจ้าต้องเข้าพบเพือจะได้รู้แจ้ง
หากเจ้าต้องการมหารูน จงไปท้าสู้กับก็อดดริกร้อยกิง จ้าวแห่งสตอร์มวีล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะแก่เฒ่าอัปลักษณ์ แต่อย่างไรเขาก็เปนมนุษย์ครึงเทพ ผู้ครอบครองเศษเสียวชืนส่วนมหารูนไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แถมข้ายังได้ยินว่า ช่วงนีก็อดดริกเพิงได้เครืองเซ่นถักร้อยกิงอันใหม่ทีน่าสะพรึงไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เตรียมตัวให้พร้อมด้วยแล้วกัน
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างนันหรือ เอาเถอะ ก็คงเปนเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไร้หญิงร่างทรง เดิมทีก็เปนผู้ด้อยค่าอยู่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากพลังพลาดแล้วเกิดเปลียนใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็มาเรียกข้าอีกที
...โอ้ เจ้าเปลียนใจมาตังเปาหมายแล้วหรือ ว่าจะเปนสมาชิกตัวจริงของโต๊ะกลม
ว่าอย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่ได้ตังเปาหมายไว้หรือ ว่าจะเปนสมาชิกตัวจริงของโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันจงไปท้าสู้กับก็อดดริกร้อยกิง จ้าวแห่งสตอร์มวีล...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชิงมหารูนมาครองแล้วเข้าพบ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทวิองคุลีทีอยู่ห้องด้านในสุดของโต๊ะกลม
...โอ ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าโค่นก็อดดริกร้อยกิง และชิงมหารูนมาได้อย่างสวยงามแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าโค่นมนุษย์ครึงเทพและชิงมหารูนมาได้อย่างสวยงามแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเช่นนัน จงมุ่งไปทีโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้พบกับทวิองคุลี ณ ห้องด้านในสุด
...จงมุ่งไปทีโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้พบกับทวิองคุลี ณ ห้องด้านในสุด
...โอ ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าได้มหารูนมาครอง และได้พบกับทวิองคุลีทีโต๊ะกลมแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าได้พบกับทวิองคุลีทีโต๊ะกลมแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วรู้สึกอย่างไร
...ว่าแล้ว ว่าเจ้าต้องมองออก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อันทีจริงข้าก็คิดเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้อยคําของทวิองคุลี เชือถือไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหมือนคําเพ้อพกของคนเฒ่าเขลาญญา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดว่า ตอนวงแหวนเอลเดนแตกสลาย ทังทวิองคุลีและการชีนําเหล่านันก็คงพังทลายไปด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกอย่าง ข้าไม่รู้สึกถึงความรักทีทวิองคุลีมีต่อพวกเราเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายอมไม่ได้
อ้อ ข้ามีของอยากมอบให้เจ้าผู้ฉลาดเฉลียว
...มันเปนวิธีหนึงทีจะออกจากการชีนําของทวิองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาไปลองใช้ดูสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และถ้าเจ้าถูกใจก็มาหาข้าอีกนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคาดหวังในตัวเจ้านะ เจ้าผู้เปนของข้า
...อย่างนันหรือ ก็ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปเถอะ หน้าทีของข้าเสร็จสินแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การชีนําของทวิองคุลี ไร้ประโยชน์สินดี
หือ อะไรหรือ
...ลองใช้นิวทีข้าให้ไปดูด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีความจําเปนต้องลังเล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังพรและทวิองคุลี ล้วนแล้วแต่เคยทอดทิงผู้มัวหมอง แต่พอใกล้ล่มสลายเฉกเช่นตอนนี กลับมาร้องขอความช่วยเหลือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรายังจําเปนต้องญาติดีกับพวกมันอีกหรือ
...ลองใช้นิวทีข้าให้ไปดูด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าเจ้าต้องชอบ
อ้อ เจ้าผู้เปนของข้า มาจนได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าคงถูกใจของขวัญสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา เปนอย่างทีข้าคิดเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าช่างเหมาะสมกับโลหิตสูงส่งเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีแต่งตังเจ้าให้เปนหนึงในสมาชิกของพวกเราอย่างเปนทางการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะอัศวินผู้สร้างราชวงศ์ใหม่ร่วมกับท่านม็อค ราชาโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านม็อคมีทังพลัง เจตจํานง และความรัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําตอบชัดเจนอยู่แล้ว เจ้าผู้เปนของข้า
ใช่ ต้องแบบนันสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงรับสิงนีไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือบททดสอบสุดท้าย จงชโลมโลหิตของร่างทรงลงบนผ้าผืนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดิมทีมันคือการสังหารร่างทรงของตน เปนพิธีทีแสดงถึงการตัดขาดจากการชีนําของทวิองคุลี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าไร้หญิงร่างทรง จะเปนโลหิตจากร่างทรงของใครก็ได้
...เหมือนเจ้าจะงข้าผิดไปสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไว้ค่อยคุยกันวันหลังแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากนีก็อย่างผิดอีกล่ะ
อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าของอีกทีได้ไหม คําตอบของเจ้าน่ะ
...อา เจ้าผู้เปนของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผ่านบททดสอบสุดท้ายแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่านีเจ้าก็เปนหนึงในสมาชิกของพวกเราอย่างเปนทางการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะอัศวินผู้สร้างราชวงศ์ใหม่ร่วมกับท่านม็อค ราชาโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาล่ะ ยืนนิวออกมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลหิตสูงส่งจะสถิต เปนเครืองยืนยันไปตราบนิรันดร์กาล ในกายเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าสมเพชจริง อดทนหน่อยซี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าลืมเลือนความเจ็บปวดนีเสียล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะมันคือหลักฐานแสดงสายสัมพันธ์ระหว่างท่านม็อคกับพวกเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึหึหึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กรีดร้องได้เสนาะหูดีจริง เจ้าผู้เปนของข้า
อ้อ ใช่ ข้ามอบสิงนีให้เจ้า
มันคือเครืองราชอิสริยาภรณ์ของม็อควินราชวงศ์ใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหรียญตราพิเศษทีอนุญาตให้เจ้าเข้าเฝาท่านม็อค
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มอบให้เปนกรณีพิเศษแด่เจ้าผู้เปนของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตอนนีเจ้ายังไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้มัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกไม่ช้าราชวงศ์ม็อควินจะเปดศักราชใหม่ หลังจากนันคงเข้าเฝาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีท่านม็อคหลับใหลอยู่กับเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าจะต้องใช้เวลาอีกสักพัก
อา ทนรอไม่ไหวแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะต้องได้รับการอวยยศอย่างยิงใหญ่ด้วยความรักแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่ไหม เจ้าผู้เปนของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึหึหึ
ผ้าทีมอบให้ คือบททดสอบสุดท้าย จงชโลมโลหิตของร่างทรงลงบนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะเปนโลหิตจากร่างทรงของใครก็ได้ เพราะเจ้ามันไร้หญิงร่างทรง
...เจ้าคนด้อยค่าไร้หญิงร่างทรง มีธุระอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้ว่าข้าเปนข้ารับใช้ท่านม็อคผู้เปล่งประกาย เลยจะใช้กําลังรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วข้าจะทําให้เจ้าต้องเสียใจไปจนตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงสินชีวาโดยไร้นามเสียเถิด
...เปนถึงอัศวินของราชวงศ์ กลับใช้ความรุนแรงเช่นนีโดยไม่งคําเตือน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าผิดหวังจากก้นบึงของหัวใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วข้าจะทําให้เจ้าต้องเสียใจไปจนตาย เจ้าผู้เปนของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงสินชีวาอย่างน่าสังเวชเสียเถิด
...อย่าทําให้ท่านม็อคต้องกลัดกลุ้มได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้คนตําต้อยน่ารังเกียจ
...ข้าพลาดไปเสียแล้ว พลาดใหญ่หลวงเลยทีเดียว
...ทําไมข้าคนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงได้ไว้ใจคนตําต้อยโสมมเช่นนีกัน
...ท่านม็อค ท่านม็อค
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีแหละท่าน ได้โปรดมอบพลังทีสัญญาไว้ให้ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วาเล่ทุ่มเทให้ท่านจนสุดกําลังแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดเถิด ท่านม็อค...
...ท่านม็อค ทําไมถึงไม่ตอบข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา...อา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอความรักจงสถิตกับราชวงศ์ม็อควิน...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อูวววววว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
หืม
เจ้าเข้าใจใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าตัวเจ้าทําอะไรอยู่
...ก็ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากดูแคลนว่าข้าเปนคนดีทีมีแต่ด้านอ่อนโยน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะสังสอนให้เจ้าได้รู้ซึง!
...น่าเศร้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลหิตสูงส่งกระตุ้นผู้ไร้หญิงร่างทรงรุนแรงเกินไปรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีค่าพอให้ไว้ชีวิตแล้วสินะ
...สุดท้ายเจ้าก็เปนผู้ไร้หญิงร่างทรงด้อยค่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงสินชีวาโดยไร้นามเสียเถิด
อา น่าเสียดายเหลือเกิน เจ้าผู้เปนของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงสินชีวาอย่างน่าสังเวชเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้คู่ควรใช่จะหาเจอกันง่ายๆ นะนี...
...เจ้าผู้ไร้หญิงร่างทรงด้อยค่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดว่าข้าเปนใคร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะ อ้ากกกกกกกก
...ท่านม็อค...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอความรักจงสถิตกับราชวงศ์ม็อควิน...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะ อ้ากกกกกกกก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นี เจ้าน่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยมานีหน่อยซิ
เจ้าเปนผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าจะเข้าปราสาท อย่าเข้าทางประตูหน้าเชียวล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตรงนันมีทหารมือฉมังประจําการอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช้รูโหว่ตรงโน้นซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือทางลับทีไม่มีทหารคนไหนรู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะลักลอบเข้าปราสาทโดยไม่มีใครล่วงรู้ได้
ใช่ ต้องแบบนันแหละ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าชอบผู้มัวหมองแบบเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออวยพรให้เจ้าโชคดี
งันรึ...ถ้าเจ้าไม่เชือข้าก็ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจแล้ว พอเจ้าไปถึงด้านหน้าประตู ข้าจะส่งสัญญาณให้ละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ว่านะ ข้าว่าคิดใหม่ให้ดีเสียก่อน
ถ้าจะเข้าปราสาท เจ้าควรใช้รูโหว่นัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือทางลับทีไม่มีทหารคนไหนรู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะลักลอบเข้าปราสาทโดยไม่มีใครล่วงรู้ได้
งันรึ...เข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอเจ้าไปถึงด้านหน้าประตู ข้าจะส่งสัญญาณให้ละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่มียาอะไรรักษาคนรนหาทีตายได้หรอก
ประตู! เปดประตู!
...ข้าชอบผู้มัวหมองแบบเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออวยพรให้เจ้าโชคดี
...ประตูเปดแล้ว ทีเหลือก็แล้วแต่เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่มียาอะไรรักษาคนรนหาทีตายได้หรอก
...เหวอ...จะ เจ้าเองรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะ อ้อ ใช่ ข้ากําลังหาเจ้าอยู่พอดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าลืมให้ของขวัญสังลา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า รับไปสิ
...ทีนีก็ไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดียวพวกทหารจะเห็นเสียก่อน
...เอ้า ไปสักทีสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มัวแต่ยืดยาด ถ้าพวกทหารเห็นจะทํายังไงเล่า
...ไม่ได้เรือง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อันนีก็ไม่ได้...อันนันก็ลีบ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกทหารปลายแถวมันก็ได้แค่นี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เฮ้อ อันนีก็ผอมไป...
...เหวอ! เจ้าเองรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาหลอกกันสิ ข้าตกใจหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฮ้อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะ อะไร ข้ากําลังจัดการศพอยู่ไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขืนปล่อยให้กองอยู่อย่างนี มีหวังเหม็นหึง
...อ้อ เจ้าเอง ไม่ต้องมาสนใจข้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งานเก็บกวาดเปนหน้าทีของข้าอยู่แล้ว
อ้อ เจ้าเองรึ...เจ้าปลอดภัยข้าก็ดีใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อันทีจริง ข้าเพิงได้ของดีมานิดหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่ามีแต่ของทีข้าไม่ต้องการทังนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่รังเกียจ เจ้าช่วยซือหน่อยได้ไหม
อ้อ เจ้าเองรึ สนใจอยากซืออะไรไหม
นี เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าขออวยพรให้เจ้าโชคดี
...น่าสมเพชชะมัด ราชวงศ์ผู้อ่อนแอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช้งานผู้คนอย่างทารุณ ร้อยกิงแล้วร้อยกิงอีก แล้วดูสภาพซิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าดูแคลนข้านักใช่ไหม!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็อดดริก ไอ้ทากเมือก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงรับรู้! จงรับรู้เอาไว้! รับรู้ถึงความอาฆาตของข้า!
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านี ก็อดดริกน่ะ ดูแคลนข้าไว้มาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเลยมอบสิงตอบแทนทีสมนําสมเนือให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าว่าบาปกรรมจะมีจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างเปนจุดจบน่าอัปลักษณ์ทีเหมาะสมกับผู้มีกายใจอัปลักษณ์ยิงนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึ...หึหึหึ...
...อีกอย่าง ข้าก็เปนอิสระแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้ทําเรืองทีอยากทําเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าว่าจริงไหม
...สิงนัน เจ้าให้ข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าก็เปรียบเหมือนผู้มีพระคุณของเจ้าจริงอย่างว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรับของตอบแทนไว้ด้วยความยินดีแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา เพราะแบบนีอย่างไรเล่าข้าถึงได้ชอบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองอย่างเจ้า
...
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ได้พบกันนานทีเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างทีเห็น สุดท้ายข้าก็เปนทาสรับใช้ท่านหญิงองค์ใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อิสระอะไรนัน ไม่มีค่าบ้าบออะไรทังนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่มันก็ไม่เลวนักหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รูปลักษณ์อัปลักษณ์ จิตใจอัปลักษณ์ ท่านหญิงเนเฟลียังห่างไกลจากทังสองสิง
...อีกทังท่านหญิงยังเชือใจข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเลยคุ้ยซากศพได้ตามแต่ใจต้องการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่รังเกียจ ข้าจะขายให้เจ้าก็ได้
...มาอุดหนุนข้าอีกแล้วรึ พวกชอบของแปลก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วเจ้าอยากได้อะไรล่ะ
หวา
เจ้าทําอะไรน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดซะ
บ้าเอ๊ย อะไรกันนักกันหนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาจุ้นจ้านน่า ไอ้ผู้มัวหมองตําช้า!
ในทีสุดก็ตายสักที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะใช้เจ้าจนหนําใจเลย
เปนไง ทีนีรู้ซึงรึยังล่ะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้ซึงถึงความอาฆาตของข้า!
...โธ่เว้ย ทําไมถึงมีแต่ข้าที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไปทําอะไรให้...
...ข้าเปนอิสระ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้ทํา...เรืองทีอยากทํา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ เทพของข้า! เทพพยาบาท!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอความพยาบาทจงไม่ร้างราไปจากโลก!
หืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ ผู้มัวหมองนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือกิลเบิร์ต ตัวแทนแห่งการล้างแค้นทังปวง
ว่าแต่เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้จักอัศวินพิมพ์หลอมไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังตามพวกมันคนหนึงชือออร์โดวิส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...วีรชนเก่าแก่สมัยศึกแตกสลายโน่น แต่จนปานนีก็ยังมีใครบางคนพยาบาทเขาอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดินแดนมัชฌิมาเต็มไปด้วยพวกโกงความตาย เปนดังนรกทีความพยาบาทไม่มีวันจางหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แค่คิดก็ทําให้เดือดเลือดพล่านเลยทีเดียว...
...เจ้าพวกนีรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แค่พวกกระจอกทีโดนใครสักคนเคียดแค้นน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกมันตายอย่างสาสมแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากเจ้ามุ่งมันอยากแก้แค้นใครสักคน จงอธิษฐานกับเทพพยาบาท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นานมันก็จะกลายเปนศพเหมือนกัน
ถ้าเจ้าเปนผู้มัวหมอง แปลว่าเจ้าก็มาเพือสู้ใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู้เพือวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอย่างนันจงจําไว้อย่างหนึงว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีช่างตีเหล็กลูกผสมอยู่เลยด่านตรวจหน้าทางเข้าปราสาทสตอร์มวีลไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านันมันอคติเกลียดชังไปทุกสิง แต่ไม่รู้ทําไมมันกลับตีอาวุธให้ผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เอาเถอะ ฝมือมันไว้ใจได้ จงไปให้มันตีอาวุธให้ซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าว่าเจ้านันคงคิดอยากล้างแค้นใครสักคนนันแหละ
ทุกคนในดินแดนมัชฌิมามีชีวิตยืนยาวเกินไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยู่มานานจนคลังก็ยังไม่เลิกขอเทพพยาบาทให้ช่วยล้างแค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าถึงต้องมาระบายความแค้นแทนพวกเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหมือนทีใครบางคนเคยทําให้ข้าเมือครังยังเยาว์ไงล่ะ...
...อ้อ เจ้าเหรอ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเหมือนข้าจะนล่ะ ช่างเปนนทีประหลาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้านว่าร่วมมือกับเจ้า ต่อสู้กับออร์โดวิส อัศวินพิมพ์หลอม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนการแก้แค้นทีเหมาะจะถวายเทพพยาบาทยิงนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...บางทีเจ้าอาจจะถูกกําหนดให้เปนตัวแทนก็ได้นะ
ข้านว่าร่วมมือกับเจ้า ต่อสู้กับออร์โดวิส อัศวินพิมพ์หลอม
...อ้อ เจ้าเหรอ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จัดการออร์โดวิส อัศวินพิมพ์หลอมได้แล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้สึกได้ การแก้แค้นนันเหมาะจะถวายเทพพยาบาททีสุดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...บางทีเจ้าอาจจะถูกกําหนดให้เปนตัวแทนก็ได้นะ
จัดการออร์โดวิส อัศวินพิมพ์หลอมได้แล้วใช่ไหม
เอาล่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปปราสาทสตอร์มวีล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาก็อดดริกร้อยแขนตัวเองอย่างน่าสยดสยองท่อนแล้วท่อนเล่า…
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัดแขนคนทิงเหมือนตัดรวงข้าว จนมีผู้อาฆาตมากมาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้เขาเปนมนุษย์ครึงเทพ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็หนีรอดจากตัวแทนไม่พ้นหรอก
...อีกอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็อดดริกต้องรู้แน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้ถึงความพยาบาทของแม่ทัพราดาห์นผู้ทีข้าถวายสัตย์ปฏิญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลองถามร่างไร้วิญญาณของก็อดดริกดูเดียวก็รู้
ก็อดดริกต้องรู้แน่นอน
ทีมีต่อมาเลเนียผู้เสือมสลาย ซึงเปนต้นเหตุแห่งความพยาบาทแรงกล้าทีสุดในศึกแตกสลาย
...อา หัวข้าปวดแสบปวดร้อนไปหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านราดาห์น นีสินะไฟกิเลสแห่งการแก้แค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวข้าสันสะท้านไปหมดแล้ว...
...ไม่นึกเลยนะนีว่าจะมีใครเคียดแค้นเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคงเปนสิงทีถูกกําหนดไว้กระมัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาล่ะ เรามาล้างแค้นถวายเทพกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงกลายเปนศพไปซะ
...สวัสดี เราไม่เคยเจอกันมาก่อนหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ขอโทษที มีใครบางคนเคียดแค้นเจ้าน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวแทนอย่างข้าเลยต้องกําจัดเจ้าทิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาล่ะ เรามาล้างแค้นถวายเทพกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงกลายเปนศพไปซะ
เจ้าทําอะไรของเจ้าน่ะ
เฮ้อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าลําบากใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ได้เคียดแค้นเจ้า ไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องฆ่าเลยสักนิด
...เจ้าก็ไม่เข็ดสักทีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอยากตายนักก็ไปหาคนอืนเถอะ
ฮึบ! ย้ากกกก!
อึก! อ๊ากกกก!
อ๊ากกกกกกก...
...จําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราบใดทีความปรารถนาจะแก้แค้นยังคงอยู่ ตัวแทนก็จักปรากฏตัวอีกครัง...
...โอ เทพของข้า เทพพยาบาท...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอความพยาบาทจงไม่ร้างราไปจากโลก...
เจ้าก็รู้ใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าหนีรอดจากตัวแทนไม่พ้นหรอก
ให้ตายสิ ทําไมต้องมีพวกรนหาทีตายด้วยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์...
...ข้าไม่เคยบอกเจ้าเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าหนีรอดจากตัวแทนไม่พ้นหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คราวนีข้าจะล้างแค้นถวายให้จงได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงกลายเปนศพไปซะ
...เจ้าคือคนทีแรนนีแนะนํามาสินะ
...เจ้าคือคนทีแรนนีแนะนํามาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีคนบอกข้าแล้วล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือศาสตราจารย์คาถา นามว่าเซลูวิส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้ว่านางคาดหวังอะไรในตัวผู้มัวหมองบ้านนอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคไม่ดีทีต้องมารับใช้นายคนเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังว่าเจ้าจะทําคุณประโยชน์ให้ได้มากเท่าทีจะทําได้นะ
...ข้าอยู่ทีอีกหอคอยหนึงใกล้ๆ ทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าคิดว่าตนมีประโยชน์ต่อแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็แวะมาหาข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปกติข้าไม่มีเวลาจะเจียดมาให้คนอย่างเจ้าหรอกนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็ทําเปนไม่รู้ไม่เห็นเจตจํานงของนางไม่ได้...
...โฮ่ มาจริงด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําเชิญตามมารยาทก็ไม่รู้จัก คนบ้านนอกนีน่าปวดหัวจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ ในเมือมาแล้วก็ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝากเจ้าทํางานอย่างหนึงแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามหาสตรีนามเนเฟลี แล้วเอาโอสถให้นางดืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองแค่นีเจ้าก็น่าจะทําได้
เยียมมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาโอสถนีไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามหาสตรีนามเนเฟลี แล้วให้นางดืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หวังว่าจะได้ข่าวดีนะ
งันหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองนีมันน่าสมเพชเสียจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งนะ ข้าให้โอกาสเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอกาสในการทํางานง่ายๆ ให้สําเร็จ แล้วมารับงคําสอนจากข้าเปนรางวัล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็อยากทําคุณประโยชน์ให้แรนนีใช่ไหมล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดให้ดีแล้วค่อยตอบ
...เอ้า เมือคิดดีแล้วก็ของคําตอบของเจ้าหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะรับงานข้าไหม
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีมันโง่เขลาเกินต้านจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอๆ คุยกับเจ้าแล้วสมองข้าจะฝอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องมาเรียกข้าอีก
...ข้าบอกไปแล้วไงว่าไม่ต้องมาเรียกข้าอีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะมาขอโทษทีเสียมารยาทแล้วรับงานข้าหรือ
เยียมมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าผู้เปยมด้วยเมตตา ขอรับคําขออภัยของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาโอสถนีไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามหาสตรีนามเนเฟลี แล้วให้นางดืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หวังว่าจะได้ข่าวดีนะ
...ข้าไม่อยากคุยเรืองเสียเวลา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีข้าอยากงมีแค่รายงานผลสําเร็จของงานทีฝากไปทํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเข้าใจแล้วก็รีบออกไปซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังยุ่ง
...หืม งันรึ ให้เนเฟลีดืมมันเข้าไปแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําได้ดีมาก ดูเหมือนจะมีประโยชน์กว่าทีคิด
ทําได้ดีมาก สตรีผู้นีใช้งานได้ดีเกินคาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้ งันข้าจะมอบรางวัลให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือเกียรติยศอันยิงใหญ่ทีจะได้รับคําสอนจากเซลูวิส ปรมาจารย์คาถา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงแม้ว่าเกินกว่าครึงจะไม่ใช่สิงทีผู้มัวหมองจะสมาทานได้ก็เถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็จงรําเรียนอย่างขันแข็งในแบบของตัวเองเพือทําคุณประโยชน์ให้แรนนี
...อยากรีบเรียนหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าอดสูจริง แต่ข้าก็เข้าใจความรู้สึกของเจ้านะ
...อยากเรียนอีกแล้วหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังยุ่ง แต่ก็ตามใจ...
...ถึงเจ้าจะแสร้งทําเปนเข้าใจ ข้าก็ไม่ได้ถือสาอะไรหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากฝนเกินกําลังมากไป สุดท้ายจะเปนภัยกับตัวเจ้าเองนา
...โฮ่ ถามข้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันมันหน้าทีของเจ้ากับไอ้สุนัขพันทางนันนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเจ้าไร้ความสามารถไม่พอ ยังหน้าด้านอีกหรือนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้เวลาเหมาะสมแล้ว ข้าจะบอกให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ณ ดินแดนลิมเกรฟ มีจอมเวทหินจรัสนามว่าเซลเลน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางติดหนีข้าทีเคยให้ความช่วยเหลือยามนางถูกขับไล่จากวิทยาลัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงให้นางช่วยสืบเสาะบางอย่างเมือนานมาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเขียนจดหมายแนะนําตัวให้ จงไปเยียมเยือนและถามไถ่เอาจากนางเสีย
...เจ้าเอาโอสถนันให้เนเฟลีดืมแล้วจริงๆ นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮืม เช่นนันโอสถคงมีญหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช้วัตถุดิบหายากซะด้วยสิ คงต้องตรวจสอบอีกที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่งันข้าก็คงคาดหวังมากไปเอง ทีอยากให้นาง...
...มาค้นห้องคนอืนโดยพลการรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างน่าอดสูอย่างไม่เคยพบเคยเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าหลอกหลวงเนเฟลี ให้นางดืมโอสถนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดดูแล้วเราก็เปนผู้สมรู้ร่วมคิดกันสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็อยากได้หุ่นกระบอกเหมือนกันใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอนว่ามันเปนความปรารถนาทีเกินตัวไปมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าจะเติมเต็มปรารถนาของเจ้าให้เปนการพิเศษแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เลือกซะสิ
ว่าแล้วว่าเจ้าต้องพูดเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราลงเรือลําเดียวกันแล้ว อีกอย่าง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเองก็อยากได้ไปดูแลใช่มัยล่ะ หุ่นกระบอกนีน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้ เจ้าเปนบุรุษเช่นนัน
ข้ารู้ เจ้าเปนสตรีเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่พบศิษย์ทีเลือกทางเส้นนีมานาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอฉลองด้วยการมอบหุ่นกระบอกให้เปนการพิเศษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เลือกซะสิ
...โฮ่ งันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้ายังไม่ลืมใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าหลอกลวงเนเฟลี แล้วเอาสุรานัน...โอสถของข้าให้นางดืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตังแต่ตอนนันเจ้าก็กลายเปนผู้สมรู้ร่วมคิดกับข้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันคําตอบก็แน่ชัดอยู่แล้วไม่ใช่หรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...รู้ไหม ดูแลหุ่นกระบอกน่ะดีจะตาย
...เอ้า คืนมันมาให้ข้าเสียดีๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่ทําอันตรายเจ้า ข้าอาจมอบหุ่นกระบอกให้เจ้าเปนการพิเศษด้วยก็ได้
(ถอนหายใจเฮือกใหญ่)
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคนเขลาเกินเยียวยา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันก็ดี จะไปไหนก็ไป อย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา น่าเสียดายเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องจากลากับเจ้าในสภาพทียังเปนผู้เปนคนเสียแล้ว
...ข้าบอกไปแล้วไงว่าอย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะมาขอโทษทีเสียมารยาทแล้วคืนสิงนันให้ข้าหรือ
ย่อมได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าผู้เปยมด้วยเมตตา ขอรับคําขออภัยของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าคงรู้ตัวแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าต้องการดูแลหุ่นกระบอก จากก้นบึงของหัวใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้ เจ้าเปนบุรุษเช่นนัน
ข้ารู้ เจ้าเปนสตรีเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่พบศิษย์ทีเลือกทางเส้นนีมานาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอฉลองด้วยการมอบหุ่นกระบอกให้เปนการพิเศษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เลือกซะสิ
...หุ่นกระบอกเปนอย่างไรบ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของดีใช่ไหมล่ะ...
...หืม อยากได้หุ่นกระบอกใหม่รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีมันหลายใจกว่าทีข้าคิดนะ
เจ้านีมันหลายใจกว่าทีข้าคิดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่พวกมันล้วนแล้วแต่เปนเด็กๆ ทีข้ารัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไม่ได้ให้เปล่าๆ หรอกนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอ้า จะเอาอย่างไรดี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมเจ้าไม่ลองแสวงหาเศษเสียวแห่งแสงดารามาให้ข้าสักหน่อยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันก็ไม่ใช่ของธรรมดา เปนสุราโบราณจากอําพัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วข้าจะมอบหุ่นเชิดตัวใหม่ให้เจ้าด้วยความยินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากมีหุ่นเชิดหลายตัวจะรู้ ว่าจิตวิญญาณของแต่ละตัวต่างกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือรู้แล้วเจ้าก็จะยิงรักใคร่หุ่นกระบอกแต่ละตัวมากขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคงยังไม่รู้ล่ะสิ...
...เจ้าพยายามได้ดีในฐานะคนเชิดหุ่นนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่พบศิษย์ทีเลือกทางเส้นนีมานาน
...เจ้าอยากรู้เรืองงานลับไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือให้ได้ดูแลยอดหุ่นเชิดด้วยมือคู่นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ามีงานลับทีแม้แต่แรนนีก็ไม่ล่วงรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไงล่ะ ถ้าเปนเจ้าล่ะก็ คงสนใจอยู่แล้วใช่มัย
...อือ กะแล้วเชียวว่าเจ้าต้องเปนเช่นนัน
...อา ว่าแล้วเชียวว่าเจ้าเปนสตรีเยียงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็เหมือนข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้เจ้าหาของสิงหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เศษเสียวแห่งแสงดาราพิเศษ เปล่งประกายสีอําพัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากได้มันมา โอสถของข้าจะยิงหวานหอมเย้ายวน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กระทังมนุษย์ครึงเทพก็ต้องยอมเปนทาส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงจัดหามันมาให้ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เศษเสียวแห่งแสงดาราพิเศษ เปล่งประกายสีอําพัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากได้มันมา โอสถของข้าจะยิงหวานหอมเย้ายวน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กระทังมนุษย์ครึงเทพก็ต้องยอมเปนทาส
...ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอบได้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ ข้าทดสอบเจ้าน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้าคู่ควรเปนผู้รับใช้ท่านแรนนีหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าผ่านการทดสอบ ข้าก็ภูมิใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากนีจงทําคุณประโยชน์ให้นางเท่าทีจะทําได้
...อย่าบอกนะว่าเจ้าก็สนใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งานลับทีแม้แต่แรนนีก็ไม่ล่วงรู้
...เลิกพูดไร้สาระเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บททดสอบของเจ้าสินสุดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะกระดิกหางให้ผู้เปนนายก็เอา แต่นานๆ ทีก็ทบทวนตัวเองบ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันซึมซาบออกมาอย่างไม่อาจซุกซ่อน ความน่าสมเพชของคนบ้านนอกน่ะ
...เจ้าได้มาแล้วรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีน่ะหรือ สิงทีทําให้ข้าต้องเก็บไปน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอะโอ้ แวววาวน่าหลงใหลอะไรอย่างนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คราวนีแหละ ชะตากรรมของมนุษย์ครึงเทพ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา อา...
...อ้อ เจ้ายังอยู่รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะว่าไป ข้าลืมตบรางวัลให้เจ้านีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไปซะ ทํางานได้ยอดเยียม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงรอด้วยความหวัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกไม่ช้า งานลับจะเข้าสู่ขันตอนสุดท้าย
...อ้อ เจ้าเองรึ ข้ารออยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สําเร็จจนได้ โอสถของข้า เปล่งประกายหอมหวานมิอาจมีสิงใดมาเทียบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เจ้าเอาสิงนีไปให้แรนนีดืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีเรืองใดจะต้องเปนห่วง ดูเหมือนยัยตุ๊กตาเย็นชานันจะชอบใจเจ้าอยู่ซะด้วยสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยิงไปกว่านัน ถึงแม้ว่านางจะมีบาปอันใดติดตัวอยู่หรือแสร้งทําเปนโดดเดียวเย็นชาเพียงใด นางก็เปนแค่เด็กสาวอ่อนแอผู้น่าเอ็นดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะก่อบาป วางมาดทะนงตนอย่างไร แรนนีก็ยังคงเปนเด็กน้อยอ่อนแอผู้น่าเอ็นดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันหากเปนเจ้าก็คงทําได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาโอสถของข้าให้แรนนีดืมเสีย
...เข้าใจใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือเอาโอสถของข้าให้แรนนีดืมแล้ว งานลับก็จะสําเร็จเสร็จสิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราจะได้ยอดหุ่นกระบอกไว้เชยชม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลองจินตนาการดูสิ ว่ามันจะน่ารืนรมย์เพียงใด...
...อา เจ้าอย่าให้ข้ารอนานนัก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าแทบทนไม่ไหวแล้ว...
...จงรอด้วยความหวัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกไม่ช้า งานลับจะเข้าสู่ขันตอนสุดท้าย
...โฮ่ คัมภีร์คาถารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ตายสิ ไปเอามาจากไหนล่ะเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ถูกของเจ้า คนทีไขปริศนามันได้ก็มีแค่ข้าจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรับไว้ก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าคาดหวังมากแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงใหม่มักเปนโอกาสให้ตระหนักถึงความซําซากจําเจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําให้ข้าตระหนักว่า สมองตนช่างง่อยเปลียเสียเหลือเกิน
...อ้อ จะว่าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วงนี บางคืนข้าได้ยินเสียงหมาปาเห่าหอนน่ารําคาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไบลด์ ไอ้สุนัขพันทางนันหวนกลับมายังดินแดนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไปบอกมันด้วย ว่าให้รีบไปซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เสียงหมาหอนมันระคายหูเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยิงเปนไอ้พันทางพรรค์นันยิงแล้วใหญ่
...ฮืม นีมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าดืมเหล้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าดูเปนคนเขลาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดว่าข้าจะจมจ่อมอยู่กับความรืนรมย์ชัวขณะจนเผยความลับออกมาหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอเตือนเจ้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผนร้ายของเจ้าไม่เลว แต่จงตรวจสอบเปาหมายให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิเช่นนันสักวันเจ้าจะไม่ตายดี
...เหวอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะ เจ้า...ไม่สิ ท่าน...
จะ เจ้า...ไม่สิ ท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขะ ข้าไม่ทันระวัง ขออภัยทีข้าเสียมารยาท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือพิเดีย เปนคนรับใช้ในราชวงศ์คาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มะ มีหน้าทีดูแลหุ่นกระบอกสยองขวัญพวกนี
ทะ ท่านได้โปรดใช้งานพิเดียด้วยเถิด
ทะ ท่านได้โปรดใช้งานพิเดียด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในคลังนีนอกจากหุ่นกระบอกแล้วยังมีของหายากอย่างอืนอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาของทีชอบไปได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตะ แต่ขอให้ท่านมอบสิงตอบแทนให้พิเดียผู้น่าสงสารด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนราคาค่างวดของสิงทีเอาไป...
อ๊ะ ท่านสบายดีไหม
อ๊ะ ท่านสบายดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เชิญเอาของทีชอบไปได้เลย
อ๊ะ พิเดียให้ท่านไปหมดแล้ว
อ๊ะ พิเดียให้ท่านไปหมดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว อภัยให้ข้าด้วย
อา ให้อภัยข้า ให้อภัยข้าเถิด...
หวา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหวอ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอแล้ว พอที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเจ้าเปนหุ่นเชิดของข้า ข้าให้ความรักพวกเจ้าไปตังเท่าไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่พวกเจ้ากลับหลงลืมความปตินันไปเสียแล้วหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ๊ย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเจ็บนะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะ หยุดทําเรืองโหดร้ายที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊ากกกกกกกกกก!
...อ๊ะ ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของหายากแบบนัน เจ้าพิเดียรับไว้ไม่ได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขะ ขออภัยด้วยทีไม่อาจตอบรับความปรารถนาดีของท่านได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้อภัยข้าด้วยนะ
อัก
หยุดนะ เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนตายร้ายดีอย่างไรเราก็รับใช้นายคนเดียวกัน
...เจ้าคนเขลา เกินเยียวยา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าข้าอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
โอ๊ะโอ๋
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดจะแอบเอาของคนอืนไปโดยพลการรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้หัวขโมยเจ้าเล่ห์ แกจะต้องโดนสวรรค์ลงทัณฑ์!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเงินเท่าไหร่วางไว้ให้หมด!
เดียว เดียวก่อน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยอมแล้ว! ข้ายอมแพ้!
ขอล่ะ! ข้าบอกว่ายอมแพ้ไง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครชอบคนพูดไม่รู้เรืองหรอกนะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะทําร้ายคนไร้ทางต่อต้านรึไง!
ดโธ่! ไม่งกันเลยเรอะ!
ดโธ่! ไม่งกันเลยเรอะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ได้ ข้าจะเล่นด้วยก็ได้ เข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หัวขโมยหน้าด้านมันต้องเจอแบบนี!
...เฮ้อ ยอมงแล้วรึ ค่อยยังชัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้ตังแต่แรกแล้วว่าเจ้าเปนคนทีคุยรู้เรือง
ข้ารู้ตังแต่แรกแล้วว่าเจ้าเปนคนทีคุยรู้เรือง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
อ้อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอดูดีๆ แล้ว เจ้าก็เปนผู้มัวหมองเหมือนกันนีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แหม ข้าเข้าใจผิดไปถนัด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นึกว่าเจ้าเปนพวกอมนุษย์...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนเรืองทีเข้าใจผิดกันบ่อยๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในเมือเข้าใจกันแล้ว ก็ถือว่าเราเลิกแล้วต่อกัน จากนีไปก็มาสนิทสนมกันไว้ดีกว่า เนอะ
แหม เจ้านีพูดจารู้เรืองจริงๆ ด้วย ดีแล้ว
แหม เจ้านีพูดจารู้เรืองจริงๆ ด้วย ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือแพทช์ แพทช์ผู้ไร้พันธะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนผู้มัวหมองเช่นเดียวกับเจ้า ร่อนเร่พเนจรไปเรือย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีข้าเปนแขกของพวกสมาคมโจรทหารตกอับพวกนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะว่าแขกหรือไงดีล่ะ ข้าก็คอยดูแลพวกมันด้วยน่ะนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่าไป...อาชีพดักปล้นชาวบ้านเนียมันเสียงตายจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดอยู่ว่าจะเลิกทําแล้วหันมาเริมทําการค้าขายดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเปนว่า ไว้แวะมาหาข้าอีกล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเตรียมของไว้ให้พร้อมเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
ช้าก่อนสิพ่อหนุ่ม
ช้าก่อนสิแม่หญิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกิดอะไรขึน ไม่สมกับเปนเจ้าเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็รู้อยู่แล้วนีว่ามันเปนเรืองเข้าใจผิดกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือแพทช์ แพทช์ผู้ไร้พันธะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนผู้มัวหมองเช่นเดียวกับเจ้า ร่อนเร่พเนจรไปเรือย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีข้าเปนแขกของพวกสมาคมโจรทหารตกอับพวกนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะว่าแขกหรือไงดีล่ะ ข้าก็คอยดูแลพวกมันด้วยน่ะนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่าไป...อาชีพดักปล้นชาวบ้านเนียมันเสียงตายจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดอยู่ว่าจะเลิกทําแล้วหันมาเริมทําการค้าขายดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเปนว่า ไว้แวะมาหาข้าอีกล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเตรียมของไว้ให้พร้อมเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
...ไว้แวะมาหาอีกล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเตรียมสินค้าไว้ให้พร้อมเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
ว่าไง ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าทําแบบลวกๆ แต่ก็ช่วยมาดูหน่อยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีต้อนรับสู่แพทช์พาณิชย์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ซือของกับข้ารับรองว่าไม่มีเสียใจ
ว่าไง ยินดีต้อนรับสู่แพทช์พาณิชย์
ขอบคุณทีอุดหนุน
ชิ ขีเหนียวเปนบ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้คราวหน้าก็ฝากด้วยล่ะ
ใช่ สมาคมโจรสลายตัวไปเรียบร้อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีเจ้าพวกนันเปนผู้เชียวชาญการจัดซือสินค้าไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถึงจะพูดคนละภาษา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้ารู้สึกเหมือนใจเราจะสือถึงกันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็เพราะภายนอกดูเหมือนทหารตกอับปลายแถวน่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยถูกพวกระดับสูงใช้งานยับ แล้วก็โดนทอดทิงเหมือนขยะ เปนแบบนันแทบทุกราย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ไหว ทหารทีไหนๆ ก็เหมือนกันหมด เฮงซวยชะมัด
หือ สนใจหีบสมบัตินันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๋อ มันก็เอ่อ...ไม่ใช่ของพิเศษอะไรหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าจะเก็บไว้เปนของสมนาคุณลูกค้ารายใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ไปๆ มาๆ ก็ชักจะเสียดาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่ใช่ลูกค้ารายใหญ่ข้าก็ไม่ให้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคงเข้าใจนะ ผลประโยชน์ต่างตอบแทนไง
หืม ยังมีอะไรอยากซืออีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีต้อนรับเต็มที
อ้อ เจ้าเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณทีมาอุดหนุนบ่อยๆ นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตัดสินใจให้เจ้า หีบสมบัติตรงนันน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนของพิเศษสําหรับสมนาคุณลูกค้ารายใหญ่
ว่าไง ข้าตัดสินใจให้เจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หีบสมบัติตรงนันน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เสียดาย เสียดายจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ลูกผู้ชายอย่างแพทช์พูดแล้วไม่คืนคํา!
อ๊ะ อ้อ เจ้าปลอดภัยดีสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตกใจหมด จู่ๆ ก็หายวับไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สงสัยจะโดนทัณฑ์สวรรค์ทีไปจับของคนอืนโดยพลการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ข้าให้อภัยเจ้า จากนีไปก็ระวังหน่อยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปลอดภัยก็ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้ามาดูของร้านแพทช์พาณิชย์หน่อยสิ
อ๊ะ อ้อ เจ้าปลอดภัยดีสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตกใจหมด จู่ๆ ก็หายวับไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดว่าหีบสมบัตินันจะติดกับดักไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้ ขอโทษด้วย เปนอุบัติเหตุทีไม่ควรเกิดขึนเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปลอดภัยก็ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้ามาดูของร้านแพทช์พาณิชย์หน่อยสิ
อ้อ เจ้าเอง ข้าว่าได้เวลาออกจากถํานีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันคนไร้พันธะโดยกําเนิดน่ะ ได้จังหวะเหมาะแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แพทช์พาณิชย์ก็ให้เจ้าพวกนันรับช่วงต่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงจะพูดคนละภาษา แต่พวกมันก็น่าจะจําเจ้าได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยอุดหนุนต่อด้วยล่ะ
โอ้ ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง แพทช์ผู้ไร้พันธะไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังทําร้านต่อน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สินค้าทีมีเพียงข้าเท่านันทีขาย ถึงน้อยนิด แต่ถ้าซือของกับข้ารับรองว่าไม่มีเสียใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้ามาดูของร้านแพทช์พาณิชย์สาขาเรยา ลูคาเรียหน่อยสิ
กะแล้ว เจ้านีตาถึงดีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รูปนนัน ข้าว่าขายได้ราคาดีแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยกตัวอย่างเช่น...ขายให้พวกพ่อค้าร่อนเร่ซอมซ่อแถวนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
อ้าว ไม่ซือรูปนรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปกติเจ้าตาแหลมกว่านีนีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ไม่ได้จะบีบบังคับอะไรหรอก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นีเปนของดี แล้วจะเสียดาย...
จะว่าไป เจ้าเคยเจอเด็กสาวชือรายารึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนหน้านีข้าเห็นนางอยู่ริมถนน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูนางเปนคนแปลกๆ แต่เหมือนนางกําลังลําบากใจอะไรสักอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันก็ไม่เกียวกับข้าน่ะนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าชอบลองของแปลกก็ลองไปคุยกับนางดูสิ
หาแม่หนูรายาอยู่รึน่าจะยังอยู่ริมถนนเหมือนเดิมนะ
ว่าไง ว่าแล้วว่าเจ้าต้องรอดมาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปล่า ข้าพูดกับตัวเองน่ะ ยินดีต้อนรับสู่แพทช์พาณิชย์
...เจ้าจะเดินทางไปยังพฤกษาทองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันข้ามีเรืองดีๆ จะบอก มีวิธีพิเศษทีใช้เดินทางไปทีนันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เคยเห็นตุ๊กตาสตรีเหล็กไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตุ๊กตาอัศจรรย์ เคลือนไหวได้เอง คอยเหวียงโซ่เคียวกับกงล้อหนามไปมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมือก่อน มันติดตังอุปกรณ์เวทสําหรับเคลือนย้ายไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งนะ... ทีใต้กังหันนําใหญ่ในวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย มีตุ๊กตาสตรีเหล็กอยู่หนึงตัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่าอุปกรณ์ในตัวมันยังใช้การได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่ากันว่าถ้าเจ้าจงใจยอมให้มันจับตัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันจะพาเจ้าไปทีโคนพฤกษาทอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
อือ ข้าอุตส่าห์มีเรืองดีๆ มาเล่าให้งทังที งหลายๆ ครังเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีใต้กังหันนําใหญ่ในวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย มีตุ๊กตาสตรีเหล็กอยู่หนึงตัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่ากันว่าถ้าจงใจยอมให้นางจับตัว นางจะพาเจ้าไปยังเชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
...ไม่นึกว่าจะได้เจอเจ้าอีกนะเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ข้าพอรู้ว่าเจ้าอยากจะพูดอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไม่ได้โปปด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าถูกพาตัวไปทีภูเขาไฟและหนีออกมาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตรงนันแหละ คือโคนต้นพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะ อืม...ข้าอาจจะอธิบายไม่ครบ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไม่ได้โกหก แล้วเจ้าก็ยังอยู่รอดปลอดภัยด้วย ก็ถือว่าดีแล้วนี ใช่ไหม
...อะ อ้าว เจ้าเองเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บังเอิญจริงทีได้มาเจอกันทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังพักผ่อนอยู่ ไปก่อนเลย ไม่ต้องสนใจข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูสิ ตรงโน้นมีอะไรส่องสว่างอยู่แน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
...อะ อะไร ไปก่อนเลย ไม่ต้องสนใจข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูสิ ตรงโน้นมีอะไรส่องสว่างอยู่แน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
วะ ว่าไง กลับมาแล้วเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือกีขอโทษที ข้าตังใจจะเตือนเจ้า ไม่นึกว่าเจ้าจะร่วงลงไปซะก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําเจ้าซวยซะได้ ถึงข้าจะไม่ได้มีเจตนาร้ายก็เถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่สุดท้ายเจ้าก็ปลอดภัยดีนี อย่าถือสาข้าละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกอย่าง เรืองทีข้าเตือนก็ไม่ได้ผิดนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าอย่าเข้าไปใกล้คฤหาสน์ภูผาเพลิงจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนในคฤหาสน์นันตามล่าตัวผู้มัวหมองกันอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
...เรืองทีข้าเตือนก็ไม่ได้ผิดนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าอย่าเข้าไปใกล้คฤหาสน์ภูผาเพลิงจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนในคฤหาสน์นันตามล่าตัวผู้มัวหมองกันอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
...โฮ่ เจ้ากลายเปนคนในคฤหาสน์ไปแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าตกใจ ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะเข้ามาอยู่งเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเหมือนสายตารายาก็ไม่ได้แย่เสียทีเดียวนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ แปลว่าจากนีไปเราเปนพวกเดียวกันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไงก็ฝากเนือฝากตัวด้วย
อ้อ ใช่ ถ้าอยากซือของ ข้าก็จะขายให้เจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แพทช์พาณิชย์สาขาคฤหาสน์ภูผาเพลิง เปดบริการให้กับเจ้าเปนพิเศษเลย
อ้าว เจ้าเหรอ มาพอดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าให้นี
เจ้ายังใหม่ในคฤหาสน์นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปทํางานให้สําเร็จ จะได้เพิมความน่าเชือถือไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะไรเล่า เราคนกันเอง คิดซะว่ารุ่นพีช่วยละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พยายามเข้าล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
เปนอะไรไป ทํางานติดขัดเหรอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ไม่ทันไรก็มาขอความช่วยเหลือเนีย มันยังไงอยู่นา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คฤหาสน์นีไม่มีการหยวนให้หรอกนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสาบานต่อหน้าทานิธแล้วนี ว่าจะหันธนูใส่พฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าดูไม่เด็ดเดียวสมอย่างทีสาบานเลย
แต่ทังเจ้า ทังคนชือเดียรอส ดูไม่เด็ดเดียวอย่างทีลันวาจาไว้เลย
...เจ้าโค่นทรากอธได้แล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พูดจริงนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปะ เปล่า ดีแล้ว ทําได้ดีมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปรายงานทานิธให้เอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปพักผ่อนเถอะ
...เจ้าคาดไม่ถึงรึ ทีข้าเปนคนในคฤหาสน์นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเห็นด้วย ทังการชีนําของพรเอย ทวิองคุลีเอย ล้วนเปนเรืองไร้สาระทังเพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ามีคนจะเล่นงานพวกมัน มันก็คงไม่เลวถ้าข้าจะยืนมือช่วย แค่นันแหละ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อีกอย่าง ข้าสนใจทานิธด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้หรอกว่าเจ้านายของนางใหญ่ขนาดไหน แต่นางยโสเปนบ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขนาดประกาศความทะเยอทะยานอันเสือมทรามของเธอออกไปแล้ว ยังทะนงตัวอยู่ได้อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนันมาก่อนเลย...
เฮ่อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีดือด้านกว่าทีคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็จริงแหละ ทานิธฝากมันไว้ทีข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เอาไป เขาว่าเปนรางวัลจากการปราบทรากอธ
...เจ้าจัดการไรคาร์ดได้แล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึหึ...เปนชายทีน่าสะพรึงจริงๆ
หึหึ...เปนหญิงทีน่าสะพรึงจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ตายสิ เห็นเจ้าแล้ว ข้าชักรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรืองเพ้อเจ้อซะแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีว่าผู้มัวหมองจะได้เปนราชาแห่งเอลเดน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่คฤหาสน์นีคงจบสินแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สัตว์ประหลาดมนุษย์ครึงเทพตาย ทานิธก็สูญสินตัวตน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จุดจบน่าทุเรศทุรัง สาสมกับความทะเยอทะยานอันเสือมทรามแล้วล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีทางเลือก ข้าจะกลับไปเร่ร่อนพเนจรเหมือนเดิมแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลาก่อน
มีอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยากให้ของขวัญจากลากับแพทช์พาณิชย์เปนครังสุดท้ายรึไง
...วะ ว่าไง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดันมาเจอตอนสภาพข้าทุเรศทุรังซะได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อือ ข้าทําพลาดไปหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ตาย ไม่น่าทําอะไรไม่เจียมกะลาหัวเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เอาเถอะ ข้าวางใจเจ้าได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเจ้าเปนคนซือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอานีไปส่งให้ทานิธที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องห่วง ไม่ใช่ของมีค่าอะไร...ข้าแค่ทนดูนางสูญสินตัวตนไปไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยากให้นางรีบๆ กลับไปทําตัวยโสเหมือนเดิมสักที...
ข้าขอร้องเจ้าล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝากด้วย...
อะไรกันๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดจะแอบเอาของคนอืนไปโดยพลการรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้หัวขโมยเจ้าเล่ห์ แกจะต้องโดนสวรรค์ลงทัณฑ์!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเงินเท่าไหร่วางไว้ให้หมด!
...หืม เฮ้ย หรือว่าเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดียว เดียวก่อน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันข้ายอมแพ้! ข้าขอยอมแพ้!
ไม่ได้ยินเหรอ ข้าบอกว่าข้ายอมแพ้ไง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครชอบคนพูดไม่รู้เรืองหรอกนะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะทําร้ายสหายรักรึไง!
ดโธ่! ไม่งกันเลยเรอะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเปนอะไรไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ได้ ข้าจะเล่นด้วยก็ได้ เข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาหยามกัน!
เฮ้อ ขอบใจจริงๆ ในทีสุดเจ้าก็เข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ไม่คิดอยากจะไปมีเรืองกับเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหะเหะเหะเหะ...
อ้อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเข้าใจผิดไปถนัด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นึกว่าเจ้าเปนพวกอมนุษย์...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ เปนเรืองทีเข้าใจผิดกันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราลืมๆ มันไปแล้วดีกันไว้เถอะ
ว่าก็ว่าเถอะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาชีพดักปล้นชาวบ้านเนียมันเสียงตายจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยิงถ้าเจอคนแบบเจ้าหลงเข้ามา ข้าคงสู้ไม่ไหว ไม่รอดแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กลับไปค้าขายกับเจ้าพวกนันอีกดีไหมนะ...
...กลับไปค้าขายกับเจ้าพวกนันอีกดีไหมนะ...
ว่าไง ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากลับมาเปดร้านแพทช์พาณิชย์แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ซือของกับข้ารับรองว่าไม่มีเสียใจ
ว่าไง ยินดีต้อนรับสู่แพทช์พาณิชย์
ขอบคุณทีอุดหนุน
ชิ ขีเหนียวเปนบ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คราวหน้าต้องอุดหนุนกันบ้างนา
หืม ยังมีอะไรอยากซืออีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีต้อนรับเต็มที
...หืม สุรารึ น่าอร่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าขอไม่รับดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยายข้าพรําสอนแล้วสอนอีก ว่าไม่มีอะไรแพงไปกว่าของให้เปล่าแล้ว
...
อัก!
เจ็บนะเฟย! ทําอะไร!
เปนอะไรของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง แพทช์ไง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอที!
ดโธ่! ไม่งกันเลยเรอะ!
ก็ได้ ข้าจะเล่นด้วยก็ได้ เข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาหยามกัน!
จะยอมแพ้ก็ต้องตอนนีเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ายอมคุกเข่ากราบข้า จะอภัยให้!
...กะแล้วว่าสักวันต้องเปนแบบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บ้าเอ๊ย...
ไม่มีใครชอบคนพูดไม่รู้เรืองหรอก...
หัวขโมยเจ้าเล่ห์น่ะต้องโดนทัณฑ์สวรรค์...
...ดูท่าจะคิดได้แล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างัน ข้าจะทําเปนไม่รู้ไม่เห็นละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดซะว่าไม่มีอะไรระหว่างเราทังคู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแต่ เจ้ามีธุระอะไรกับข้า
...กราบได้สวย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะยอมปล่อยเจ้าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดซะว่าไม่มีอะไรระหว่างเราทังคู่
ว่าแต่ เจ้ามีธุระอะไรกับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มีใครอยู่ตรงนันรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยรับงข้าหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชือของข้าคืออิริน่า ข้าหนีมาจากปราสาทโมร์นทางทิศใต้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกทาสรับใช้ในปราสาทก่อจลาจลน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตาไม่ดีมาตังแต่เกิด เลยเห็นไม่ชัดสักเท่าไหร่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าได้ยินเสียงโห่ร้องกึกก้องน่าสะพรึงกลัวดังไปทัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านพ่อช่วยพาข้าหนีออกมาได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตัวท่านเองยังอยู่ในปราสาท ท่านบอกว่ามันเปนหน้าทีของผู้บัญชาการ
...ข้าเข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อาจยังมีพวกทาสรับใช้วนเวียนอยู่แถวนีก็เปนได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กรุณาเดินทางระวังด้วย ขอภาวนาให้การเดินทางของท่านเปนไปโดยสวัสดิภาพด้วยเทอญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากว่าท่านเปลียนใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็กลับมาคุยกับข้าใหม่อีกครังนะ
...มีใครอยู่ตรงนันรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่ท่านทีเพิงมาก่อนหน้านีรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้โปรดเถิดท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยเอาจดหมายนีไปส่งให้พ่อข้าทีปราสาททีได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้พ่อหนีออกมาจากปราสาท แม้ต้องละทิงหน้าทีผู้บัญชาการก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าแค่อยากให้ท่านมีชีวิตต่อไป
อา ขอบคุณจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันโปรดรับมันไปด้วย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะท่าน ช่วยเอาจดหมายนีไปส่งให้พ่อข้าทีปราสาททีได้ไหม
...ได้โปรดเถิด กรุณาเอาจดหมายทีให้ไป ไปส่งให้พ่อข้าทีปราสาทที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พ่อข้าน่ะหัวดือ แต่เขาต้องยอมเข้าใจแน่นอน
ข้าเปนห่วงท่านพ่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกทาสรับใช้ล้วนโกรธแค้น อาฆาตเราทุกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนทีหนีมากับข้าโดนพวกเขาทําร้าย...ไม่เหลือรอดเลยแม้แต่คนเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเกรงว่าทีปราสาทโมร์นเองก็คงไม่ต่างกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้โปรดเถิดท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยเอาจดหมายนีไปส่งให้พ่อข้าทีปราสาททีได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้พ่อหนีออกมาจากปอม แม้ต้องละทิงหน้าทีผู้บัญชาการก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าแค่อยากให้ท่านมีชีวิตต่อไป
...มีใครอยู่ตรงนันรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สวัสดี ข้าชือไฮยีต้า ข้าอยู่ระหว่างเดินทางเพือตามหาวิวรณ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่แน่ใจว่าจะเปนการก้าวล่วงหรือไม่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากท่านมีองุ่นชาบริรี ช่วยยกให้ข้าหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตาไม่ดีมาตังแต่เกิด มองไม่เห็นว่าควรไปทีใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และพอได้กินองุ่นนัน ข้าจะสัมผัสได้ถึงวิวรณ์นันจากเบืองลึกในตาข้า
ภารกิจของข้าคือไปให้ถึงทีนันและเปนหญิงร่างทรงองคุลี
...มีใครอยู่ตรงนันรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากท่านมีองุ่นชาบริรี ช่วยยกให้ข้าหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังออกเดินทางตามหาวิวรณ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และพอได้กินองุ่นนัน ข้าจะสัมผัสได้ถึงวิวรณ์นันจากเบืองลึกในตาข้า
อา ขอบคุณจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าก็จะสัมผัสวิวรณ์ได้อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าซาบซึงในนําใจของท่านเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอองคุลีจงคุ้มครองท่าน
...ท่านเปนคนแปลกดีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนอืนทีให้องุ่นข้า สัมผัสข้าด้วยมือสันเทา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กรีดร้องไม่เปนภาษา พลางลูบตาข้าอย่างละมุน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือพวกเขาซูบเซียว ผอมกะหร่อง...แต่พวกเขาก็ยังให้องุ่นข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่าท่าน...ข้าสัมผัสได้ว่าท่านแข็งแกร่งมาก
อา ขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าก็จะสัมผัสวิวรณ์ได้อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม ข้าสงสัยจังว่าองุ่นชาบริรีนีเปนองุ่นแบบไหนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยิงเคียวยิงฉําลิน ยิงร้อนรุ่มหลังดวงตา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องเปนผลไม้ทีงดงามมากแน่ๆ
...ไม่จริงน่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่สิ แต่ว่า...คนพวกนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่าเสียงนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แฮ่ก...แฮ่ก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขออภัยด้วย ข้าไม่เปนไรแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องเปนห่วงข้าหรอก
...
...อ้าว ท่านอยู่ตรงนันหรอกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านทําให้ข้าได้พบกับสิงแสนวิเศษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือความหมายทีข้าต้องกินองุ่นซึงเปนดังดวงตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิวรณ์ยังเปนเพียงดวงไฟขนาดย่อมทีอยู่ห่างไกล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตาคนเพียงคนเดียวมองไม่เห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่หากสายตาของทุกคนรวมกันก็รับรู้ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ในทีสุดข้าก็รู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปนหญิงร่างทรงองคุลีแน่นอน
นําใจของท่าน ข้าซาบซึงเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอองคุลีจงคุ้มครองท่าน
นําใจของท่าน ข้าซาบซึงเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอองคุลีจงคุ้มครองท่าน
...องุ่นชาบริรีนีเปนองุ่นแบบไหนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นุ่มหนึบ หวาน และรุ่มร้อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องเปนผลไม้ทีงดงามมากแน่
...ขอโทษที อุตส่าห์มาบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องแล้วล่ะ ไม่ต้องเปนห่วงข้าหรอก...
...ท่านทําให้ข้าได้ตระหนักถึงสิงแสนวิเศษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปนหญิงร่างทรงองคุลีแน่นอน
...อ้าว ท่านอยู่ตรงนันหรอกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านรู้จักองุ่นรอยนิวมือไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
องุ่นพิเศษทีจะขึนเฉพาะบนตัวคนทีเคยโดนนิวไหม้สัมผัสเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากกินองุ่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิวรณ์อยู่ใกล้ขึนยิงกว่าก่อนมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากแต่องุ่นธรรมดาไม่ช่วยให้ข้าสัมผัสมันได้อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...รบกวนท่านด้วยนะ ช่วยบริจาคองุ่นรอยนิวมือให้ข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่ได้กินมัน อา ข้าอาจจะคลังตายก็เปนได้
อา อา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
องุ่นรอยนิวมือ ใช่องุ่นรอยนิวมือจริงๆ หรือนี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ช่างหวานและรุ่มร้อนอะไรอย่างนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบคุณนะ ท่านช่วยชีวิตข้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้พบกับวิวรณ์ และได้เปนหญิงร่างทรงองคุลีแน่นอน
...อ้อ นึกออกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าขอร้องอะไรท่านอย่างหนึงได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากฝากสิงนีไว้กับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพกมันไว้มานาน จนจําไม่ได้ว่าได้มาอย่างไร และข้ากําลังตามหาเจ้าของมันอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็หาไม่เจอ ถ้าข้าได้เปนหญิงร่างทรงแล้ว คงจะเดินตามหาไม่ได้อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงอยากฝากมันไว้กับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของชินนีต้องสําคัญกับเจ้าของมากเปนแน่...
องุ่นพิเศษทีจะขึนเฉพาะบนตัวคนทีเคยโดนนิวไหม้สัมผัสเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...รบกวนท่านด้วยนะ ช่วยบริจาคองุ่นรอยนิวมือให้ข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่ได้กินมัน อา ข้าอาจจะคลังตายก็เปนได้
...ขอบคุณนะท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปนหญิงร่างทรงองคุลีแน่นอน
...อ้าว ท่านก็มาถึงแล้วเหมือนกันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าสัมผัสได้ทุกครังทีพูดคุยกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าจะได้เปนหญิงร่างทรง และท่านจะได้เปนราชาแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงปลดเปลืองทุกสิงทิง แล้วเดินตรงไปประตูด้านหน้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ประตูจะเปดออก และท่านไตรองคุลีจะต้อนรับท่านแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอไฟหายนะจงสถิตอยู่กับท่าน
จงปลดเปลืองทุกสิงทิง แล้วเดินตรงไปประตูด้านหน้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ประตูจะเปดออก และท่านไตรองคุลีจะต้อนรับท่านแน่นอน
...อา ไฟหายนะสถิตอยู่กับท่านแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดสัมผัสข้าด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผดเผาข้าด้วยไฟดวงนัน ให้ข้าเปนหญิงร่างทรงของท่าน...
...อา ร้อน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงตาของข้า ตาข้ากําลังมอดไหม้จนหลอมละลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
ได้โปรดสัมผัสข้าด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผดเผาข้าด้วยไฟดวงนัน ให้ข้าเปนหญิงร่างทรงของท่าน...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณ...นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าได้สัมผัสแล้ว โองการของท่านไตรองคุลี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอถ่ายทอดโองการ ในฐานะหญิงร่างทรงของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทังหมดนันมาจากหนึงสิงทียิงใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แบ่งออก ถือกําเนิด มีชีวิตจิตใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่มันคือความพลังพลาดของพระมหาประสงค์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความทุกข์ทรมาน สินหวัง และคําสาป บาปและความขมขืนทังปวง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ล้วนเกิดจากความพลังพลาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงต้องทําให้หวนคืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผดเผาให้หลอมละลายจนสิน ด้วยเพลิงสีอําพันแห่งหายนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําให้ทุกสิงกลับมาเปนหนึงเดียว...
...ผู้คนทีให้องุ่นข้าทุกคนต่างกรีดร้องไม่เปนภาษา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไม่อยากถือกําเนิดมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โปรดขึนเปนราชาของพวกเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผดเผาความทุกข์ทรมาน สินหวัง และคําสาป บาปและความขมขืนทังปวง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนราชาแห่งหายนะผู้แผดเผามันจนหลอมละลาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือไม่ให้มันได้แบ่งออก และถือกําเนิดได้อีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
อุก!
ท่านเปนอะไรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะ ช่วยหยุดที
อา ทําไมกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากทําร้ายใคร
...อา ท่านเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเปลียนใจแล้วใช่ไหม
...ท่านพ่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านปลอดภัย...
...อา วิวรณ์ หายไปแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษด้วย ทุกคน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หืม ข้าไม่เคยเห็นหน้าเจ้าเลยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเอ็ดการ์ ราชาก็อดดริกแต่งตังข้าเปนผู้ดูแลปราสาทแห่งนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตอนนีก็สภาพอย่างทีเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกทาสรับใช้ก่อจลาจล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้เรารึก็นึกว่าพวกมันตังใจรับใช้ข้าเปนอย่างดี ทีไหนได้โดนพวกมันต้มเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมแล้วทีได้ชือว่าพวกโสมม คงจะโสมมไปยันจิตใจนันแหละ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าคงทําให้เจ้าผิดหวังล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าเจ้าจะมีกิจอะไร ปราสาทโมร์นก็คงสนองเจ้าไม่ได้อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดซะว่าเปนของไถ่โทษเล็กๆ น้อยๆ แล้วกัน รับไปสิ
ทีนีก็จงไปเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องเอาชีวิตมาเสียงทีนีหรอก
...อ้อ อิริน่าว่างันรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจ ข้าติดหนีเจ้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า...ข้าคงจะยังออกจากทีนีไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ปราสาทแห่งนีล่มสลายไป ข้าในฐานะผู้บัญชาการ ก็จําเปนทีจะต้องอยู่ปกกรักษาทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือทีจะให้แน่ใจว่าดาบสมบัติแห่งโมร์นจะไม่ตกไปอยู่ในมือผู้ชัวช้า
หากเจ้าได้พบกับอิริน่า ฝากเจ้าบอกนางด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าหากหน้าทีทังหมดจบสินลงแล้ว พ่อของนางจะกลับไปหาเปนแน่
...ข้าซึงใจท่านนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะท่าน ดาบเล่มนันจึงไม่ต้องตกไปอยู่ในมือของพวกโสมม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เท่านีข้าก็หมดหน้าทีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปรับอิริน่า จากนีไปจะมีชีวิตอยู่เพือนาง
เพราะเจ้า ข้าจึงไปรับอิริน่าได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากนีไปข้าจะมีชีวิตอยู่เพือนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่อิริน่าใจดีเกินไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่ถูกคนพิลึกเอาเปรียบก็คงดี
...อิริน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกสาวข้าไปทําอะไรให้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนความผิดของข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะข้าเลือกผู้บัญชาการแทนทีจะเลือกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีสินะ กรรมตามสนอง...
...ข้าจะหาให้พบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้พวกเดรัจฉานทีทําให้เจ้าต้องประสบเคราะห์กรรมเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะหาตัวให้พบแล้วขุดรากถอนโคนพวกมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา อิริน่า ข้าจะทําให้จงได้...
อัก
เจ้าจะทําอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราสู้กันไปก็ไม่มีประโยชน์
...ข้าไม่รู้ว่าเจ้าจะทําอะไร แต่ก็ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ็ดการ์ผู้นีไม่ปรานีหรอกนะ!
...กระทังคนอย่างเจ้าก็ยังเข้าไปถึงรึ
ข้าไม่เข้าใจเจ้าเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะทําอะไรกันแน่
ขออภัยขอรับ ท่านก็อดดริก
...ไม่จริง ข้าจะมาตายในทีแบบนีรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษ อิริ...น่า...
อัก
เจ้าจะทําอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดซะ
...ไม่จริง นีเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็ลงมือกับอิริน่าด้วยรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกสาวข้าไปทําอะไรให้!
แล้วเดียวข้าจะขุดรากถอนโคนให้หมด
ขอโทษ อิริ...น่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไปรับเจ้าแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หืม ผู้มัวหมองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ประตูปราสาทน่าจะปดอยู่นี หลงเข้ามาได้ไงกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าชนะอัศวินพิมพ์หลอมได้ ก็แปลว่าเจ้ามีคุณสมบัติจะเปนผู้กล้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเจอร์เรน นักรบชราไร้ฝมือ...เปนผู้รู้เห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าชอบงานเทศกาลหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จริงอยู่ว่าทีนีเปนแค่ปอมของทหารพ่ายศึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เมือหมู่ดาวร้อยเรียง ทีแห่งนีจะแปรเปลียนเปนเวทีเทศกาล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จัดเปนเกียรติให้แม่ทัพราดาห์น มนุษย์ครึงเทพผู้แข็งแกร่งทีสุดในศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทศกาลสงครามเพือส่งต่อมหารูนและไว้อาลัยให้ศึกครังสุดท้าย
หืม งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกต้องแล้วล่ะ เทศกาลนีคือเกียรติศักดิศรีของนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันเจ้ารอสักเดียวละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมู่ดาวร้อยเรียงกันเมือไหร่ เทศกาลจะประกาศเริม
ฮืม เจ้านีน่าเบือผิดคาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ สักวันหนึงเจ้าจะรู้เอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเทศกาลนีแหละคือเกียรติศักดิศรีของนักรบ
เจ้ารอสักเดียวเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมู่ดาวร้อยเรียงกันเมือไหร่ เทศกาลจะประกาศเริม
...เอ้า ไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ายังไม่มีธุระกับคนเฒ่าคนแก่ตอนนีหรอก
สักวันหนึงเจ้าก็จะรู้เอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเทศกาลนีแหละคือเกียรติศักดิศรีของนักรบ
...เอ้า ไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ายังไม่มีธุระกับคนเฒ่าคนแก่ตอนนีหรอก
โอ ข้าไม่ได้ยินชือนันมานานแล้วแฮะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารับใช้ท่านแรนนีรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน ฝากไปบอกอิจิที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทศกาลสงครามราดาห์น จะทําให้โชคชะตาของท่านแรนนีกลับมาเคลือนไหวเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะว่าไปแล้วเจ้านันมันยังตีดาบอยู่อีกรึเปล่าล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านันหดร่างยักษ์ของตัวเอง ดูน่าอึดอัดชะมัด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ายักษ์นันมันพิลึก แถมยังพูดมากน่ารําคาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่านะ...ถึงอาวุธของมันจะทือแค่ไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ไม่เน่าเปอยเมือต่อกรกับความเสือมสลายสีแดง...
เหล่าผู้กล้าเอ๋ย ยินดีต้อนรับ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมู่ดาวร้อยเรียงแล้ว ได้เวลาเทศกาล!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม่ทัพราดาห์น มนุษย์ครึงเทพผู้ยิงใหญ่ทีสุดในศึกแตกสลาย กําลังรอพวกเจ้าอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้กล้าเอ๋ย จงสู้! โค่นศัตรู กอบกู้เกียรติยศ และชิงมหารูนมา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือเทศกาลสงคราม! เทศกาลราดาห์น!
...ทําอะไรอยู่น่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เทศกาลราดาห์นเริมต้นขึนแล้วนะ
...งันเรามาเริมกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้กล้าเอ๋ย เทศกาลเริมขึนแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือเทศกาลสงคราม! เทศกาลราดาห์น!
จงออกจากโบสถ์ด้านหน้า มุ่งหน้าไปสนามรบตรงชายงใต้ปอมปราการซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนีแม่ทัพราดาห์นยังคงอยู่ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สูญสินสติ สวาปามซากศพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และร้องครําครวญขึนฟา
...งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้เจ้าเตรียมตัวสําหรับเทศกาลสงครามเสร็จก็มาคุยกับข้าแล้วกัน
...งันรึ เทศกาลสงครามจบแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้กล้าเอ๋ย ข้าขอขอบใจพวกเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างเปนเทศกาลสงครามทียอดเยียม แม่ทัพราดาห์นต้องยินดีแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตายอย่างมีเกียรติ ย่อมดีกว่าโดนโรคเน่ากัดกินจนคลุ้มคลังเสียสติ
...เอาล่ะ ในทีสุดหน้าทีของข้าก็จบลงแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีเหตุผลอะไรให้อยู่ปอมนีอีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเองก็มีอดีตให้รําลึกถึงเหมือนกันนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากชะตาฟาลิขิต เราอาจได้พบกันใหม่นะ ผู้กล้า
เอาล่ะ ข้าเองก็จะออกเดินทางแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากชะตาฟาลิขิต เราอาจได้พบกันใหม่นะ ผู้กล้า
โอ้ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นึกนเลยว่าจะได้เจอกับผู้กล้าแห่งงานเทศกาลทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าบอกนะว่าเจ้ารู้จักกับเซลเลน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่จะรู้จักหรือไม่ นางก็ตายไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมนางไปเสียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นางคือแม่มดแห่งมวล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลุ่มหลงอยู่กับคาถาสายแรกเริม จอมเวทนับไม่ถ้วนต้องจากไปด้วยนํามือของนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวหายนะทีเลวร้ายทีสุดในประวัติศาสตร์วิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย
หืม ผู้มัวหมองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าบอกนะว่าเจ้ารู้จักกับเซลเลน
...แต่ก็พิลึกอยู่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางเหมือนเปลือกกลวงไร้ซึงวิญญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงจิตของนางคงยังมีชีวิตรอดอยู่ทีไหนสักแห่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันนางคงได้ร่างใหม่และปรากฏตัวออกมาอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...งดูเปนลางร้าย แต่ข้าก็อดคิดไม่ได้
ดวงจิตของนางคงยังมีชีวิตรอดอยู่ทีไหนสักแห่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันนางคงได้ร่างใหม่และปรากฏตัวออกมาอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...งดูเปนลางร้าย แต่ข้าก็อดคิดไม่ได้
...ขอขอบใจเจ้าทีช่วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินจากอิจิแล้ว ว่าท่านแรนนีได้พบกับวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นึกเลยว่าจะเปนเจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าทําให้สัญญาเก่าแก่ได้บรรลุ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ จากข้า รับไปสิ
...ขอขอบใจเจ้าทีช่วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การต่อสู้ของผู้กล้าแห่งงานเทศกาล ช่างน่าดูชมจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าทําให้สัญญาเก่าแก่ได้บรรลุสําเร็จ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ จากข้า รับไปสิ
...ผู้มัวหมอง ขอขอบใจเจ้าทีช่วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าทําให้สัญญาเก่าแก่ได้บรรลุ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ จากข้า รับไปสิ
...เอาล่ะ ข้าขอตัวก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้กล้าเอ๋ย หากชะตาเราต้องกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ สักวันหนึง เราจะต้องได้เจอกันทีเทศกาลอันยิงใหญ่อีกแน่
...เอาล่ะ ข้าขอตัวก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากชะตาฟาลิขิต เราอาจได้พบกันใหม่ เจ้าผู้มัวหมอง
อัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าเปนอะไรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าบอกนะว่าเจ้าคิดจะล้างแค้น
...ย่อมได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าโดนแม่มดช่วงชิงหัวใจไปแล้ว สักวันย่อมกลายเปนศัตรูของคาเรียอยู่ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะกําจัดเจ้าทิงเสียเลยแล้วกัน
...จงหลับไปพร้อมกับศพนางแม่มดเสียเถอะ...
...เจ้ามันอันตราย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระวังไว้...อิจิ...
...เซลเลน แม่มดแห่งมวล ศัตรูแห่งคาเรียเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คราวนี ข้าจะบดขยีเจ้าให้แหลกไปพร้อมกับหินจรัสแรกเริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าลืมเสียล่ะ ข้าคือเจอร์เรนคือผู้นําพามรณะมาสู่เจ้า
สักวันย่อมกลายเปนศัตรูของคาเรียอยู่ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางนี... ทางนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเอ๋ย... มาทางนีหน่อยเจ้าค่ะ...
ทางนี... ทางนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางนีเจ้าค่ะ...
สวัสดีเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แถวนีอากาศหนาวนิดหน่อยนะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวข้าออกเดินทางมาทําภารกิจให้เจ้านายน่ะเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าโดนอันธพาลทําร้าย ตอนนีไม่รู้จะทําอย่างไรต่อไปดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะขอให้ท่านช่วยได้รึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อันธพาลแย่งสร้อยคออันลําค่าของข้าไป ข้าอยากให้ท่านช่วยไปเอาคืนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วางใจเถอะเจ้าค่ะ ข้าจะจ่ายค่าตอบแทนทีคู่ควรให้แน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพียงแต่...เขาเปนผู้มัวหมองเช่นเดียวกับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าท่านไม่อยากสู้กับพวกเดียวกัน ข้าก็จะไม่บังคับขืนใจหรอกเจ้าค่ะ...
อา ขอบคุณจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าโชคดีจริงๆ ทีได้เจอคนอย่างท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อันธพาลน่าจะพักผ่อนอยู่ในบ้านร้างข้างหน้านีแหละเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดไปเอาสร้อยคอคืนมาให้ข้าที
...อย่างนันหรือ น่าเสียดาย แต่ก็ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนเช่นนันย่อมมีอยู่ ผู้ทีไม่สามารถหันคมดาบใส่พวกเดียวกันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากท่านเปลียนใจ กลับมาคุยกับข้านะเจ้าคะ
ท่านเปลียนใจแล้วหรือเจ้าคะ
...อันธพาลน่าจะพักผ่อนอยู่ในบ้านร้างข้างหน้านีแหละเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดไปเอาสร้อยคอคืนมาให้ข้าที
อา นีแหละเจ้าค่ะสร้อยคอทีถูกขโมยไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบพระคุณมาก ท่านคือผู้มีพระคุณของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ายังไม่ได้แนะนําตัวสินะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือรายาเปนข้ารับใช้ของนายหญิงทานิธแห่งคฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังตามหาผู้มัวหมองทีมากความสามารถมาร่วมงานในคฤหาสน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านเปนผู้แข็งแกร่ง ไม่ได้หมายถึงสู้รบเก่งอย่างเดียวนะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านมีจิตใจกล้าแกร่ง ไม่ลังเลทีจะหันคมดาบเข้าหาพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความแข็งแกร่งนันคือสิงทีนายข้าต้องการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เชิญท่านรับสิงนีไว้นะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านวีรชนผู้มัวหมอง โปรดมุ่งหน้าไปยังทีราบสูงอัลตัสในแดนพฤกษาทองเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองคนอืนทําได้แค่ตามการชีนําแห่งพร และเอาแต่วนเวียนอยู่รอบนอกดินแดนมัชฌิมา แหงนหน้ามองพฤกษาทองจากไกลๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านมิใช่ผู้มัวหมองทัวไป เมือใดทีท่านแสดงหลักฐานนันให้เปนทีประจักษ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คฤหาสน์ภูผาเพลิงจะยินดีต้อนรับท่านอย่างเต็มรูปแบบ ในฐานะครอบครัววีรชนทีจะสู้ไปด้วยกัน
...อ้อ แล้วก็...ข้ามีเรืองอยากบอกท่านเปนการส่วนตัวอีกเรือง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เดิม เราสามารถไปกลับระหว่างดินแดนลิเออร์เนียแห่งนีกับทีราบสูงอัลตัสได้ ด้วยแท่นยกใหญ่เดคตัสทีอยู่ ณ สุดปลายถนน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากแต่ว่ามันได้หยุดทํางานไปนานแล้ว ถนนทีเชือมอยู่ก็ขาดช่วง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าแนะนําให้ท่านตามหาผาซากโบราณสถานเก่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนอุโมงค์เก่า อยู่ก้นผาข้างแท่นยกใหญ่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินมาว่าอุโมงค์นันถูกขุดจากทังงลิเออร์เนียและทีราบสูงอัลตัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเชือมันในตัวท่านนะเจ้าคะ ว่าท่านคือวีรชนทีแท้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรอวันทีได้พบกับท่านอีกครังเจ้าค่ะ
ข้ารอท่านอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคือวีรชนอย่างทีข้าเชือจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอเชิญท่านมาทีคฤหาสน์ภูผาเพลิงอย่างเปนทางการนะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จับมือข้าไว้แล้วไปพบนายของข้ากัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะภาวนา ให้ท่านเลือกเดินเส้นทางเดียวกับนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
...ข้าจะภาวนา ให้ท่านเลือกเดินเส้นทางเดียวกับนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
...เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนัน หากท่านเตรียมพร้อมแล้ว มาบอกข้านะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรอท่านอยู่ตรงนี
เตรียมพร้อมแล้วหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน ข้าขอเชิญท่านมาทีคฤหาสน์ภูผาเพลิงอย่างเปนทางการนะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จับมือข้าไว้แล้วไปพบนายของข้ากัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะภาวนา ให้ท่านเลือกเดินเส้นทางเดียวกับนายหญิงทานิสนะเจ้าคะ
...เช่นนัน ข้าขอมือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะภาวนา ให้ท่านเลือกเดินเส้นทางเดียวกับนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
ทางนี... ทางนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางนีเจ้าค่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าไม่ประทับใจเขาเท่าไหร่นัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสัมผัสได้ถึงความมาดร้ายทีเขามีต่อคฤหาสน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองแบบนันก็คงต้องมีบ้าง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากแต่ความมาดร้ายของเขา แม้จะรุนแรง แต่ก็จ้อยร่อย เหมือนใจยังไม่พร้อมดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนพรรค์นีจะเปนวีรชนได้อย่างไร...
...ท่านผู้มัวหมอง ทําไมมาอยู่ในทีแบบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ห้องของพวกท่าน ไม่ได้อยู่ทางนีนะเจ้าคะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําไมท่านถึงทําหน้าตาพิกลเช่นนันล่ะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่า ข้ายังอยู่ในร่างงูหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ตายจริง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คุณพระคุณเจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขออภัยด้วย พอดีข้าตกใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จริงๆ ข้าควรดีใจด้วยซําทีท่านเห็นร่างงูของข้าแล้วยังปฏิบัติกับข้าอย่างอ่อนโยนเช่นเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านวีรชนผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือร่างทีแท้จริงของข้าเจ้าค่ะ ชือจริงของข้าคือโซรายัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออภัยทีปดบังท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ได้โปรดเชือข้าเถิด นีเปนเพียงสิงเดียวทีข้าปดบัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําพูดของคฤหาสน์ภูผาเพลิง ไม่สิ ของนายหญิงทานิธ ไม่มีคํามุสาใดๆ เจ้าค่ะ
...นายหญิงทานิธคือแม่ของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่าท่านแม่ได้รับความกรุณาจากราชาผู้ยิงใหญ่ ข้าจึงได้เกิดมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และแม่ก็พึงใจในร่างนีทีเปนของข้าแต่เพียงผู้เดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าภาคภูมิใจในร่างนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากแต่คนอืนไม่คิดเช่นนัน แค่ได้เห็นร่างงูก็ไม่มีใครยอมงข้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเลยต้องแปลงร่างเวลาทําหน้าทีเปนผู้เฟนหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ท่านไม่เหมือนคนอืน
...ร่างงูและชือโซรายัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนความลับของข้าและนายหญิงทานิธเพียงสองคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และตอนนีก็กลายเปนความลับของท่านด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรด อย่าบอกคนอืนนะเจ้าคะ
ท่านจงตามหาผาซากโบราณสถานเก่าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนอุโมงค์เก่า อยู่ก้นผาข้างแท่นยกใหญ่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินมาว่าอุโมงค์นันถูกขุดจากทังงลิเออร์เนียและทีราบสูงอัลตัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเชือมันในตัวท่านนะเจ้าคะ ว่าท่านคือวีรชนทีแท้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรอวันทีได้พบกับท่านอีกครังเจ้าค่ะ
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเจ้าคะ ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะผู้เฟนหา ข้ายินดีเหลือเกินทีได้พบท่านทีคฤหาสน์ภูผาเพลิงอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านได้เดินบนเส้นทางแห่งผู้กล้าเคียงข้างนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
...จะว่าไป ท่านผู้มัวหมอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านได้ยินเสียงพิลึกๆ ในคฤหาสน์นีไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงถอนหายใจกับเสียงเกล็ดเลือย ดังมาจากอีกฟากของกําแพง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตายจริง ข้าพูดอะไรแปลกๆ ออกไปนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไปมีเสียงอย่างนันได้ยังไงกัน ข้าคงเพลียไปหน่อย
...อะ อ้อ ท่านเองรึเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขออภัยด้วยเจ้าค่ะ ข้ากําลังคิดอะไรนิดหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เดียวก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดอีกทีข้าเล่าให้ท่านงดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเห็นเงา คืบคลานไปตามโถงทางเดิน ในความมืดยามคําคืน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเข้าไปในห้องงตรงข้ามห้องนี และไม่กลับออกมาอีกเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหากตาข้าไม่ได้ฝาดไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เงานันมีรูปร่างเปนงูเช่นเดียวกับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คฤหาสน์ภูผาเพลิงมีความลับทีข้าไม่รู้ซ่อนอยู่หรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายหญิงทานิธปดบังอะไรข้าอยู่รึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตามจริงแล้วข้าไม่ควรร้องขอเรืองนีกับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าท่านรู้อะไร ช่วยบอกข้าหน่อยได้ไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเข้าไปในห้องข้างห้องนี และไม่กลับออกมาอีกเลย
...คืนนัน เงารูปร่างเหมือนงู...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าไปในห้องงตรงข้ามห้องนี และไม่กลับออกมาอีกเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คฤหาสน์ภูผาเพลิงอาจมีความลับทีข้าไม่รู้อยู่ก็ได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าท่านรู้อะไร ช่วยบอกข้าหน่อยได้ไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเข้าไปในห้องข้างห้องนี และไม่กลับออกมาอีกเลย
...จริงหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีความลับอยู่จริงๆ สินะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายหญิงทานิธแม่ของข้า หลอกลวงข้ามาตลอด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่าข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ได้เกิดมาด้วยวามกรุณาจากราชาผู้ยิงใหญ่หรอกหรือ
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเจ้าคะ ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเสียดายทีข้าไม่อาจเชิญท่านมาด้วยตัวเองได้ แต่ว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีเหลือเกินทีได้พบท่านทีคฤหาสน์ภูผาเพลิงอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านได้เดินบนเส้นทางแห่งผู้กล้าเคียงข้างนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเจ้าคะ ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จําข้าได้ไหม รายาทีเคยคุยกันครังหนึงทีลิเออร์เนียไงเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายินดีเหลือเกินทีได้พบท่านทีคฤหาสน์ภูผาเพลิงอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านได้เดินบนเส้นทางแห่งผู้กล้าเคียงข้างนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
สวัสดีเจ้าค่ะ ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือผู้เฟนหา รายา ข้ายินดีเหลือเกินทีได้ต้อนรับท่านเข้าสู่คฤหาสน์ภูผาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านได้เดินบนเส้นทางแห่งผู้กล้าเคียงข้างนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
...ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านได้เดินบนเส้นทางแห่งผู้กล้าเคียงข้างนายหญิงทานิธนะเจ้าคะ
ข้าได้ยินเสียงพิกลมาจากอีกฟากของกําแพง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหมือนเสียงถอนหายใจและเสียงเกล็ดเลือย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าคงเพลียไปหน่อย
...อะไรหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลินชวนคิดถึงเหลือเกิน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ช่างน่าเหลือเชือจังเลยใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้แล้ว ว่าข้าเกิดมาจากสิงนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือส่วนหนึงของท่านแม่ทีให้กําเนิดข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะท่าน ในทีสุดข้าก็พร้อมแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากรู้ ว่าข้าเกิดมาได้ยังไง และพบกับนายหญิงทานิธได้ยังไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าอยากเรียกนายหญิงว่าแม่ได้เต็มปากเต็มคําอีกสักครัง
นายหญิงทานิธ แม่ของข้า หลอกลวงข้ามาตลอด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่าข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ได้เกิดมาด้วยวามกรุณาจากราชาผู้ยิงใหญ่หรอกหรือ
ข้าอยากรู้ ว่าข้าเกิดมาได้ยังไง และพบกับนายหญิงทานิธได้ยังไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าอยากเรียกนายหญิงว่าแม่ได้เต็มปากเต็มคําอีกสักครัง
อ้อ ท่านเองหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คือว่า... ข้าควรจะบอกท่านเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนเด็กทีไม่มีใครต้องการ เกิดจากพิธีกรรมขนหัวลุก หาได้เกิดจากความกรุณาไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครยอมรับข้า ไม่ว่าจะมนุษย์หรืองู...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กระทังนายหญิงทานิธก็คงไม่ยอมรับข้าเช่นกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านน่ะแข็งแกร่ง ซึงไม่ใช่แค่สู้รบเก่งเพียงเท่านันนะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านยังมีจิตใจแกร่งกล้า ไม่ลังเลทีจะหันคมมีดเข้าหาพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้ดีว่าขออะไรเอาแต่ใจกับท่านมาหลายต่อหลายครังแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าขอความกรุณาอีกเปนครังสุดท้าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยฆ่าข้าทีเถอะเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเคยคิดว่าข้าพร้อมสําหรับทุกอย่าง แต่ข้าไม่ไหวแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนอิสระจากร่างทีถูกสาปนีเสียที
อุ... อึก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณ... วีรชนของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านแม่...
...ให้ข้าดืมนีหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้เลยเจ้าค่ะ ท่านนีใจดีกับข้าเสมอเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา... หวานชืนใจเหลือเกิน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า...
...ข้ารู้ดีว่าขออะไรเอาแต่ใจกับท่านมาหลายต่อหลายครังแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าขอความกรุณาอีกเปนครังสุดท้าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยฆ่าข้าทีเถอะเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเคยคิดว่าข้าพร้อมสําหรับทุกอย่าง แต่ข้าไม่ไหวแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนอิสระจากร่างทีถูกสาปนีเสียที
...ไม่ว่ายังไง ท่านก็จะไม่ฆ่าข้าสินะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หึหึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอ่อนโยน...และเข้มงวดมาเสมอ
...บางทีข้าอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าท่านอ่อนโยน...และเข้มงวดมาเสมอ
...
...อ้อ ท่านนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึนกันแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ทังนายหญิงทานิธ วีรชนผู้มัวหมองทุกท่าน หายไปกันหมดเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้สึกเหงานิดหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าท่านอยู่ด้วยก็คงไม่เปนไร
ข้าจะรอนายหญิงทานิธ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากทําอะไรตามใจ แล้วทําให้นายหญิงต้องเปนห่วงและเดือดร้อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะบุตรีของนายหญิงและความกรุณาของราชาผู้ยิงใหญ่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้มัวหมอง ขอให้ท่านได้เดินบนเส้นทางแห่งผู้กล้านะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นายหญิงทานิธก็คงปรารถนาเช่นนันเปนแน่
หยุดเถอะเจ้าค่ะ ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุบตีข้าไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร
อีกอย่าง ข้าไม่มีวันเปนศัตรูของท่านแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันได้โปรด หยุดเสียเถอะเจ้าค่ะ
...สงบจิตสงบใจได้แล้วใช่ไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ค่อยยังชัว...
หืม ข้าไม่เคยเห็นหน้าเจ้าเลยแฮะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันสินะ เรียกข้าว่าเดียรอสก็พอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในดินแดนมัชฌิมา ไม่ว่าวงศ์ตระกูลจะยิงใหญ่แค่ไหนก็ไร้ความหมายอยู่ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแต่เจ้า พบเห็นผู้หญิงชือลาเนียทีไหนบ้างรึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ติดตามของข้าเอง นางนึกอยากไปไหนก็ไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ละสายตาหน่อยเปนไม่ได้ ต้องหายตัวไปทันที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าได้พบกับนางก็ช่วยบอกข้าด้วยนะ
ถ้าเจอผู้หญิงชือลาเนียเมือไหร่ ช่วยบอกข้าด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางคือผู้ติดตามของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้จักนางมาตังแต่ยังเล็ก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องมาตามหานางแบบนีไม่รู้รอบทีเท่าไหร่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ตายสิ แก่นแก้วจริงๆ
ลาเนีย...ลาเนีย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเดียรอสเอง...ตอบข้าหน่อยสิ
...ถ้าเจ้ารู้ก็ช่วยบอกที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าผู้ตระบัดบัญญัติ ไอ้ผู้มัวหมองชัวช้าทีล่าพวกเดียวกัน มันซ่อนตัวอยู่ทีไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกมันบังอาจเล่นงานลาเนีย ผู้ติดตามของข้า ข้าจะต้องให้มันได้รับโทษอย่างสาสม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดียรอสผู้นีจะทําให้พวกมันรู้ซึงถึงความหมายเอง
อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกตระบัดบัญญัติมันส่งลูกสมุนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาถึงขันนีแล้วมันยังจะกล้าชวนข้าไปเปนพวก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุบาทว์สินดี! พวกมันคิดว่าข้าโง่เง่านักรึไง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าก็ฝนใจตอบรับคําชวนมันไปนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วก็ล้วงคอมันออกมาจนได้ ว่าทีซ่อนตัวของไอ้พวกตระบัดบัญญัติอยู่ไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ออกจากเมืองกังหันลมไปตามถนนสายเก่าทางทิศตะวันตกบนภูเขาไฟเกลเมีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกมันซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์บนยอดเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไอ้พวกตระบัดบัญญัติสถุลรอก่อนเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าผู้บังอาจแตะต้องลาเนียและหยามเกียรติของข้า เดียรอสผู้นีจะทําให้สํานึกเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะ "ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด" ไงล่ะ
...เจ้าเปนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ เจ้าจะเปนใครก็ช่าง ถ้ารู้ก็ช่วยบอกทีเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าผู้ตระบัดบัญญัติ ไอ้ผู้มัวหมองชัวช้าทีล่าพวกเดียวกัน มันซ่อนตัวอยู่ทีไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกมันบังอาจเล่นงานลาเนีย ผู้ติดตามของข้า ข้าจะต้องให้มันได้รับโทษอย่างสาสม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดียรอสผู้นีจะทําให้พวกมันรู้ซึงถึงความหมายเอง
พวกมันบังอาจเล่นงานลาเนีย ผู้ติดตามของข้า ข้าจะต้องให้มันได้รับโทษอย่างสาสม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดียรอสผู้นีจะทําให้พวกมันรู้ซึงถึงความหมายเอง
...ออกจากเมืองกังหันลมไปตามถนนสายเก่าทางทิศตะวันตกบนภูเขาไฟเกลเมีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกมันซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์บนยอดเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไอ้พวกตระบัดบัญญัติสถุล รอก่อนเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะ "ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด" ไงล่ะ
อะ อ้อ...เจ้าเองรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็ถูกเรียกตัวมาเหมือนกันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่าจากนีไปเราก็เปนพวกเดียวกันแล้วสิ ฝากเนือฝากตัวด้วยละกัน
...อือ ข้ารู้น่า เจ้าสงสัยเรืองลาเนียใช่ไหม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คือว่านะ ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าล้มเลิกเรืองแก้แค้นแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังใคร่ครวญอย่างหนักข้าก็ตัดสินใจได้น่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านทานิธบอกว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีคุณสมบัติจะเปนวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และวีรชนทีแท้จริงย่อมต้องเดินผ่านเส้นทางทีแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้สึกเหมือนมีแสงสาดเข้ามาในดวงตายังไงยังงัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันทําให้รู้ว่า ความคิดข้าก่อนหน้านีช่างไร้เดียงสา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอนว่า ข้าก็สงสารลาเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเปนชะตากรรมทีทังน่าเศร้าและโหดร้าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากข้าปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความเจ็บปวดและความโศกเศร้า ข้าคงไม่มีวันได้เปนวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลาเนียย่อมเข้าใจดี ว่าโชคชะตาของนางและตัวข้ามันโหดร้ายทารุณเพียงใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องแบบนีแหละ ถึงจะสมเปนเส้นทางทีวีรชนต้องข้ามผ่าน
...ข้าถูกเหยียดหยามมาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือขาวเผือดของข้า ไม่ใช่มือของนักรบ...เปนความอับอายของฮอสโลว์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงกระเหียนกระหือรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีจะได้ละเลงมือนีให้แปดเปอน และเดินบนเส้นทางของวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะ "ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด"
...เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษที แต่ขอข้าอยู่คนเดียวหน่อยได้ไหม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังทําอะไรไม่สําเร็จสักอย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะทํามือตัวเองแปดเปอนตังหลายครังหลายหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็ยังไม่ได้อะไรเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางทีข้าอาจจะเปนแค่คนไร้นํายาจริงๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ ข้าหนักยิงกว่านันอีก ข้าละทิงการแก้แค้น ทําให้ชือตระกูลแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนแค่ไอ้โง่หน้าไม่อาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมข้าถึงไม่ตระหนักให้เร็วกว่านีนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าตัวข้ามันไร้นํายาแค่ไหน...
...อา ท่านพี เปนอย่างทีท่านพูดไว้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันไร้นํายาสินดี ไม่ควรริอาจเพ้อนจะเปนวีรชนเลย...
...บางทีข้าอาจจะเปนแค่คนไร้นํายาจริงๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ ข้าหนักยิงกว่านันอีก ข้าละทิงการแก้แค้น ทําให้ชือตระกูลแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนแค่ไอ้โง่หน้าไม่อาย...
ฮืม...แต่เจ้าดูสดชืนดีนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิน่าล่ะตัวสกปรกเลอะเทอะเชียว
...หืม เจ้าเองรึ ไม่เจอกันนานแค่ไหนแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาเห็นข้าตอนน่าอายเข้าซะได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อือ ใช่แล้ว ข้าหนีออกมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากคฤหาสน์ภูผาเพลิง...ไม่สิ หนีจากทุกอย่างทีข้าเลือก ทีข้าเคยมุ่งมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ต่อให้ข้าไร้นํายายังไง ข้าก็ยังดูแลไหพวกนีได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสมเพชข้าล่ะสิ แต่นีเปนครังแรกตังแต่เกิดเลยนะทีข้ารู้สึกว่าได้ใช้ชีวิตจริงๆ
...ต่อให้ข้าไร้นํายายังไง ข้าก็ยังดูแลไหพวกนีได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสมเพชข้าล่ะสิ แต่นีเปนครังแรกตังแต่เกิดเลยนะทีข้ารู้สึกว่าได้ใช้ชีวิตจริงๆ
...อ้อ เจ้าเองรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกไหปลอดภัยดีไหม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าปกปองพวกมันได้รึเปล่า...
...งันรึ ค่อยยังชัว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนไร้นํายาอย่างข้าก็ยังมีประโยชน์ในวาระสุดท้าย...
ฮ่ะฮ่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันรึ นันสินะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันก็ไร้นํายาจนถึงทีสุด...
อัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําอะไรน่ะ!
...งันรึ เจ้าเปนผู้ตระบัดบัญญัติรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงสํานึกเสียใจทีบังอาจมาหยามเกียรติเดียรอสผู้นีเสียเถิด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยภาษาเลือด!
...ลาเนีย ข้าแก้แค้นให้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนัน ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วนะ
...ฮ่ะฮ่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนความอับอายของฮอสโลว์จริงๆ รึ...
อัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะทําอะไรน่ะ อย่า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่คิดจะล้างแค้นคฤหาสน์ภูผาเพลิงแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คิดจะถือดาบอีกต่อไปแล้ว!
...เจ้า ทําไมกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่าเจ้าคือไอ้โจรลอบฆ่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอย่างนันข้าจะไม่หนีอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตระกูลฮอสโลว์คุยกันด้วยภาษาเลือด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยภาษาเลือด!
...ข้าปกปองได้แล้ว
...อา นีสินะ กรรมตามสนอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กรรมทีข้าหนีจากทุกสิงทุกอย่าง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษนะ เจ้าพวกไหทังหลาย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หืม ผู้มัวหมองรึ เปนแขกทีแปลกไม่เบา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเซลเลน อย่างทีเห็น ข้าคือจอมเวท...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเจ้ามีธุระอะไรกับข้าล่ะ
...หืม อยากเรียนคาถาหินจรัสรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คุณสมบัติเจ้า ผ่านเกณฑ์ขันตําสุดก็จริง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าควรระมัดระวังเวลาเลือกอาจารย์ให้มากกว่านีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่ะถูกไล่ออกจากวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมายความว่าข้าคือแม่มดนอกรีตทีควรหลีกหนีให้ไกลไงล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะรับได้หรือเปล่า
...ฮะฮะ ข้าชักจะชอบใจเจ้าซะแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้ ข้าจะเปนอาจารย์สอนคาถาหินจรัสให้เจ้าเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าเข้มงวดนะ ข้าจะไม่มีวันพูดจาประคบประหงมเจ้าเด็ดขาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ
...งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาคุยด้วยทังทีไม่มีธุระ ผู้มัวหมองนีพิลึกคน
อะไรล่ะ เจ้าไม่มีธุระเปนพิเศษนี
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีมันประหลาดจริงๆ...
แต่บอกตามตรง เจ้าดูไม่เหมาะจะเรียนเท่าไหร่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ พรสวรรค์ก็ไม่ใช่ทุกอย่างนีนะ
อือ แบบนันแหละดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าควรระมัดระวังเวลาเลือกอาจารย์
ว่าไง คิดได้แล้วรึ
ลูกศิษย์ข้า ก่อนอืนเจ้าต้องเข้าใจก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเจ้ายังเปนเด็กน้อยในโลกแห่งคาถา เพิงลืมตาดูโลก ยังเดินไม่ได้ด้วยซํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเพียงคนทียอมรับในความอ่อนด้อยของตนเท่านันทีจะได้เปนจอมเวท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาล่ะ เรามาเริมเรียนกันเถิด
มาจนได้นะ ลูกศิษย์ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาล่ะ เรามาเริมเรียนกันดีกว่า
เจ้าอยากเรียนต่อรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีญหาอะไรหรอก
เวทของเราเปนการดึงเอาพลังทีอยู่ในหินจรัสออกมาใช้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วพลังนันคืออะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หินจรัสคืออําพันแห่งจักรวาล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อําพันสีทองเปนทีสถิตของซากสรรพชีวิตดึกดําบรรพ์และพลังของมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หินจรัสก็เปนทีสถิตของซากสรรพชีวิตจากดวงดาวและพลังของมันเช่นเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จําเอาไว้ให้ดีล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คาถาหินจรัสคือการศึกษาดวงดาวและสรรพชีวิตทีอยู่บนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จอมเวทกะโหลกกะลาสมัยนีลืมเลือนเรืองพวกนีกันหมดแล้ว
...เจ้าขยันเรียนดีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนลูกศิษย์ทีน่าประทับใจจริงๆ ไม่นึกเลยว่าจะเรียนรู้ได้เร็วขนาดนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงเพราะได้อาจารย์ดีด้วยแหละนะ
...มีอะไร มีเรืองจะคุยกับข้ารึ
...ฮืม นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เซลูวิสไม่ใช่ชือทีข้าอยากนึกถึงสักเท่าไหร่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ย่อมได้ ถ้ามันจะช่วยเจ้า ข้าก็ยินดีตอบในสิงทีเจ้าอยากรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชะตาของราชวงศ์คาเรียผกผันตามดวงดาว ชะตาของแรนนี นายหญิงของเจ้าก็เช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เมือนานมาแล้ว แม่ทัพราดาห์นประจันหน้ากับดวงดาวทีหมุนวน เขาทําลายดวงดาวจนแหลกสลาย และหยุดยังการโคจรของหมู่ดาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ชายคนนันคือผู้ผนึกดวงดาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันหากแม่ทัพราดาห์นตาย ดวงดาวก็จะเริมเคลือนไหวอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคชะตาของแรนนีก็เช่นกัน
...ลูกศิษย์ข้า เล็บนันคืออะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าคิดยังไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่มันจะคอยสอดส่องเจ้า เปนตราอกุศลทีจะแปลงเจ้าเปนหมารับใช้มันในท้ายทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าลบมันออกได้ไหม
...ยอมเข้าใจแล้วสินะ งันข้าจะลบให้เดียวนีเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก่อนอืน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งให้ดีล่ะ เจ้าของตราคําสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กล้าหยามกันดีนักนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงจําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชายผู้นีคือศิษย์รักของเซลเลน แม่มดแห่งมวล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันผู้ใดกล้าแตะต้อง จะต้องโดนคําสาปข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าคิดเชียวล่ะว่าจะได้ตายสบาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าจะต้องตัวสันเทาทุกครังทีนอนหลับตา
...งันรึ ถ้าเจ้าปฏิเสธก็ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่จงจําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันจะคอยสอดส่องเจ้า เปนตราอกุศลทีจะแปลงเจ้าเปนหมารับใช้มันในท้ายทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ามีกะจิตกะใจจะเชือคําพูดข้าเมือไหร่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาบอกข้าได้ทุกเมือ
...หืม คาถานันมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า เจ้าได้พบ อาจารย์อาซูลแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจารย์อาซูลคือจอมเวทหินจรัสคนแรก และเปนอาจารย์คนแรกของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านยอมรับเจ้าแล้ว รู้ไหมว่าอาจารย์อาซูลน่ะมาตรฐานสูงมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับว่าเจ้าเปนความภูมิใจของข้าและอาจารย์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไว้เรามาคุยเรืองนีกันทีหลังนะ ลูกศิษย์ข้า
...เจ้ายังจําได้ใช่ไหม ว่าข้าถูกไล่ออกมาจากวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สาเหตุเปนเพราะข้าพยายามฟนฟูคาถาหินจรัสสายแรกเริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกข้ารับใช้ราชวงศ์คาเรีย มันหักเขียวออกจนกลายเปนแค่ศาสตร์อวดรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องการให้คาถาหินจรัสเปนคาถาทีเราศึกษาได้อย่างถ่องแท้ โดยไม่มีข้อผูกมัดใดๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพือการนัน ข้ายอมแลกทุกสิง ไม่ว่ามันจะเปนสิงใดก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า ข้าจะไม่บังคับฝนใจเจ้าใดๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศิษย์และอาจารย์ ไม่จําเปนต้องเดินทางสายเดียวกันเสมอไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถึงกระนันข้าก็อยากจะขอร้องเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า ช่วยข้าฟนฟูคาถาหินจรัสสายแรกเริมได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ร่วมเดินไปด้วยกันกับข้าได้ไหม
...งันรึ ขอบใจนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าดีใจจริงๆ นานแค่ไหนแล้วนะทีข้าไม่ได้มีเพือนรู้ใจเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะเจ้าได้อาจารย์ดีล่ะสิ
...ขอโทษนะทีขอร้องอะไรไม่น่าไว้ใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้อะไรของข้า ข้าอาจจะพึงพาเจ้ามากเกินไปหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมมันไปเถอะ ลูกศิษย์ข้า ขอโทษนะ
...จริงรึ ลูกศิษย์ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าใคร่ครวญเรืองนีมาตลอดเลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม ขอบใจนะ ช่างน่ายินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นานแค่ไหนแล้วนะทีข้าไม่ได้มีเพือนรู้ใจเช่นนี...
มาจนได้นะ ลูกศิษย์ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาล่ะ เรามาเริมเรียนกันดีกว่า
เจ้าอยากเรียนต่อรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แบบนันอาจจะดีกว่าก็ได้
ลูกศิษย์ข้า ข้ามีเรืองจะขอร้อง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จอมเวทหินจรัสรุ่นแรกยังมีอีกคนหนึง อาจารย์ลูซัท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านถูกไล่ออกจากวิทยาลัยเหมือนอาจารย์อาซูล และถูกกักขังอยู่ทีไหนสักแห่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า ช่วยออกตามหาอาจารย์ลูซัทหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ามีกุญแจหินจรัส เจ้าจะสามารถผ่านกําแพงกันไปยังทีขังอาจารย์อยู่ได้แน่นอน
ข้าต้องการความช่วยเหลือจากท่านในการฟนฟูคาถาหินจรัสสายแรกเริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะตัวท่านเคยใกล้ชิดกับเด็กแห่งดวงดาวมากทีสุด...
ข้าได้ยินว่าหลังอาจารย์ลูซัทโดนไล่ออกจากวิทยาลัยก็มุ่งหน้ากลับบ้านเกิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมืองเซลเลียทางตะวันออกของทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าของเดิมของกุญแจหินจรัสแสงทีให้เจ้าไปเมือกีคือนักเวทของเซลเลีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าเขาน่าจะถูกคุมขังอยู่แถวๆ เมืองนันแหละ...
...งันรึ อาจารย์ลูซัทอยู่ทีนันเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอขอบใจ มีแต่เจ้าเท่านันทีทําหน้าทีนีได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคดีจริงๆ ทีได้เจ้ามาเปนลูกศิษย์ และเปนเพือนรู้ใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ รับไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีเราก็ก้าวข้ามบันไดได้อีกขันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิทยาลัยน่าจะพร้อมรับร่างของอาจารย์อาซูลและอาจารย์ลูซัทแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เหลือก็แต่หาทางกําจัดเจ้าตรวนอุบาทว์นี...
ทีนีเราก็ก้าวสู่ขันต่อไป ได้อีกขันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิทยาลัยน่าจะพร้อมรับร่างของอาจารย์อาซูลและอาจารย์ลูซัทแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เหลือก็แต่หาทางกําจัดเจ้าตรวนอุบาทว์นี...
...ลูกศิษย์ข้า อีกสักพักขอข้าคุยด้วยหน่อยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษที ข้ามีเรืองจะขอร้อง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ภาพข้าทีกําลังพูดอยู่ต่อหน้าเจ้า คือภาพลวงตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างจริงของข้าอยู่อีกที เพราะตรวนของวิทยาลัย ข้าจึงไม่อาจขยับจากตรงนันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างของข้าอยู่ทีแหลมเสียงสะอืนทางใต้สุดของแดนมัชฌิมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกขังไว้ทีซากปรักหักพังด้านล่างโบสถ์มาริกา เลยทุ่งสุสานเดินได้ไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า ช่วยไปให้ถึงตรงนันได้รึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีของอยากจะมอบให้เจ้า
ร่างของข้าอยู่ทีแหลมเสียงสะอืนทางใต้สุดของแดนมัชฌิมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกขังไว้ทีซากปรักหักพังด้านล่างโบสถ์มาริกา เลยทุ่งสุสานเดินได้ไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า ช่วยไปให้ถึงตรงนันได้รึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีของอยากจะมอบให้เจ้า
ลูกศิษย์ข้า ขอบใจนะทีมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะไอ้ตรวนนีเลยต้องวุ่นวายกันยกใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าอยากจะฝากงสิงนีให้กับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไปสิ หินจรัสแรกเริมของข้า
...ตอนดวงดาวร่วงหล่นลงมา ชะตาข้าได้เริมสันคลอนอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอาจถูกฆ่าก็เปนได้ เลยอยากฝากสิงนีไว้กับเจ้าก่อนถึงเวลานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือตัวข้าเอง
อัก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะ อ๊ากกกกกกก!
อือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แฮ่ก แฮ่ก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจนะ...ลูกศิษย์ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือตัวข้าเอง...ขอฝากเจ้าด้วย...
อือ...อืออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะรันเท่าไหร่ก็ไร้ประโยชน์น่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่รู้จักเบือกันเลยนะ เจ้าพวกสติวิปลาส...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อัก! อ๊า อ๊าก...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แฮ่ก แฮ่ก...
...ฝากด้วยนะ ลูกศิษย์ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือตัวข้าเอง...
...ลูกศิษย์ข้า เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจมาก เพราะเจ้า ข้าเลยได้อยู่ในร่างใหม่อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างนีเปนร่างทีดี อ่อนเยาว์ แข็งแรง พอเหมาะพอเจาะกับหินจรัสแรกเริมของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แถมยังทําให้ข้าหลุดพ้นจากตรวนบ้านันอีกด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุดข้าก็จะได้กลับวิทยาลัยเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปล้มล้างราชวงศ์คาเรียและฟนฟูสายแรกเริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า ทังหมดเปนเพราะได้เจ้าช่วยไว้เลย...
ในทีสุดข้าก็จะได้กลับวิทยาลัยเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปล้มล้างราชวงศ์คาเรียและฟนฟูสายแรกเริม
...ลูกศิษย์ข้า อยากเริมเรียนแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือเปนการตอบแทนร่างใหม่ ข้าจะฝกเจ้าให้หนักขึนอีกสักหน่อยแล้วกัน
เจ้าอยากเรียนต่อรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สงสัยข้าจะยังเข้มงวดไม่พอรึเปล่านะ
...อา ลูกศิษย์ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้เจ้าช่วยไว้อีกแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเถิด ราชินีแห่งคาเรียไม่อยู่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิทยาลัยจะได้เอาร่างของอาจารย์อาซูลและอาจารย์ลูซัทกลับมา และฝกปรือคาถาสายแรกเริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือนันเด็กทีถูกดวงดาวทอดทิงอย่างพวกเรา จะได้กลายเปนเด็กแห่งดวงดาวทีส่องประกายอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า ถ้าเปนไปได้ ข้าอยากให้เจ้าอยู่ทีวิทยาลัยต่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่มันคงเปนคําขอทีไม่มีทางสมหวังสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็มีภารกิจของเจ้า นันคือขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าอย่าลืมล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้เจ้าจะได้เปนราชาแล้ว ข้าก็ยังเปนอาจารย์ของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะยังคงเปนศิษย์ผู้น่าเอ็นดูของข้าเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนันข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ ทังวิทยาลัยจะสาบานความจงรักภักดีต่อราชาองค์ใหม่แน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า จงขึนเปนราชาแห่งเอลเดนเถิด
...อืม อาจจะดูรีบร้อนไปหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นีคือหลักฐานแห่งความจงรักภักดีจากข้าและวิทยาลัย
...ข้าเคยเล่าให้เจ้างใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าหินจรัสคืออําพันแห่งจักรวาล และเวทมนตร์ก็คือการศึกษาดวงดาวและสรรพชีวิตบนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าได้เปนราชาแห่งเอลเดนเมือไหร่ ช่วยสอนข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าความลับของสรรพชีวิตทีสถิตอยู่ในวงแหวนเอลเดนนันเปนเช่นไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเฝารอวันทีได้เล่าเรียนกับเจ้านะ
อ้อ แล้วก็
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าพลาดไม่ได้ขึนครองบัลลังก์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะกลับมาหาข้าก็ได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อะไรกัน ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ต่อให้ลูกศิษย์ข้าจะโง่เง่าแค่ไหน ข้าก็ยินดีต้อนรับหมดนันแหละ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่าฮ่าฮ่า
มีอะไรรึ ลูกศิษย์ข้า
อ้อ มาหาข้ารึ ลูกศิษย์ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเรียนไหม ถ้าเปนเจ้า ข้ายินดีต้อนรับเสมอ
โฮ่ น่าดีใจจริงๆ เจ้าเปนห่วงข้าอยู่ตลอดสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่ ข้าอยากให้เจ้าตามหาอาจารย์ลูซัท ความปรารถนาข้อนันยังคงเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องใช้ร่างของอาจารย์ เพือวิทยาลัยจะได้ฝกปรือคาถาสายแรกเริม...
...งันรึ อาจารย์ลูซัทอยู่ทีนันเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม ยอดเยียม ทีนีก็เอาร่างอาจารย์กลับมาได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากได้ร่างของอาจารย์อาซูลและอาจารย์ลูซัทครบ วิทยาลัยก็จะได้ฝกปรือคาถาสายแรกเริม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เด็กทีถูกดวงดาวทอดทิงอย่างพวกเรา จะได้กลายเปนเด็กแห่งดวงดาวทีส่องประกายเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอขอบใจ มีแต่เจ้าเท่านันทีทําหน้าทีนีได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคดีจริงๆ ทีได้เจ้ามาเปนลูกศิษย์ และเปนเพือนรู้ใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ รับไปสิ
เจ้าอยากเรียนต่อรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่ะไม่มีญหาอะไรหรอก ไหนๆ แล้ว ข้าจะจัดให้หนําใจเจ้าเลยแล้วกัน
วิทยาลัยจะได้เอาร่างของอาจารย์อาซูลกลับมา และฟนฟูคาถาสายแรกเริมให้ชําชอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือเด็กทีถูกดวงดาวทอดทิงอย่างพวกเรา จะได้กลายเปนเด็กแห่งดวงดาวทีส่องประกายเสียที
...เจอร์เรน ผู้นําพามรณะมาสู่ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอขอบคุณ เจ้าทําให้ตรวนไม่อาจพันธนาการข้าได้อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าหมดธุระกับเจ้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงมาเปนส่วนหนึงของชันเรียนข้า และสํานึกในความโง่เขลาของตัวเองเสียเถิด...
อือ...อืออ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ละ ลูกศิษย์ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อะ อา...
...ละ ลูกศิษย์ข้า...
...โฮ่ คัมภีร์คาถางันรึ ทําให้นึกถึงตอนทีข้าเรียนอยู่ทีวิทยาลัยขึนมาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ ใช่ว่าข้าจะไม่รู้จักคาถานีเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะใส่มันลงไปในวิชาเรียนของเจ้าด้วยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าได้ลืมจิตวิญญาณแห่งความใฝรู้เชียว ลูกศิษย์ข้า
ตังใจจะทําอะไรน่ะ
งันรึ น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีต้องมาแยกจากกันเช่นนี...
อัก...!
...เจ้าจะทําอะไร
ฆ่าข้าไปก็ได้ผลแค่ชัวคราว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีความหมายยิงใหญ่อะไรหรอก
อัก!
เจ้าจะทําอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าคิดจะทํามากกว่านี ข้าจะไม่ถือเปนเรืองล้อเล่นแล้วนะ
...งันรึ น่าเสียดายเหลือเกิน ศิษย์ข้า
...อา ทําไมกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไม เด็กทีถูกดวงดาวทอดทิง...จึงไม่ได้เปนดาวส่องประกาย...
ข้าหลงนึกว่าได้เพือนรู้ใจแล้วเสียอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกศิษย์ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจอตัวแล้ว นิวโลหิต เนลิอุส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะฆ่าเจ้า ไปพร้อมกับความบ้าคลังนันเสีย
...เจ้าเปนผู้มัวหมองมาใหม่ล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แลกดาบกับเนลิอุสแล้วยังรอดชีวิตมาได้ น่าจะต้องมีฝมือไม่เบา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชือของข้าคือยูร่า พรานล่านิวโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกมันคือผู้มัวหมองกระหายเลือด พวกจัญไรทีทําร้ายพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าเดินทางในแถบนีต่อ ไม่นานคงได้สู้กับพวกมันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งให้ดี ต่อให้เคยเปนพวกเดียวกัน แต่พวกมันเสียสติไปแล้ว ไม่มีวันเข้าใจกันได้อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระวังอย่าออมมือเพราะสงสารก็แล้วกัน
แลกดาบกับเนลิอุสแล้วยังหนีรอดมาได้ เจ้าต้องดวงดีไม่เบา
อ้อ แล้วก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังมีพรานล่านิวโลหิตคนอืนอีกนอกจากข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าโดนนิวโลหิตจู่โจม จงใช้แหวนวงนีซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ามีโชค พรานจะมาช่วยเหลือเจ้า
...เจ้าเปนผู้มัวหมองมาใหม่ล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชือของข้าคือยูร่า พรานล่านิวโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าได้ประดาบกับนิวโลหิตแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองกระหายเลือด พวกจัญไรทีทําร้ายพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือตัวหายนะทีมิอาจหลีกเลียง หากคิดจะเดินทางในพืนทีแถบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งให้ดี ต่อให้เคยเปนพวกเดียวกัน แต่พวกมันเสียสติไปแล้ว ไม่มีวันเข้าใจกันได้อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระวังอย่าออมมือเพราะสงสารก็แล้วกัน
หากเจ้ามีโชค พรานจะมาช่วยเหลือเจ้า
สุดท้าย ข้าจะเตือนเจ้าไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าเข้าไปใกล้ทะเลสาบอากีล ทีนันเปนอาณาเขตของมังกร
...ไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากชะตาฟาลิขิต เราอาจได้พบกันใหม่
...หืม เจ้าเองรึ เราเจอกันอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระวังให้ดี ทะเลสาบอากีลแห่งนี เปนอาณาเขตของมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ทรงพลัง งดงาม และน่าเกรงขาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าไม่ใช่ผู้ขลาดเขลาทีปรารถนาจะวอดวายด้วยไฟมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ก็อย่าเข้าไปใกล้เชียวล่ะ มีแต่คนโง่ทีจะทําเช่นนัน
...เจ้าเองรึ ข้าน่าจะเตือนไปแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทะเลสาบอากีลแห่งนี เปนอาณาเขตของมังกร อย่าเข้ามาใกล้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนียังทัน ถ้าเจ้าไม่ได้โง่ จงหันหลังกลับซะ
ตอนนียังทัน ถ้าเจ้าไม่ได้โง่ จงหันหลังกลับซะ
...เจ้าเองรึ เราเจอกันอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แลกดาบกับเนลิอุสแล้วยังรอดชีวิตมาได้ ฝมือต้องไม่ธรรมดา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แลกดาบกับเนลิอุสแล้วยังหนีรอดมาได้ แปลว่าเจ้าดวงดีไม่เบา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัวนะ ข้าชือยูร่า พรานล่านิวโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกมันคือผู้มัวหมองกระหายเลือด พวกจัญไรทีทําร้ายพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าเดินทางในแถบนีต่อ ไม่นานคงได้สู้กับพวกมันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งให้ดี ต่อให้เคยเปนพวกเดียวกัน แต่พวกมันเสียสติไปแล้ว ไม่มีวันเข้าใจกันได้อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระวังอย่าออมมือเพราะสงสารก็แล้วกัน
...เจ้าเปนผู้มัวหมองมาใหม่ล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันต้องระวังให้ดี ทะเลสาบอากีลแห่งนี เปนอาณาเขตของมังกร
...เจ้านีโง่อย่างไม่น่าเชือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดอย่างไรไปท้าทายมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่ห้ามเจ้าแล้ว ห้ามไปก็คงเปล่าประโยชน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูท่าข้าจะดวงสมพงศ์กับคนโง่สินะ
...เจ้าเองรึ เราเจอกันอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัว ข้าชือยูร่า พรานล่านิวโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกมันคือผู้มัวหมองทีลุ่มหลงในเลือดสามานย์ ฝูงคนคลังทีหําหันพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าเดินทางในแถบนีต่อ ไม่นานคงได้สู้กับพวกมันอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งนะ ถึงเดิมจะเปนพวกเดียวกัน แต่พวกมันคลังไปแล้ว ไม่มีวันเข้าใจกันได้อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระวังอย่าออมมือเพราะสงสารก็แล้วกัน
...เจ้าเปนผู้มัวหมองมาใหม่ล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แถมยังโง่อย่างไม่น่าเชือเลยด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดอย่างไรไปท้าทายมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าจะไม่ห้ามเจ้าหรอก ห้ามไปก็เปล่าประโยชน์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูท่าข้าจะดวงสมพงศ์กับคนโง่สินะ
...ข้าจะไม่ห้ามเจ้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนคนโง่ก็จงไปสู้กับมังกรอย่างคนโง่เถิด
...เจ้าเองรึ ...ข้าห่างหายจากการล่ามังกรไปเสียนานเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้สู้ร่วมกับคนเขลาแบบนี นึกถึงวันวานจริงๆ
...บัดนีเจ้าก็ล้มมังกรได้อย่างงดงามแล้ว ...ถ้างันข้าควรจะบอกเจ้าเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หัวใจมังกรทีเจ้าได้มานัน เปนของเซ่นในพิธีกินมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากสักวันหนึง ความกระหายผลิใบขึนในตัวเจ้า หิวโหยอยากกินหัวใจมังกรจนเกินจะต้านเพือให้ได้มาซึงพลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงไปเยือนโบสถ์ร้างบนเกาะเล็กๆ พ้นจากชายงด้านตะวันตกไป
...แต่จงจําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์ใดกินมังกร สักวันจะไม่เปนมนุษย์อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความหิวกระหายมังกรจะไม่เลือนหาย แต่จะสะสม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สุดท้ายก็จะล้นทะลัก ทรมานเจ้าเรือยไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พลังของมังกรทังทรงพลัง งดงาม และน่าเกรงขาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเพราะเช่นนันเอง พิธีกินมังกรจึงเปนหนทางสู่หายนะ
...เจ้าล้มมังกรได้แล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้างันข้าควรจะบอกเจ้าเอาไว้
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้แมลงมันทรมานข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุ... อูย...
...เจ้าเปนผู้มัวหมองมาใหม่ล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าห่างหายจากการล่ามังกรไปเสียนานเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้สู้ร่วมกับคนเขลาแบบนี นึกถึงวันวานจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทีนีเจ้าก็ล้มมังกรได้แล้วอย่างสวยงาม ข้าควรจะบอกเจ้าเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หัวใจมังกรทีเจ้าได้มานัน เปนของเซ่นในพิธีกินมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากสักวันหนึง ความกระหายผลิใบขึนในตัวเจ้า หิวโหยอยากกินหัวใจมังกรจนเกินจะต้านเพือให้ได้มาซึงพลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงไปเยือนโบสถ์ร้างบนเกาะเล็กๆ พ้นจากชายงด้านตะวันตกไป
...เจ้าเปนผู้มัวหมองมาใหม่ล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเจ้าก็ล้มมังกรได้แล้วอย่างสวยงาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้างันข้าควรจะบอกเจ้าเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หัวใจมังกรทีเจ้าได้มานัน เปนของเซ่นในพิธีกินมังกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากสักวันหนึง ความกระหายผลิใบขึนในตัวเจ้า หิวโหยอยากกินหัวใจมังกรจนเกินจะต้านเพือให้ได้มาซึงพลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจงไปเยือนโบสถ์ร้างบนเกาะเล็กๆ พ้นจากชายงด้านตะวันตกไป
...อะ อ้อ เปนเจ้าเองรึ ขอบใจนะทีวันก่อนช่วยข้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นิวโลหิตนันมันอันตราย ในทีสุดข้าก็จัดการมันได้เสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ รับไปสิ
...เอาล่ะ ดูเหมือนเวลาจะไม่ค่อยมีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหน้า ข้าต้องพบกับนางให้ได้ นิวโลหิตสีอินทนิล เอลีโอนอร่า
...ใช่ ข้าไล่ตามเอลีโอนอร่ามาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางคือนิวโลหิตทีน่าสะพรึงกลัวทีสุด กระทังนักรบมือฉกาจยังตกเปนเหยือนางไม่รู้กีคนต่อกีคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เอลีโอนอร่า แม้จะกระหายเลือดก็ยังโอหัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าโดนนางจู่โจม จงรีบหนีทันที ข้าจะไม่กล่าวว่าอะไรเจ้าทังนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้ไว้ซะว่าการหนีไม่ได้น่าอับอายแต่อย่างใด
...ไปได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากชะตาฟาลิขิต เราอาจได้พบกันใหม่
...เอลีโอนอร่านางต่อกรยากอย่างทีคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าเองก็สู้ได้ใช่ย่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตัดนิวนางร่วงไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้จากนีไป นางเลิกกระหายเลือดเสียทีเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบนาง ร่างกายนาง และไฟมังกรสวยสดงดงามนันจะได้เลิกแปดเปอนเสียที...
...ในทีสุดเราก็ได้พบกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองผู้จักเถลิงราชย์เปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หืม ทําไมท่านถึงทําหน้าพิกลเช่นนันเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่าท่านรู้จักเจ้าของเดิมของร่างนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเปนเช่นนันข้าก็ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึง เขาผู้นันได้ตายไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเขาก็ได้ฝากร่างนีไว้กับข้า ชาบริรี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อแต่นีไปข้าขอฝากเนือฝากตัวกับท่านด้วย
...ท่านกําลังจะผลักไสนางให้เปนเหยือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านกําลังจะผลักไสเด็กสาวผู้น่าเวทนาเข้าไปในเตาเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพือเส้นทางสู่บัลลังก์ของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงได้โหดเหียมเยียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้นางจะเปนฝายร้องขอเอง แต่นันก็แสดงว่าท่านไม่อาจไขว่คว้าเส้นทางเองได้หากไม่บูชายัญเด็กสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สุดท้ายแล้วใครจะกล้าเรียกคนพรรค์นันว่าราชากันเล่า
...ผู้มัวหมองผู้จักเถลิงราชย์เอ๋ย ท่านต้องเดินบนเส้นทางอันเต็มไปด้วยขวากหนาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเผาผลาญร่างของท่านเอง หาใช่เด็กสาวผู้น่าสงสารไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากว่าท่านเตรียมใจพร้อมแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากว่าท่านเลือกจะเดินบนเส้นทางสู่บัลลังก์อย่างชอบธรรม แม้จะเต็มไปด้วยขวากหนาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านงคําของชาบริรีด้วยเถิด
ผู้มัวหมองผู้จักเถลิงราชย์เปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจงมุ่งหน้าสู่ใต้ผืนดินแดนไกล ใต้นครหลวงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเข้าพบไตรองคุลีกับเพลิงคลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือท่านได้รับเพลิงคลังแล้ว ท่านจะกลายเปนเชือไฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือนัน ท่านก็ไม่จําเปนต้องบูชายัญเด็กสาวอีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และท่านก็จะได้เดินสู่บัลลังก์อย่างชอบธรรม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เส้นทางสู่ราชาแห่งหายนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะเผาและโค่นล้มพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รุกรานทุกสิงทีแบ่งแยกกีดกันพวกเรา เผามันให้ละลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ!
ผู้มัวหมองผู้จักเถลิงราชย์เปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจงมุ่งหน้าสู่ใต้ผืนดินแดนไกล ใต้นครหลวงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเข้าพบไตรองคุลีกับเพลิงคลัง
ท่านจะเผาและโค่นล้มพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รุกรานทุกสิงทีแบ่งแยกกีดกันพวกเรา เผามันให้ละลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ!
ฮึม
หยุดซะจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีเลย เหตุผลทีพวกเราจะต้องประดาบกัน
...ไม่มีทางอืนรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ถ้ากระหายเลือดนักละก็
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะปราบเจ้าซะ
...ทีนีก็เรียบร้อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงตายไปเสียดีๆ
...น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมเจ้าถึงคลังขึนมานะ...
...ข้ายังตายไม่ได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนกว่าจะได้ฆ่านาง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุก อาาาาาา...
หืม
ทําอะไรประหลาดดีจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเกลียดข้ารึ
...แย่จริง ไม่คิดเลยว่าจะเปนเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าท่านไม่คิดจะเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ไม่มีธุระอะไรกับท่าน
...อา น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนคนโง่ทีมองคนผิดไปหรือนี
...ชาบริรีคือตัวหายนะ ไม่มีวันตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันหนึง เราคงได้พบกันในร่างอืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่างนีเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มรณะได้ลุกลามไปทัวอีกครังแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอโทษ ตอนนีข้าไว้อาลัยให้เจ้าไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าไม่ต้องมีชีวิตในความตายหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวัน ดวงวิญญาณเจ้าจะกลับไปยังพฤกษาใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองเอ๋ย จงส่งดวงวิญญาณคนผู้นีด้วยเถิด
...เจ้าเปนผู้มัวหมองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือ D คอยล่าผู้มีชีวิตในความตาย เด็ดรากมรณะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะเตือนเจ้าไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มรณะกําลังระบาดในหมู่บ้านข้างหน้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่ากลัวว่า "เรือ" จะอยู่ทีนันด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าไม่อยากตายเปล่า ก็อย่าเข้าไปใกล้เลย
มรณะกําลังระบาดในหมู่บ้านข้างหน้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าเข้าไปใกล้เชียว
...เจ้ามันโง่จนไม่งคําเตือนของข้าเลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ดูเหมือนเจ้าจะมีพลังเด็ดรากมรณะอยู่สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสนใจพลังของอสูรไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ายึดมันทีจะตามล่าผู้มีชีวิตในความตายและเด็ดรากมรณะแล้วล่ะก็
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแนะนําให้รู้จักบาทหลวงอสูรเกอแรงค์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ามีเรืองอืนต้องไปทํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกอแรงค์คงอยากได้คนมาแทนพอดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไงล่ะ
...ดีมาก เอาแผนทีมาให้ข้าซิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเขียนสัญลักษณ์ไว้บนแผนทีแล้ว ข้าซ่อนประตูเคลือนย้ายไว้ตรงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงใช้ประตูนันไปพบกับบาทหลวงอสูรเกอแรงค์ซะ
...ข้ามีเรืองอืนต้องไปทํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ในทีสุดข้าก็ได้มา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เบาะแสสู่ตัวแม่มดโสมม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นางพยายามจะทําให้บัญญัติทองแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องดับลมหายใจนางเสีย
...มีอะไร ทําไมไม่ไปล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าซ่อนประตูเคลือนย้ายไว้ตรงสัญลักษณ์ในแผนที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงใช้ประตูนันไปพบกับบาทหลวงอสูรเกอแรงค์ซะ
...หืม งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่บังคับฝนใจเจ้าละกัน
...มีอะไร เปลียนใจแล้วรึ
...เจ้าเปนผู้มัวหมองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเหมือนเจ้าจะมีพลังเด็ดรากมรณะใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือ D คอยล่าผู้มีชีวิตในความตาย เด็ดรากมรณะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสนใจพลังของอสูรไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ายึดมันทีจะตามล่าผู้มีชีวิตในความตายและเด็ดรากมรณะแล้วล่ะก็
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแนะนําให้รู้จักบาทหลวงอสูรเกอแรงค์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ามีเรืองอืนต้องไปทํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกอแรงค์คงอยากได้คนมาแทนพอดี
องค์ชายมรณะเอ๋ย จงตังใจดูให้ดี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โทสะของบัญญัติทอง! คุณธรรมของบัญญัติทอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูสภาพแม่มดของเจ้า! กลายเปนก้อนเนือทีตายอย่างชอบธรรม!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เบิกตาดูให้ชัด! องค์ชายมรณะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นังสวะโสโครก ก้อนเนือก้อนนี จะมีบุตรไม่ได้อีกต่อไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม่ของเจ้าตายไปแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุวะฮ่าฮ่าฮ่า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือการล้างแค้นไงล่ะ นังแม่มด! ส่วนเจ้า ไอ้องค์ชายมรณะ นีคือความโกรธเกรียวของ D
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม่มดโสมมตายแล้ว บัญญัติทองจะไม่แปดเปอนไปมากกว่านี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ในทีสุดข้าก็มีหน้าไปเจอกับดาเรียน พีชายของข้าเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองเอ๋ย จงส่งดวงวิญญาณข้าผู้นีด้วยเถิด
...ในทีสุดข้าก็มีหน้าไปเจอดาเรียนเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองเอ๋ย จงส่งดวงวิญญาณข้าผู้นีด้วยเถิด
...
...อือ...อูย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดา เรีย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อึก อุก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...อือ...อูย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทะ ท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรด ขอดาบของ D...เกราะของ D ให้ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรด ขอดาบของ D...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือแก้แค้น...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือความอาฆาตของ D...
อะ โอวว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นังแม่มดโสมม จงรู้ไว้ซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศัตรูของดาเรียนเอ๋ยจงรับรู้เอาไว้ซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความอาฆาตของ D...
...ไม่เคยเห็นหน้าเจ้าเลยแฮะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือ D คอยล่าผู้มีชีวิตในความตาย เด็ดรากมรณะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะเตือนเจ้าไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้เข้าใกล้ผู้มีชีวิตในความตายเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดยเฉพาะอย่างยิง เมือเจ้าเห็น "เรือ"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าคงไม่อยากทิงชีวิตโดยไร้ความหมายใช่ไหม
อย่าได้เข้าใกล้ผู้มีชีวิตในความตายเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดยเฉพาะอย่างยิง เมือเจ้าเห็น "เรือ"
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าว่าทีเตือนไปจะมีประโยชน์สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าได้เข้าใกล้ผู้มีชีวิตในความตายเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดยเฉพาะอย่างยิง เมือเจ้าเห็น "เรือ"
...หืม นันมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้ามันโง่จนไม่งคําเตือนของข้าเลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ดูเหมือนเจ้าจะมีพลังเด็ดรากมรณะสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเหมือนเจ้าจะมีพลังเด็ดรากมรณะใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสนใจพลังของอสูรไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ายึดมันทีจะตามล่าผู้มีชีวิตในความตายและเด็ดรากแห่งมรณะแล้วล่ะก็
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแนะนําให้รู้จักบาทหลวงอสูรเกอแรงค์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ามีเรืองอืนต้องไปทํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกอแรงค์คงอยากได้คนมาแทนพอดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไงล่ะ
...ดีมาก เอาแผนทีมาให้ข้าซิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเขียนสัญลักษณ์ลงบนแผนทีแล้ว ข้าซ่อนประตูเคลือนย้ายไว้ตรงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงใช้ประตูนันไปพบกับบาทหลวงอสูรเกอแรงค์ซะ
...ข้ามีเรืองอืนต้องไปทํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเจอตราของตะขาบแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราน่าชิงชังนันไม่สมควรมีอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ใครบางคนกําลังพยายามทําให้บัญญัติทองแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องดับลมหายใจมันเสีย
...มีอะไร ทําไมไม่ไปล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าซ่อนประตูเคลือนย้ายไว้ตรงสัญลักษณ์ในแผนที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงใช้ประตูนันไปพบกับบาทหลวงอสูรเกอแรงค์ซะ
...หืม งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่บังคับฝนใจเจ้าละกัน
...มีอะไร เปลียนใจแล้วรึ
...เจ้าได้พบกับเกอแรงค์แล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าเปนผู้เด็ดรากมรณะ...เราก็เปนพวกเดียวกันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทีนีข้าคงสอนเจ้าได้แล้วกระมัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พลังแห่งบัญญัติทองสําหรับล่าผู้มีชีวิตในความตาย
...ยังมีธุระอะไรอีกรึ
...อ้อ เจ้าเองรึ มีธุระอะไร
...อ้อ เจ้าเองรึ ท่าทางทํางานขยันขันแข็งดีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอขอบใจในฐานะสหายร่วมชะตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเจ้ามีธุระอะไรรึ
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไม่ได้เจอกับเกอแรงค์สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เอาเถอะ จะทําอย่างไรก็แล้วแต่เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้เกอแรงค์ไม่อดตายก็แล้วกัน
...เรืองเกอแรงค์ จะทําอย่างไรก็แล้วแต่เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คอยล่าผู้มีชีวิตในความตาย เด็ดรากแห่งมรณะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าทางไหน หากใจไม่พร้อมย่อมทําไม่ได้
...ข้ารับใช้บัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือฟนฟูโลกอันใกล้แหลกสลายนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเชือเฉพาะการชีนําของวงแหวนเอลเดนอันยิงใหญ่เท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และผู้มีชีวิตในความตาย คือตัวตนทีอยู่นอกหลักการของบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แค่พวกมันมีตัวตน การชีนําก็แปดเปอน สัจธรรมหม่นมัว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เช่นนันจึงต้องขุดรากถอนโคน ไม่ให้เหลือแม้แต่ตัวเดียว...
...เจ้ารู้จักโรเจียร์ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชายอนาถาทีเร้นกายอยู่นอกชานระเบียงโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ครังหนึงเขาเคยเปนนักรบมารผู้เก่งกล้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะดูหลักลอย แต่ก็เฉลียวฉลาด จิตใจไม่ไหวหวันต่อสิงใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วตอนนีเปนอย่างไรเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกหนามโสโครกแทงทะลวง พรําคําเพ้อพกซําไปมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนคนตายทังทียังมีชีวิต จนข้าไม่อาจทนดูได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าจงจําไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือจุดจบของผู้ถูกล่อลวงโดยผู้มีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือการชีนําแปดเปอน มันจะกัดกินผู้คน...จนพังพินาศ
...โฮ่ ท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบสันเล่มนัน ไปได้มาจากไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอาเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้จักเจ้าของมันเปนอย่างดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเปนคนเอาไปคืนเขาเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบคุณมากทีเอามาให้ข้า...
อัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านน่ะ หยุดซะจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรืออยากตายเยียงสุนัขข้างถนน
...ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองเอ๋ย จงส่งดวงวิญญาณคนผู้นีด้วยเถิด
...ในหมู่ผู้มัวหมองเอง ก็มีพวกกระจอกเพิมขึนมาด้วยสินะ...
...ไม่จริง ทําไมถึงเปนแบบนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษเดวิน...ดะ เด...
อัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คิดจะทําอะไรน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้า เปนนักโทษของแม่มดรึ
...ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันเจ้าเองก็โสมม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ทําให้บัญญัติทองแปดเปอน ศัตรูของพีชายข้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตายซะ! ตายซะ! ตายซะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเอาศพเจ้ายัดใส่ร่างของนังแพศยาโสมม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้กอดก่ายกันแบบนันชัวนิรันดร์! อย่างทีเจ้าต้องการไงล่ะ!
...เจ้าคนโสมม นีคือการแก้แค้นให้พีชายข้า!
...โธ่เอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยกโทษให้ด้วยดาเรียน...ดา เรีย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮึบ! ย้ากกกก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮึก! อัก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุก อาาาาาา...
...ทุกคนถูกเอาไปร้อยกิงหมดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกคนทีมาดินแดนมัชฌิมากับข้า ต่อสู้เพือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฮ่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกตัดแขน ตัดขา หรือถูกบันคอ กลายเปนส่วนหนึงของแมงมุม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านรู้รึเปล่า เมือถูกเอาไปต่อกับแมงมุม มนุษย์จะกลายเปนดักแด้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าขันดีเนอะ
ท่านมาคนเดียวใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านกําลังจะไปปราสาทสตอร์มวีลรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะคําพูดหวานหูของคนสวมหน้ากากขาวรึเปล่า หรือว่าท่านอยากจะเปนดักแด้เสียเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน ท่านก็เหมือนกับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไร้ซึงความกล้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันน่ากลัวนะรู้ไหม การถูกตัดแขน ตัดขา หรือถูกบันคอน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนเหมือนทุกคน แต่ข้ากลับกลัวจนไม่รู้จะทําเช่นไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามันขีขลาดตาขาว
อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านช่วยพาเด็กคนนีไปได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านช่วยพาเด็กพวกนีไปได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะให้อยู่กับคนไร้ซึงความกล้าเช่นข้าก็น่าสงสารเกินไป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านดูจะเปนทีรักของวิญญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เด็กคนนีก็คงยินดีเช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เด็กพวกนีก็คงยินดีเช่นกัน
จะให้อยู่กับคนไร้ซึงความกล้าเช่นข้าก็น่าสงสารเกินไป...
ท่านสบายดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านจะไปปราสาทสตอร์มวีล ฝากไปบอกเหล่าดักแด้ทุกคนด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้ารักพวกเขา ข้ายังไม่กล้าพอ แต่ข้าจะกลายเปนแบบพวกเขาแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะข้าเริมชินกับความเจ็บปวดแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮึกฮึกฮึก
...นันคืออะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของต่างหน้าจากทุกคน ให้เปนของขวัญข้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ทําไมถึงทําแบบนีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมทุกคนถึงทําเพือคนอย่างข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ท่านสบายดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ไปบอกดักแด้ทุกคนแล้วรึยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้ารักพวกเขา ข้ายังไม่กล้าพอ แต่ข้าจะกลายเปนแบบพวกเขาแน่นอน
...ทุกคนเชือมันในตัวข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เชือว่าข้าทีไร้ความสามารถ จะทําบางอย่างสําเร็จในสักวัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าว่าจะไปโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาสิงทีข้าทําได้
...ข้าว่าจะไปโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาสิงทีข้าทําได้
ไม่ได้เจอท่านเสียนาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโรเดริก้า ขออภัยทีแนะนําตัวช้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีวิเศษมากเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมของเหล่าวีรชนผู้หมายมันจะเปนราชา รังลับของทวิองคุลี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นึกเลยว่าการชีนําทีมอบให้แก่ผู้มัวหมองเช่นเราจะนํามาสู่สิงน่าอัศจรรย์เยียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่การชีนําของโต๊ะกลม เจิดจ้าเกินไปสําหรับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะตามหา ว่าข้าทําอะไรได้บ้าง
...ตัวข้ามีพรสวรรค์เช่นนันด้วยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่อยากเชือเลย แต่ว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าหากข้ามีพรสวรรค์เช่นนันแม้สักนิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็อยากทําความรู้จักและขัดเกลามัน ข้าคิดเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะลองขอให้ท่านฮิวก์สอนดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้นันมีรูปลักษณ์น่ากลัว ถูกตรึงไว้กับโต๊ะกลม และเกลียดชังผู้มัวหมองเช่นเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันไม่ใช่เรืองแปลกอะไรเลย แต่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าคิดว่าเขาเปนคนจิตใจดีมีเมตตา
อ้อ แล้วก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าได้ตอบแทนท่านด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าท่านไม่ได้มอบของต่างหน้าจากทุกคนให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็คงได้แต่นังซึม ครําครวญกับตัวเอง แล้วทรยศทุกคนต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอขอบคุณท่าน ได้โปรดรับสิงนีไว้ด้วย
สวัสดี ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโรเดริก้า เพิงมาถึงทีนีเมือครู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ทีนีวิเศษมากเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมของเหล่าวีรชนผู้หมายมันจะเปนราชา รังลับของทวิองคุลี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นึกเลยว่าการชีนําของผู้มัวหมองจะนํามาสู่สิงน่าอัศจรรย์เยียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่การชีนําของโต๊ะกลม เจิดจ้าเกินไปสําหรับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะตามหา ว่าข้าทําอะไรได้บ้าง
การชีนําของโต๊ะกลม เจิดจ้าเกินไปสําหรับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะตามหา ว่าข้าทําอะไรได้บ้าง
ท่านสบายดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปลอดภัยก็ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ายังคงตามหาสิงทีข้าทําได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะไม่ง่าย แต่ข้าคิดว่ายามนีข้าควรทําเช่นนัน
...ถ้าหากข้ามีพรสวรรค์ในการประสานวิญญาณแม้สักนิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็อยากทําความรู้จักและขัดเกลามัน ข้าคิดเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะลองขอให้ท่านฮิวก์สอนดูนะ
อา ขอบคุณท่านมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านไปโน้มน้าวท่านฮิวก์ให้ใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะท่าน เขาจึงยอมสอนศาสตร์การประสานวิญญาณให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่รู้ว่าข้าจะทําอะไรได้มากแค่ไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้ามันจะเปนประโยชน์ต่อพวกท่านได้บ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และช่วยปลอบประโลมเหล่าคนทีถูกนําไปร้อยกิงได้ในสักวัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็จะลองเรียนรู้ดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือโรเดริก้า ผู้ประสานวิญญาณฝกหัด ขอฝากเนือฝากตัวกับท่านด้วย
ท่านสบายดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องการให้ข้าช่วยประสานวิญญาณรึเปล่า
...ช่วงนี ในทีสุดข้าก็เริมเข้าใจศาสตร์การประสานวิญญาณมากขึนแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจว่าสิงอมตะทีเรียกว่าวิญญาณ อยู่ภายใต้บัญญัติทองอย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และพวกเขาปรารถนาอะไร หลงใหลอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านฮิวก์บอกว่า ข้าไม่ใช่ผู้ประสานวิญญาณฝกหัดอีกต่อไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัวใหม่นะ ข้าคือโรเดริก้า ผู้ประสานวิญญาณ ขอฝากเนือฝากตัวกับท่านด้วย
ขอร้องท่านอย่างหนึงได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้ท่านพาเด็กคนนีไปด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้ท่านพาเด็กพวกนีไปด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเรียกพวกเขามาทีนีก็ไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านดูจะเปนทีรักของวิญญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เด็กคนนีก็คงยินดีเช่นกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เด็กพวกนีก็คงยินดีเช่นกัน
...ข้ามีเรืองอยากแจ้งให้ท่านทราบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนหน้านีไม่นาน มีใครบางคนเข้าไปทีส่วนลึกของงโน้นระหว่างโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และข้าก็ได้ยินเสียงดังมาจากทีอันห่างไกลนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงเหล่าวิญญาณกรีดร้อง ครําครวญ หวาดกลัวคําสาป และเสียงสาปแช่งบ้าคลังน่าพรันพรึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิญญาณมีนับไม่ถ้วน เสียงนันจึงดังไม่ขาดช่วง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจินตนาการไม่ออกเลย ว่าเกิดเรืองอะไร กับคนจํานวนเท่าไรกันแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขนาดพิธีกรรมร้อยกิงอะไรนัน ยังไม่ถึงขันนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าว่าไม่ควรเข้าไปใกล้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้เปนคนแกร่งอย่างท่านก็ตาม
...ข้าได้ยินเสียงจากส่วนลึกของงโน้น ระหว่างโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงเหล่าวิญญาณกรีดร้อง ครําครวญ หวาดกลัวคําสาป และเสียงสาปแช่งบ้าคลังน่าพรันพรึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าว่าไม่ควรเข้าไปใกล้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้เปนคนแกร่งอย่างท่านก็ตาม
...เสียงวิญญาณหวาดกลัวคําสาปทีเคยเล่าให้ง ข้าไม่ได้ยินมันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้เสพอาจมออกจากโต๊ะกลมไปแล้วกระมัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไม่เกิดเรืองร้ายขึนก็คงดี...
...ท่านระวังตัวด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเหมือนว่าเขาคนนัน ท่านผู้เสพอาจม จะกลับมาอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยิน เสียงเหล่าวิญญาณกรีดร้อง ครําครวญ หวาดกลัวคําสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ซําร้าย ยังมีเสียงทีดังก้องเลวร้ายยิงกว่า เสียงสาปแช่งอย่างบ้าคลังพรันพรึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่พองนานเข้าข้าก็สัมผัสได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าคําสาปแช่งนัน คือท่วงทํานองทีไม่สันคลอน
...ข้าไม่ได้ยินเสียงวิญญาณหวาดกลัวคําสาปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่คราวนีต่างจากคราวก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าเหล่าวิญญาณน่าจะหลบหนีจากการจองจําได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่า ท่านจะเปนคนทีช่วยพวกเขากัน
...ดูเถิด โต๊ะกลมมอดไหม้ แหลกลาญไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทวิองคุลีคลัง ผู้มัวหมองทุกคนจากไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนทีเหลือมีเพียงข้าและท่านฮิวก์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่คิดจะตําหนิท่านหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะทํางานประสานวิญญาณต่อไปเหมือนอย่างทีแล้วมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน ขอร้องท่านเถิด ช่วยเกลียกล่อมท่านฮิวก์ที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาผูกพันกับโต๊ะกลมมากเกินไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ายังอยู่ทีนีต่อไป เขาจะแหลกสลายไปพร้อมกับโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โซ่ตรวนนักโทษพัง ท่านฮิวก์เปนอิสระแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้เขาออกห่างจากโต๊ะกลมเสียที
เข้าใจแล้ว ท่านอยากให้ข้าช่วยประสานวิญญาณให้ใช่ไหม
...จริงหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้แต่คําพูดของท่าน ท่านฮิวก์ก็ยังดือไม่ยอมงสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณท่านมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะลองไปพูดคุยกับเขาดูอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สร้างอาวุธสังหารเทพเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงทีท่านฮิวก์ปรารถนา ข้าคิดว่ามันเหมือนคําสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําสาปน่าสะพรึงของราชินีมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน บางทีพวกเราอาจจะช่วยอะไรท่านไม่ได้แล้ว
...อา ไม่ได้มีแต่ข้าคนเดียวสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาลืมแม้กระทังท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านฮิวก์แหลกสลายไปเสียแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเปนตอนนี เราอาจจะเกลียกล่อมเขาให้ออกจากโต๊ะกลมได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อย่าเลยดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือสิงทีท่านฮิวก์เลือกแล้ว
...ข้าจะอยู่กับท่านฮิวก์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านฮิวก์มอบความหมายในการมีชีวิตอยู่ให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คราวนีข้าจึงอยากช่วยท่านฮิวก์ ถึงแม้จะเพียงน้อยนิดก็ตาม
ท่านโปรดขึนเปนราชาแห่งเอลเดนเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านฮิวก์คอยบอกเช่นนันเสมอ ว่าท่านคือราชาของตัวเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้โปรดใช้อาวุธของท่านฮิวก์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สังหารเทพเจ้าเสีย สังหารราชินีมาริกาผู้สาปแช่งพวกเรา
...ให้ข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่เคยดืมสุรา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็ไม่ใช่เด็กน้อยแล้ว ข้าจะลองดู
...
ท่านจะทําให้ข้ากลายเปนดักแด้งันรึ
อา แต่ว่าข้าเปนคนขีขลาดตาขาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไร้ซึงความกล้าทีจะออกไปนอกการปกปองนี
ดังนันได้โปรด ล้มเลิกเสียเถิด
ข้าเข้าใจความรู้สึกท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ตอนนีช่วยหยุดก่อนเถิด
หรือว่า ท่านก็กลัวจนทนไม่ได้เหมือนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจึงได้คลังเช่นนัน
ได้โปรดเถิด ช่วยหยุดที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําแบบนันไป ความกลัวของท่านก็ไม่หายไปหรอก
...ใครก็ได้! ไม่มีใครอยู่เลยรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครจะช่วยเคนเนธ ไฮต์ ผู้นีเลยรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ละทิงอธรรม รับใช้บัญญัติเทียงธรรมน่ะมีไหม!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ พฤกษาทองเอ๋ย! ได้โปรดส่งใครมาให้ข้าที!
...เจ้ามัวยึกยักอะไรอยู่อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าต้องไปชิงปอมของข้ากลับคืนมา มันอยู่ทางตอนใต้ของทีนี เลยปาแห่งหมอกไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ เจ้าอยากรู้เรืองค่าตอบแทนใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าดูแคลนข้าน่า เคนเนธ ไฮต์ผู้นีไม่ใช่คนขีตระหนีเสียหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รุ่งสางวันทีเจ้าชิงปอมข้าคืนมาได้ ข้าจะจัดเลียงให้เจ้าอย่างตระการตาแน่นอน
อ้อ ใช่แล้ว ข้าจะเตือนเจ้าไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าต้องระวังก็อดดริกเอาไว้ให้ดี มันกําลังล่าผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้พวกน่ารังเกียจนันมันเห็นผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้าเปนแค่เครืองเซ่นไว้ร้อยกิงเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทังทีก็อดดริกก็เปนแค่พวกไม่รู้หัวนอนปลายเท้า ไม่คู่ควรกับคําว่าราชาด้วยซํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หนีหัวซุกหัวซุนมาจากนครหลวง ซ่อนตัวมากับพวกผู้หญิง แล้วก็หัวหดอยู่ในปราสาทเพราะกลัวราดาห์น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปรามาสมาเลเนียแต่ก็แพ้นาง สุดท้ายก็ต้องเลียเท้าสาบานความจงรักภักดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไร้ยางอาย เหลาะแหละเปนทีหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ชาติตระกูลดีเท่าไร เลือดของก็อดฟรีย์ ตระกูลแห่งทองก็ดูจะเจือจางไปเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดๆ ดูแล้วก็น่าเวทนาอยู่
...เจ้ามัวยึกยักอะไรอยู่อีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าต้องไปชิงปอมของข้ากลับคืนมา มันอยู่ทางตอนใต้ของทีนี เลยปาแห่งหมอกไป
...โอ เจ้ามาช่วยข้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปล่า ไม่มีอะไร แม้เจ้าจะเปนผู้มัวหมอง ข้าก็ยินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะผู้รับใช้บัญญัติเทียงธรรม ไม่ได้มีแต่ผู้สูงส่งเสมอไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเคนเนธ ไฮต์ ทายาทชอบธรรมของจ้าวผู้ครองลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมอง ข้ามีเรืองจะขอร้องเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้เจ้าไปชิงปอมของข้ากลับคืนมา มันอยู่ทางตอนใต้ของทีนี เลยปาแห่งหมอกไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หัวหน้าหน่วยอัศวินทีส่งไปจากสตอร์มวีลกลายเปนพวกกระหายเลือดไปแล้ว ไม่รู้ไปทําโง่เง่าอีท่าไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หืม มีอะไรรึ
...หืม มีอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พระเจ้าช่วย! หัวหน้าอัศวินตายแล้วรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่ะฮ่ะ! โชคดีอะไรอย่างนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เยียมมาก เก่งมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงเจ้าจะไม่ได้มีเจตนา แต่ข้าก็เห็นชอบด้วยกับการกระทํานัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอ้า นีค่าตอบแทน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไปเลย ไม่ต้องเกรงใจ
โอ มาแล้วรึ ข้ารอจนเงกแล้ว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยึดปอมข้าคืนมาได้รึยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ จริงรึ! หัวหน้าอัศวินตายแล้วด้วย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เยียมมาก เก่งมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดถูกจริงๆ ทีเชือมือเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เอ้า นีค่าตอบแทน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับไปเลย ไม่ต้องเกรงใจ
เอาล่ะ ได้เวลาข้ากลับไปปอมแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีเรืองต้องทําเปนภูเขาเลากา ก่อนอืนต้องผูกสัมพันธ์กับพวกอมนุษย์ใหม่อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําหน้าเหมือนไม่เชือข้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมืออยู่ใต้ร่มพฤกษาทอง เราสามารถสานสัมพันธ์กับอมนุษย์เหล่านันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะแม้แต่พวกตําต้อย บัญญัติอันเทียงธรรมก็ไม่มีวันทอดทิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และนันก็คือภารกิจของเคนเนธ ไฮต์ทายาทผู้ชอบธรรมแห่งลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคอยรอดูให้ดีก็แล้วกัน
อ้อใช่ เจ้าน่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สนใจมารับใช้ข้าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามองเห็นแววในตัวเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ารับใช้ข้า ศึกษาบัญญัติเทียงธรรมของพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครจะรู้ สักวันหนึงพรอาจกลับมาสู่ดวงตามัวหมองของเจ้าก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไงล่ะ ข้าว่าข้อเสนอนีไม่เลวเลยใช่ไหม
หืม งันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแล้วเชียวว่าเจ้าน่ะมีแวว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันข้าจะรออยู่ทีปอมของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแต่งตังเจ้าให้เปนอัศวินของข้าทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อนาคตช่างสดใสงดงามเหลือเกิน พฤกษาทองต้องกําลังอวยพรให้พวกเราเปนแน่
อะไรกัน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าพูดจริงรึ ทําไมถึงโง่เยียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็เอาเถิด ใช่ว่าข้าจะไม่เข้าใจเสียเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือมีลาภลอยลงมา คนเราย่อมตระหนกทําตัวไม่ถูกเปนธรรมดา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าเปลียนใจก็มาเยือนปอมข้าได้ทุกเมือนะ
ว่าไง หายลังเลแล้วหรือยัง
...งันรึ เอาเถิด ใช่ว่าข้าจะไม่เข้าใจเสียเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สําหรับเจ้ามันก็เหมือนลาภลอยลงมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เปนไร ข้าไม่ได้รีบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าเปลียนใจก็มาเยือนปอมข้าได้ทุกเมือนะ
...อึก อะไรกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมราชินีถึง...แบบนีก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
(ตาย)
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปดูมาแล้วใช่ไหม สถานการณ์ของปอมข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดินแดนทีไร้ซึงราชา ช่างน่าสลดใจนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงต้องแสวงหา ทว่าสิงทีต้องการหาใช่อย่างก็อดดริกไม่ แต่เปน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาผู้ชอบธรรมและแข็งแกร่ง ผู้ทีจะฝากงสายเลือดแท้จริงแห่งลิมเกรฟไว้ได้
...ต้องขออภัยเจ้าทีอุตส่าห์คาดหวัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ด้วยสภาพเช่นนี ข้าไม่มีคุณสมบัติพอจะแต่งตังอัศวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เคนเนธ ไฮต์ผู้นีขออภัยจากใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าต้องแสวงหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาผู้ชอบธรรมและแข็งแกร่ง ผู้ทีจะฝากงสายเลือดแท้จริงแห่งลิมเกรฟไว้ได้
...ข้าต้องแสวงหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาผู้ชอบธรรมและแข็งแกร่ง ผู้ทีจะฝากงสายเลือดแท้จริงแห่งลิมเกรฟไว้ได้
...อ้อ เจ้าเองรึ ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยู่รอดปลอดภัยดีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อือ ข้าพบผู้ปกครองคนใหม่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านหญิงเนเฟลีแข็งแกร่งโดยแท้ คู่ควรแก่การฝากงสายเลือดทีแท้จริงแห่งลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เคนเนธ ไฮต์ผู้นีเชือเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะปกครองปราสาทแห่งนีร่วมกับท่านหญิง แล้วจากนันจะหวนคืนสู่ปอมของเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมือถึงเวลานัน ข้าจะทําตามสัญญาเดิมทีเคยให้ไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแต่งตังเจ้าให้เปนอัศวินของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารอดูได้เลย
ข้าจะปกครองปราสาทแห่งนีร่วมกับท่านหญิง แล้วจากนันจะหวนคืนสู่ปอมของเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมือถึงเวลานัน ข้าจะทําตามสัญญาเดิมทีเคยให้ไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะแต่งตังเจ้าให้เปนอัศวินของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ารอดูได้เลย
อัก
ทําอะไรน่ะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใจเย็นๆ ก่อน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุด! อย่าทําอะไรโง่ๆ!
หนอย! เจ้าผู้มัวหมองต้อยตํา!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามาหยามเคนเนธ ไฮต์นะโว้ย!
...ทุกคนเสียสติกันไปหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติพังทลายถึงเพียงนีเลยรึ...
...อา ไม่มีใครอยู่เลยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทองเอ๋ย เหตุใดจึงทอดทิงข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สวัสดีเจ้าค่ะ ท่านวีรชนผู้มาด้วยพร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีนามว่าเฟย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเหตุบางประการทําให้ข้าต้องมาอยู่ทีโต๊ะกลมแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านวีรชน ให้ข้าโอบกอดท่านสักชัวครู่จะได้ไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดแบ่งพลังชีวิตและกําลังใจให้กับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้รับรู้ถึงไออุ่นของวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วท่านก็จะได้รับความกรุณาแห่งม่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมองว่าข้าโลภงันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นีคือพิธีกรรมศักดิสิทธิของบ้านเกิดข้า
...อา ขอบพระคุณเจ้าค่ะท่านวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านช่างอบอุ่นเหลือเกิน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงทีส่องแสงอยู่ภายในกายท่านตอนนี คือความกรุณาแห่งม่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่สิงนีไม่จีรัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านต้องการความกรุณาอีก โปรดมาหาข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะโอบกอดท่านสักกีครังก็ย่อมได้เจ้าค่ะ
...ข้าเข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะรังเกียจข้าก็ไม่แปลก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากว่าท่านเปลียนใจ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดมาหาข้าทีห้องนีอีกนะเจ้าคะ
...อ๊ะ ท่านคือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเปลียนใจแล้วหรือเจ้าคะ
ยินดีต้อนรับเจ้าค่ะท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาให้ข้ากอดอีกหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ความกรุณาในตัวท่านยังส่องสว่างอยู่เลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านต้องการเช่นนันจริงหรือ
...มาเลยเจ้าค่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านนีอบอุ่นจริงๆ...
...ขอให้ท่านสุขสบายนะเจ้าคะ
...คนทีบ้านเกิดเรียกข้าว่านารีแห่งผู้วายชนม์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังรับไออุ่นและพลังชีวิตจากวีรชนมากหน้าหลายตามาสถิตไว้ในร่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะร่วมเตียงกับร่างวายชนม์ของผู้สูงส่ง เพือมอบชีวิตอันยิงใหญ่ให้อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีตัวตนอยู่เพือการนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก่อนผู้สูงส่งจะได้รับชีวิตใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ตาสว่างเพราะพรเสียก่อน...จึงถูกเนรเทศจากบ้านเกิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดเข้าใจข้าด้วยนะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงกระนัน ข้าก็ยังปรารถนาจะเปนนารีแห่งผู้วายชนม์อยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน ให้ข้าได้โอบกอดท่านหลายๆ ครังเถิด
...ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องท่านอย่างหนึงได้ไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้ท่านตามหาเจ้าของดาบสันเล่มนี แล้วคืนให้แก่เขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนคนหนึงมอบดาบเล่มนีให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ดาบนีมีค่ามาก...แถมยังแฝงไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเปนไปได้ ข้าก็อยากคืนให้เจ้าของเดิมเจ้าค่ะ
ข้าอยากให้ท่านตามหาเจ้าของดาบสันทีมอบให้แก่ท่านเล่มนี แล้วคืนให้แก่เขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะดาบนีมีค่ามาก...แถมยังแฝงไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก
...ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้จักตราประทับดาบทมิฬไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปนนิทานก่อนนอนทีท่านโรเจียร์เคยเล่าให้ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์ครึงเทพสินชีพครังแรก ณ คืนปฏิบัติการในอดีตกาล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบทมิฬของนักฆ่าทีลงมือในคืนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องมีตราประทับและความจริงของปฏิบัติการครังนันซ่อนอยู่เปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่ค่อยเข้าใจเรืองซับซ้อนสักเท่าไหร่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านโรเจียร์หลังนําตาด้วยเจ้าค่ะ
...เปนนิทานก่อนนอนทีท่านโรเจียร์เคยเล่าให้ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์ครึงเทพสินชีพครังแรก ณ คืนปฏิบัติการในอดีตกาล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบทมิฬของนักฆ่าทีลงมือในคืนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องมีตราประทับและความจริงของปฏิบัติการครังนันซ่อนอยู่เปนแน่
...ท่านช่วยท่านโรเจียร์ไว้ใช่ไหมเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านโรเจียร์ปลาบปลืมมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้นันต้องมีความมุ่งมันอันแรงกล้าเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความมุ่งมันทีจะประคองร่างบาดเจ็บสาหัส สานต่อเจตจํานง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคือวีรชนจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดยเฉพาะสําหรับท่านโรเจียร์...และสําหรับข้า
...จะดีหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ของลําค่าขนาดนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบพระคุณมาก ข้าไม่เคยดืมสุรามาก่อนเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะค่อยๆ ลิมรสมันแล้วกัน...
...อันทีจริง ข้าได้ยินมาจากคนผู้หนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกียวกับดาบทมิฬทีท่านโรเจียร์พูดถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านโรเจียร์ออกห่างจากโต๊ะกลมไม่ได้ ข้าคงให้เขาไม่ได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเปนท่าน อาจจะใช้มันให้เปนประโยชน์ได้มากกว่า
...ในทีสุดก็เอากลับมาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้สูงส่งจะนํารอยตราศักดิสิทธิทีถูกช่วงชิงไปกลับคืนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าต้องแยกจากท่านแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝากบอกทุกคนทีโต๊ะกลมเปนครังสุดท้ายด้วยนะเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าคือเฟย นารีแห่งผู้วายชนม์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมเอ๋ย อย่าได้ล่วงลํามรณะแห่งก็อดวิน ผู้สูงส่งเปนอันขาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราเพียงแค่มีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และสักวันเราจะมีราชาเปนของเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าใครจะตําหนิเช่นใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปวงประชาผู้อ่อนแอ ก็จะมีราชาเปนของตนเอง
...คนทีมาคือท่านเองหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคาดไว้เช่นนันอยู่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วท่านตังใจจะทําอย่างไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกหัวรุนแรงทียึดถือบัญญัติทองสายดังเดิมปฏิเสธพวกข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะปฏิเสธทุกสิงทุกอย่างของเราเหมือนพวกมันหรือไม่
...เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ ถ้าเช่นนันก็ฆ่าข้าเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือผู้ร่วมเตียงกับองค์ชายมรณะ ก็อดวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนมารดาของเหล่าผู้มีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความชิงชัง เคียดแค้นทีมีต่อพวกเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอรับทังหมดนันเอาไว้เอง
เอ้า ฆ่าข้าเสียสิเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านปฏิเสธพวกข้าใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกข้าทีได้แต่มีชีวิตในความตาย เฝารอทีจะได้มีราชาเปนของตน
...ท่านนีพิลึกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือผู้พิทักษ์ผู้มีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางคนกระทังเรียกข้าว่าแม่มดโสมม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านก็ยังยอมให้ข้าโอบกอดอยู่
...อีกไม่นาน ข้าจะร่วมเตียงกับก็อดวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และในกายข้าก็จะเปนทีสถิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอชีวิตใหม่ให้เจ้าชายแห่งทอง มรณะแรกแห่งมนุษย์ครึงเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอรูนให้ผู้มีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากขอร้องท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดให้รูนแก่บุตรข้า แล้วขึนเปนราชาได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้มีชีวิตในความตาย ยอมให้เปนเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเปนราชาแห่งเอลเดนของพวกเรา
...อีกไม่นาน ข้าจะร่วมเตียงกับก็อดวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเปนทีสถิตของบุตรและรูน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดให้รูนนัน แล้วขึนเปนราชาได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้มีชีวิตในความตาย ยอมให้เปนเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเปนราชาแห่งเอลเดนของพวกเรา
...ถึงเวลาต้องลาจากท่านแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าก็พึงใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีได้ร่วมเตียงกับก็อดวินด้วยเจตจํานงของตน มิใช่เพียงซากทีถูกยัดเยียดมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และได้อุ้มครรภ์เด็ก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกอย่าง เด็กคนนีจะต้องสืบทอดความอบอุ่นของท่านเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าถือกําเนิดในฐานะนารีแห่งผู้วายชนม์ คงไม่มีความสุขใดเหนือยิงไปกว่านีแล้ว
...ให้ข้าหรือ ของลําค่าอย่างนีน่ะหรือเจ้าคะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบพระคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านนีแปลกคนเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาเมตตากับข้า ท่านก็ไม่ได้อะไรเสียหน่อย
...ท่านเคยเห็นรอยตราศักดิสิทธิไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บ่วงขาดร้อยขาทีถูกประทับในมรณะแรกของมนุษย์ครึงเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมเอารอยตราศักดิสิทธิของก็อดวินกลับมาได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่น่าจะยังต้องมีอีกหนึงรอยตราเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าต้องตามหามัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนทีพวกข้าจะได้มาซึงราชา
....รอยตราศักดิสิทธิถูกประทับลงบนมรณะแห่งก็อดวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่รอยตราบ่วงขาดร้อยขาจะต้องยังมีอีกหนึงรอยเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าต้องตามหามัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนทีพวกข้าจะได้มาซึงราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มือข้าอาจต้องแปดเปอนอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงเวลานัน ท่านจะยังยอมให้ข้าโอบกอดอยู่ไหม
....รอยตราศักดิสิทธิถูกประทับลงบนมรณะแห่งก็อดวิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่รอยตราบ่วงขาดร้อยขาจะต้องยังมีอีกหนึงรอยเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าต้องตามหามัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนทีพวกข้าจะได้มาซึงราชา
...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือ...ตราศักดิสิทธิอีกอัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมท่านถึง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ขอบคุณเจ้าค่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพียงเท่านี ก็อดวินก็จะกลายเปนมรณะแรกอย่างทีควรเปน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้รับชีวิตใหม่อันยิงใหญ่อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคือวีรชนของข้า ไม่สิ ของผองเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอาจทําอะไรให้ท่านไม่ได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อย่างน้อย ให้ข้าได้กอดท่านแน่นๆ ครู่หนึงเถิด
...นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็อดวินนันท่านหรือ
...พวกท่านจะทําเช่นนันตลอดไปหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...กระทํากับผู้อ่อนแอ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าเคยสัมผัสคําสาปหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โรคเรือรังของชีวิตอันน่าสะพรึงและถูกรังเกียจเดียดฉันท์ พรอันอัปลักษณ์นัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูท่าจะไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ายังเด็กอยู่เลยนี ปราศจากมลทิน ไม่รู้ในสิงทีไม่ต้องรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีธุระกับคนเยียงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นานๆ ทีจะเงียบสงบ ...อย่ามาเกะกะข้า
...บอกแล้วไงว่าอย่ามาเกะกะข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างน่าซาบซึงทีโต๊ะกลมหย่าศึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจึงไม่ถูกสังหาร ไม่ถูกหยามเกียรติ
...ช้าก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสัมผัสได้ถึงคําสาปสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันส่งกลินเหม็นตุๆ โรคเรือรังชืนแฉะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูท่าแหล่งเพาะของข้าจะสุกปลังได้ทีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดดูแล้วก็ช่างเปนความเงียบสงบอันแสนสัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าจงปลดปล่อยร่างของข้าเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างข้าถูกจองจําอยู่ในคุกทางนําทิง ใต้มหานคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วข้าจะสังหาร ยํายีเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้โรคเรือรังกลายเปนของเจ้าอย่างแท้จริง
...เจ้าจงปลดปล่อยร่างของข้าเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างข้าถูกจองจําอยู่ในคุกทางนําทิง ใต้มหานคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วข้าจะสังหาร ยํายีเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้โรคเรือรังกลายเปนของเจ้าอย่างแท้จริง
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปล่อย! ปล่อยข้าออกไปจากทีนี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินอีก! ให้ข้ายํายีอีก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกสิงทุกอย่างของพวกเจ้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อนาคตของพวกเจ้า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือ "ผู้เสพอาจม"!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําสาปของพวกเจ้าทุกคน!
...เจ้าเปนใคร
...ข้าจะออกไป ออกไปจากทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะออกไปฆ่า และยํายีให้หนําใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อไปทุกคนจะต้องเกิดมาต้องสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังลูกหลานเหลน ต้องสาปไม่มีวันจบสิน
...ข้าจะออกไปฆ่า และยํายีให้หนําใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อไปทุกคนจะต้องเกิดมาต้องสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังลูกหลานเหลน ต้องสาปไม่มีวันจบสิน
ข้าคือ "ผู้เสพอาจม"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําสาปของพวกเจ้าทุกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ากินอีก ให้ข้ายํายีอีก...
...ปล่อยข้า ปล่อยข้าออกไปจากทีนี
...แล้วข้าจะสังหาร ยํายีเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้โรคเรือรังกลายเปนของเจ้าอย่างแท้จริง
...เอาล่ะ ข้าจะอวยพรให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้เจ้าเปนแหล่งเพาะโรคร้าย
...ข้ารออยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าปฏิเสธพรของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าผู้สัมผัสได้ถึงคําสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปฏิเสธพรทีไม่มีใครปฏิเสธได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุดข้าก็เข้าใจแล้วว่าทําไม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเจ้าก็คือข้า และข้าก็คือ "ผู้เสพอาจม"
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้เวลาอวยพรให้ร่างตัวเองแล้ว
...อวยพรให้ข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กัดกร่อนร่างข้าด้วยคําสาปปรสิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะสักกีครังก็เอาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือให้สักวันหนึง เกิดวังวนแห่งคําสาปยํายีบัญญัติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าสังหารไปมหาศาล ยํายีไปมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และมันก็ให้ผล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกิดคําสาปนับร้อย เกิดเด็กต้องสาปนับพัน เกิดหลานต้องสาปนับหมืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวข้าจํานวนนับไม่ถ้วนจะถือกําเนิดจากตรงนัน สังหาร ยํายี และให้พรไปชัวนิรันดร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สมนําหน้า การชีนําของข้าช่างเลิศเลอเสียนีกระไร
...ร่างข้าอยู่ในคุกทางนําทิง ใต้มหานคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อวยพรให้ข้าเถิด กัดกร่อนร่างข้าด้วยคําสาปปรสิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือให้สักวันหนึง เกิดวังวนแห่งคําสาปยํายีบัญญัติ
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สาป ข้าจะสาป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกสิงจะต้องเกิดมาต้องสาป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังลูกหลานเหลน ต้องสาปไม่มีวันจบสิน...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติทอง ข้าจะสาปเจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะยํายีเจ้าให้ได้...
...อาา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอที...ข้า ก็คือข้า...”ผู้เสพอาจม”...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนถึงทีสุด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...
...
ขอจงมีแต่พร!
...โฮ่ ไม่ได้พบเห็นนานทีเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองคนใหม่มาเยียมเยือนโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ในฐานะผู้อาวุโสแห่งโต๊ะกลม ข้าขอรับเจ้าไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีปลอดภัย ...อยู่ให้สบายล่ะ
...ในฐานะผู้มาก่อน ข้าจะเตือนเจ้าไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าแค่มาเยียมเยือนโต๊ะกลมนีเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรียกได้ว่าเปนเพียงผู้พํานัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงอย่าลืมเรืองนัน และรู้จักแยกแยะถูกผิดด้วย
...ข้ามีเรืองจะพูดเท่านี พักผ่อนให้สบายล่ะ
...มีธุระอะไรรึ ข้ากําลังยุ่ง...
โฮ่ ไม่พอใจสินะ การพํานักทีโต๊ะกลมน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันก็จงนึกให้ออก วาจาแรกแห่งพรทีได้รับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ามิได้ละเมอเพ้อพก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และปรารถนาจะตามหาวงแหวนเอลเดนเพือขึนเถลิงเปนราชาแห่งเอลเดน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็จงไปตามการชีนํา โค่นผู้ครอบครองเศษเสียว แล้วขึนเปนผู้ครอบครองมหารูนเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันแล้วประตูสู่ด้านในโต๊ะกลมจะเปดออก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเจ้าคงจะได้รับงโองการของทวิองคุลี
หากเจ้าได้งโองการของทวิองคุลีแล้ว จงน้อมรับเอาไว้เสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะสมาชิกตัวจริงของโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าคาดหวังอยู่นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเบือแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกผู้มัวหมองทีเข้าใจผิดว่าโต๊ะกลมเปนทีหลบภัยหรืออะไรเทือกนัน
...ข้ามีเรืองจะพูดเท่านี ข้ากําลังยุ่ง
...ถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็ไม่ต้องพูด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะได้ไม่เปนการโอ้อวด ว่าตนเปนคนเขลาเกินเยียวยา
...เจ้า ได้งโองการของทวิองคุลีแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันก็ขอต้อนรับเจ้าตามสัญญา ในฐานะสมาชิกตัวจริงของโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้คนรู้จักข้าในนามกิเดียน ออฟเนียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะผู้มัวหมอง เพือตามหาวงแหวนเอลเดนและเถลิงเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงต้องพยายามรู้ทุกสรรพสิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าเปนสหายร่วมชะตาเพียงไม่กีคน ขอให้เปนเช่นนันเสมอไป
...เจ้ายังปรารถนามหารูนมากกว่านีใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเช่นนัน ข้าจะบอกเจ้าไว้เสียหน่อยในฐานะสหายผู้ร่วมชะตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ครอบครองเศษเสียว ผู้ถือชินส่วนมหารูนอันยิงใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมนันรู้ถึงตําแหน่งของ 5 คนจากทังหมด รวมถึงคนทีเจ้าพิชิตไปแล้วด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนหนึงคือก็อดดริกร้อยกิง จ้าวแห่งสตอร์มวีล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนหนึงคือแม่ทัพราดาห์น ผู้เสมอในการรบกับมาเลเนียผู้เสือมสลาย ณ ทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนหนึงคือผู้พิพากษาไรคาร์ด เจ้าของคฤหาสน์ภูผาเพลิงทีเกลเมีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนหนึงคือมอร์ก็อตแห่งพร ราชาไร้ร่าง จ้าวแห่งนครหลวงเรนเดล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และราชินีจันทร์เพ็ญเร็นนาล่า แห่งวิทยาลัยคาถาเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้ายังปรารถนามหารูนชินอืนๆ อยู่อีกใช่ไหมล่ะ
ก็อดดริกร้อยกิง จ้าวแห่งสตอร์มวีล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทายาทแห่งก็อดฟรีย์ผู้เปนราชาแห่งเอลเดนองค์แรก เปนเฒ่าอัปลักษณ์ผู้โหยหาพลังทีขาดหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปราสาทเขาอยู่ทีผาด้านตะวันตกเฉียงเหนือของลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่างทีเจ้าก็น่าจะรู้ดีอยู่แล้ว
แม่ทัพราดาห์น ราชสีห์แดงผู้พิฆาตดาว เปนนักรบฝมือฉกาจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่า ณ สมรถูมิแห่งลิมเกรฟตะวันออกไปจนถึงทุ่งแคลิด ราดาห์นได้รบกับมาเลเนียผู้เสือมสลายได้เสมอกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นับแต่นัน ทุ่งแคลิดก็ถูกความเสือมสลายสีแดงกลืน จนไม่อาจเข้าไปใกล้ได้โดยง่าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าได้ยินว่าสมาชิกกองทัพราดาห์นทีเหลือยังคงอยู่ในดินแดนแห่งนัน ต่อกรกับความเสือมสลายด้วยไฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเปนจริง ราดาห์นก็น่าจะยังอยู่ทีทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่คงไม่ได้อยู่ในสภาพทีสมบูรณ์นักหรอก
ผู้พิพากษาไรคาร์ด เจ้าของคฤหาสน์ภูผาเพลิงทีเกลเมีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้พิพากษาไร้เมตตา หัวหน้าของเหล่าหน่วยทรมาน มีนิสัยน่ารังเกียจกลับกลอกมิต่างจากอสรพิษ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ภูเขาไฟเกลเมียอยู่ทางตะวันตกของทีราบสูงอัลตัส ดินแดนแห่งพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมรภูมิรบทีขนพองสยองเกล้าทีสุดในศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไรคาร์ดก่อบาปด้วยการลบหลู่ และแปรเปลียนเปนศัตรูทีไม่อาจให้อภัยได้
มอร์ก็อตแห่งพร จ้าวแห่งนครหลวงเรนเดล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นครหลวงนันตังอยู่ทีโคนต้นพฤกษาทอง ทางตะวันออกของทีราบสูงอัลตัส...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ทวิองคุลีไม่อนุญาตให้พวกเราเข้าไปใกล้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราบใดทียังไม่มีมหารูนจํานวนหนึง ซึงจําเปนต่อการฟนฟูวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาไร้ร่างจึงยังไม่ใช่เปาหมายของเรา ณ ตอนนี
วิทยาลัยคาถาเรยา ลูคาเรียตังตระหง่านอยู่ ณ ดินแดนหมอกทึบ ลิเออร์เนีย ทางเหนือของลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เร็นนาล่าเปนทังอธิการแห่งวิทยาลัย และราชินีแห่งราชวงศ์คาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เร็นนาล่าไม่ใช่มนุษย์ครึงเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางได้รับไข่อําพัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พระราชสวามีราดากอน ผู้ทอดทิงนางไปเปนพระราชสวามีองค์ทีสองของราชินีมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาได้มอบไข่อําพันซึงมีมหารูนสถิตอยู่ไว้ให้นาง
มนุษย์ครึงเทพทีข้าและโต๊ะกลมยังไม่รู้ตําแหน่งมี 4 คน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิเคล่าแห่งพฤกษาศักดิสิทธิสีทองบริสุทธิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แฝดของเขา มาเลเนีย ดาบไร้พ่าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แรนนี เจ้าหญิงจันทรา บุตรีของเร็นนาล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และคนคนหนึงผู้ถูกขนานนามว่าราชาโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมยังคงตามหาตําแหน่งของพวกเขาอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เว้นก็แต่แรนนีทีทิงมหารูนไปแล้ว เราจึงต้องการแค่ทีเหลืออีก 3 คนเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้ามีข้อมูลอะไรมาบอกพวกข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเสนอของพวกนีให้เจ้าเปนราคาค่างวด สมบัติลับ หรือศาสตร์ลับทีมีแต่ข้าเท่านันทีล่วงรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะสหายผู้ร่วมตามหาวงแหวนเอลเดน เพือขึนเถลิงเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรามาร่วมมือกันไว้เถอะ
ข้าจะเสนอของชินพิเศษนีให้เจ้าเปนราคาค่างวด
...ยังมีธุระอะไรอีกรึ
...ยังมีอะไรอีก ข้ากําลังยุ่งนะ
...โฮ่ ได้มาแล้วรึ มหารูนอีกชินหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เยียมยอด ช่างเปนผู้มัวหมองร่วมชะตาทีวิเศษจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเช่นนันจงมุ่งหน้าไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นครหลวงเรนเดลทีโคนต้นพฤกษาทอง ทางตะวันออกของทีราบสูงอัลตัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผนึกทวิองคุลีคงไม่ปฏิเสธเจ้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะรอดู เจ้าเข้าประชิดวงแหวนเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันล่ะคือปลายทางทีผู้มัวหมองอย่างเราถูกชีนําไป
จงมุ่งหน้าไป นครหลวงเรนเดลทีโคนต้นพฤกษาทอง ทางตะวันออกของทีราบสูงอัลตัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผนึกทวิองคุลีคงไม่ปฏิเสธเจ้าแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะรอดู เจ้าเข้าประชิดวงแหวนเอลเดน
แม่ทัพราดาห์น ราชสีห์แดงผู้พิฆาตดาว เปนนักรบฝมือฉกาจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่า ณ สมรถูมิแห่งลิมเกรฟตะวันออกไปจนถึงทุ่งแคลิด ราดาห์นได้รบกับมาเลเนียผู้เสือมสลายได้เสมอกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจากการคาดการณ์ของข้าแล้ว ราดาห์นก็น่าจะยังอยู่ทีทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่คงไม่ได้อยู่ในสภาพทีสมบูรณ์นักหรอก
มอร์ก็อตแห่งพร จ้าวแห่งนครหลวงเรนเดล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นครหลวงนันตังอยู่ทีโคนต้นพฤกษาทอง ทางตะวันออกของทีราบสูงอัลตัส...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ทวิองคุลีไม่อนุญาตให้พวกเราเข้าไปใกล้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราบใดทียังไม่มีมหารูนจํานวนหนึง ซึงจําเปนต่อการฟนฟูวงแหวนเอลเดน
วิทยาลัยคาถาเรยา ลูคาเรียตังตระหง่านอยู่ ณ ดินแดนหมอกทึบ ลิเออร์เนีย ทางเหนือของลิมเกรฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เร็นนาล่าเปนทังอธิการแห่งวิทยาลัย และราชินีแห่งราชวงศ์คาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มหารูนสถิตอยู่ในไข่อําพันทีนางโอบอุ้มอยู่
...เจ้า ได้งโองการของทวิองคุลีแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนัน ข้าขอต้อนรับเจ้า ในฐานะสมาชิกตัวจริงของโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคือกิเดียน ออฟเนียร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะผู้มัวหมอง เพือตามหาวงแหวนเอลเดนและเถลิงเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงต้องพยายามรู้ทุกสรรพสิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าเปนสหายร่วมชะตาเพียงไม่กีคน ขอให้เปนเช่นนันเสมอไป
...เจ้าไปคุยกับเนเฟลีแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ นางเปนลูกสาวข้าเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเก็บนางมาตอนนางสูญเสียการชีนําแห่งพรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงจะเปนคนเถือนทีได้แต่เหวียงขวาน แต่ความเยาว์วัยไร้ข้อกังขาก็ถูกใจข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเลยให้มาเปนผู้ช่วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าหากนางช่วยอะไรเจ้าได้ก็เอานางไปใช้ได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนันก็เถอะ ฝมือไม่ธรรมดาเลยนะ
...โฮ่ เจ้ารู้อยู่แล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่แล้ว นางสงสัยในตัวข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเลยหมดธุระกับนางแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ให้ตายสิ ทําตัวน่าปวดหัวจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ประสงค์ของสามัญชนคนเขลา ชัวช้ายิงกว่าเขาสัตว์อัปมงคล
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ราชินีอาจจะต้องการเช่นนันก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กับผู้มัวหมองอย่างพวกเรา
...หืม ยานันมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเซลูวิสทํานิสัยเสียอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ไม่เปนไร เจ้าก็มีวิธีของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมไม่เคยผูกมัดใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่านะ เจ้าจะเชืองชายอุบาทว์นันจริงๆ รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาโอสถนันมาให้ข้า แล้วหลอกมันดีกว่าไหม
...ดีมาก ข้าจะจัดการกับโอสถนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าทําหน้าไม่รู้ไม่ชีไปหาเซลูวิสก็พอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกมันว่าเจ้าได้เอาโอสถให้เปาหมายดืมเรียบร้อยแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันจับไม่ได้หรอก มันก็แค่นักปราชญ์เน่าหนอนทีไม่รู้เรืองราวสําคัญอะไรเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มองมันทําท่ายโสน่าขันไปนันแหละ
...เอาเถอะ ข้าไม่บีบบังคับเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าไม่เสียดายบ้างหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้ว่าตอนนีเปนสภาพแบบนันก็เถอะ ถึงจะไม่ใช่แบบทีข้าชอบแต่นังหนูนันมีศักยภาพแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะยอมให้ไปอยู่กับหุ่นเชิดไร้ค่าได้อย่างไร
...นังหนูคงรบกวนเจ้าไว้เยอะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอขอบใจในฐานะอดีตพ่อบุญธรรม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําให้เจ้าเหนือยโดยไม่ใช่เรืองสินะ
...เอาเถอะ ข้าไม่บีบบังคับเจ้าหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าปรารถนาจะทําตามคําของชายผู้นันก็แล้วแต่เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงข้าจะไม่เข้าใจเจ้าเลยก็ตาม...
...อ้อ เรืองตอนนันข้าต้องขอโทษด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหมือนเอ็นชาจะด่วนใจร้อนเกินไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะผู้เปนนาย ข้าต้องขออภัยด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เอ็นชาพ่ายแพ้และตายไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองมันก็จบไปแล้ว
...อ้อ ถือซะว่านีเปนคําขอโทษจากข้าแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าจะบอกข้อมูลเกียวกับเหรียญศิลาลับทีเจ้าได้มาให้ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงตามหาหญิงมนุษย์เงิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางซ่อนตัวอยู่ในถําด้านทิศตะวันตกของซากปรักหักพังลาสเคียร์ซึงอยู่เลยออกมาจากทะเลสาบหมอกลิเออร์เนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางต้องรู้แน่นอน ว่าอีกส่วนของเหรียญศิลาลับอยู่ทีไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางหนีไปซ่อนตัวกับหมาปาใหญ่ของนาง
...จงตามหาหญิงมนุษย์เงิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางซ่อนตัวอยู่ในถําด้านทิศตะวันตกของซากปรักหักพังลาสเคียร์ซึงอยู่เลยออกมาจากทะเลสาบหมอกลิเออร์เนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางต้องรู้แน่นอน ว่าอีกส่วนของเหรียญศิลาลับอยู่ทีไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางหนีไปซ่อนตัวกับหมาปาใหญ่ของนาง
...อ้อ ถือซะว่านีเปนคําขอโทษจากข้าแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าจะบอกข้อมูลเกียวกับเหรียญศิลาลับทีเจ้าได้มา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงตามหาหมู่บ้านสีเงินซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมู่บ้านสีเงินใต้เนินผาแท่น ตะวันตกเฉียงใต้ของลิเออร์เนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกผู้เฒ่าในหมู่บ้าน ต้องซ่อนเหรียญศิลาลับอีกแผ่นหนึง เอาไว้ทีไหนสักแห่งแน่นอน...
...จงตามหาหมู่บ้านสีเงินซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมู่บ้านสีเงินใต้เนินผาแท่น ตะวันตกเฉียงใต้ของลิเออร์เนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...พวกผู้เฒ่าในหมู่บ้าน ต้องซ่อนเหรียญศิลาลับอีกแผ่นหนึง เอาไว้ทีไหนสักแห่งแน่นอน...
...อือ ข้ารู้น่า เจ้าเองก็จะไปเหมือนกันใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือทีจะข้ามหนามกีดกันไป เจ้าต้องไปยังเตาเพลิงหายนะ บนยอดเขาแห่งยักษ์ทีปกคลุมด้วยหิมะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าเช่นนัน จงมุ่งหน้าไปยังแท่นยกใหญ่โรลด์ เลยเขตต้องห้ามไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะไรกัน ไม่ต้องขอบคุณหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สิงทีข้ารู้ มีเพือการชีนํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตามหาวงแหวนเอลเดน และขึนเถลิงเปนราชา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และนันก็ไม่จําเปนต้องเปนข้าเสมอไป
...หากเจ้าจะไปยังเตาเพลิงหายนะ บนยอดเขาแห่งยักษ์ทีปกคลุมด้วยหิมะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงมุ่งหน้าไปยังแท่นยกใหญ่โรลด์ เลยเขตต้องห้ามไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมือกีข้าทําสัญลักษณ์ลงในแผนทีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงไปเถิด ต่อให้การกระทําเช่นนันจะเปนบาปมหันต์ก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทวิองคุลีอะไรนัน แหลกสลายไปตังแต่ยุคโบราณแล้ว
...โฮ่ ได้เหรียญศิลาลับมาครบทัง 2 แผ่นแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ค่อยคุ้มทีให้คําแนะนําไป...เจ้ามีความสามารถจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มากยิงกว่าเอ็นชานัก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ไม่ว่ายังไง ในทีสุดเหรียญศิลาลับก็ครบ 2 อันแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็อยากรู้ใช่ไหมล่ะ ว่า ณ ปลายทางมีอะไรอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ข้าก็เหมือนกัน ข้าจะรอดู
...งันรึ ดินแดนแห่งพฤกษาศักดิสิทธิ คือปลายทางทีเหรียญศิลาลับชีไปจริงๆ รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาเลเนียผู้รบเสมอกับราดาห์นก็น่าจะอยู่ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หากนางยังไม่แหลกสลายไปเสียก่อนด้วยความเสือมสลายสีแดงน่ะนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่หากพฤกษาศักดิสิทธิเปนเช่นนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่ามิเคล่าคง...
อ้อ ขอโทษที ข้ามัวแต่ยุ่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้อมูลจากเจ้ามีค่ามาก และตามทีสัญญาเอาไว้ ข้าจะมอบของเหล่านีให้แก่เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมบัติลับทีมีแต่ข้าทีรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศาสตร์ลับทีมีแต่ข้าทีรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้ายังคงเปนสหายร่วมชะตาข้า และขอให้เปนเช่นนันเสมอไป
และแน่นอน มันเปนของชินพิเศษ
...อย่างนีเอง พฤกษาศักดิสิทธิมีเพียงแค่เปลือกอย่างทีคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิเคล่าพยายามจะสถิตในพฤกษาศักดิสิทธิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก่อนจะสถิตได้สําเร็จ ใครบางคนก็ผ่าพฤกษาศักดิสิทธิเอาตัวอ่อนออกไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เรืองเล่านันดูท่าจะเปนเรืองจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...น่าสะพรึงเหลือเกิน ขนาดผู้รอบรู้ยังรู้น้อยถึงเพียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิน่าเล่าราชินีถึงได้ทนทุกข์...
...โฮ่ ราชาโลหิตมุดหัวอยู่ทีนันเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ดูเปนรังทีเหมาะสมกับนักนเฟองเพ้อแต่จะฟนฟูราชวงศ์ ทําให้ผู้มัวหมองอย่างเรากลายเปนนิวโลหิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ให้มันมุดหัวไปตลอดกาลนันแหละดี นของมันจะได้เปนนหวานไร้ทางสมหวัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ดูควรค่าแก่การตรวจสอบอยู่นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเรืองเล่านันเปนจริง หรือว่า...
...โอ้ จริงหรือ! มิเคล่าอยู่กับราชาโลหิตอย่างทีคิดเลย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้อมูลนันวิเศษมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้อมูลชินสุดท้ายของทุกอย่างทีโต๊ะกลม ไม่สิ ทีข้าควรรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุดเบาะแสก็เปนทีกระจ่างแจ้งเสียที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าจะให้ของเหล่านีตามสัญญา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สมบัติลับอันทรงคุณค่าทีสุดทีมีแต่ข้าทีรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศาสตร์ลับอันทรงคุณค่าทีสุดทีมีแต่ข้าทีรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ของชินพิเศษทีมีแต่ข้าทีรู้
...เอาล่ะ จะทํายังไงต่อดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ามันหลับอยู่ในดักแด้ไปเรือยๆ ก็คงดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือบางที ทําลายทิงอาจจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่รู้เลยว่ามิเคล่าคืออะไรกันแน่...
...เจ้าเผาพฤกษาทองไปแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่าโต๊ะกลมแห่งนีคงอยู่ได้อีกไม่นาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ ข้าไม่ได้ว่าอะไรหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เดิม โต๊ะกลมก็มีไว้เพือช่วยให้ผู้มัวหมองได้เปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากพฤกษาทองทีจําเปนต่อการนัน ถูกเผาไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โต๊ะกลมก็ย่อมสินสุดตามไปด้วย
...ข้าจะอยู่ทีโต๊ะกลมต่อสักพัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องศึกษาทุกอย่างทีควรรู้ในทีแห่งนีไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องจารึกมันลงในตัวข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ผู้รอบรู้หมายถึงแบบนีแหละ
...สิงทีให้เรียนรู้ไม่มีวันจบสิน ไม่มีคําว่าสมบูรณ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําเช่นนีข้าจะได้เปนผู้รอบรู้สืบไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางทีการชีนําก็อาจเปนเช่นนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือสงครามจบลง เราจะยังคงเปนเราได้อยู่หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าคิดว่าอย่างไรล่ะ ผู้จักเปนราชาแห่งเอลเดน
...อ้อ เปนเจ้านีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะตามหาวงแหวนเอลเดน ขึนเถลิงเปนราชาแห่งเอลเดนสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ประสงค์นันดี แต่ไม่มีทางสําเร็จ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชินีมาริกาปรารถนาให้พวกเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องกระเสือกกระสนไปตลอดกาล
...คิดว่าข้าไม่รู้หรือ ว่ามันคืออะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีความลับให้เจ้าต้องมาแอบสืบหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าดูถูก เซอร์กิเดียน ออฟเนียร์ ผู้รอบรู้นักเลย
...สหายร่วมชะตาเอ๋ย ทีผ่านมา เจ้าสู้ได้ดีมาก
...ข้ารู้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไงซะ ผู้มัวหมองก็ไม่มีทางเปนราชาได้ ต่อให้เปนเจ้าก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มนุษย์ไม่อาจสังหารเทพเจ้า
โลกแห่งสรรพญญาเอ๋ย!
...ยินดีทีได้รู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัว ข้าชือโรเจียร์ อย่างทีเห็น ข้าคือจอมเวท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามาตามหาของในปราสาทนีนิดหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยต้องวิงหนีพวกทหารแบบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าแต่ท่านมาทีสตอร์มวีลทําไมรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในปราสาทนีมีแต่พวกนักล่าผู้มัวหมอง เอาไปเปนเครืองเซ่นร้อยกิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่คิดว่าจะมีใครอยากเข้าใกล้ปราสาทนีนะ...
อย่างนีเอง ท่านจะมาท้าสู้กับก็อดดริก เพือแย่งชิงมหารูนงันสินะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมองเห็นแล้วใช่ไหม การชีนําแห่งพร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...น่าอิจฉาจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเองก็เปนผู้มัวหมองเช่นเดียวกับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่เห็นการชีนํามานานมากแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็พยายามจะไม่ลืมความรู้สึกตอนมาเยือนแดนมัชฌิมาครังแรก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพอรู้คาถาต่อสู้อยู่บ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่รังเกียจจะลองเรียนดูไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนกําลังให้ท่าน ในฐานะผู้มัวหมองคนหนึงทีเคยเดินตามการชีนําแห่งพร
โอ๊ะ ท่านจะเรียนคาถาต่อสู้อีกรึ
สวัสดี ค่อยยังชัวทีท่านปลอดถัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเรียนคาถาต่อสู้กับข้าไหม
...คาถาต่อสู้ทีท่านเรียนรู้มา เปนของสํานักคาถาหินจรัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นว่าเคยแพร่หลายทีวิทยาลัยใหญ่แห่งเรยา ลูคาเรียทางตอนเหนือของปราสาท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่ากันว่า ในอดีต ศาสตร์นีเคยเปนขัวตรงข้ามกับบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าว่าน่าสนใจมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากครังหนึง บัญญัติทองเคยเปดกว้างพอจะยอมรับศาสตร์ทีเปนขัวตรงข้ามได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามนีมันพังทลาย บิดเบียว ต้องได้รับการทะนุบํารุง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดว่าความเปดกว้างเช่นนันเปนสิงจําเปน
แหม นันสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนเราไม่ควรเชือใจคนแปลกหน้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันก็ขอให้ท่านโชคดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราทังคู่ควรรักษาตัวไม่ให้กลายเปนเครืองเซ่น
หืม ท่านยังมีธุระอะไรอีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่า...นึกอยากจะมาคุยเล่นกับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเข้ามาทีปราสาทแห่งนีเพืออะไรหรือ
...สวัสดี เจอกันอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขออภัยทีต้องอยู่ในท่านี ร่างกายข้าขยับไม่ได้น่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแต่ ท่านมีธุระอะไรรึ
โอ จริงรึนี! ท่านล้มก็อดดริกและได้มหารูนมาไว้ในครอบครองแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แปลว่าเราทังคู่ บรรลุเปาหมายทีสตอร์มวีลแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของขวัญแสดงความยินดี รับไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าก็เปนอย่างทีเห็น จะขยับตัวก็ไม่ได้ดังใจ จะต่อสู้ยิงไม่ได้เข้าไปใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเปนของไร้ประโยชน์ทีไม่จําเปนสําหรับข้าอีกต่อไป
ศพบิดเบียวผิดรูปใต้ดินของสตอร์มวีลรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นันน่ะเปนสมบัติตกทอด จากคืนสังหารทีเรียกกันว่าคืนปฏิบัติการดาบทมิฬ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยุครุ่งเรืองของพฤกษาทองแต่ก่อน ก่อนวงแหวนเอลเดนจะแหลกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครบางคนขโมยเศษเสียวรูนมรณะจากมาลิเกธ ดาบทมิฬ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วสังหารก็อดวิน องค์ชายสีทอง ในคําคืนอันหนาวเหน็บ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือครังแรกในประวัติศาสตร์ทีมนุษย์ครึงเทพตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนชนวนเหตุให้วงแหวนเอลเดนแหลกเปนเสียง จนเกิดศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เดิม ข้าอยากเปนนักวิชาการ จึงค้นคว้าเรืองปฏิบัติการนันมาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอยากแก้ไขความบิดเบียวของโลกจจุบัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดว่าเราจําเปนต้องรู้สาเหตุทีทําให้มันเกิดขึน
...นีหรือคือตราประทับดาบทมิฬ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นึกเลยว่าท่านจะได้มันมา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองคืนปฏิบัติการดาบทมิฬทีข้าเคยเล่าให้ง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่ากันว่าผู้สังหาร คือนักฆ่าทีเปนลูกหลานของชาวนครนิรันดร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลุ่มหญิงล้วน ห่อหุ้มกายด้วยเกราะสีเงิน และคลุมด้วยผ้าพรางกาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบทมิฬซึงเปนอาวุธของพวกนางผ่านพิธีปลุกเสกพลังแห่งรูนมรณะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้โปรดเถิด ข้าขอรับฝากมันไว้ชัวคราวได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากใช้เวลาลองตรวจสอบมันดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การจะปลุกเสกพลังแห่งรูนมรณะลงไป แม้จะเปนแค่เศษเสียวก็ตาม จําเปนต้องมีพิธีกรรม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และตราประทับในพิธีกรรมนันต้องทิงร่องรอยผู้ประกอบพิธีไว้ตรงไหนสักแห่งแน่นอน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยิงเปนข้า ผู้ถูกความตายรุกรานไปกึงหนึง ต้องมีสิงทีข้ามองเห็นได้แน่
หืม ยังมีธุระอะไรอีกหรือ
อ้อ ท่านเอง ปลอดภัยก็ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแต่ ท่านมีธุระอะไรรึ
อ้อ รู้จัก D ด้วยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้านันเปนสหายเก่าแก่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราต่างค้นหาเกียวกับความตาย ดวงจึงพาเรามาเจอกันและร่วมทางกันอยู่พักหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่าเส้นทางของเราแยกออกจากกัน ไม่หวนกลับมาบรรจบกันอีกเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่การมีสหาย บ่อยครังก็มักจะเปนเช่นนัน
...ยินดีทีได้รู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือโรเจียร์ เปนจอมเวท
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ตอนนีข้าก็สภาพอย่างทีเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงผิดจากทีท่านคิดไว้ละสิ ข้าขยับร่างกายไม่ได้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฮ้อ บัดซบเปนบ้า...
...อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพอรู้คาถาต่อสู้อยู่บ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากไม่รังเกียจจะลองเรียนดูไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องนังนิงในทีแบบนี มันน่าเบือนิดหน่อยน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากได้เพือนคุยด้วย
...สวัสดี ข้ารอท่านอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าศึกษาเสร็จแล้ว ขอคืนตราประทับชินนีให้ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้แล้วด้วย ว่าผู้ประกอบพิธีกรรม หรือคนร้ายในคืนปฏิบัติการเปนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
องค์หญิงจันทราแรนนี หนึงในบุตรของพระราชสวามีราดากอนและเร็นนาล่า ภรรยาคนแรก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์ครึงเทพ พีน้องของแม่ทัพราดาห์นและผู้พิพากษาไรคาร์ด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นามของนางถูกซ่อนไว้ในตราประทับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบคุณท่านเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีเรืองเสียมารยาทจะขอร้องท่านหน่อยได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากองค์หญิงจันทราแรนนีเปนคนร้ายในคืนปฏิบัติการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บนร่างของนางต้องมีตราคําสาปแห่งชะตามรณะประทับอยู่แน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะนํามันมาให้ข้าได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถ้าได้มันมา ข้าอาจจะรู้ทุกสิงทุกอย่าง คําตอบทีข้าเฝาเสาะแสวงหามานาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหากท่านจะเดินตามการชีนําของพร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามหาวงแหวนเอลเดน ขึนเถลิงเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําตอบนันจะเปนประโยชน์กับท่านแน่นอน
...ข้าพอจะรู้ว่าแรนนีอยู่ทีไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทางทิศเหนือของวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย มีปราสาทแห่งหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนันคือบ้านเกิดของราชวงศ์คาเรีย ตระกูลของแรนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลายปมานี มีข่าวลือว่าเหล่าคนรับใช้เก่าของราชวงศ์ไปรวมตัวกันอยู่ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แรนนีหายตัวไปในศึกแตกสลาย และไม่มีใครเห็นนางอีกเลยนับแต่นัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางทีนางอาจจะกลับไปปราสาททีบ้านเกิดก็ได้
หากองค์หญิงจันทราแรนนีเปนคนร้ายในคืนปฏิบัติการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บนร่างของนางต้องมีตราคําสาปแห่งชะตามรณะประทับอยู่แน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะนํามันมาให้ข้าได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นางอาจหวนคืนสู่ปราสาทอันเปนมาตุภูมิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีปราสาทของราชวงศ์คาเรียทางตอนเหนือของวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย
...ข้าควรบอกท่านเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้จักผู้มีชีวิตในความตายไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้อยู่นอกปรัชญาแห่งบัญญัติทองและมีชีวิตในความตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
D บอกว่าพวกเขาคือสิงโสมมทีไม่ควรมีตัวตนอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทีข้าออกตามหาตราคําสาปก็เพราะอยากช่วยเหลือพวกเขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านคงคิดว่าเรืองนีน่าขัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้ารู้มาระหว่างตรวจสอบเรืองคืนปฏิบัติการดาบทมิฬ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเขาไม่ได้ระรานใคร แค่ตะเกียกตะกายเพือมีชีวิต จึงไปแตะต้องบาดแผลของบัญญัติเข้าเท่านัน
...นันสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หาก D รู้ว่าข้ากําลังแสวงหาสิงใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาจะต้องโกรธข้าแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หรือไม่ก็คงรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่มันไม่เปนเช่นนันหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะข้าเปนจอมมุสา
...อืม แต่เพราะนันแหละ ข้าเลยอยู่ในสภาพนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเองก็ระวังให้ดี อย่าแตะต้องร่างนันมากเกินไป
หืม ท่านยังมีธุระอะไรอีกรึ
อา ท่าน ค่อยยังชัวทีท่านปลอดถัย
...อย่างนีเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แรนนีทิงกายหยาบไปแล้ว และทิงรอยคําสาปไปด้วย เปนอย่างนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะให้ทําใจเชือเลยก็คงยาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากร่างจจุบันของนาง เปนตุ๊กตาเด็กสาวอย่างทีท่านว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ก็ใช่ว่าจะเปนไปไม่ได้เสียเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากจะเสนออะไรแบบไม่อ้อมค้อมสักหน่อย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าท่านไปเปนข้ารับใช้แรนนีดีไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอนว่านีเปนกลอุบาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังไม่รู้ว่านางทิงกายหยาบไว้แห่งหนใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงอยากให้ท่านไปรับใช้นาง และคอยสืบเสาะรอบตัวนาง หาร่างให้เจอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างท่านต้องทําได้แน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะท่านเปนนักรบมีฝมือ แถมยังมีบุคลิกน่าเชือถือ
...ท่านมารับใช้แรนนีตามกลอุบายได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากให้ท่านรับใช้นาง และคอยสืบเสาะรอบตัวนาง หามันให้เจอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างแท้จริงของนางทีถูกทอดทิงไปพร้อมตราคําสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้ว่าคําขอร้องของข้าทําให้ท่านต้องเสียงอันตราย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากเปนท่านก็คงทําได้...ไม่สิ ข้าคิดว่ามีแค่ท่านเท่านันทีทําได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะท่านเปนนักรบมีฝมือ แถมยังมีบุคลิกน่าเชือถือ
...จะว่าไป ข้าได้ยินมาจาก D นิดหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นว่าท่านค้นพบตราประทับตัวร้อยขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวร้อยขาเปนตราประทับเก่าแก่ทีเชือมโยงกับตราคําสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากผู้ทีรู้จักและใช้งานมันไม่ได้มีจิตใจชัวช้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่างฝายก็อาจช่วยเหลือกันและกันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าอยากไปพบและพูดคุยกับพวกเขาดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหากเปนไปได้ ข้าก็อยากให้พวกเขาเปนเช่นท่าน
...ข้าจะบอกท่านเอาไว้แล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อันทีจริง ช่วงนีข้าง่วงเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ง่วงปานจะหลับลึก ลึกหาทีสุดไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางที ข้าอาจจะสร้างความลําบากให้แก่ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยอยากจะขอกล่าวขอโทษไว้เสียก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะท่านเปนคนน่ากลัว
...
โอ...โอ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุก...อัก...
อะ เอา...รอยคําสาป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เ...ฟย...เ...ฟย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ก็อด...วิน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตะ เต็ม...วง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สะ สร้างรูน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
(หมดลมหายใจ)
...ให้ข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอน้อมรับด้วยความยินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามีคติว่า จะอะไรก็ควรลองทําให้หมด
...
...นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าท่านสงสารข้าก็หยุดเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอโทษ ท่านอุตส่าห์มีเจตนาดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอน้อมรับไว้แล้วกัน ขอบคุณท่านมาก
...
อุ่ก!!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านเปนอะไรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าข้าไม่ใช่ศัตรูของท่าน...
...แต่ก็ช่วยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าข้าจะหมดทางหนีแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฆ่าท่านทิงเลยแล้วกัน
ท่านอย่าอาละวาดโดยใช่เหตุจะดีกว่า
...เฮ้อ บัดซบเปนบ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําอะไร ไม่ได้เลย สินะ...
อุ่ก!!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านเปนอะไรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าว่าข้าไม่ใช่ศัตรูของท่าน...
...อย่าประเมินข้าผิดเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ต่อต้านท่านน่ะข้าก็ทําได้
...ท่านไม่คิดบ้างหรือว่ามันน่าละอาย
...เฮ้อ บัดซบเปนบ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําอะไร ไม่ได้เลย สินะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ตรา คําสาป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เ...ฟย...เ...ฟย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ก็อด...วิน...
...ไม่เคยเห็นหน้าเจ้ามาก่อนเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเบอร์นาห์ล เปนผู้มัวหมองเช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าขอถามอะไรอย่างสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคิดจะสู้ต่อไปในดินแดนมัชฌิมาแห่งนีหรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้บัญญัติทองพังทลายจนไม่เหลือชินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะยังเชือในการชีนําแห่งพรอยู่ไหม
...อา เจ้านีเปนผู้มัวหมองทีแท้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างน่าหวนนึกถึงวันเก่าๆ นันแหละคือสิงลําค่ายิงในตอนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอย่างนัน เจ้าสนใจจะสืบทอดศิลปะการต่อสู้ของข้าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าใช้เปนแต่ดาบ จึงต้องเสาะแสวงหากลเม็ดไว้บ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากจะถ่ายทอดทักษะนัน ให้กับผู้มัวหมองทีซือตรงเช่นเจ้า
...โฮ่ ยังไม่พอรึ น่าสนุก ข้าจะเล่นด้วยแล้วกัน
...เจ้าเองรึ ปลอดภัยก็ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเรียนศิลปะการต่อสู้อีกไหม
...ในดินแดนแห่งนี ยังมีศิลปะการต่อสู้ทีข้าไม่รู้จักอีกมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันคือหลักฐานว่าเหล่านักรบได้หยิบอาวุธขึนสู้ พ่ายแพ้ และดับไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนตํานานวีรชนทีน่าตราตรึงยิงกว่าอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าถึงได้ชืนชอบดาบและศิลปะการต่อสู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันสอนและมอบความหมายของความพ่ายแพ้และความตายให้กับเรา
...เจ้านีซือตรงดีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะผู้มัวหมอง นันอาจจะเปนจุดอ่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าก็ไม่ได้รังเกียจหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสนใจจะสืบทอดศิลปะการต่อสู้ของข้าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าใช้เปนแต่ดาบ จึงต้องเสาะแสวงหากลเม็ดไว้บ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากจะถ่ายทอดทักษะนัน ให้กับผู้มัวหมองเช่นเจ้า
...ไม่สนใจรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเมือไหร่ก็ได้เสมอ ถ้าสนใจอยากสืบทอดศิลปะการต่อสู้ มาคุยกับข้าได้เลย
...เจ้าเองรึ สนใจอยากสืบทอดศิลปะการต่อสู้รึยัง
...เจ้า ไว้เรามาพบกันใหม่
...เจ้าเองรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงมาทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คฤหาสน์ภูผาเพลิงคือรังของผู้ตระบัดบัญญัติทีลบหลู่พร และล่าพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเข้าใจความหมายไหม
...ถ้าเข้าใจก็ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้านึกว่าเจ้าจะเปนผู้มัวหมองทีซือตรงเสียอีก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่คงเพราะงันกระมัง เจ้าถึงได้กังขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่า จุดจบของผู้ลบหลู่คือตายอย่างอนาถ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนจะล่าพวกเดียวกันก็ใคร่ครวญให้ดี
จุดจบของผู้ลบหลู่คือตายอย่างอนาถนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนจะล่าพวกเดียวกันก็ใคร่ครวญให้ดี
...เจ้าล่าไปแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันมาแนะนําตัวกันใหม่หน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเบอร์นาห์ล ผู้ตระบัดบัญญัติเช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และผู้ตระบัดบัญญัติก็ต้องมีศิลปะการต่อสู้ให้สมเปนผู้ตระบัดบัญญัติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศึกษาเอาไว้ก็ไม่เสียหายอะไร
...โฮ่ ยังไม่พอรึ
...เจ้ายังไม่ตายรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเรียนศิลปะการต่อสู้อีกไหม
...เจ้าคงเข้าใจแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะช่วงชิงพลังมาเปนของตนเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ตระบัดบัญญัติต้องล่าพวกเดียวกันเพือการนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือลุกขึนต่อต้านการล่าเหยือทีถูกจัดฉากไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ตระบัดบัญญัติจะต้องเปนผู้ล่าเหยือทีน่ารังเกียจทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...น่าขันใช่ไหมล่ะ
...เจ้าเริมดูเหมือนผู้ตระบัดบัญญัติมากขึนแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีท่าจะเหมาะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะให้นีไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําเชิญพิเศษ ไปไล่ล่าพวกผู้มัวหมองแห่งโต๊ะกลมรุ่นแรกทียังเหลือรอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าสนใจ คราวหน้าก็ไปเจอกันทีสมรภูมิ
ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านทานิธฝากของตอบแทนจากการล่าเมือครู่มาให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมอบให้เจ้า มันคือสิงทีเจ้าควรถือครองไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เรามาร่วมทางในฐานะผู้ตระบัดบัญญัติด้วยกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนกว่าจะถึงเวลาทีชีวิตจะจบลงอย่างอนาถ
...เจ้าสังหารไรคาร์ดแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ตําหนิเจ้าหรอก ผู้แข็งแกร่งต้องช่วงชิง นันคือกฎของพวกเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับแต่อุทิศตัวกล้าทีจะลบหลู่ มันก็ต้องเตรียมใจไว้แล้ว ว่าต้องตายอย่างอนาถ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทีนีคฤหาสน์ภูผาเพลิงก็จบสินแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะทําตามสัญญาดังเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เราล่าและช่วงชิงจากพวกเดียวกันมามากมาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้เวลาหันธนูเข้าหาพฤกษาทองด้วยทังหมดนันแล้ว
...พระมหาประสงค์เอ๋ย จงสดับงข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชือของข้าคือเบอร์นาห์ล ผู้ตระบัดบัญญัติ ข้าจะสืบทอดเจตจํานงของสหาย บดขยีเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกข้าจะไม่ยอมเปนเบียล่าง ข้าจะสอนให้เจ้ารู้ซึงเอง
...เจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมถึงมาทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คฤหาสน์ภูผาเพลิงคือรังของผู้ตระบัดบัญญัติทีลบหลู่พร และล่าพวกเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเข้าใจความหมายไหม
...ถ้าเข้าใจก็ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสับสนหลงทางมาแต่แรกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราคงมิอาจหลีกเลียงทีจะต้องเปนเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่า จุดจบของผู้ลบหลู่คือตายอย่างอนาถ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนจะล่าพวกเดียวกันก็ใคร่ครวญให้ดี
...ถ้าเช่นนัน จงออกไปจากทีนีเดียวนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนเหลาะแหละทีไม่พร้อมจะหันหลังให้บัญญัติ เปนแค่ตัวเกะกะ
...ข้าบอกว่าให้ออกไปเดียวนีไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หรือว่าเจ้าเข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ตระบัดบัญญัติทีลบหลู่พร ล่าพวกเดียวกัน เจ้าเข้าใจความหมายนันรึ
...ถ้าเข้าใจก็ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่า จุดจบของผู้ลบหลู่คือตายอย่างอนาถ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนจะล่าพวกเดียวกันก็ใคร่ครวญให้ดี
...หืม สุรารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอบแทนเรืองศิลปะการต่อสู้รึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนคนดีอะไรอย่างนี ข้าขอรับไว้ด้วยความยินดี
...หืม สุรารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สุราอาจจะเหมาะก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กับผู้ตระบัดบัญญัติทีมัวเมากับการลบหลู่
...
ฮึม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะทําอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่พูดซําสอง หยุดซะ
...ไม่มีทางเลือกสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พรเอ๋ย นีก็เปนการชีนํารึ
ล่ากันเองอย่างทุเรศทุรัง นันแหละคือพวกเรา ผู้มัวหมอง...
...เจ้า น่าสนใจดีนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แวะมาเยือนคฤหาสน์ภูผาเพลิงสิ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านเปนผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เก่งมากทีมาถึงโบสถ์ผูกชะตาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือมิริเอล เปนผู้ดูแลโบสถ์แห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องขออภัยทีโบสถ์เละเทะอย่างทีเห็น...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแต่ ท่านรู้รึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าโบสถ์ผูกชะตามีทีมาอย่างไร
อ้อ งันรึ ไม่แปลกหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังเกิดศึกแตกสลาย ผู้คนก็ลืมเลือนเรืองสําคัญกันไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหนึงโบสถ์ผูกชะตาแห่งนี เคยผูกสัมพันธ์ให้สองราชวงศ์ พฤกษาทองและจันทรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนสถานทีผูกคําสาบานของท่านราดากอนผมแดง และท่านจันทร์เพ็ญเร็นนาล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โบสถ์นีจึงยังคงมองเห็นสัญลักษณ์ของทังสองตระกูล แม้กระทังตอนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังพฤกษาทองแห่งนครหลวง และวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย
อ้อ แล้วท่านมีธุระอันใดรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ามาเยียมชม ก็เชิญชมได้ตามสบายเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขาไม่ค่อยดีแล้ว คงพาเดินชมไม่ได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านต้องการอะไรก็เชิญหยิบไปใช้ได้เลย ข้าไม่ถือสา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่าท่านมาแสวงหาความรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน ข้าก็จะถ่ายทอดให้ท่านทราบเท่าทีข้ารู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การศึกษานัน จะเปนคาถา หรือมนตรา ก็ไม่มีอะไรต่างหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะทีแห่งนีคือสถานทีทีทังสองฝายได้ให้สาบานร่วมกัน
...ท่านยังมีธุระอะไรอีกรึ
...สวัสดี ท่านมีธุระอันใด
...ท่านมีหยาดนําแห่งดวงดาราด้วยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน ข้าก็ควรบอกท่านเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เกียวกับปาฏิหาริย์ทีสถิตอยู่ในโบสถ์ผูกชะตาแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในอดีต ท่านราดากอนเคยชําระล้างตัวเองด้วยหยาดนําแห่งดวงดารา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สํานึกผิดกับศึกรุกรานและสาบานรักกับท่านเร็นนาล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือบัญญัติแห่งพฤกษาทองและโชคชะตาแห่งจันทราผูกพันกัน บาดแผลแห่งสงครามก็ถูกชําระล้างจนหมดสิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับแต่นันมา ปาฏิหาริย์ก็สถิตอยู่ ณ โบสถ์แห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านทําอย่างเดียวกับท่านราดากอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความสัมพันธ์ทีเคยบาดหมาง พังทลาย ก็จะกลับคืนสู่ความสงบอย่างทีควรเปน
...ข้าเชือนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าปาฏิหาริย์ทีสถิตอยู่ ณ ดินแดนแห่งนี จะเชือมโลกเข้าด้วยกันสักวันหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และคราวนี จะไม่มีวันพังอีกเปนอันขาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้มัวหมอง หากท่านได้เปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเปนราชาทีเชือมันเช่นนัน
...ท่านตังใจจะนําดาบนันออกไปรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ เปล่า ข้าไม่ได้จะว่าอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านไม่มีทางเปนหัวขโมยน่ารังเกียจไปได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน นันคงเปนความปรารถนาของดาบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แทนทีจะยกขึนหิงไว้ในห้องใต้ดินทีไร้ผู้มาเยือน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู้ถูกกวัดแกว่งอย่างทีควรเปนด้วยมือท่านจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ต้องเปนเช่นนันแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะบาทหลวงแห่งโบสถ์ผูกชะตา ข้าขอปลดผนึกดาบเล่มนีและมอบให้ท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเชิดชูมันอย่างสง่าผ่าเผยเถิด
...ท่านพอใจแล้วหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช้โอกาสนี เรียนรู้การควบคุมโทสะเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่ะไม่ว่าอะไร แต่หากไปทําเช่นเดียวกันกับคนอืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะมีทังคนโกรธและคนเศร้า...ความสัมพันธ์จะบาดหมางและพังเอาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สําหรับท่านแล้ว ไม่มีประโยชน์อันใดเลย
...ท่านพอใจแล้วหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ร่างกายใหญ่โตของข้าทําให้ท่านตกใจหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแนะนําตัว ข้าชือมิริเอล เปนผู้ดูแลโบสถ์แห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องขออภัยทีโบสถ์เละเทะอย่างทีเห็น...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแต่ ท่านรู้รึเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าโบสถ์ผูกชะตามีทีมาอย่างไร
...ในทีสุดท่านก็พอใจแล้วสินะ
...หากท่านปรารถนาปาฏิหาริย์ โปรดคุกเข่าตรงอ่างด้านใน แล้วชําระกายท่านด้วยนําศักดิสิทธิเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือการล้างบาป ความสัมพันธ์ทีเคยบาดหมาง พังทลาย จะกลับคืนสู่ความสงบอย่างทีควรเปน
...ปาฏิหาริย์ทีสถิตในดินแดนแห่งนีได้ล้างบาปให้ท่านแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนี ความสัมพันธ์ทีเคยบาดหมาง พังทลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็จะกลับคืนสู่ความสงบอย่างทีควรเปน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านจงรักษาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความสงบทีเกิดจากปาฏิหาริย์นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และระวังอย่าให้พังทลายอีกเปนครังทีสอง
...ใคร่รู้เรืองราวของท่านราดากอนหรือท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านราดากอนคือวีรชนผู้มีผมสีแดงปลิวสยาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านนําทัพแห่งพฤกษาทองมายังดินแดนแห่งนี และได้พบกับท่านเร็นนาล่าระหว่างรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จึงล้มเลิกการรุกราน แล้วมาเปนคู่ครองของราชินีแห่งคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่เมือราชาก็อดฟรีย์ ราชาองค์แรกแห่งเอลเดน ถูกเนรเทศออกจากแดนมัชฌิมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านราดากอนก็ทอดทิงท่านเร็นนาล่ากลับมายังนครหลวงพฤกษาทอง กลายเปนพระราชสวามีองค์ทีสองของราชินีมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และขึนเปนราชาองค์ทีสองแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วก็ไม่มีผู้ใดรู้เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าเหตุใดท่านราดากอนถึงทอดทิงท่านเร็นนาล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยิงกว่านัน เหตุใดทําไมวีรชนคนธรรมดาอย่างท่าน จึงได้รับเลือกเปนราชาแห่งเอลเดน
...แต่ข้าเคยได้ยินว่าท่านราดากอน...มีความลับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างแกะสลักชือดังคนหนึงในนครหลวงพฤกษาทอง ได้รับเชิญไปแกะรูปสลักท่านราดากอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เขาจึงได้แอบเห็นความลับของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเขาก็ได้ซ่อนความลับนันไว้ในรูปสลัก
...ใคร่รู้เรืองราวของท่านเร็นนาล่าหรือท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเร็นนาล่าคือราชินีแห่งราชวงศ์คาเรีย และเปนอธิการแห่งวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จอมเวทจันทร์เพ็ญ ผู้งดงามและยิงใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทว่า หลังถูกพระสวามี ท่านราดากอนทอดทิง หัวใจท่านก็มลายหาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และเมือวิทยาลัยลุกขึนก่อกบฏต่อต้านราชวงศ์ ท่านก็ถูกจองจํา ณ หอสมุดกลาง
...ท่านเร็นนาล่าได้ยึดเอาไข่อําพันทีท่านราดากอนให้ไว้เปนทางรอดสุดท้าย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัดนีนางจมจ่อมอยู่กับศาสตร์ต้องห้าม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ศาสตร์ลับแห่งการเกิดใหม่อันน่าสะพรึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านจงจําเอาไว้ให้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือความผูกพันกลายเปนเพียงเศษกระดาษ ก็จะถูกขยํายํายีไม่มีชินดี
...ฮืม นีมัน...นําค้างหวานใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ เยียมเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อันทีจริง ข้าโปรดปรานนําค้างหวานมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอน้อมรับด้วยความยินดีแล้วกัน
...
...ฮืม นีมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้ เรามาเรียนด้วยกันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ในโลกนี ไม่มีสิงใดนอกรีต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกอย่างเชือมโยงกันได้หมด
อุก
หยุดเถิดท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่ะเหมือนก้อนหิน
ไม่เจ็บ ไม่ตาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และไม่ทําร้ายท่านด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดทําเรืองไร้ประโยชน์จะดีกว่า
...ท่านนีไม่รู้จักเบือเลยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...
...
...หา ไอ้บ้านีมันเปนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มองอะไร มีญหาเรอะ
...โฮ่ เจ้าอยากได้สร้อยคอนันรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม นันสินะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แสดงความบริสุทธิใจให้ข้าเห็นสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าทําได้ จะเอาไปก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไงซะข้าก็ได้มันมาโดยบังเอิญเท่านัน
...เข้าใจอะไรรวดเร็วดีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอารูนมาให้ข้าก่อน อย่าทําอะไรพิเรนทร์ล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้ เอาไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีจริงมันคงไม่มีประโยชน์อะไร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าเปนฝายเสนอมาเอง เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว
...หา เจ้ายังมีอะไรอีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ อย่างนันเองรึ อยากกินกุ้งสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แหม เพิงจะทําเสร็จใหม่ๆ พอดีเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจแล้ว ถ้าเอาของทีมีมาให้ข้า ข้าจะยอมยกให้เจ้าก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ามีอย่างอืนทีอยากได้ก็มาคุยกัน
...อะไรกันฮึ ไอ้นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีญหาเรอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไสหัวไปซะ เดียวฆ่าเลย
...หา อะไรล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปลียนใจอยากแสดงความจริงใจแล้วหรือไง
อยากได้สร้อยคอนันใช่ไหมล่ะ
...พูดจาไม่รู้เรือง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันก็ไสหัวไปซะ
เดียวฆ่าเลย
...ว่าไง ยังกินไม่อิมเรอะ
โอ้ เจ้าเองรึ อยากกินกุ้งอีกสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ เจ้าเองรึ ยังกินไม่อิมเรอะ
...คนชอบกุ้งล้วนเปนคนดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าข้าจะเข้ากับเจ้าได้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้เรามาพบกันใหม่
...อะไรกัน เจ้ารู้จักหญิงนางนันด้วยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าคุยเรืองหยุมหยิมดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่ายังไง คนถูกหลอกก็ผิดเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นางก็พิลึกคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ถือว่าดีแล้ว ทีไม่ไปตายข้างถนน
...เจ้าก็เปนผู้มัวหมองสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วเจ้ามองเห็นหรือเปล่า สิงทีเรียกว่าการชีนําแห่งพรน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่เห็นเข้าใจสักนิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สําหรับวายร้ายอย่างข้า การถูกชีนําในดินแดนแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็เปนแค่ตลกฝดเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจจะเสียสติไปแล้วก็ได้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้เจ้าพฤกษาทองอะไรนันน่ะ
...หือ เราอย่าคุยเรืองหยุมหยิมดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่ายังไง คนถูกหลอกก็ผิดเสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ารังเกียจของโจรนักก็อย่ามาซือสิ
...หา ไอ้บ้านีมันเปนใคร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันข้ามีเรืองดีๆ จะบอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปูสุกได้ทีพอดีเลย
...ว่าไง ยังกินไม่อิมเรอะ
โอ้ เจ้าเองรึ อยากกินปูอีกสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ เจ้าเองรึ ยังกินไม่อิมเรอะ
...คนชอบปูล้วนเปนคนดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเรามาทําความรู้จักกันไว้เถอะ
...ข้าบอกเจ้าเอาไว้ก่อนดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รู้จักผู้เสพอาจมไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนคลังผู้สาปแช่งโลก สวมเกราะน่าสยองขวัญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าไปเจอเจ้านันเข้าก็อย่าได้เข้าใกล้เชียวล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สมัยก่อนข้าเคยถูกขังในคุกเดียวกับมันเลยรู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านันมันน่ากลัว ไม่เหมือนวายร้ายตัวเล็กอย่างข้า
...มันสังหารเพือสาปแช่งจิตวิญญาณไปชัวนิรันดร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยํายีซากศพจนแปดเปอน แล้วประทับตรา คําสาปของมันจนหนําใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่เคยเห็นภาพชวนคลืนเหียนขนาดนันมาก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เลยได้แต่หวาดผวา ยืนตัวแข็งทือเหมือนเด็กน้อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทังทีสหายข้ากําลังถูกยํายีแท้ๆ
...อา ข้าได้เห็นมันเสียแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ซากศพถูกยํายีจนแปดเปอนทีข้าไม่อยากเห็นอีกเปนครังทีสอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นอกจากผู้เสพอาจมแล้วก็คิดเปนอืนไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันปวนเปยนอยู่แถวนี บุรุษน่าสะพรึงกลัวผู้นัน
...เหอะ ก็สาสมแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนวาระสุดท้ายทีคู่ควรกับวายร้ายทีเข้าใจอะไรผิดๆ อย่างข้า
...นี เจ้าช่วยข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากโดนสาป จะตายก็ไม่เปนไร แต่ว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คราวหน้าข้าอยากเกิดใหม่ให้สมประกอบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นะ ข้าขอร้องล่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ตายโหง! พูดจริงเรอะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้า ของมีค่าขนาดนัน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อะ อือ อืออือ ข้าต้องรับไว้แหงอยู่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับมาแล้วไม่คืนแล้วนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...หึหึหึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดืมสักแก้วแกล้มปูดีกว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮู้ยยย มันต้องอย่างนี!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดืมสักแก้วแกล้มกุ้งดีกว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮู้ยยย ซาบซ่านดีจริงโว้ย!
(เสียงกรนหลังดืมสุราแล้วหลับไป)
อัก
เจ้าทําอะไร!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นข้าเปนบิกโบกีเลยใช้กําลังรึ!
...รู้แล้ว นังนันจ้างเจ้ามาใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้เวรตะไลเอ๊ย! งันก็มาลุยกันหน่อย!
...ชิ ไม่สะเทือนเลยเรอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไอ้เวรตะไลเอ๊ย! งันก็มาลุยกันหน่อย!
...รู้ซึงรึยังล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความหนักหน่วงของหมัดบิกโบกี
...ไอ้ระยํา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความจริงแล้วข้า...ข้าเองก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อาา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครก็ได้ ช่วยฆ่ามันที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฆ่างูยักษ์...ท่านไรคาร์ด...
อุก...เจ้าเปนผู้มัวหมองล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ท้าทายมนุษย์ครึงเทพใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอร้องล่ะ ช่วยฆ่างูยักษ์ที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งูยักษ์มันเขมือบท่านไรคาร์ด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าวางหอกสําหรับสังหารงูไว้ในโถงบัลลังก์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองเอ๋ย จงกวัดแกว่งหอก ทะลวงมันที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้างูยักษ์...สัตว์ประหลาดน่าเกลียดน่ากลัวนัน...
...ครังหนึง ความทะเยอทะยานอันเสือมทรามของท่านไรคาร์ด เคยทําให้ท่านแกร่งกล้าดังราชันสมชายชาตรี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่กลับตกตําลงสู่ความละโมบชันทราม หลังท่านให้งูยักษ์กลืนกินร่างของตน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันไม่ใช่ท่านไรคาร์ดอีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ต้องฆ่ามันทิงซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือชือและความทะเยอทะยานของท่านจะได้ไม่ถูกยํายีไปมากกว่านี
ผู้มัวหมองเอ๋ย ข้าวางหอกสําหรับสังหารงูไว้ในโถงบัลลังก์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีเพียงหอกนันทีจะสังหารงูยักษ์ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยทะลวงมันที เจ้างูยักษ์...สัตว์ประหลาดน่าเกลียดน่ากลัวนัน...
...เจ้าคือผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าอย่างนัน บริจาครูนให้ข้าหน่อยสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนี เมือก่อนข้าก็เคยเรียนคาถาหินจรัสทีวิทยาลัยเรยา ลูคาเรียนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าบริจาคให้ข้า ข้าก็ยินดีทีจะสอนคาถานันให้เปนการแลกเปลียน
อา ขอบคุณ ขอบคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเปนคนดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือโธปส์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าสนใจ ข้าจะสอนคาถาให้ตามสัญญา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงข้าจะไม่ได้รู้คาถาวิเศษวิโสอะไรนักหนาก็เถอะ...
เจ้าจะเรียนอีกไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้ ถ้าไม่รังเกียจคาถากระจอกงอกง่อยของข้า ข้าก็ยินดี
เจ้าจะเรียนอีกไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้อยู่แล้วสิ
...เหรอ งันก็ตามใจ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ถ้าเจ้าเกิดเปลียนใจขึนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็แวะมาคุยกับข้าอีกก็แล้วกัน
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่าเจ้าจะบริจาครูนให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนี เมือก่อนข้าก็เคยเรียนคาถาหินจรัสทีวิทยาลัยเรยา ลูคาเรียนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าบริจาคให้ข้า ข้าก็ยินดีทีจะสอนคาถานันให้เปนการแลกเปลียน
...ขอโทษทีนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อุตส่าห์บริจาครูนให้ แต่ข้ากลับสอนคาถาวิเศษวิโสอะไรให้ไม่ได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ข้าจะเล่าเรืองเกียวกับดินแดนแห่งนีเท่าทีข้ารู้ให้งแทนแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากทีนีไปทางทิศเหนือ เจ้าจะเห็นอาคารสูงตระหง่านเหนือผืนนํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันแหละคือวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย แหล่งเรียนรู้ของเหล่าจอมเวทหินจรัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่วิทยาลัยปดตายไปนานแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือจะได้ไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกียวกับศึกแตกสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
วิทยาลัยผนึกประตูทิศตะวันออกทีเชือมไปยังนครหลวง และผนึกประตูทิศใต้ทีเชือมมายังดินแดนแห่งนี
...จนกระทังถึงตอนนี ผนึกก็ยังหลงเหลืออยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตราบใดทีไม่มีกุญแจหินจรัสก็เข้าไปในวิทยาลัยไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อือ ข้าก็เหมือนกัน กุญแจหินจรัส นักเวทระดับล่างไม่ต้องหวังเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าบังเอิญออกมานอกวิทยาลัยตอนผนึกประตูพอดี แล้วข้าก็กลับเข้าไปทีอาคารเรียนไม่ได้
...เพราะฉะนันเจ้าจงไปหากุญแจหินจรัสซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่อย่างนันจะเข้าไปในวิทยาลัยไม่ได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเข้าไม่ได้ เจ้าก็จะไม่มีทางไปถึงนครหลวงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และหากเจ้าได้กุญแจหินจรัสมาอีกอันนอกเหนือจากอันของเจ้าแล้วละก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเมือไหร่ก็ได้ รอให้เจ้าจัดการเรืองของเจ้าเสร็จหมดก่อนก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยยกให้ข้าด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้ ข้ามันหัวทึบ ไม่มีพรสวรรค์ด้านคาถาแม้แต่เศษเสียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าก็ยังอยากกลับไปทีวิทยาลัยอีกครัง...
อ้อ แล้วก็...ระวังมนุษย์เงินให้ดีด้วยล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกมันเปนมนุษย์ต้องสาป เกิดจากศาสตร์ลับของนครนิรันดร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังคนชราขาเดียง ทังพวก “กบ” บือใบ้ ทุกคนล้วนต้องคําสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และจงเกลียดจงชังคนปกติธรรมดา
...ขอบคุณเจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทียอมเรียนคาถากระจอกงอกง่อยของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่นึกเลย ว่าหินทึบอย่างข้าจะรับบทเปนอาจารย์ได้
...เจ้าพูดจริงรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะยกกุญแจหินจรัสให้ข้าจริงรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ โอ...!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณ ขอบคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีนีข้าก็กลับไปวิทยาลัยได้อีกครังแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้เรียนคาถาหินจรัส...ศึกษาดวงดาวอีกครัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...เจ้าได้รําเรียนกับเซลเลนด้วยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม โชคดีจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารู้ นางคือหญิงอัจฉริยะคนเดียวนับแต่ก่อตังวิทยาลัยมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่างข้าน่ะ ทําได้แค่มองนางจากไกลๆ เท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่นางก็โดนไล่ออกจากวิทยาลัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะต้องสงสัยว่าเปนแม่มดอํามหิต ผู้เข่นฆ่าจอมเวทหลายต่อหลายคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าละไม่อยากจะเชือเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หญิงน่าเอ็นดูเช่นนัน จะทําแบบนันได้อย่างไร
...เจ้าจงไปหากุญแจหินจรัสซะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่อย่างนันจะเข้าไปในวิทยาลัยไม่ได้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเข้าไม่ได้ เจ้าก็จะไม่มีทางไปถึงนครหลวงพฤกษาทอง
...เจ้า นันมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ารึ มันน่าจะมีค่ามหาศาลเลยนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่คู่ควรกับคาถากระจอกงอกง่อยของข้าหรอก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ขอบคุณมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเก็บรักษามันไว้ เผือเวลาสําคัญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะสําหรับข้า มันคงเปนการรําสุราครังเดียวในชีวิต
...
...เจ้าหากุญแจหินจรัสเจอแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้ารับไว้ไม่ได้หรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าสมควรเปนคนใช้กุญแจนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือตัวเจ้าเองก่อนสิงอืนใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จริงอยู่ ข้าปรารถนา ทีจะได้กลับไปยังวิทยาลัยอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไม่คิดจะขวางทางใครเพือให้สมปรารถนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา เพราะนีกระมัง ข้าถึงได้เปนหินทึบอยู่รําไป
...เจ้าจงมุ่งหน้าไปวิทยาลัยเรยา ลูคาเรียเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าจะได้เดินทางและสู้ศึกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่จําเปนต้องสนใจคนอย่างข้า
...ขอบคุณเจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอน้อมรับความกรุณา มุ่งหน้ากลับไปวิทยาลัยเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สักวัน หากเจ้าไม่รังเกียจ แวะมาเยียมข้าทีวิทยาลัยด้วยสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงตอนนัน ข้าอาจเปนอาจารย์ทีดีขึนบ้างแล้วก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
...ข้ายังไม่ได้บอกเจ้าสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าน่ะเปนหินทึบ ไม่มีพรสวรรค์ด้านคาถาแม้แต่เศษเสียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนัน ต้องขอโทษเจ้าด้วยจริงๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าทําไม่ได้ ข้าอ่านม้วนจารึกนันไม่ออก
ว้าก
เจ้าเปนอะไรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดเถอะ หยุดเถอะ
...ไม่ได้ยินแล้วรึ
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําไมถึงกลายเปนแบบนี...
...อา เรยา...ลูคาเรีย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาคารเรียน ของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงภูมิใจเถิด เจ้าเปนนักรบทีดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แค่รับใช้นายผิดเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงจากไปพร้อมสายลม สู่สถานทีไกลแสนไกล
...โฮ่ เจ้าคือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้มัวหมองงันรึ ดูท่าจะไม่ใช่พวกเดียวกับก็อดดริกสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเนเฟลี รูส์ เปนนักรบและผู้มัวหมองเช่นเดียวกับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามาอยู่ทีนีตามคําสังของท่านพ่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ถึงอย่างนันก็โหดร้ายเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็อดดริก การร้อยกิงมิใช่สิงทีราชวงศ์ควรกระทํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านันทําสายลมแปดเปอนหมดแล้ว
...ในเมือเจ้าจะไปท้าสู้กับก็อดดริก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือถึงเวลานันโปรดเรียกขานข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สายลมแปดเปอนเกินทน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านพ่อต้องยอมอนุญาตให้ข้าช่วยเปนกําลังเสริมให้เจ้าแน่
ขอโทษที ข้าพูดมากไปหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราต่างเปนผู้มัวหมอง จงเชือมันในหนทางของตนและไปตามทางนันเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วสักวันหนึงก็จะไปสู่บัลลังก์แห่งเอลเดน
...โฮ่ เจ้าคือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแล้วเชียว ถูกโต๊ะกลมเรียกมาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง เนเฟลี รูส์ เราเคยเจอกันทีสตอร์มวีลไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้เจอกันก็ดีแล้ว ข้าอยากฝากงสิงนีให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพบสิงนีตรงลานร้อยกิงของก็อดดริก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าล้มมันได้แล้ว สิงนีเปนของของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าปฏิเสธเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากเปนโจรปล้นสมรภูมิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โฮ่ เจ้าคือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าแล้วเชียว ถูกโต๊ะกลมเรียกมาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง เนเฟลี รูส์ เราเคยเจอกันทีสตอร์มวีลไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้เจอกันก็ดีแล้ว ข้าอยากฝากงสิงนีให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าพบสิงนีตรงลานร้อยกิงของก็อดดริก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนทีล้มมัน คือเจ้าใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าปฏิเสธน่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่อยากเปนโจรปล้นสมรภูมิ
...อ้อ ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าได้พบท่านพ่อหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาอยู่ในห้องทํางาน ประตูทีท่านเอ็นชาเฝาอยู่ตรงโน้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากยังก็จงไปพบเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านพ่อคือผู้นําแห่งโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคงมีเรืองดีๆ มาบอกข้าใช่ไหม
...เอาล่ะ ถึงเวลาข้าต้องไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากชะตาฟาลิขิตเราอาจได้พบกันใหม่ นักรบ
...โฮ่ เจ้าคือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถูกโต๊ะกลมเรียกมาสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอง เนเฟลี รูส์ เราเคยเจอกันทีสตอร์มวีลไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝากตัวด้วย ในฐานะผู้มัวหมองทีถูกโต๊ะกลมเรียกมาเช่นกัน
...โฮ่ เจ้าคือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือเนเฟลี รูส์ เปนนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ามาอยู่ทีนีตามคําสังของท่านพ่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฝากตัวด้วย ในฐานะผู้มัวหมองทีถูกโต๊ะกลมเรียกมาเช่นกัน
...นันคือยาอะไรรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูจะเปนประเภททีออกฤทธิกับหัวใจสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่จําเปนสําหรับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเนเฟลี รูส์ผู้เปนนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่หวันเกรงศึก ไม่ลังเลแม้แต่ชัวขณะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะโอบรับทุกอย่างเอาไว้ด้วยตัวของข้าเอง
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้ามองสภาพน่าอดสูของหมู่บ้านนีว่าอย่างไรบ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สมัยยังเล็ก ข้าเคยเห็นทิวทัศน์แบบเดียวกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้อ่อนแอถูกยํายี ปล้นชิง เข่นฆ่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นร้ายของโลกมนุษย์
...แต่ข้าไม่ใช่เด็กน้อยในวันนันอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้ว่าจะนานเพียงใด อย่างน้อยข้าก็ต้องให้มันชดใช้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไอ้พวกผู้ยํายี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะสลักรอยแผลให้พวกมันได้รับรู้ ว่าข้าคือเนเฟลี รูส์ผู้เปนนักรบ
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษที แต่ขอข้าอยู่คนเดียวได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จิตใจข้านปวนไปหมด น่าสมเพชเหลือเกิน
...รู้เรืองแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ใช่ ข้าถูกท่านพ่อทอดทิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บทลงโทษทีข้าหวันไหวไปกับอารมณ์ หลงลืมคําสัง... ไม่อาจเปนเบียรับใช้ให้ท่านได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านพ่อ ท่านกิเดียนเปนผู้ชีนําข้ามาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเคยตังใจว่าจะยอมทําทุกอย่างเพือให้ท่านได้เปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้ากลับ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทรยศท่าน
...ข้าไม่อาจเชือท่านพ่อได้หมดหัวใจอีกต่อไป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากคนพวกนันก่อโศกนาฏกรรมตามคําสังท่านพ่อจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วคุณธรรมของท่านหายไปไหนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านพ่อเคยบอกไว้ ว่าหากท่านได้ขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะสร้างรัชสมัยทีผู้อ่อนแอไม่ถูกช่วงชิงอีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําพูดนันเปนคําหลอกลวงหรือ
...อา ไม่ใช่ ไม่ใช่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลืมมันไปเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านพ่อคือผู้ชีนําของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้สูญเสียสิงนันไปแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...นันคือโอสถรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา มันอาจจะเหมาะกับข้าในตอนนีก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่นึกเลยว่าสุราจะหวานอร่อยเพียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แถมยัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...นันคือธุลีรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลินเหมือนพายุเก่าแก่เลย
ขอบใจมาก ข้าขอรับไว้
...ข้าน่ะไม่เหมือนโรเดริก้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มองไม่เห็นวิญญาณ สัมผัสไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ธุลีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําให้ข้านึกถึงเหยียวตัวแรก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจเจ้ามาก
...ธุลีนีมีกลินเหมือนพายุเก่าแก่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ทําให้ข้านึกถึงเหยียวตัวแรก
...ไม่ได้เจอกันนานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจทีช่วยข้าไว้เมือตอนนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่ ข้าไปบอกลาท่านพ่อมาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้านึกออกแล้ว คําสาบานตอนเปนนักรบเมือกาลก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดินแดนแห่งนีคล้ายคลึงกับบ้านเกิดข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเรียกพายุมาดเปา ความโสมมของลมให้หายไปเสีย
อีกครัง ข้าชือเนเฟลี รูส์ เปนนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางคนเรียกข้าว่าท่านหญิง แต่ข้าก็ยังเปนเช่นเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพียงแค่ทิงการชีนําไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าขอขอบใจเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าได้ขึนเปนราชาแห่งเอลเดน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็ยินดีจะเปนหนึงคนทีช่วยท่าน
...ลาก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเรียกพายุทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่การชีนําและการต่อสู้ของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ได้อยู่ทีนีแน่นอน
ข้าจะเรียกพายุทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่การชีนําและการต่อสู้ของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ได้อยู่ทีนีแน่นอน
อุ
...ตังใจจะทําอะไรน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีไม่ใช่การกระทําของนักรบเลย
...อย่างนีเอง เจ้าเปนโจรสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันข้าจะสลักรอยแผลไว้เตือนใจเจ้า ว่านีคือบทเรียนจากเนเฟลี รูส์
...อย่างเจ้า ไม่ควรค่าให้ถึงมือท่านพ่อหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตายไปซะ
...ท่านพ่อ ข้าพ่ายแพ้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดขึนเปนราชาแห่งเอลเดนเถิด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่เคยเห็นหน้าเจ้าเลยแฮะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่มาก็ดีแล้ว เจ้าสนใจเหล้าไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ใช่เหล้าธรรมดานะ นีคือสุราวิญญาณ เปนนําค้างหวานทีมีแค่มนุษย์ครึงเทพเท่านันทีเคยได้ลิมลอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนี ข้าก็รู้สูตรลับของเหล้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าช่วยข้ารวบรวมวัตถุดิบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอาจจะยอมแบ่งให้เจ้าสักหน่อยก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดินแดนมัชฌิมาไม่ปรานีกับผู้มัวหมองอย่างเราๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้เปนเพราะอายุหรืออย่างไร สังขารไม่เอือให้ข้าลงสนามเองเลย
โอ้ เจ้าจะช่วยข้างันรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดีมาก ดีมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันเอานีไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันเรียกว่าลูกแก้วแห่งทรีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลุ่มคนสุขสม ผู้ลุ่มหลงไปกับนิทราอย่างไม่มีวันตืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะมอบหมอกแห่งนิทราให้กับเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...สุราวิญญาณคือนําค้างพิเศษทีสกัดจากหมอกแห่งนิทรา
...เจ้าต้องไปขอและรวบรวมหมอกแห่งนิทรามา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าไหร่ดีนะ เอามาสัก 2 อันแล้วกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าไหร่ดีนะ เอามาสัก 3 อันแล้วกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าไหร่ดีนะ เอามาสัก 4 อันแล้วกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าไหร่ดีนะ เอามาสัก 5 อันแล้วกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เท่าไหร่ดีนะ เอามาสัก 6 อันแล้วกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วข้าอาจจะยอมพิจารณาแบ่งสุราวิญญาณให้เจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เหล้าน่ะดีนะ ช่วยสอนให้เรารู้จักความรืนรมย์และไร้สาระของโลกใบนี
อะไรกัน! เจ้านีน่าเบือจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ สักวันหนึงเจ้าก็จะโหยหาเหล้าเหมือนกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือเจ้าเหนือยหน่ายกับโลกทีใกล้จะพังมิพังแหล่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรืออยากรู้ความลับใครสักคน...
ว่าไงล่ะ เริมสนใจขึนมารึยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือสุราวิญญาณ เปนนําค้างหวานทีมีแค่มนุษย์ครึงเทพเท่านันทีเคยได้ลิมลอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นอย่างนี ข้าก็รู้สูตรลับของเหล้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าช่วยข้ารวบรวมวัตถุดิบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอาจจะยอมแบ่งให้เจ้าสักหน่อยก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าไงล่ะ
โอ้ ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนไงบ้าง รวบรวมหมอกแห่งนิทรามาได้รึยัง
...ยังขาดไปอีกนิดหน่อยนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกแล้วไง ถ้าอยากให้ข้าแบ่งเหล้าให้ ต้องเอาหมอกมา 2 อัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกแล้วไง ถ้าอยากให้ข้าแบ่งเหล้าให้ ต้องเอาหมอกมา 3 อัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกแล้วไง ถ้าอยากให้ข้าแบ่งเหล้าให้ ต้องเอาหมอกมา 4 อัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกแล้วไง ถ้าอยากให้ข้าแบ่งเหล้าให้ ต้องเอาหมอกมา 5 อัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บอกแล้วไง ถ้าอยากให้ข้าแบ่งเหล้าให้ ต้องเอาหมอกมา 6 อัน
...อือฮือ นีมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หมอกบริสุทธิ ชันเลิศทังนัน ตะกอนก็มีเปนกองพูน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบใจเจ้ามาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า เหล้าหายากตามสัญญา เอาไปสิ
...เจ้าไปรวบรวมหมอกแห่งนิทรามาเพิมอีกนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วข้าจะแบ่งเหล้าหายากให้อีก
...ข้าขอเตือนไว้อย่าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล้าหายากจะช่วยเปดโปงความลับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากเจ้าอยากได้ความลับใครสักคนมากกว่าความรืนรมย์ชัวครังคราว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงหยิบยืนเหล้าหายากให้คนผู้นัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ความลับก็เหมือนผลไม้ ยิงเก็บไว้ยิงสุกปลัง หวานลํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าล่วงรู้เสียอย่าง ทุกอย่างก็เปนได้ดังใจนึก ไม่ว่าจะผูกมิตร ครอบงํา หรือต้มตุ๋นก็แล้วแต่...
...เจ้ายังมีอะไรอีกรึ
โอ้ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาหมอกแห่งนิทรามารึเปล่า
...เจ้านีก็เปนคอเหล้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่าจะคบหากันได้ยืด
...อือ อืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮ้าว...
อย่างทีเจ้ารู้ ข้าเปนนักบวชผู้เคร่งในทางธรรม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความสนใจใคร่รู้ในสุรา ไม่ต่างอะไรกับการสวดภาวนาด้วยใจจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ ทรีนา ขอศรัทธาแห่งข้าจงมีแก่สุรา จงมีแก่หัวใจของผู้คน
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่าทางสู่พฤกษาศักดิสิทธิทีเคยปด ได้เปดอีกครังหนึงแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเลยถ่อสังขารไปทีนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่า นันเปนฝมือเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าแต่ ดินแดนแห่งนีหนาวยะเยือกเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เวลาแบบนีต้องรําสุราล่ะนะ
...เจ้ายังมีอะไรอีกรึ
อะ อือ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเกือบจะแข็งตายแล้วไงล่ะ
...อือ...อืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮ้าว...
...ในอดีต ผู้ยิงใหญ่ในดินแดนแห่งนีคนหนึงถูกลักพาตัวไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงกําลังตามหาเบาะแสอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่ากันว่าพบรอยเท้าเปอนเลือดของกลุ่มโจร หายเข้าไปในปาแห่งพฤกษาโบราณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หืม ทําไมเจ้าถึงทําหน้าตาพิกลนักล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ได้บอกไปแล้วรึ ว่าข้าเปนนักบวชผู้เคร่งในทางธรรม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ว่าใครก็ย่อมมีความลับกันทังนัน
...ในอดีต ผู้ยิงใหญ่ในดินแดนแห่งนีคนหนึงถูกลักพาตัวไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงกําลังตามหาเบาะแสอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่ากันว่าพบรอยเท้าเปอนเลือดของกลุ่มโจร หายเข้าไปในปาแห่งพฤกษาโบราณ
...ในทีสุดก็หาพบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทรีนา ไม่สิ ท่านมิเคล่า ร่างของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ลิมรสความลับมากมายตลอดมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันต้องเปนประโยชน์ให้ท่านได้แน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันได้โปรดเรียกหาข้า เรียกหาริโก้คนนีเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังความน โลกในจิตใจของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้โปรดยินยอมให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้อยู่เคียงข้างท่าน ยามเมือมนุษย์เทพเช่นท่านได้กลายเปนเทพเจ้าด้วยเถิด
ข้าได้ลิมรสความลับมากมายตลอดมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องเปนประโยชน์ให้ท่านได้แน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันได้โปรดเรียกหาข้า เรียกหาริโก้คนนีเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปยังความน โลกในจิตใจของท่าน
...โอ ให้สิงนีกับข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้ว่าเจ้าหน้าด้านหน้าทน ไร้ความคิด หรือใสซือจนเกินเรืองกันแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าล่ะไม่อาจเข้าใจได้จริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ข้าจะรับไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไงเสีย เจ้าก็ไม่มีทางเข้าใจความลับของข้าได้อยู่แล้ว
ว้าก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้า เสียสติไปแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไม่เห็นหรือว่าข้าแสนยากจนข้นแค้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีอะไรให้เอาหรอก
...ไม่ไหวเลย ผู้มัวหมองสมัยนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้จักเคารพผู้มาก่อน
...เฮ้อ เหนือยเอาการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเหล้าขวดเด็ดทีเก็บไว้มาดืมแล้วกัน...
...ไร้ค่า ไร้เหตุผล ไร้ความคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้านีมันเกินเยียวยา...
ฮึบ! ย้าก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อัก! อ๊าก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊ากกกกกกก!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เฮืออออออออ!
...ยินดีต้อนรับ แขกของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านมาจากข้างนอก คงตกใจล่ะสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นครแห่งนีคือเชิงพฤกษาทอง ดินแดนทีพรโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังเสียง กลิน ประกาย ล้วนแจ่มชัด...ทุกอย่างชอบธรรม และเปนนิรันดร์
...หืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ดูเหมือนเจ้าจะเปนผู้มัวหมองสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนัน ข้าลําบากใจทีจะพูด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าต้องออกไปจากนครแห่งนี เดียวนี
ข้าพูดด้วยใจอารี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าใครก็มีทีทีเหมาะสมกับตนเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังเช่นพวกข้าทีถูกเลือกโดยพร ย่อมได้อยู่ในนครแห่งทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ส่วนเหล่าผู้ไม่ได้รับเลือก ก็ย่อมมีดินแดนอันห่างไกลทีเหมาะสมกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดินแดนทีต่อให้พวกเจ้าเข้าไปก็ไม่มีวันแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ในศึกแตกสลาย มีคนเขลาจํานวนมาก เลือกดินแดนทีไม่เหมาะกับตนเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้จักเจียมตัว ลุกขึนต่อต้านมอร์ก็อต ราชาแห่งพร ช่วงชิงแดนศักดิสิทธิ ส่งทหารมารุกลํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าจงดูเถิด บารมีของราชามอร์ก็อตยิงใหญ่เกรียงไกร!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีใครรุกรานนครแห่งพฤกษาทองได้สําเร็จ และพวกเราก็ได้แซ่ซ้องสรรเสริญพรไปตราบนิจนิรันดร์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ส่วนพวกกบฏก็ถูกอสุราต้องสาปน่าสะพรึงต้องตาเข้า กลายเปนศพกองพะเนินอยู่นอกกําแพง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คงเข้าใจแล้วใช่ไหม แขกของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าควรออกไปจากนครแห่งนี
...ข้าลําบากใจทีจะพูด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เจ้าต้องออกไปจากนครแห่งนี เดียวนี
...ฮืม นีมัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าล่าเด็กต้องสาปด้วยรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮืมๆ ถ้าแบบนีละก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันก็เปนอีกเรือง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเปนผู้มัวหมอง เปนคนเถือน แต่ดูจะเข้าใจได้ดีนะว่าอะไรเปนอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้ ข้าจะอนุญาตให้เจ้าพํานักอยู่ในนครได้ชัวคราว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และในนามของตระกูลเชนไฮต์ ข้าขอไหว้วานให้เจ้าไปล่าเด็กต้องสาป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใต้นครแห่งนีเปนทีทิงขยะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าเด็กต้องสาปตัวมอมแมม และเหล่าเด็กปศาจทีไม่เคยโดนหักเขา ซุกซ่อนตัวอยู่ในนันมาแต่โบราณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมือไม่นานมานี เสียงร้องเสียดหูของพวกมันดังขึนมาถึงบนดิน เปนทีน่าเวทนายิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกมันกําลังจะทําให้พฤกษาทองต้องแปดเปอน
เอาล่ะ จงไปเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไปล่าเด็กต้องสาปทีซุกซ่อนอยู่ในทีทิงขยะใต้ดิน เพือหยุดเสียงร้องเสียดหูนันเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคาดหวังในตัวเจ้านะ อย่าให้ชือตระกูลข้าต้องเสือมเสียล่ะ
...เจ้ายังล่าพวกเด็กต้องสาปไม่ได้อีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเหมือนเจ้าจะทึมบือกว่าทีข้าคิดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็ไม่เปนไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรอ ความอดทนเปนคุณลักษณะของชนชันสูง
...เจ้ายังล่าพวกเด็กต้องสาปไม่ได้อีกรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงเสียดหูของเจ้าพวกนัน...ทําเอาข้าจะประสาทเสียแล้ว
อา ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าไปล่าพวกเด็กต้องสาปในทีทิงขยะให้แล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ได้ยินเสียงเสียดแทงแก้วหูของพวกมันอีกแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าก็ว่าเถอะ เจ้าทําได้ดีมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่ามุขนายกพฤกษาคงจะยินดีเปนล้นพ้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ใช่แค่นันนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าบอกทุกคนไปว่านีเปนฝมือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอาจจะได้เข้าเฝาท่านมอร์ก็อต ราชาแห่งพรก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ยอดเยียมยิงนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนจากตระกูลไวส์เคานต์ได้เข้าเฝาราชาแห่งพร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องเปนเกียรติภูมิของตระกูลไปตราบนานเท่านาน
...อา ขอโทษ ข้าลืมเจ้าไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีคือสมบัติทีสืบทอดกันมาในตระกูลเชนไฮต์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะมอบให้เจ้าเปนรางวัลทีทําตามคําขอข้าได้สําเร็จลุล่วง
...อาจจะเปนของทีเกินตัวผู้มัวหมองอย่างเจ้าไปบ้าง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็ไม่เปนไร ถือซะว่าเพือฉลองจุดเริมต้นของเกียรติภูมิแห่งตระกูลเชนไฮต์แล้วกัน
...เอาล่ะ ข้าขอไปเตรียมตัวก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเกิดว่าข้าได้เข้าเฝาราชาแห่งพรขึนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่งตัวจืดชืดแบบนีคงไม่เข้าที
...จงสังหารราชาเสีย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าให้ทองแปดเปอนไปมากกว่านี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สังหารไอ้มอร์ก็อต ราชาลวงโลกซะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ท่านผู้มัวหมอง... ท่านกลับมาหาข้าแล้วหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารอท่านมานานมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านดูนีสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเผาตัวเอง หลายต่อหลายครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องได้เปนเมล็ดเพลิงแล้วแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่ไหม ไม่อย่างนันท่านจะกลับมาหาข้าทําไมเล่า
ใช่แล้ว ท่านผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดไว้วางใจข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ผู้ศรัทธาในการชีนําขององคุลีและพรเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้แสงทีจางหายจงมีแด่ท่านอีกครา...
ท่านผู้มัวหมอง โปรดระวังตัวด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถัดจากโบสถ์นีไปคือทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สถานทีต่อสู้ของแม่ทัพราดาห์นและมาเลเนียผู้เว้าแหว่งในอดีต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดินแดนทีถูกกลืนด้วยความเสือมสลายสีแดง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีกําแพงเพลิงปองกันไม่ให้มันลุกลาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อีกฟากกําแพงล้วนเน่าหนอน ไม่เหลือคนปกติอีกแล้วแม้แต่คนเดียว
ใช่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพลิงทีเผาผลาญข้ามีไว้เพือระงับความเสือมสลายสีแดง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนเพลิงวิเศษทีไม่มีวันดับ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าก็คงเห็นใช่ไหม เพลิงสีแดงทียังคงคุกรุ่นอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพลิงนีเผาผลาญร่างข้า จนข้าได้เปนเมล็ดเพลิงของท่านในทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนันได้โปรด ช่วยสังเวยตัวข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามเมือท่านจะเดินไปสู่มรณะแห่งโชคชะตา
ท่านผู้มัวหมอง ท่านขาดเหลืออะไรหรือไม่
ท่านผู้มัวหมอง ยินดีต้อนรับท่านกลับมา
ขอให้พรจงชีนําทางให้แก่ท่าน...
มนตราแห่งเพลิงหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ระหว่างตามหาเพลิงทีจะเผาผลาญร่างข้า ข้าได้พบพวกเขา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่ายักษ์ทหารนักบวชเพลิง ผู้มาจากยอดเขาทีปกคลุมด้วยหิมะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพลิงของพวกเขามิได้สถิตในร่างของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากมันมีประโยชน์กับท่าน ข้าก็คิดถูกแล้วทีเผาตัวเอง
(เสียงหายใจเฮือก)
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
(เงียบงันยาวนาน)
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จริงหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังไม่เพียงพอสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนันท่านหาไฟอืนเอามาเผาข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จนกว่าข้าจะเปนเมล็ดเพลิงให้ท่านได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านจะต้องได้เปนราชาแห่งเอลเดนแน่นอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเปนกําลังให้ในฐานะร่างทรงของท่าน อยากก้าวเดินร่วมไปกับท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต่อให้ต้องหันหลังให้องคุลี ไม่สิ ต่อให้ต้องหันหลังให้ทุกสิงทุกอย่างก็ตาม
...ท่านผู้มัวหมอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้เปนเมล็ดเพลิงหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะร่วมเดินไปกับท่านได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเบอร์นาห์ล...
อา ค่อยยังชัว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้ร่วมทางกับเปลวเพลิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันจักย่างกรายสู่มรณะแห่งโชคชะตา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดพาข้าไปด้วยทีเถิด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
(ตาย)
...อย่างนันหรือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออภัย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีสุดท้ายก็ช่วยอะไรท่านไม่ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อยากร่วมเดินไปกับท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
(ตาย)
...
... จะ เจ้าเปนใครกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ จะเปนใครก็ช่าง รีบไปให้ห่างจากตัวข้าจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความเสือมสลายสีแดงกําลังชอนไชภายในร่างของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นีเปนคําสาป เปนสิงทีไม่มีผู้ใดควรสัมผัส
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ผู้อืนไม่ควรมาแตะต้องข้า
...รีบไปให้ห่างจากตัวข้าจะดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความเสือมสลายสีแดงกําลังชอนไชภายในร่างของข้า
...ให้ข้ากเข็มนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือยับยังความเสือมสลายสีแดงรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเปนใครกันแน่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ได้ ข้าเข้าใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดีกว่าปล่อยให้เน่าต่อไปเช่นนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะเชือเจ้า
...หลับตาสักครู่ได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่ามองร่างอัปลักษณ์ทีกําลังจะเน่าสลายเลย
...กได้ราบรืนกว่าทีคิดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ว่า...เหตุใดข้าจึงรู้สึกเช่นนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...
...ข้ารอเจ้าอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตอนนันต้องขอโทษด้วย ข้าหมดสติไปเลยไม่ได้ตอบแทนอะไรเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ อย่างทีเจ้าว่าเลย พอเข็มนันเข้าไปในร่าง ความเสือมสลายสีแดงก็หยุดชอนไช
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่นร้าย...แถมยังขยับร่างกายได้เปนอย่างดี ข้าเองยังไม่อยากเชือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องขอบคุณเจ้าเปนอย่างยิง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีเปนของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ ช่วยรับไว้เถอะ
...ข้าว่าจะออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอเข็มนันเข้าสู่ร่าง ข้าก็พอนึกออกรางๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคชะตาของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ทังหมดนีเปนเพราะเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือมิลลิเซนต์ สักวันไว้เรามาพบกันใหม่ทีใดสักแห่ง
...ข้าว่าจะออกเดินทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอเข็มนันเข้าสู่ร่าง ข้าก็พอนึกออกรางๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โชคชะตาของข้า
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่รู้เหตุใด ข้าถึงรู้สึกคุ้นเคยกับทีแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าลองมาดู เพราะคิดว่าอาจได้พบใครบางคน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อย่างทีเห็น ไร้เงาผู้ใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ก่อนออกเดินทาง ข้าอาจจะต้องการ ใครสักคนให้บอกลาก็ได้
...เผลอพล่ามอะไรไร้สาระเสียแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนเพราะเจ้า ข้าถึงออกเดินทางได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าต้องแข็งแกร่งให้มากกว่านี...
...เจอเจ้าอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ ข้าสบายดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับจากนัน ความเสือมสลายสีแดงก็ไม่ชอนไชอีกเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจึงออกเดินทางมาได้เรือยๆ เช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ก็มีเรืองน่ารําคาญใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากข้าไม่ตัดแขนขวาทิงไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็คงใช้ดาบช่วยเจ้าได้
...ตอนนีข้าตามรอยมาเลเนียอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังปลดปล่อยพลังเสือมสลายในการต่อสู้กับแม่ทัพราดาห์นทีทุ่งแคลิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางก็หายตัวไปโดยไม่รู้ว่าอยู่แห่งหนใด ข้าอยากพบนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และมาเลเนียก็อยู่ทางเหนือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผ่นดินเบืองหน้า ข้ามพฤกษาทองนันไป
...เจ้า มือเทียมนี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเอาแต่พึงพาเจ้าเสมอเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่หากมือเทียมนีใช้ได้กับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็อาจกวัดแกว่งดาบได้อีกครัง
...หากมือเทียมนีใช้ได้กับข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็อาจกวัดแกว่งดาบได้อีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ถึงตอนนัน ข้าคงเปนกําลังให้เจ้าได้
...ตอนนีข้าตามรอยมาเลเนียอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางอยู่ทีแผ่นดินเบืองหน้า ข้ามพฤกษาทองนันไป
...เจอเจ้าอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือเทียมทีเจ้าให้มา วิเศษมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากวัดแกว่งดาบได้ราวกับเปนแขนของตัวเองเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มาพูดต่อหน้าเจ้าคงงดูอวดดี แต่มีแค่เรืองดาบเท่านันทีข้ามันใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนันยามใดทีเจ้าต้องการ ก็เรียกข้าออกมาสู้นะ
...เจอเจ้าอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มือเทียมทีเจ้าให้มา วิเศษมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากวัดแกว่งดาบได้ราวกับเปนแขนของตัวเองเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มาพูดต่อหน้าเจ้าคงงดูอวดดี แต่มีแค่เรืองดาบเท่านันทีข้ามันใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะฉะนันยามใดทีเจ้าต้องการ ก็เรียกข้าออกมาสู้นะ
...ยามทีต้องการ ก็เรียกข้าออกมาสู้นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันคือสิงตอบแทนสิงเดียวทีข้าจะทําได้
...ไม่คิดเลยว่าจะมาพบกันในทีแบบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าเปนใครกันแน่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่สิ สําหรับข้า เจ้าก็คือเจ้า นันก็ดีแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามทีต้องการ ก็เรียกข้าออกมาสู้อีกนะ
...ข้ากําลังหาปอมทีอยู่ทางตะวันตกของซากโบราณสถานนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ากําลังหาปอมทีอยู่ทางเหนือของซากโบราณสถานนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่าผู้ครอบครองมันเคยได้รับเหรียญศิลาสู่พฤกษาศักดิสิทธิของมิเคล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ใช่ ตอนนีมาเลเนียอยู่ทีพฤกษาศักดิสิทธิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันต้องถูกซ่อนอยู่ทีใดสักแห่งในดินแดนทางตอนเหนือนีแน่
...ข้ากําลังหาปอมทีอยู่ทางตะวันตกของซากโบราณสถานนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ากําลังหาปอมทีอยู่ทางเหนือของซากโบราณสถานนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินว่าผู้ครอบครองมันเคยได้รับเหรียญศิลาสู่พฤกษาศักดิสิทธิ
...เจอเจ้าอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าเปาหมายเราจะคล้ายกันนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เช่นนันข้าบอกท่านไว้ด้วยดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีจริงแล้วข้ามีสายเลือดของมาเลเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะเปนบุตรีของนาง เปนน้องสาว หรือเปนร่างแยก เรืองนันข้าไม่รู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าสัมผัสได้ว่าระหว่างเรามีสายสัมพันธ์ของสายเลือดทีใกล้ชิดกันจริงๆ
...ข้าอยากคืนมันให้มาเลเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจตจํานงทีครังหนึงเคยเปนของนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศักดิศรีในฐานะมนุษย์ทีต่อต้านเสียงเพรียกของความเสือมสลายสีแดง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําเตือนทีนางละทิงเพือให้ตนทัดเทียมราดาห์น
...ข้าอยากคืนมันให้มาเลเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจตจํานงทีครังหนึงเคยเปนของนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศักดิศรีในฐานะมนุษย์ทีต่อต้านเสียงเพรียกของความเสือมสลายสีแดง
...ว่าไง เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอบคุณทีช่วยเปนกําลังเสริมในศึกครังก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แค่ข้าคนเดียว ไม่อาจเอาชนะ 4 คนนันได้แน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเอาแต่รบกวนเจ้ามาตลอดตังแต่แรกเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบใจมาก เพราะมีเจ้าอยู่ ข้าเลยได้มีชีวิตในแบบของตัวเอง แม้เพียงชัวครู่ยาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข็มทีท่านมอบให้ จุดเริมต้นทุกสิงของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และข้าอยากให้ท่านคืนมันให้มาเลเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เพราะเดิมทีมันก็เปนของนางอยู่แล้ว
...แต่ข้าคงมาได้แค่นี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจจะผิดกับเจ้า แต่ว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าดึงเข็มนันออกไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฝากไปบอกผู้ประสงค์ร้ายด้วย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากข้าต้องบานเปนอะไรสักอย่างทีไม่ใช่ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอเน่าสลายไป ในขณะทียังเปนตัวข้าเองดีกว่า
...ขอข้าอยู่คนเดียวหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความเสือมสลายสีแดงกําลังชอนไชข้าอย่างรุนแรง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกไม่นาน ข้าจะกลายเปนเพียงก้อนเนือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนสิงต้องสาป ไม่ควรมีผู้ใดมาแตะต้อง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่อยากทําร้ายเจ้าด้วยของพรรค์นัน
อุ
...อยู่ๆ เปนอะไรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดเถอะ อย่าทําแบบนีเลย
...เจ้า ทําไมกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมพวกเราต้องต่อสู้กันด้วย...
...ข้ารู้สึกซาบซึงต่อเจ้ามากนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เราคงต้องจากกันเพียงเท่านี
ไม่นึกเลยว่าจะต้องจบสินตรงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าก็ยังขอบคุณเจ้านะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบ...คุณ
...อา ทําไมเจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าตังใจแบบนีมาตลอดหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าหาข้า เพือเวลาเช่นนี...
...โอ้ ข้ากําลังรอท่านอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือโกว์รี ครังหนึงเคยถูกเรียกว่านักปราชญ์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ามีเรืองทีต้องขอร้องท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านผู้มัวหมองแข็งแกร่งทีสามารถข้ามบึงสีแดงเอโอเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอนว่าข้าไม่ได้ขอเปล่าๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านทําตามทีข้าขอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะบอกความลับของเมืองเซลเลียทีเห็นอยู่ตรงนันให้แก่ท่าน
โอ้ จะทําตามคําขอของข้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีจริงแล้วข้าอยากให้ท่านช่วยเยียวยาหญิงนางหนึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางชือมิลลิเซนต์ อยู่ถัดจากเมืองเซลเลียทีเห็นอยู่ตรงนันออกไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางกําลังนอนปวยอยู่ในโบสถ์บนเชิงผา เพราะถูกโรคเสือมสลายรุกราน
โรคเสือมสลายของมิลลิเซนต์เปนโรคทีรักษาไม่หาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือครังพฤกษาทองยังรุ่งเรือง แม้แต่มนุษย์ครึงเทพทีใกล้ชิดกับเทพทีสุดยังไม่อาจรักษาได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่สามารถยับยังมันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าอยากให้ท่านไปหาเข็มเพือยับยังโรคนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บึงลึกสีแดงเอโอเนียทีแผ่กว้างอยู่หน้าเมืองเซลเลีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข็มทองคําบริสุทธิน่าจะอยู่ทีใดสักแห่งบริเวณนัน
เอ้า ไปหามาให้ได้ก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข็มทองคําบริสุทธิทีน่าจะอยู่ในบึงลึกสีแดงเอโอเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไว้หาเจอแล้วข้าจะบอกท่านแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสัญญาว่าจะบอกความลับของเมืองเซลเลีย
...โอ ข้าขอโทษ ข้ารีบไปหน่อยใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่เลย ข้าชินกับการรออยู่แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านมีแก่ใจจะรับงคําขอของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เมือถึงเวลานันก็มาเรียกข้าอีกที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะรอท่านเสมอ
โอ้ เปลียนใจแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านรับงคําขอของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็จะบอกท่าน ความลับของเมืองเซลเลียทีเห็นอยู่ตรงนัน
โอ้ ท่านหาเข็มทองคําบริสุทธิพบแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเขียนความลับของเมืองเซลเลียไว้ในนีตามสัญญา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เชิญรับไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไหน ขอข้าดูเข็มนันให้เต็มตาหน่อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ฮืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนผลงานชินเอกทีเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข้าใจว่าชีวิตเปนอย่างไร ละเอียดลออ ปราศจากความพรันพรึง...สิงนีถูกรังสรรค์โดยยอดช่างฝมือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าขอเวลาหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข็มจะทํามาดีแค่ไหน แต่ถ้าเข็มหักงอก็ไร้ประโยชน์
ข้ากําลังรอท่านอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข็มซ่อมเสร็จแล้ว เข็มนีคงยับยังโรคเสือมสลายได้เปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านช่วยนํามันไปมอบให้มิลลิเซนต์ได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอนว่าข้าจะมอบของตอบแทนทีคู่ควรให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิลลิเซนต์นอนปวยอยู่ในโบสถ์บนเชิงผา ถัดจากเมืองเซลเลียทีเห็นอยู่ตรงนันออกไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดยได้รับการปรนนิบัติดูแลจากเหล่าแมลงผู้โง่เขลา ซึงเทิดทูนนาง ไม่สิ เทิดทูนโรคเสือมสลายของนางเปนพระเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านไม่คิดว่ามันเกินไปรึ ทังทีนางเปนผู้ไร้มลทิน
...ประหลาดใจไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าทําไมข้าจึงเปนห่วงนางถึงเพียงนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มิลลิเซนต์เปนเด็กทีข้าเก็บมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จากบึงเอโอเนีย ตังแต่นางยังเปนทารกแบเบาะน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางเปนบุตรสาวสุดทีรักคนหนึงของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โรคเสือมสลายทําลายความทรงจํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางคงจําข้าไม่ได้แล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ว่านะ คนเราพอแก่ตัวลงก็มักจะชอบจุ้นจ้านไปเรือยน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โฮะโฮะโฮะ
ข้าขอเวลาหน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เข็มจะทํามาดีแค่ไหน แต่ถ้าเข็มหักงอก็ไร้ประโยชน์
...เอาเข็มนัน ไปมอบให้หน่อยได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้มิลลิเซนต์ทีนอนปวยอยู่ในโบสถ์บนเชิงผาถัดจากเมืองเซลเลีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอนว่าข้าจะมอบของตอบแทนทีคู่ควรให้
...ขอบคุณท่านมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นําเข็มเล่มนันไปมอบให้มิลลิเซนต์แล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา เท่านีนางก็คงออกเดินทางได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เผชิญหน้ากับชะตาของตนได้อย่างทีควรเปน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ต้องขอบคุณท่านอีกหลายๆ ครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะสอนท่านเปนการตอบแทน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คาถาทีสาบสูญของเซลเลีย สายเลือดแห่งนิรันดร
...ท่านจงเฝามองมิลลิเซนต์เถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางมีฝมือดาบลําเลิศเฉกเช่นผู้เปนมารดา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเสียดายทีมีแขนเพียงข้างเดียว และยังเยาว์วัยนัก
...หืม ท่านทราบหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิลลิเซนต์เคยมาเยียมเพิงแห่งนีจริงๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าจะยังเหลืออยู่หน่อย ความทรงจําทีพังทลายด้วยโรคเสือมสลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่นางไม่ควรมาพบข้าอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางควรออกเดินทาง เพือเผชิญหน้ากับโชคชะตาของตนอย่างทีควรเปน โดยไม่ต้องสนใจใยดีข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เมือแก่ตัวลง สิงทีดีทีสุดทีจะทําได้เพือคนหนุ่มสาว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็คือการถูกลืม
อ้อ ท่านนีเอง เชิญเข้ามาเลย
...เจ้ายังมีเรืองคาใจสินะ
...โฮ่ ท่านมอบมือเทียมสีทองให้นางรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยอดเยียม ยอดเยียมมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณท่านมาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความช่วยเหลือจากท่านอาจทําให้มิลลิเซนต์ได้ตืนขึนในฐานะนักดาบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นเดียวกับมารดาผู้งดงามของนาง
...มิลลิเซนต์คือดอกไม้ทียังไม่ผลิบาน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะยังเปนดอกตูมอยู่ แต่สักวันจะผลิบานด้วยเสน่ห์งดงาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านว่าน่ารอดูไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นางเปนดอกไม้ตูมทีงดงามทีสุดเท่าทีข้าเคยเห็นมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บรรดาพีน้องล้วนหมองหม่นเมืออยู่ต่อหน้านาง...
...ท่านสนใจมนตราเสือมสลายไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันขอเล่าให้งสักเล็กน้อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรืองของท่านมาเลเนีย เทพธิดาแห่งความเสือมสลายสีแดง
...ท่านมาเลเนียถือกําเนิดแก่ราชินีมาริกาและพระราชสวามีราดากอนในฐานะฝาแฝดมนุษย์ครึงเทพ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านเปนมนุษย์เทพทีมีความเสือมสลายสีแดงติดตัวมาแต่กําเนิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์เทพแตกต่างจากมนุษย์ครึงเทพสามัญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามเมือวงแหวนเอลเดน หรือก็คือรัชสมัยของราชินีมาริกาสินสุดลง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มนุษย์เทพผู้ถือกําเนิดอย่างทรงเกียรติจะกลายเปนเทพ และต้องเผยแผ่บัญญัติใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าหลงเสน่ห์นับแต่วันทีท่านมาเลเนียต่อสู้กับราดาห์น และบุปผาแดงดอกใหญ่บานสะพรังทีบึงเอโอเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังท่านมาเลเนีย บัญญัติแห่งความเสือมสลายอันน่าหลงใหล และปรัชญาแห่งสังสารวัฏของความเสือมสลายและการเกิดใหม่...
...โฮ่ งันรึ นางพูดเช่นนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พูดจาเปนเด็กสมกับเปนมิลลิเซนต์เสียจริง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ว่าอย่างไร นางก็ควรไปหามารดา ท่านมาเลเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะนันคือโชคชะตาของพวกนาง
...
...อะ อ้าว ท่านเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เชิญเข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาเห็นข้าตอนน่าอายเสียแล้ว
...อ้อ เรืองนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พอคิดว่าอีกไม่นานจะต้องจากมิลลิเซนต์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นําตาก็ไหลออกมาน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...นางกําลังจะออกเดินทางในอีกไม่ช้า ไปหาพีน้องของนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากทําเช่นนัน นางจะต้องพ่ายแพ้ และกลายเปนดอกไม้แน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วก็นะท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากท่านบังเอิญเห็นนางต่อสู้กับพีน้อง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านอยู่งพีน้องของนางแล้วสังหารมิลลิเซนต์ได้หรือไม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยนํามือของท่าน มิใช่ใครอืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเหมือนมิลลิเซนต์จะเชือใจท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความสินหวังทีถูกทรยศคงทําให้ดอกตูมกลายเปนดอกไม้สีสันสดสวย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และยามทีท่านมาเลเนียได้เปนเทพธิดา นางจะได้ถือกําเนิดอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในฐานะนารีสงครามสีแดง
...ข้าจึงมีเรืองทีต้องขอร้องท่านให้ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก่อนทีมิลิเซนต์จะได้พบกับพีน้องของนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านช่วยสังหารนางทีได้ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยนํามือของท่าน มิใช่ใครอืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเหมือนมิลิเซนต์จะมีความรู้สึกพิเศษต่อท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากถูกท่านเด็ด นางคงได้เปนดอกไม้สีสันสดสวย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และยามทีท่านมาเลเนียได้เปนเทพธิดา นางจะได้ถือกําเนิดอีกครัง ในฐานะนารีสงครามแดง
...ท่านไม่อยากเห็นหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยามทีดอกไม้ตูมทีงดงามทีสุดอย่างนาง จะได้ผลิบานเปนดอกไม้งามชันเลิศ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านช่วยสังหารมิลลิเซนต์ทีเถิด ด้วยนํามือของท่าน
...ท่านนีเอง เชิญเข้ามาเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารอเวลามานานแสนนาน กว่าทีนางจะได้พบกับพีน้อง
...เมือเวลานันมาถึง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านช่วยสังหารมิลลิเซนต์ทีเถิด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มิลลิเซนต์ บุตรสาวข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เหตุใดจึงถอนเข็มออก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกนิดเดียว อีกเพียงนิดเดียว...เจ้าจะได้ผลิบานเปนดอกไม้ทีงดงามทีสุด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าปฏิเสธมันหรือ เช่นเดียวกับท่านมาเลเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปฏิเสธบุตรแห่งความเสือมสลายสีแดงอย่างพวกเรา
...มิลลิเซนต์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมาเลเนีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...รังเกียจพวกเราถึงเพียงนันเชียวหรือ
...ท่านเข้าใจแล้วใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าสังหารข้าไปก็ไม่มีประโยชน์แต่อย่างใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เข้าใจแล้วก็ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนันก็ทําให้ทุกสิงกลับสู่สภาพเดิมเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มิลลิเซนต์ บุตรสาวข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะอะไร ใครกันทีเด็ดเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างปาเถือน โหดร้าย โหดร้ายยิงนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...อา มิลลิเซนต์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดอกตูมทีงดงามทีสุดของข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ฮืม นีมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สุราต่างหน้าทีมีไว้คะนึงถึงนางสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอรับไว้ด้วยความซาบซึง
...ฮืม นีมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล้าอวยพรสินะ สําหรับการผลิบานของนาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ารู้ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอรับไว้ด้วยความซาบซึง
...
อัก
หยุดเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําแบบนันไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร
...ยังไม่เข้าใจอีกหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเวทนา คงเกิดมาสมองน้อยกระมัง
...ไว้พบกันใหม่นะท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ยังมีแมลงอยู่อีกตังไม่รู้กีตัวนีนะ
...ไว้พบกันใหม่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกกีครังก็ได้ จนกว่าท่านจะเข้าใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ้ ท่านเพิงมาถึงทีนีสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีต้อนรับสู่โต๊ะกลม ข้าเปนนักบวช ชือว่าคอริน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเราเผยแพร่มนตรา พลังทีท่านทวิองคุลีมอบให้กับหมู่มวลชาวเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พลางไขว่คว้าหาบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เผือว่าสักวันหนึง ใครสักคนในโต๊ะกลมได้เถลิงขึนเปนราชาแห่งเอลเดน เราจะคอยช่วยเหลือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ผู้นันได้ครองราชย์อย่างถูกทํานองคลองธรรมและฟนฟูบัญญัติทีถูกต้อง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านยังมองเห็นการชีนําแห่งพรอยู่บ้างไหม
อย่างนันรึ! เปนเรืองน่ายินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่มีอะไรหรอก ช่วงนีข้าเจอมาเยอะ ผู้มัวหมองทีไม่เห็นการชีนําน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่าน ไม่เหมือนผู้อืน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าอย่างไรเล่า ท่านจะศึกษามนตราของท่านทวิองคุลีไหมล่ะ
โอ้ นันช่าง....น่าเสียดายยิงนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ท่านอย่าเพิงถอดใจเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บางครังบางครา ด้วยเหตุผลบางประการ อาจทําให้ท่านมองไม่เห็นการชีนําไปชัวขณะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้ท่านเดินทางต่อไปอย่าได้ท้อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออวยพรให้การชีนําแห่งพรจงมาเยือนสู่ท่าน
...ท่านเปนอะไรไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่าท่านมองเห็นการชีนําแห่งพรแล้ว
...อย่างนันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เช่นนัน ขอให้ท่านเดินทางต่อไปอย่าได้ท้อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขออวยพรให้การชีนําแห่งพรจงมาเยือนสู่ท่าน
ท่านต้องการศึกษามนตราอีกไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ถือสาอะไรหรอก ความมุ่งมันตังใจเปนเรืองดี
โอ้ ท่านปลอดภัยดีหรือ เปนเรืองน่ายินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอยากศึกษามนตราไหม
ขอบัญญัติทองจงสถิตอยู่กับท่าน
...ข้าว่าข้าควรบอกท่านเอาไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความจริง ข้าวางแผนจะออกจากโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านรู้จักหน้ากากทองหรือเปล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหนึงเขาเคยเปนผู้มัวหมอง อยู่นอกดินแดนมัชฌิมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ก็ทรงความรู้ ทํานายการชีนําแห่งพรได้อย่างแม่นยํา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าได้ยินว่าตอนนีเขาอยู่ในดินแดนมัชฌิมา กําลังไขว่คว้าตามหาบัญญัติทองด้วยตัวคนเดียว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าปรารถนาจะไปฝากตัวเปนศิษย์และช่วยเขาค้นหาบัญญัติ
โอ้ ข้ารอท่านอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะออกจากโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือออกตามหาหน้ากากทอง ตามทีเล่าให้งคราวก่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน ข้าอาจต้องแยกจากท่านชัวคราว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากมีมนตราใดต้องใช้ ท่านรีบเรียนเสียตอนนีดีกว่า
โอ้ ข้ารอท่านอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะออกจากโต๊ะกลม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะออกตามหาผู้ทรงความรู้นามหน้ากากทองและฝากตัวเปนศิษย์เขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดังนัน ข้าอาจต้องแยกจากท่านชัวคราว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากมีมนตราใดต้องใช้ ท่านรีบเรียนเสียตอนนีดีกว่า
โอ้ เราได้เจอกันอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้จะออกจากโต๊ะกลมมาก็ยังได้เจอสหายเก่า... น่ายินดีเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับแต่นัน ข้าก็ได้เรียนรู้เพิมเติมเล็กน้อย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าได้เล่าให้ท่านงเถิด
...ข้ายังไม่ได้พบกับหน้ากากทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเกรงว่าเขาน่าจะอยู่ใกล้ๆ พฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เส้นทางนันอันตรายสําหรับข้า แต่ข้าไม่คิดจะถอดใจ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังออกจากโต๊ะกลมมาอยู่ลําพังข้าจึงได้รู้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าข้าไม่รู้อะไรเลย...
เอ้ะ! นันเรืองจริงหรือ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รูปลักษณ์เช่นนัน หน้ากากทองไม่ผิดแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อยู่ในบริเวณนีจริงๆ สินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติทองเอ๋ย ขอบคุณทีอยู่เคียงข้างข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านก็เช่นกัน ข้าควรขอบคุณท่านอย่างไรดี
...ข้าว่าจะออกจากทีนีไปหาหน้ากากทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนเพราะได้ท่านช่วยไว้เลย ขอบคุณท่านมากจริงๆ
โอ้ เราได้เจอกันอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะท่าน ข้าจึงได้พบกับหน้ากากทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และได้อยู่ข้างกายหน้ากากทองดังทีท่านเห็น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอน ข้ายังเผยแพร่มนตราอยู่ดังเช่นทีผ่านมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ได้โปรดเรียนเงียบๆ อย่ารบกวนอาจารย์ข้าทีเข้าฌาณอยู่ล่ะ
ท่านต้องการศึกษามนตราอีกไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดีมาก ความมุ่งมันตังใจเปนเรืองดี
โอ้ ท่านปลอดภัยดีหรือ เปนเรืองน่ายินดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอยากศึกษามนตราไหม
ขอบัญญัติทองจงสถิตอยู่กับท่าน
...อาจารย์น่ะ มุ่งมันในการเข้าฌาณอยู่เสมอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และข้าก็ต้องคอยไล่จดบันทึก การเคลือนไหวขององคุลีอย่างสุดชีวิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จริงอยู่ทีข้า ยังเข้าใจอยู่แค่บางส่วนเท่านัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้ารู้ ว่านีแหละคือหน้าทีทีสวรรค์บัญชามาให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนบัญชาจากบัญญัติทองทีมอบไว้ให้ข้าผู้ไร้ความสามารถได้เปนผู้จดบันทึก
อาจารย์! ท่านเปนอะไรไป!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดทําต่อเถอะท่าน! ทังเข้าฌาณ! และท่วงทํานอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าได้บันทึกมันเอาไว้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราดากอนน่ะไม่สําคัญอะไรเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทอง บัญญัติทอง อยู่ตรงหน้าพวกเราแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านยังต้องลังเลอะไรอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังจะต้องลังเลอะไรอีก!
...อ้อ ท่านนีเอง ขออภัย ข้าไม่ทันสังเกต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจารย์หยุดนิงไป ข้าเลยร้อนรน
...ท่านยังมีธุระอะไรอีกไหม
...อ้อ ท่านนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใช่แล้ว อาจารย์ยังคงหยุดนิงเช่นเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา มาถึงขันนีแล้ว ทําไมถึงกลายเปนแบบนีได้หนอ...
...ยิงเข้าใกล้พฤกษาทองมากเท่าไหร่ ฌานของอาจารย์ก็ยิงทวีความรุนแรงมากยิงขึน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนทังการพิเคราะห์ละเอียดประณีต และท่วงทํานองอันแสนกรรโชก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่มันก็ได้หยุดลงแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขณะนี อาจารย์กําลังเผชิญหน้ากับปริศนาประหลาด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติทองคือบัญญัติทีนับถือราชินีมาริกาเปนเทพเจ้าเพียงองค์เดียว แต่ทว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลับมีการพบชือของพระราชสวามีราดากอน สามีคนทีสองของมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราดากอนคือใครน่ะรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอาจารย์ยังไม่ได้คําตอบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับตังแต่พบชือราดากอน องคุลีก็ไม่มีการเคลือนไหวอีกเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ความไร้นํายาของข้าช่างน่าอดสู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังทีมีเพียงข้าแท้ๆ ทีอยู่ข้างกายท่านอาจารย์ แต่ข้ากลับช่วยอะไรท่านไม่ได้แม้แต่นิด
...ท่านทําอะไรกับอาจารย์น่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปล่าหรอก ท่านจะทําอะไรข้าก็ไม่ถือสา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอแค่ให้องคุลีของอาจารย์กลับมาเคลือนไหว ฌานกลับมาเข้าใหม่อีกครัง แค่นันข้าก็พอใจแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่มีคําพูดใดจะขอบคุณท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะบอกว่าเปนสิงแลกเปลียนก็กระไรอยู่ แต่ข้าจะบอกท่านไว้คนเดียวแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ส่วนหนึงทีลึกทีสุดของบัญญัติทองทีข้าบันทึกไว้ได้
...ราดากอนก็คือมาริกา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังการพิเคราะห์และท่วงทํานองในองคุลีของอาจารย์ สามารถตีความได้เปนอย่างเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่มันจะเปนไปได้หรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าเศร้าทีข้าเองก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หรือว่าท่านเข้าใจมันได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อืม แต่ไม่ว่าอย่างไร ข้าก็จะจดบันทึกต่อ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่จําเปนต้องเข้าใจฌานของอาจารย์ หรือข้อเท็จจริงหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนแค่ผู้จดบันทึก และข้าจะยึดมันในหน้าทีนัน
ราดากอนคือใครน่ะรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจารย์ยังไม่ได้คําตอบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นับตังแต่พบชือราดากอน องคุลีก็ไม่มีการเคลือนไหวอีกเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา มันจะสําคัญแค่ไหนกันเชียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาทอง บัญญัติทอง อยู่ตรงหน้าพวกเราแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านยังต้องลังเลอะไรอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยังจะต้องลังเลอะไรอีก!
...อ้อ ท่านนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินทางมาถึงทีนีเลยหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอยากศึกษามนตราไหม
...ท่านยังมีธุระอะไรอีกไหม
...อ้อ ท่านนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านยังมีธุระอะไรอีกไหม
อันทีจริง...ความคิดน่าสะพรึงกําลังเข้าเกาะกุมข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้ากําลังกังขาในองคุลี การพิเคราะห์และท่วงทํานองของอาจารย์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กังขาในบูรณภาพของบัญญัติทอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าสัมผัสได้ถึงความโอหังทีมิอาจให้อภัยได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา มันไม่มีทางเปนอย่างนันแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่แม้แต่จะเปนไปได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังไม่เชือใจอาจารย์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นีข้าสติเพียนไปแล้วหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากอาจารย์ยังจงรักต่อบัญญัติทองอยู่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหตุใดท่านถึงคิดอยากเข้าไปในภูผาเพลิงต้องห้ามเล่า
อา อาจารย์ ได้โปรดปฏิเสธเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปฏิเสธความคิดน่าสะพรึงของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยากเชือใจอาจารย์ อยากเปนผู้จดบันทึกของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...นีคืออะไร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะบอกให้ข้าลืมอย่างนันหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันลืมได้ด้วยหรือ ความคิดน่าสะพรึงเช่นนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครจะไปทําได้กัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ ท่านนีเอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุดข้าก็ตาสว่างแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจารย์เปนแค่คนบ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีหลงเชือในภาพลวงเติมแต่งอันโอหัง ปฏิเสธบูรณภาพของบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนแค่ผู้มีศรัทธาพังพินาศ ทีพยายามสร้างบูรณภาพตามใจตัวเอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ น่าขันอะไรอย่างนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเถิด บูรณภาพทีข้าไขว่คว้าหาแทบตาย กําลังมอดไหม้!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...อา อาจารย์ ท่านอยู่ไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอยู่นี ได้โปรดให้ข้าดูด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
องคุลีของท่าน การพิเคราะห์และท่วงทํานองของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าได้บันทึกด้วยเถิด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจารย์ อาจารย์...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอยู่ไหน...
...นีคือคัมภีร์มนตรารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ความมุ่งมันตังใจเปนเรืองดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะยินดีรับไว้
...นีคือคัมภีร์นอกรีตรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีมนตราทีไม่เชือมโยงกับพฤกษาทองบันทึกอยู่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ากําลังไขว่คว้าหาบัญญัติทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คงรับสิงนีไว้ไม่ได้
...นีคือคัมภีร์นอกรีตรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มีมนตราทีไม่เชือมโยงกับพฤกษาทองบันทึกอยู่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เข้าใจแล้ว ข้าจะรับไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตัวข้าไม่จําเปนต้องบริสุทธิอีกแล้ว ศรัทธาจะแปดเปอนบ้างก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากมันจะทําให้ข้ามีประโยชน์กับอาจารย์ได้บ้างสักเสียวหนึงข้าก็ยอม
...นันคือสุรารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าเคยได้ยินมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหนึง ดินแดนแห่งนีเคยเรียกสุราว่านําเรียกนิมิต
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอามาให้ข้าเสียดายของแย่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะยินดีรับไว้
อัก
ท่านทําอะไรน่ะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านต้องหยุดเดียวนี!
...คงไม่มีทางเลือก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศรัทธาก็ถือเปนพลังต่อต้าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติทองเอ๋ย จงสถิตอยู่กับข้าเถิด
...ข้าจะภาวนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้การชีนําแห่งพรทอดทิงท่าน
...อย่าได้มาขวางพวกเราอีกเปนครังทีสอง
...การชีนําแห่งพรเอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําไมข้าถึง...
...อา ท่านอาจารย์
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะอยู่ข้างท่านตลอดไป...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ความตายอย่างชอบธรรม คือการหวนคืนสู่พฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รอก่อนเถิด จนกว่าจะถึงเวลาทีรากเพรียกหาเจ้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...สุสานจักร่อนเร่พเนจร โอบอุ้มเหล่ามนุษย์ครึงเทพผู้ไร้ซึงวิญญาณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ มาริกา ราชินีแห่งนิรันดรเอ๋ย เขาคือบุตรทีท่านไม่ต้องการ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...ต้นอ่อนเอ๋ย อา ต้นอ่อนสีทองอันยิงใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยาดผลึกแก้วเติมเต็มแล้วหรือยัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...ไม่อยากจะเชือ มรณะสถานของผองเรากําลังแปดเปอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
น่าสยดสยอง ตายแล้วยังมีชีวิต ปฏิเสธทีจะหวนคืนสู่พฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...ช่างบ้าดีเดือด ไอ้พวกอมนุษย์ทีลักพาตัวแม่ไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอยู่ไหน ท่านเคนเนธ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อัศวินนันมันกระหายเลือด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...อา ช่วยข้าด้วย ข้าเปนชนชันสูง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าโดนพวกมัน ไอ้พวกพันทางนันเขมือบ หลังจากนันข้าคง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ข้ารับไม่ได้ อย่าให้ข้าต้องแปดเปอนเลย!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...ข้าขอสู้ในวาระสุดท้ายของข้าเถิด สู้เยียงนักรบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
การชีนําแห่งพรเอ๋ย ทําไมประตูบานนีจึงไม่เปดเล่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านหญิงร่างทรงเอ๋ย ท่านหญิงร่างทรง ท่านอยู่ทีแห่งใดหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดรับองุ่นของข้าไปด้วยเถิด
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ อยู่นันเองหรือ หอคอยนันน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในทีสุดก็ได้กลับเสียที สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง อาบไล้ด้วยลําแสงสีทอง
......
...หมู่บ้านนีจบสินแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ผู้เฒ่าอัลบัส เพียงแค่ท่านคนเดียวก็ยังดี ได้โปรด ซ่อนตัวให้มิดชิด...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ท่านไวค์ ท่านไม่ใช่ราชาหรอกหรือนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านอยู่แห่งหนใดหรือ ราชาของเหล่าเรา ราชาเพลิงคลัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เผาทุกสิงอย่างทีแบ่งแยกกีดกันพวกเราให้หลอมละลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ!
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา หุ่นเชิด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าพวกหุ่นเชิดกําลังรุกเข้ามา...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...วิทยาลัยคาถาอันยิงใหญ่แห่งเรยา ลูคาเรีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหตุใดจึงปดประตูใส่ข้า ข้ามิคู่ควรกับมงกุฏแห่งหินจรัสงันหรือ
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา ท่านอิจิ โปรดอภัยให้ข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ท่านฝากดินแดนแห่งราชวงศ์ไว้กับข้าแท้ๆ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่พวกข้ากลับไม่อาจทําอะไรได้เลย...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ลูกโลกเอ๋ย จงถ่ายทอดให้คนรุ่นหลังได้รับรู้ ถึงหลักปรัชญาแห่งดวงดาราและจันทรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจงปกปดบาปขององค์หญิงไว้ชัวนิรันดร์กาล
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านแรนนี พวกข้ารอท่านมานานเหลือเกิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังเพียงให้ราชวงศ์ของท่านกลับมาเกรียงไกรดังเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้แสงนวลแห่งจันทร์เพ็ญส่องสว่างเหนือคาเรียด้วยเถิด...
...เอ้าทุกคน ออกมาจากใต้ดินอันมืดมิดนันได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงถวายดวงตาพวกเราให้แก่หญิงร่างทรง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...อา คนคนนันเสียสติไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โดนทังความรัก ความแค้น และเพลิงคลังเผาผลาญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ต้องอยู่ทีไหนสักแห่งเปนแน่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เส้นทางกลับไปยังเชิงพฤกษาทองอีกเส้น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อุโมงค์เก่าแก่นัน
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ๊า...ได้ยินเสียงเพลงงานฉลองแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่นะ ไม่...อย่าถลกหนังข้าเลย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หนังข้าสกปรกโสมมจะตาย...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ พฤกษาทอง พฤกษาทองเอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บัญญัติทองตังตระหง่านไม่สันคลอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงชีนําราชาแห่งเอลเดนของผองเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพือฟนฟูโลกใบนีด้วยเถิด...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไรคาร์ด นายเหนือหัวเพียงหนึงเดียวของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากสมรภูมิโสมมนีคือการลบหลู่ทีเจ้าถวิลหา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าก็คงติดตามเจ้าไม่ได้อีกต่อไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และจะไม่มีใครติดตามเจ้า...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตระกูลเมเร่จบสินแล้ว...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะถูกนังอัปลักษณ์เว้าแหว่งโสโครกนันช่วงชิงหัวใจไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงได้โดนไอ้คนบาปนันแย่งเอาปราสาทและดาบสมบัติไปด้วย...
...เจ้าพวกโง่เง่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครจะยอมให้พวกเจ้าหาเจอกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮิฮิฮิ...ข้าจะเอาตัวรอดให้ได้ แม้เพียงคนเดียวก็ตาม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วจะกลับไปคฤหาสน์ภูผาเพลิงให้ดู...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่างงามลําเหลือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดอกไม้แรกแห่งเอโอเนียบาน ณ ผืนดินนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมาเลเนีย ท่านจักได้เบ่งบานเปนเทพธิดา
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เปดฉากเทศกาลแห่งสงคราม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอเกียรติยศแห่งนักรบจงสถิตแก่แม่ทัพราดาห์น...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รบกวนด้วย ท่านเจอร์เรน...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ได้โปรดให้ข้าได้เห็นอีกครังเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดาบงามลําของท่านทีร่ายรําบนความเสือมสลายสีแดง
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คอแห้ง คอแห้งเหลือเกิน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าพวกมังกร เอาพลังของพวกเจ้ามาให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ข้าได้กลืนกินหัวใจพวกเจ้าซะ...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เน่าผุพัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกสิงทุกอย่างกําลังเน่าผุพังเปนสีแดง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทังดินแดนแคลิด ทังเมืองเวทมนตร์เซลเลีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทุกอย่างจบสินแล้ว...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ ดวงตะวันเอ๋ย! ดวงตะวันเย็นเยียบแห่งโซล!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอจงถูกกลืนกินเสียเถิด!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ให้ซากไร้วิญญาณได้ถือกําเนิดอีกครา...
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ท่านมิเคล่า ได้โปรดอภัยให้ข้าเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงตะวันยังคงมิถูกกลืนกิน เหตุด้วยคําอธิษฐานของพวกเรายังมิหนักแน่นพอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สหายของท่านยังคงไร้ซึงวิญญาณ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คงไม่มีวันได้เห็นอีกแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พฤกษาศักดิสิทธิของท่าน
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แสงสว่างเอ๋ย จงชีทางให้พวกข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เส้นทางสู่พฤกษาศักดิสิทธิแห่งพันธสัญญา!
......
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อา อีกเพียงแค่นิดเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แสงสว่างเอ๋ย จงชีทางให้พวกข้า...สู่เอลฟาเอลด้วยเถิด
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ม็อค เจ้าเด็กต้องสาปเลือดโสมม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...คืนมา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คืนท่านมิเคล่ามา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คนอย่างเจ้ามีสิทธิมาสัมผัสร่างอันงดงามได้อย่างไร...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...โอ ราชาโลหิตผู้เกรียงไกร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้โปรดให้ข้าได้เปนส่วนหนึงของราชวงศ์ด้วยเถิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชวงศ์ม็อควินจงเจริญ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชวงศ์ม็อควินจงเจริญ!
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ดูเถิด พฤกษาทองยังยืนหยัด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้โดนเพลิงหายนะผลาญก็ยังคงตังตระหง่านไม่สันคลอน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ฮ่ะๆ ฮ่าๆๆ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเช่นนัน พวกเราก็ยังคงเปนราษฎรแห่งทอง...
...เขากลับมาแล้ว ราชาทีผองเรารอคอย เขาได้กลับมาแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราชาองค์แรกได้กลับมา เพือจะชูวงแหวนเอลเดนขึนอีกครา...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
......
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ผู้มัวหมองเอ๋ย จงกระโดดลงไปเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงเรียนรู้และระลึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ศาสตร์แห่งการต่อสู้ และสายเลือดแห่งนักรบของตน
สักวันผองเราจะกลับไปพร้อมเพรียง
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง ณ เชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
ลําต้นอันมีกิงก้านแตกแขนงลํายอง
%null%
%null%
%null%
%null%
คือทายาทแท้จริงผู้เหมาะจะครองเชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
หาใช่ราชันต้องสาปผู้ถูกทอดทิง
%null%
%null%
%null%
%null%
หาใช่พีน้องฝาแฝดพิลึกพิกล
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ ผองเราเหล่าราษฎรแห่งทอง ทายาทแท้จริงและชอบธรรม
%null%
%null%
%null%
%null%
แม้ผืนดินนีจะชรา อยู่ใต้หมอกควัน
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากแหงนหน้าพลัน จะเห็นพฤกษาใหญ่
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังเพียงสักวันผองเราได้กลับไปพร้อมเพรียง
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง ณ เชิงพฤกษาทอง
%null%
%null%
%null%
%null%
สักวันผองเราคงได้กลับไปพร้อมเพรียง
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่มาตุภูมิทีคู่เคียง ณ เชิงพฤกษาทอง
พฤกษาทองเอ๋ย วงแหวนทองคําเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดเมตตามอบหยาดแห่งชีวิตให้เรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอจงบัญชาและนําทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราคือผู้พิทักษ์ของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดเปาเพลียไร ดับดวงไฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขจัดผู้ต้องสาป กําราบผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้ได้รับพร พร้อมเดินเคียง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้ได้รับพร พร้อมเดินเคียง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับใช้ตราบชัวชีวิตนิจนิรันดร์
การกู่ร้องก่อนทําสงคราม หรือคํารามศึก เปนการสร้างขวัญกําลังใจให้ตัวเองด้วยการตะโกนชือบ้านเกิด เช่น “โนลด์!”
อากีลเอ๋ย โอ อากีล...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพลิงแห่งอากีลเอ๋ย จงแผดเผาให้วอดวาย...
โอ โอ่ โอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แบกโลงออกเดิน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เส้นทางดําเนินไร้จุดหมาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หวังพบเศษเสียววีรชนผู้วอดวาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามหาความตายของเหล่าวีรชน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ โอ่ โอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ใครหนอเคยย่างกรายถนนสายนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาน่ะซีเคยย่างกรายถนนสายนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โอ โอ่ โอ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เขาน่ะซีเคยย่างกรายถนนสายนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงพึมพําถ้อยคําไร้แก่นสารซําแล้วซําเล่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงกรีดร้องเหมือนจะบอกว่า หยุด! ไสหัวไป! งไม่เปนภาษางดูน่าเวทนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงกรีดร้องยามเมือรู้ว่ามีคนอืนอยู่ใกล้ๆ แล้วตกใจ งไม่เปนภาษาดูน่าเวทนา
พฤกษาทองเอ๋ย วงแหวนทองคําเอ๋ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โปรดเมตตามอบหยาดแห่งชีวิตให้เรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอจงบัญชาและนําทาง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เราคือผู้พิทักษ์ของท่าน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดเปาเพลียไร ดับดวงไฟ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขจัดผู้ต้องสาป กําราบผู้มัวหมอง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้ได้รับพร พร้อมเดินเคียง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เหล่าผู้ได้รับพร พร้อมเดินเคียง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับใช้ตราบชัวชีวิตนิจนิรันดร์
เสียงพึมพําถ้อยคําไร้แก่นสารซําแล้วซําเล่า แผ่วเบา แต่สัมผัสได้ถึงเค้าลางทีเสียสติ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงปกแมลงวันสะท้อนอยู่ในหมวกเกราะจนเกินจะทนไหว ทําให้หลอนจนสูญเสียความเปนตัวของตัวเอง
เสียงยามเมือกวัดแกว่งอีเต้อเปนวงกว้าง กวัดแกว่งช้าด้วยนําหนักทีมาก มีหลากหลายรูปแบบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงยามกวัดแกว่งอีเต้อเปนวงกว้าง เสียงยามกวัดแกว่งเพือสังสมพลัง มีหลากหลายรูปแบบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงกรนดังสนันตอนกําลังหลับ มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงคํารามยามเมือปลดปล่อยพลังทีสะกดไว้ หรือคํารามศึก เช่น “โอววววววว!”
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงโหยหวนยามเมือชักดาบขู่ขวัญศัตรู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงยามเมือกวัดแกว่งดาบสังสมพลัง เช่น “โอ้วววววว”
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงทีเล็ดลอดจากคอเมือเหม่ออ้าปากค้าง เสียงทุ้มตําทีกังวานไปโดยรอบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงกรนดังสนันตอนกําลังหลับ
พฤกษาทองเอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รูนอันศักดิสิทธ์ของพวกข้า
เสียงฮึกเหิมเมือใช้ดาบเรียวแทงอย่างต่อเนือง ภาพลักษณ์ว่ามีรูปร่างแข็งแรงและฝกฝนมาอย่างยาวนาน
...เจ้าคือผู้มัวหมองใช่ไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แล้วก็...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูท่าทางเจ้าจะไม่ได้มีแผนจู่โจมข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันซืออะไรหน่อยไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าชือคาเล่ เห็นแบบนีข้าก็เปนพ่อค้านะ
...มีอะไร จะซืออะไรเพิมอีกรึ
...เจ้า คนทีเพิงมาใช่ไหม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลับมาอีกแล้ว จะซืออะไรรึเปล่า
...อ้อ เจ้านีเอง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขาประจํา จะซืออะไรดีล่ะ
ลาก่อน
ลาก่อน ขอบคุณทีอุดหนุน
ข้าเปนชนเผ่าเร่ร่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เดินทาง ค้าขายไปเรือย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หลังวงแหวนเอลเดนแตกสลาย ผู้คนในดินแดนนีก็เพียนไปกันเกือบหมด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่เพราะผู้มัวหมองอย่างเจ้า ดินแดนเลยยังไม่เหือดแห้งไปซะทีเดียว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คราวหน้าก็กลับมาอุดหนุนอีกล่ะ
อ้อ ถ้าเจ้ามีรูนเหลือละก็
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ซือกระเปาเครืองมือไปสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้ามีกระเปานัน เจ้าจะประดิษฐ์ไอเทมง่ายๆ เองได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันจําเปนนะ ถ้าเจ้าต้องการอยู่รอดต่อไปในดินแดนนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ราคาก็ดี แถมกระเปาตังค์ข้าจะได้อุดมสมบูรณ์ด้วย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ทีสําคัญสุดคือ ข้าไม่อยากให้ลูกค้าคนสําคัญต้องตายไปเสียก่อน
ขอบคุณเจ้านะทีเชือข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณทีอุดหนุน
ในดินแดนแห่งนี ยังมีคนอืนในเผ่าทีเหลือรอด นอกจากข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าพบพวกเขาและสนใจ ก็ช่วยอุดหนุนหน่อยละกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เผ่าเร่ร่อนอย่างพวกเรา ร้างไกลพรแห่งทองมานานนมแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกข้าจึงไม่มีทีอยู่เปนหลักแหล่ง ถูกบีบบังคับให้ต้องพเนจรอย่างอดอยาก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อาจเปนเพราะแบบนันก็ได้ พวกเราเลยยังเอาตัวรอดได้อยู่ แม้วงแหวนเอลเดนจะแตกสลายไปแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในแง่นัน พวกเราก็เหมือนกันอยู่นะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีจริงเรืองนีไม่จําเปนต้องบอกหรอก แต่...
...ข้าบอกเจ้าเอาไว้ก่อนดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกสักพัก ข้าจะออกไปจากทีนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ชาวเร่ร่อนต้องออกเดินทาง นันก็ส่วนหนึง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่อีกอย่างคือ ข้าอยู่ทีนีต่อไปก็คงไม่ได้ข่าวคราวอะไรเกียวกับกองพันคาราวานเพิมเติม
เรืองนีอาจไม่จําเปนต้องบอก แต่...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าทําร้ายคนในเผ่าข้าล่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในชนเผ่าเร่ร่อนมีกฎอยู่ว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าอาดูรความเดียวดาย อย่าคาดหมายความห่วงหา อย่าปรารถนาความอาทร อย่าวิงวรขอสิงใด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากมีใครทําร้ายไซร้ จักเปลียนคําอภัยเปนดาบสู่มัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
นันแหละคือกฎของพวกเรา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เผ่าข้าเปนพวกแค้นงหุ่น ไม่น่าคบใช่ไหมล่ะ
จะว่าไป เจ้าน่ะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เคยได้ยินคําว่ากองพันคาราวานไหม
...งันรึ น่าเสียดาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ในอดีต พวกเราเองก็เคยมีสิงทีเหมือนบ้านเกิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เรียกว่ากองพันคาราวาน...แต่มันหายสาบสูญ ไม่มีใครพบเห็นมานานมากแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าตามหามันมาตลอด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถึงกับได้ชือว่ากองพันคาราวานเชียวนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาจมีสินค้าทีไม่เคยพบเห็นเปนกองพะเนินเลยก็ได้
...หมาปาเห่าหอน ในปาแห่งหมอก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
งันรึ มันยัง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ้อ ใช่ ข้าจะแนะนําให้เจ้ารู้จักแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากได้ยินเสียงเห่าหอนของหมาปาอีก ให้ลองส่งสัญญาณอยู่ข้างใต้นันดู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไม่ใช่เรืองใหญ่โตอะไรหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าแค่รู้สึกว่ามันกับเจ้าน่าจะเข้ากันได้
อือ ใช่ มีคนทีอยากแนะนําให้เจ้ารู้จัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากได้ยินเสียงเห่าหอนของมนุษย์หมาปาทีไหน ให้ลองส่งสัญญาณอยู่ข้างใต้นันดู
ฮืม เจ้าพบไบลด์แล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็ดีแล้ว คุ้มค่าทียุเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มันไม่เปนมิตร งุ่มง่าม หาอะไรก็ไม่ค่อยจะเจอ...แต่ไม่ใช่คนไม่ดี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเชือว่าการพบกันครังนีจะนําพาแต่สิงดีงามมาให้กับทังสองฝาย
...เจ้ามาหาข้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คุ้มแล้วสินะทีวางหินจารึกไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดว่าจะค้าขายอยู่ทีนีสักพัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขาประจํา จะซืออะไรดีล่ะ
...เจ้าเองรึ เราเจอกันอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไง คาเล่
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าคิดว่าจะค้าขายอยู่ทีนีสักพัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะซืออะไรจากข้าไหม
...เจ้าเห็นอีกาแถวนีบ้างไหม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อีกาสุสาน มีจดหมายผูกไว้ทีขา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าเจออีกานัน ช่วยเอาจดหมายมาขายให้ข้าที
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แน่นอนว่าข้าจะให้ราคาอย่างงาม
ขอบใจมาก ข้าอยากได้จดหมายนีอยู่เลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตามสัญญา ว่าข้าจะให้ราคาอย่างงาม รับไปสิ
จดหมายทีเจ้าเอามาให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เปนรหัสจากชาวเผ่าเร่ร่อนอย่างทีคิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...น่าจะส่งมาจากกองพันคาราวานทีหายสาบสูญไป เพือบอกตําแหน่ง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะได้เข้าใกล้พวกเขามากขึนแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพราะเจ้าช่วยไว้แท้ๆ
...ถ้าข้าไขรหัสนีได้ ข้าจะเดินทางออกจากทีนีอีกครัง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไม่ต้องห่วง ข้าจะระบุปลายทางไว้ในหินจารึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หากชะตาต้องกัน เราคงได้เจอกันอีกครังทีนัน
...ข้าน่ะ หลงใหลในความเดียวดายอย่างทีข้าเปนมาแต่เกิด
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ปานนีแล้วข้าไม่คิดจะคุยอะไรกับบรรพบุรุษตัวเองหรอก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แต่ข้าอยากรู้ไว้น่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่ารากเหง้าของข้าเปนยังไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเปนใครกันแน่ มาจากไหน และกําลังมุ่งหน้าไปไหน
...เจ้ามาหาข้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คุ้มแล้วสินะทีทิงหินจารึกไว้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ายังขายของอยู่เหมือนเดิม
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขาประจํา จะซืออะไรดีล่ะ
อ้อ เรืองรหัสในจดหมาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเหมือนมันจะบอกให้ไปทีใต้ดินของเมืองหลวง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดูเหมือนมันจะบอกให้ไปทีใต้ดินเมืองหลวงแห่งนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่ข้าไม่รู้เลย ว่าทางลงไปใต้ดินมันอยู่ทีไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ข้าก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รอให้ข้าอยู่ตัวสักพักแล้วค่อยเริมหาข้อมูล
...เจ้าเจอจดหมายนีทีไหนรึ
...งันรึ ทีแบบนัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มันอาจเชือมจากบ่อนํานันไปก็ได้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สู่ใต้ดินของนครหลวงทีปรากฏเปนรหัสในจดหมาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าว่ามันออกจะแปลกไปหน่อยทีกองพันคาราวานจะไปอยู่ทีนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่คิดไปก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี ข้าว่าจะสํารวจลู่ทางก่อนแล้วจะมุ่งหน้าไปเลย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้ารบกวนเจ้าอีกแล้วสิ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
รับนีไปเถอะ ของแทนคําขอบคุณ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สินค้าพิเศษทีข้าไม่เคยขายทีไหน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ครังหน้า หวังว่าจะได้เจอเจ้าทีกองพันคาราวานนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าอาจจะได้ซือขายสิงทีข้าไม่เคยพบเห็นมาก่อนเลยก็ได้!
...อ้อ เจ้าเองรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นรึยัง สภาพบรรพบุรุษของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จุดจบของทังชนเผ่าทีถูกงใต้ดินทังเปน จนสติบ้าใบ้ไม่สมประกอบ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ได้ยินไหม เสียงร้องครวญครางนันแทบไม่เปนเสียงคนแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...มันหาว่าพวกข้าเปนสาวกไตรองคุลี แล้วเรียกโรคบ้าคลังมาสาปพวกมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ย่อมได้ ถ้าพวกมันคิดเช่นนัน! ข้าก็จะสนองให้มันได้สมใจเอง!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
โลกอันเปยมพรเอ๋ย มนุษย์เอ๋ย ถึงแม้นจะทอดทิงไม่เหลียวแลใยดีข้าก็ไม่เคยถือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แต่หากเข้ามาบุกรุกพวกพ้องข้า เหยียบยําพวกข้าบนความคิดเพียงชัวแล่น
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าจะไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเปนอันขาด
ขอโทษเจ้าด้วย แต่ข้าคงขายของให้เจ้าไม่ได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และข้าว่า เราจากกันตรงนีเลยเสียดีกว่า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงไปตามการชีนําแห่งพร ขึนเปนราชาแห่งเอลเดนเสีย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เส้นทางของผู้มัวหมองอย่างพวกเจ้า คงไม่มีวันไปกับข้าได้
...ข้าขอโทษเจ้าด้วยแล้วกัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีต้องวุ่นวายเพราะเรืองข้าจนกลายเปนแบบนี
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอโทษนะ
ขอโทษเจ้าด้วย แต่ข้าคงขายของให้เจ้าไม่ได้แล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...และข้าว่า เราจากกันตรงนีเลยเสียดีกว่า
...เดียว เดียวก่อน!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
แผลไฟไหม้นัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ดวงตานัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าติดโรคไฟคลังรึ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา ข้า...นันแหละทีข้าต้องการ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําสาป ความเจ็บปวด ความสินหวัง และบัญญัติทังปวงจะได้หลอมละลายหายไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยไฟหายนะสีเหลือง...
อา ข้า...นันแหละทีข้าต้องการ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คําสาป ความเจ็บปวด ความสินหวัง และบัญญัติทังปวงจะได้หลอมละลายหายไป
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยไฟหายนะสีเหลือง...
...ไตรองคุลีเอ๋ย จงเปดประตู
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
และต้อนรับข้าเถิด ขอไฟหายนะสีเหลืองให้ข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไฟคลังทีหลอมละลายคําสาป ความเจ็บปวด ความสินหวัง และบัญญัติทังปวง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ
...ไฟคลังแผดเผาร่างข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่ใช่ร่างทีเหมาะสม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้า นักรบไร้นาม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ผู้ดันด้นมาถึงหุบเหวแห่งไตรองคุลี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงไปบอกผู้ทีคู่ควรจะเปนราชาเถิด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ว่าจงปลดเปลืองทุกสิง แล้วมุ่งสู่ประตู...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงปลดเปลืองทุกสิง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...แล้วอ้อนวอนต่อท่าน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ให้ช่วยหลอมละลายคําสาป ความเจ็บปวด ความสินหวัง และบัญญัติทังปวง...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...ไฟคลังแผดเผาร่างข้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ข้าไม่ใช่ร่างทีเหมาะสม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ราชา ราชาแห่งหายนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ช่วยหลอมละลายคําสาป ความเจ็บปวด ความสินหวัง และบัญญัติทังปวงด้วยเถิด...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ขอให้โลกนีจงมีแต่หายนะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...เหล้านัน เจ้าให้ข้าหรือ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อือ ข้าไม่ใช่พ่อค้าแบบนัน ข้าไม่รับสินบน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ล้อเล่นน่ะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอรับไว้ แต่จะถือเปนเพียงเจตนาดีจากเจ้าเท่านันนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คราวหน้าก็มาอีกล่ะ ขาประจํา
...
อัก
เปนอะไรของเจ้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เพียนไปแล้วรึไง
อ้อ เผยธาตุแท้ออกมาแล้วสินะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้างันข้าจะสอนให้
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่ายุ่งกับชนเผ่าเร่ร่อน จะต้องเจอกับอะไร!
ฝมือกระจอกจริงนะ เจ้าเนีย
อา ข้ากําลังจะตายรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ตายโดยยังไม่พบอะไรเลย...
อัก
เจ้าก็เหมือนคนอืนรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
คิดจะเหยียบยําพวกข้า
อ้อ เข้าใจแล้ว เจ้าอยู่ฝายเดียวกับพวกมัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกวายร้ายทีได้รับพร ทียํายีพวกข้า!
ข้าจะไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเปนอันขาด...
...พวกเจ้าทุกคน จะต้องโดนหลอมละลาย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ด้วยไฟคลังหายนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อา...ยินดีต้อนรับ ลูกค้าของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอ้า...เข้ามาเลย เข้ามาเลย...
ลูกค้าของข้าเอ๋ย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ยินดีต้อนรับ...สู่ร้านค้าของชนเผ่าเร่ร่อน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ซืออะไรหน่อยสิ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอล่ะ...ข้าท้องว่างมานานแล้ว...
อ้าว...ลูกค้าของข้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
กลับมาอุดหนุนข้าอีกงันรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วยซืออะไรหน่อยสิ...
...หน้าใหม่นีนา
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทีห่างไกลกันดารอย่างนี ก็ยังอุตส่าห์หาเจออีกนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เอาเถอะ ยังไงลูกค้าก็คือลูกค้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาเจรจาซือขายกันเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ้อ แต่ว่า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าถามข้าล่ะว่าเอาสินค้ามาจากไหน
...มาอุดหนุนข้าอีกแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เห็นค่าสินค้าข้า แปลว่าตาแหลมไม่เบา...
...อะ หือ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกค้าเรอะ
...ลูกค้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
มาอีกแล้ว...
...ลูกค้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณทีมาบ่อย...
ลา...ก่อน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้พบกันใหม่...
...ซือของรึ
...อะไรอีก
...จะซืออีกรึ
...โชคดี
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ๊ะ ขะ ขอโทษ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกค้ารึ...
อะ เอ่อ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าทําอะไรผิดไปรึเปล่า...
...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อ๊ะ ขะ ขอโทษ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่รู้ว่าเจ้ามาอีกแล้ว
ขะ ขอโทษด้วย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ค่อยมีสินค้าเข้ามามากนัก...
มะ ไม่ถูกใจรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
...เจ้าเปนลูกค้ารึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าทําอะไรพิเรนทร์ล่ะ
...มาอีกแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...อย่าทําอะไรพิเรนทร์ล่ะ
...เสร็จแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จะไปไหนก็รีบไป
...หืม...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไม่ได้เห็นแขกมาเยือนนานแล้ว
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...เจ้าปรารถนาอะไร ถึงถ่อมายังแดนไกลโพ้นเช่นนี
...ยังต้องการอะไรอีกรึ
...มาอีกแล้วรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เจ้าคนพิลึก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
สนใจสินค้าของพ่อค้าเก่าคนนีรึไง
...ขอให้โชคดี
...ดูเหมือนจะมีใครอยู่ตรงนัน
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จะมาซือของรึ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่างน่าคิดถึงวันคืนเก่าๆ จริง
...จะซือของต่ออีกไหม
...ว่าไง มาอีกแล้วนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อาชีพเก่ามันไม่ใช่จะทิงกันได้ง่ายๆ เลย
โอ๊ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุด! อย่านะ เจ้าลูกค้า!
ไอ้บ้าเอ๊ย! ทําอะไร!
...ไอ้หัวขโมยโสโครก
...ไอ้หัวขโมยโสโครก...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...จงหลอมละลายไปซะ...
อัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ทําอะไรน่ะ! หยุดนะ!
หนอย ไอ้หัวขโมย หยามนําหน้ากันนัก!
...อย่ามายุ่ง กับพวกเราเผ่าเร่ร่อน
...อย่าคิดนะว่าจะจบแค่นี...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...ไอ้หัวขโมย...
โอ๊ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่านะ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกค้า...อย่า...
พอที...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
จงไหม้ไปซะ...
ลา...ก่อน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกค้าของข้า...
ทําไมกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ลูกค้าของข้า...
ลูกค้าของข้า...
...ลูกค้า...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ขอบคุณทีมาบ่อย...
อัก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดนะ
...ขโมยรึ ช่วยไม่ได้
...กระจอก
...อะไรกัน...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
บ้าน่า...
โอ๊ย
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว้าก! อย่านะ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
หยุดที!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าขอโทษ! ข้าขอโทษ!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อย่าโหดร้ายกับข้าเลย!
ข้าบอกให้หยุดไงเล่า!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
อ๊าาาาาาาาา!
...ข้าก็บอกแล้วไง ว่าให้หยุด...
...โหดร้าย...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าไปทําอะไรให้...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
...
โอ๊ย
กะแล้วเชียว!
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ก็คิดมาแต่แรกแล้วว่าน่าสงสัย!
ตายซะเถอะ! ไอ้หัวขโมย!
...ให้ตายสิ ไม่มีใคร...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ไว้ใจได้เลยสักคน...
อัก
...หยุดเถอะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าเจ้าไม่ใช่ขโมยขโจรละก็นะ
...น่าเศร้า
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ช่วงนีมีแต่คนแบบนี
ไม่มีใครบอกเจ้าเลยรึไง
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ว่าคนพเนจรน่าสะพรึงแค่ไหน
ไม่จริง นีข้าพ่ายให้โจรกระจอกรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ข้าเองคงฝดาบทือแล้วสินะ...
อัก
...หยุดนะ
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
ถ้าหยุดตอนนี ข้าจะทําเปนลืมไปซะ
...ทีแบบนียังจะมีโจรปล้นอีก
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
พวกเจ้านีอยู่กันยัวเยียทัวไปหมด
น่ารําคาญ ตายๆ ไปซะ
...แค่ขออยู่ตามลําพัง ข้ายังทําไม่ได้เลยรึ...
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
%null%
เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
"ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
"ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"
เสียงคํารามขณะต่อสู้ (คํารามศึก) มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "โอ้ววว"
ข่มกลันเมือโดนโจมตี มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเปล่งพลังไม่เปนศัพท์เช่น "ฮ่าห์" "ฮึบ"
เมือเปดประตูหนัก มีหลากหลายรูปแบบ มีทังสันยาวหลายรูปแบบ เช่น "ฮึบ...ฮ่า!" "ฮืมม...ฮืบบ...ฮ่า!" เปดจนสุดในตอนสุดท้าย
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บเบาๆ เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลตืน มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวด เช่น "ฮึก" "อุ" ร้องสันๆ
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บหนัก เช่น โดนนหรือแทงเปนแผลลึก มีหลากหลายรูปแบบ เสียงเล็ดลอดออกมาไม่เปนศัพท์เมือต้องทนกับความเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว เช่น "อ๊า" "อ๊าก"
เสียงเมือโดนศัตรูขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ฟาดหรือโดนระเบิดลูกใหญ่ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงลมหายใจติดขัดเสียวขณะก่อนถูกดกระเด็น เช่น "อัก..." "ค่อก..."
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น โจมตีถึงตายจากด้านหลัง มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องตอนโดนดาบเสียบร่าง เช่น "กรีดดดดด" "อ๊ากกกกก"
เสียงเมือได้รับบาดเจ็บจากไฟ (โดนเผา) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้องไม่เปนศัพท์ เช่น "อ๊ากกกกกก" "ว้ากกกกกก"
เสียงทรมานเพราะโดนพิษหรือโรคร้ายแทรกซึม มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่พึงประสงค์ทีเกิดขึนในร่างกาย เช่น "อึก อูว" "แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงต่อต้านบางอย่างทีพยายามจะเข้าไปในปาก (เช่น หนอนตัวอ่อนขนาดยักษ์) มีหลากหลายรูปแบบ เสียงข่มกลันความคลืนเหียน เช่น "อ่อก แอ่ก" "อุ อ่อก อัก"
เสียงตอนตาย มีทังสันและยาวหลากหลายรูปแบบ เสียงขาดใจตาย เช่น "อัก..." "คร่อก..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงครําครวญไร้เรียวแรงน่าเวทนา เช่น "อาาาา..." "โออออ..."
เสียงตอนตาย มีหลากหลายรูปแบบ เสียงกรีดร้อง หวีดร้องตอนขาดใจตาย เช่น "กรีดดดดดด" "อ๊ากกกกกก"
เสียงตอนตกลงไปในหลุมลึกตาย มีหลากหลายรูปแบบ "ว้ากกกกกกกกกก" "จ๊ากกกกกกกก" เปนต้น
เสียงตอนตายด้วยพิษ เปนต้น มีหลากหลายรูปแบบ เสียงขย้อนอะไรบางอย่าง เช่น "อ่อก" "ค่อก"
เสียงหัวเราะสันๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึ" "เหอะ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงหัวเราะเบาๆ มีหลากหลายรูปแบบ เสียงวางมาดเท่ เช่น "หึหึหึ" "ฮึฮึฮึ" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงเรียกพรรคพวก เสียงเรียก เช่น "เฮ้!" "เฮ้ย!" แต่ไม่ยัวโมโหหรือทําให้ฝายตรงข้ามรู้สึกแย่
เสียงผิวปาก มีหลากหลายรูปแบบ
เสียงหวีดร้องเมือโดนมือมหึมาของไตรองคุลีกุมร่าง และถูก "เพลิงคลัง" ทีลุกโชนบนมือนันเผาผลาญทังตัว เช่น "อ๊ากกกกกกกกกก!"